منشور صلح پارسیان
آشنایی با پارک ملی دیلیجان | Dilijan National Park پارک ملی دیلیجان، پارکی وسیع و بکر است که در شمال شرقی کشور ارمنستان قرار دارد و یکی از جذاب ترین و دیدنی ترین مناظر طبیعی این کشور محسوب می شود، به طوری که آن را با نام سوئیس ارمنستان می شناسند. در مجموع کشور کوچک ارمنستان 4 پارک ملی دارد که دیلیجان یکی از قابل توجه ترین آن هاست. این پارک ملی وسعتی برابر با 24000 هکتار داشته و انواعی از جنگل های راش و بلوط ارزشمند در آن به چشم می خورد که تحت حفاظت قرار دارند. البته که تنوع زیستی و گیاهی پارک دیلیجان در این درختان خلاصه نمی شود و درختان دیگری چون سرخدار، کاج، ممرز، سرخ چوب و ... نیز بخشی از این پهنه وسیع و سرسبز را به خود اختصاص داده اند. اگر بخواهیم به موقعیت جغرافیایی پارک ملی دیلیجان اشاره کنیم، خوب است بدانید که این پارک در استان تاووش (Tavush) واقع شده و از روی دامنه کوه های پامبک (Pambak) شروع می شود و تا روی دامنه کوه های آرگونی (Areguni)، میاپور (Miapor)، آیجوان (Ijevan) و حلب (Halab) ادامه پیدا می کند. ارتفاع این پارک ملی در حدود 1070 تا 2300 متر بالاتر از سطح دریاست و همچنین رود آقستو (Aghstev)، گتیک (Getik) و انشعبات شان نیز از بخش های مختلفی از پارک ملی دیلیجان عبور می کنند. دیدنی های پارک ملی دیلیجان 1- دریاچه پارز | Lake Parz دریاچه پارز نه تنها یکی از زیباترین بخش های پارک ملی دیلیجان است بلکه یکی از زیباترین دریاچه های کشور ارمنستان به شمار می رود. کافیست نگاهی به عکس های این دریاچه بیندازید تا شما هم تصدیق کنید که چه طبیعت دلبرانه ای در انتظارتان است. این دریاچه که بر اثر تغییرات جغرافیایی پدید آمده است، وسعتی برابر با 3 هکتار دارد. طول و عرض دریاچه پارز را نیز به ترتیب در حدود 350 و 100 متر ارزیابی می کنند. در دریاچه پارز می توانید قایق سواری و ماهیگیری را تجربه و یا اطراف آن را برای کمپ و پیک نیک انتخاب کنید. 2- صومعه هاگارتسین | Haghartsin Monastery اگر راه خود را به سوی بخش شمالی پارک ملی دیلیجان کج کنید، در دل جنگل های انبوه، با صومعه زیبا و تاریخی هاگارتسین رو به رو خواهید شد. این صومعه که فاصله‌ای 15 کیلومتری از شهر دیلیجان ارمنستان دارد، در طی قرن های دهم تا سیزدهم میلادی ساخته و به مرکز معنوی و فرهنگی منطقه بدل شد. وقتی به درون صومعه هاگارتسین بروید، 3 کلیسای مختلف با نام های کلیسای سنت آستواتساتین، سنت گریگوری و سنت استپانوس در آن خواهید دید. البته به غیر از کلیساها، چند بخش دیگر نیز در این صومعه تاریخی وجود دارد که یکی از آن ها قبرستان خانواده سلطنتی باگراتونی (Bagratuni) است. 3- صومعه گشوانک | Goshavank Monastery صومعه گشوانک، یکی دیگر از بخش های تاریخی و قابل توجهی است که نباید دیدنش را در پارک ملی دیلیجان از دست بدهید. این صومعه 900 ساله، در نزدیکی روستایی به نام «گش» قرار دارد و در واقع نام خود را نیز از همین روستا گرفته است. امروزه صومعه گش گرچه به مانند روزهای گذشته خود کارکردی مذهبی ندارد؛ اما به یکی از محبوب ترین جاذبه های منطقه بدل شده است. صومعه گشوانک با وجود قدمت بسیارش امروز در وضعیت خوبی قرار دارد چرا که بازسازی ها و رسیدگی های پی در پی، این میراث ارزشمند را از خطر تخریب در امان نگه داشته اند.یکی از ویژگی های قابل توجه گشوانگ، وجود یکی از ممتازترین نمونه های خاچکار جهان در این صومعه است. خاچکارها یا چلیپاسنگ ها در واقع نوعی سنگ قبرهای قدیمی بوده که به تزیینات، نمادها و حکاکی های منحصر به فردی آراسته شده اند. 4- دریاچه گش | Gosh lake دریاچه کوهستانی و زیبای دیگری در محدوده وسیع پارک ملی دیلیجان قرار دارد که با نام «گُش» شناخته می شود. این دریاچه که در بخش جنوب شرقی پارک ملی واقع شده، با شهر دیلیجان فاصله ای 24 کیلومتری دارد و ارتفاع آن از سطح دریا برابر با 1450 متر است. طول و عرض دریاچه گش را در حدود 100 و 80 متر ارزیابی کرده و حداکثر عمق آن را برابر با 8 متر می دانند. بنابر گزارش های موجود، آب دریاچه در روزهای تابستانی تا 14 درجه سانتی‌گراد نیز افزایش می یابد و برای دریاچه ای کوهستانی این دما، قابل توجه است. در مجموع دریاچه گش و طبیعت اطرافش مکانی مناسب برای ماهیگیری و صید میگو بوده و طبیعت گردی، کمپ و آفرود گزینه های جذابی برای این بخش هستند. 5- صومعه ماتوساوانک | Matosavank ماتوساوانک یکی دیگر از صومعه های تاریخی و قرون وسطایی پارک ملی زیبای دیلیجان است. سال ساخت این صومعه کوچک به 1247 میلادی بر می گردد و در فاصله 3 کیلومتری شمال غربی شهر دیلیجان واقع شده است. وقتی از بیرون نگاهی به ساختمان صومعه می اندازید، احتمالا در ابتدا متوجه نمی شوید با چه ساختمانی رو به رو شده اید و ممکن است آن را تنها با یک بنای قدیمی اشتباه بگیرید. صومعه ماتوساوانک در ظاهر بیرونی شباهتی به دیگر صومعه های هم عصر خود ندارد و در آن خبری از گنبد و معماری کلیساگونه نیست. 6- دریاچه تزرکا | Lake Tzrka یکی از دیگر دریاچه های زیبایی که در پارک ملی دیلیجان می توانید از آن بازدید کنید، دریاچه تزرکاست. این دریاچه در مقایسه با پارز و گش، وسعت کمتری دارد؛ اما همچنان جذابیت های مخصوص خود را داشته و نمی توان بازدیدش را از دست داد. از طرفی، مسیر دسترسی به این دریاچه نیز بسیار دیدنی است و اگر به طبیعت گردی علاقه دارید می توانید با یک تیر دو نشان بزنید. البته دسترسی به دریاچه تزرکا تنها از طریق پیاده روی نیست و با ماشین هم می توانید به این دریاچه بروید.دریاچه تزرکا، وسعتی 2000 متر مربعی دارد و عمق آن بین 6 تا 10 متر ارزیابی می شود. البته عمق برخی از قسمت های دریاچه بیش از 10 متر است. جالب آن که از آب دریاچه تزرکا که در نزدیکی روستای گش قرار دارد برای مصارف آشامیدن و آبیاری محوصلات کشاورزی استفاده می کنند همچنین بد نیست بدانید که در گذشته این دریاچه محلی برای پرورش زالو جهت کاربرد سنتی و غیر سنتی بود؛ اما امروزه دیگر در این دریاچه زالو وجود ندارد. اما این نام همچنان بر روی دریاچه مانده است. تزرکا در زبان بومی به معنای زالوست. چه حیواناتی در پارک ملی دیلیجان زندگی می کنند؟ طبیعی است که در پهنه وسیعی چون پارک ملی دیلیجان، تنوع بالایی از حیوانات و جانداران نیز وجود داشته باشد. وقتی نگاهی به تعداد گونه های جانوری این پارک می اندازیم با 800 گونه مختلف از حشرات، خزندگان، دوزیستان و ماهی ها رو به رو می شویم. همچنین باید بدانید پرندگان بسیاری درختان و آسمان پارک ملی دیلیجان را برای زندگی انتخاب کرده اند که از آن جمله می توان به مواردی چون عقاب طلایی، عقاب ریش دار، سیاه‌خروس سیاه، کبک کاسپیان و ... اشاره کرد. البته که تنوع گونه های جانوری این پارک در موارد یاد شده خلاصه نمی شود و پستانداران نیز نقش پر رنگی در این زمینه دارند. بیش از 40 گونه از پستانداران مانند گوزن قرمز، خرس قهوه ای، وشق، گرگ خاکستری، گربه وحشی، گراز، روباه قرمز، گورکن، سنجاب ایرانی، شوکا و ... در پارک ملی دیلیجان زندگی می کنند. مطالب مرتبط: دریاچه سوان ایروان برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفربه ارمنستان با شماره 02162714 در تماس باشید.
کلیسای سرکیس مقدس تهران کلیسای سرکیس مقدس یا کلیسای سارکیس مقدس (Saint Sarkis Cathedral) کلیسایی متعلق به ارمنیان است که از سال 1349 در قلب شهر تهران قرار دارد. این کلیسا با هزینه یکی از خیران ارمنی به نام «مارکار سرکیسیان» ساخته شده و طرح آن کاری از مهندس اوژن آفتاندلیانس است. نمای سفید رنگ این بنا آرامش خاصی دارد و قامت افراشته آن شکوه و صلابت چشم نوازی را به چشمان شما هدیه می دهد. پیش از آنکه این کلیسا ساخته شود، مقر خلیفه‌گری ارامنه تهران، در کلیسای مریم مقدس بود؛ اما پس از اتمام ساخت کلیسای سرکیس مقدس به این مکان منتقل شد. خلیفه‌گری ارمنی‌های تهران، یک مرجع و سازمان دینی است که مسوولیت اداره امور ارمنی‌های تهران و منطقه شمال کشور را بر عهده دارد و در زمینه اداره امور کلیساها، مدارس، گورستان‌ها و رسیدگی به زندگی فرهنگی و اجتماعی ارمنی‌های حوزه تهران فعالیت می کند. پس از انتقال ساختمان این مرجع دینی به کلیسای سرکیس مقدس، از این کلیسا به عنوان نماد مسیحیت تهران یاد می شود. معماری کلیسای سرکیس مقدس کلیسای سرکیس مقدس ابعادی به طول ۳۶/۵ متر و عرض ۱۷/۸ متر دارد و از آن به عنوان بزرگترین کلیسای تهران یاد می کنند. مهندس آفتاندلیانس برای ساخت کلیسای سرکیس مقدس از معماری قرون وسطی و عصر جدید ارمنستان الهام گرفته اما در عین حال تغییرات قابل توجهی در این دو سبک معماری ایجاد کرده است. این کلیسا بر اساس پلان بازیلیکا ساخته شده است. بازیلیکا به کلیساهای مهم و بزرگی اتلاق می‌شود که شکل صلیب دارند. پلان کلیسای سرکیس نیز چه از داخل و چه از خارج به شکل بازیلیکاست و مستطیلی با جهت طولی شرق به غرب را تشکیل می دهد. در کلیسای سرکیس مقدس امانت خانه های دو سوی محراب، در سمت شرقی ساختمان قرار دارند و راهروی ورودی اصلی، در غرب بنا واقع شده است. نحوه قرار گیری این عناصر در کنار هم باعث می شود که کلیسا از داخل نیز دارای پلان صلیبی شکل باشد. در ادامه بخش های مختلف این کلیسا را مرور می کنیم: 1- گنبد کلیسای سرکیس مقدس به شیوه تک ناوی ساخته شده است، طراح بنا به خوبی می دانسته که در کلیساهای تک ناوی وزن سقف بنا به وسیله قوس‌های واقع در زیر سقف، به دیوارهای طولی دو طرف بنا وارد می شود. به همین دلیل این بناها نمی‌توانند عرض زیادی داشته باشند چرا که در تحمل وزن سقف به مشکل بر می خورند. سازه های چنینی معمولا بناهایی کوچک و فاقد گنبد هستند در حالی که کلیسای سرکیس مقدس، هم بزرگ است و هم گنبدی بر فراز خود دارد. این نشان دهنده هوشمندی معمار است که معماری کلیساهای تک ناوی را با معماری تالارهای گنبد دار در آمیخته تا بتواند گنبد بزرگی بر روی بنا قرار دهد؛ گنبدی که گویی بدون داشتن تکیه گاه بر روی سقف مستقر شده و در هوا معلق است. 2- ناقوسخانه ها ورودی های کلیسای سرکیس مقدس در دیوار غربی بنا واقع شده اند. یک ورودی اصلی و بزرگتر در وسط قرار دارد و دو ورودی کوچکتر نیز در دو طرف شمال و جنوب بنا دیده می شوند. این دو ورودی کوچک عقب تر از ورودی اصلی و در زیر برج های ناقوس قرار گرفته اند. قسمت بالای دیوار ضلع غربی، دارای سنتوری( سه‌گوش بالای درگاه جلوخان سَنتوری نام دارد که بیشتر در معماری یونانی و رومی استفاده می شده است) با ارتفاع کم است. این دیوار بر خلاف دیوارهای دیگر قسمت های کلیسا نمایی شیشه ای با نقش صلیب های بزرگ داشت که پس از تخریب در جریان جنگ تحمیلی تغییر یافت. از آنجا که کلیسا بر روی سکوی نسبتا کوتاهی ساخته شده، طراح در بخش غربی آن پله هایی را تعبیه کرده که در مقابل در ورودی کلیسا قرار دارند. 3- فضای صحن می توان 3 بخش برای صحن کلیسا در نظر گرفت: شرقی، غربی و میانی. قسمت میانی از دو قسمت شرقی و غربی پهن تر است و از هر طرف ۷۵ سانتی‌متر پهنای بیشتری دارد. گنبد 16 ضلعی بنا در این قسمت دیده می شود و به وسیله یک چهار ضلعی بر روی یک چهار طاقی قرار گرفته است. چهار طاقی نیز بر روی شاه تیرها تکیه دارد و در ساق و گنبد کلیسا نورگیرهای زیادی دیده می شود. در بالای دیوارهای خارجی قسمت میانی صحن، یک سنتوری تعبیه شده است که به دلیل همانگ سازی با بالای دیوارهای صحن های شرقی و غربی زاویه ای باز و قاعدتا، ارتفاع کمی دارد. هریک از دیوارهای صحن میانی، دارای سه نورگیر باریک هستند که از بالا تا پایین دیوار امتداد یافته اند. این در حالی است که در دیوارهای صحن های شرقی و غربی تنها از دو نورگیر، استفاده شده است. شیشه های نورگیرها مزین به نقاشی هایی با موضوعات ملی و مذهبی ارمنیان هستند و جلوه بسیار زیبایی دارند. 4- محراب محراب کلیسا به صورت نیم دایره بوده و بر اساس سنت کلیساهای ارمنیان در سمت شرقی بنا واقع شده است. کف این قسمت بالاتر از کف صحن کلیساست و یک نورگیر در آن دیده می شود. در دو سوی محراب، امانت خانه ها به چشم می خورند که هر یک نورگیر کوچکی دارند. این امانت خانه ها یک ورودی به داخل صحن کلیسا دارند و ورودی مجزایی نیز به محوطه خارج از بنا در آنها تعبیه شده است. دیوارهای بالای محراب و دو سمت آن با نقاشی‌های دیواری مزین است. موضوع های این نقاشی ها از کتاب مقدس، اثر ادمان آیوازیان، بر گرفته شده اند. آداب ورود کلیسا مکانی مقدس برای مسیحیان است پس به هنگام حضور در آن احترام این مکان را حفظ کنید. عکس برداری و صحبت با همراهان در فضای کلیسا ممنوع است. اگر قصد دارید که در این کلیسا شمع روشن کنید باید آن را از فروشگاهی که در حیاط کلیسا وجود دارد بخرید چرا که از شمع های باریک و مخصوصی استفاده می شود. خوردن و آشامیدن و به ویژه جویدن آدامس در کلیسا ممنوع است. به هنگام ورود و حضور در کلیسا نباید عینک تان را بالای سرتان بزنید. به هنگام نشستن در کلیسا پای تان را روی پای دیگر نیندازید؛ این کار نوعی بی احترامی محسوب می شود. سعی کنید از فضای معنوی این مکان بهره مند شوید و از صحبت های اضافی، تولید صدا و کارهای ناشایست جدا بپرهیزید.
آشنایی با ناریکالا | Narikala قلعه ناریکالا قدیمی ترین جاذبه و یکی از شاخص ترین دیدنی های شهر تفلیس است. این قلعه باستانی در واقع قدیمی ترین ساختمان شهر تفلیس و یکی از مهم ترین جاذبه های پایتخت گرجستان محسوب می شود. ناریکالا را از نقاط بسیاری می توانید تماشا کنید؛ قلعه ای تاریخی با دیوارهای بلند که بر فراز شهر واقع شده و به عنوان یکی از پربازدیدترین جاذبه های تفلیس نیز شناخته می شود. برای آن که خود را به این قلعه برسانید، نیازی نیست راه دور درازی را بپیمایید، چرا که این قلعه درست در مرکز شهر تفلیس قرار دارد و بنابراین به راحتی به آن خواهید رسید. ناریکالا پیش از آن که شهر تفلیس ایجاد شود و گسترش یابد، در قرن چهارم میلادی به دست ایرانیان ساخته شد. پس از آن بود که تفیلس به دست پادشاه وقت گرجستان ساخته و بعدها در گذر زمان به شهری مورد توجه بدل شد. بنابراین با انتخاب ناریکالا، جاذبه ای ایرانی را در پیش رو دارید که قدمتی بیش از 1600 سال دارد و با معماری پارسی نیز بنا شده است. جالب است بدانید این بنای تاریخی بر بالای تپه ای به همین نام و بر روی کوه متاتسمیندا (Mtatsminda) قرار دارد و نیاز است برای بازدید از آن، به بالای آن بروید. پس از آن که به بالای کوه رسیدید، به سراغ برج و باروی ناریکالا بروید و حالا به سوی شهر بچرخید. به زودی منظره شگرفی از تفلیس در برابر چشمان تان نقش می بندد. ناریکالا از ابتدای ساخت و تا سال ها بعد، نقش مهمی در حفاظت از مناطق اطراف و شهر تفلیس داشت. این نقش در طی قرن های هفتم تا دوازدهم میلادی یعنی همزمان با توسعه و رشد شهر تفلیس نیز پر رنگ تر شد. یعنی هنگامی که روز به روز بر وسعت شهر تفلیس افزوده می شد و دیوارهای شهر تا نزدیکی رود کُر (Kura river) پیشرفت کرده بود، قلعه ناریکالا کنترل نظم منطقه را در دست داشت و امنیت مسیرهای تجاری اطراف رودخانه را تامین می کرد. با همه این ها، خود ناریکالا نیز در طی دوره های مختلف تسخیر شده و میان حکومت های مختلف دست به دست شد. یکی از جالب ترین نکاتی که درباره این قلعه وجود دارد آن است که ناریکالا به دست ایرانیان، در زمان حکومت ساسانیان و به سبکی ایرانی بنا شده است. در واقع در زمان ساخت ناریکالا، این امپراتوری قدرتمند ساسانی بود که بر کشور ایران حکومت می کرد و علاوه بر ایران کنونی، بخش های زیادی از سرزمین های اطراف را نیز در دست داشت. در این دوره، تفلیس هم در میان سرزمین های ایران قرار داشت و بنابراین عجیب نیست که چگونه قلعه ای تاریخی و ایرانی بر روی کوه متاتسمیندا ساخته شده است. یکی از بخش هایی که در قلعه وسیع ناریکالا می توان دید، کلیسای کوچک سنت نیکلاس است. پیشینه این کلیسا به قرن دوازدهم میلادی بر می گردد، یعنی زمانی که شاه داویت چهارم بر تفلیس حکومت می کرد. از فراز و نشیب هایی که این کلیسا پشت سر گذاشت می توان به زلزله سال 1827 میلادی و یک آتش سوزی اشاره کرد که باعث تخریب کلیسا شدند. برخی از لوح های مذهبی کلیسا در کاوش های سال 1966 میلادی پیدا شدند و در نهایت بازسازی کلیسای سنت نیکلاس در طی تاریخ 1996 تا 1997 صورت گرفت و این کلیسا را به روزهای اوج پیشینش بازگرداند. مطالب مرتبط: میدان آزادی تفلیس برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به تفلیس با شماره 02162714 در تماس باشید.
معرفی شهر توریستی آلاشت آلاشت، یکی از شهرهای شهرستان سوادکوه در استان مازندران می باشد. مردم الاشت از قومیت طبری هستن و به زبان مازندرانی صحبت می کنند. آلاشت که در سال 1352 و با تاسیس شهرداری تبدیل به شهر شد در زبان محلی به معنی اشیانه عقاب می باشد و دلیل آن نیز وجود عقاب های فراوان در کوههای اطراف آلاشت می باشد. جمعیت شهر آلاشت در سرشماری سال 1395، 1193 نفر بوده است. این شهر را به خاطر ارتفاع، آسمان پاک و بدون غبار و آلودگی و وجود رصدخانه، بهشت ستاره شناسان می دانند. آلاشت در ۱۹ تیرماه سال ۱۳۴۸ هجری شمسی توسط وزارت فرهنگ و هنر به‌دلیل داشتن شاخصه‌های معماری بومی و ارزشمند در فهرست آثار ملی کشور با عنوان «محله قدیمی آلاشت» به شماره ۸۶۷ به ثبت رسیده است. این شهر به‌عنوان یکی از شهرهای تاریخی ایران شناخته می‌شود، زیرا رضا شاه پهلوی در آلاشت به دنیا آمده است. شهر آلاشت دارای پوشش گیاهی متراکم و متشکل از درختان گیلاس، سیاه ریشه، گردو و فندق، تلکا، زالزالک، ازگیل، زرشت، ترنج، سف، ممرز، مرس، موزی، صنوبر، سرو، کاج، سیتی، آلوچه، آلو سیب، گلابی، آلبالو، شاه توت، زرد آلو، هلو و غیره است. آلاشت هم مانند هر شهر دیگری غذاهای محلی خاص خود را دارد. سبزی پلو با گردو یکی از این غذاها می باشد. دیس کباب که شامل بره کاملی با آلو و مغز گردو به صورت شکم پر تهیه می‌شود. کئی پلا یکی دیگر از غذاهای محلی آلاشت می باشد. این غذا شامل کدو حلوایی ریز سرخ کرده که به همراه شکر و با برنج طبخ می‌شود و در کنار آن نیمرو و ماست سرو می‌کنند. شیش انداز از دیگر غذاهای محلی آلاشت می باشد که شبیه فسنجان است اما با رب ازگیل، دانه انار و تخم مرغ درست می شود. آلاشت به غیر از طبیعت زیبا و جذابی که عامل اصلی جذب گردشگر در این منطقه است دیدنی ها و جاذبه های دیگری نیز دارد. موزه مردم شناسی الاشت یکی از این جاذبه ها می باشد. این موزه که خانه پدری رضاشاه پهلوی بود با قدمت ۲۰۰ ساله در دهه ۸۰ از کتابخانه به موزه مردم‌شناسی تغییر کاربری شد و بازدید از آن برای عموم آزاد شد. در موزه مردم‌شناسی آلاشت، اشیا و آثار مرتبط با زندگی روزمره مردم شهر مانند انواع ابزارهای ریسندگی، ظرف‌های فلزی و چوبی، چراغ‌های نفتی و گردسوز، داس و تبر و ترازو و چرتکه به نمایش گذاشته شده‌اند و علاقه‌مندان می‌توانند برای آشنایی بیشتر با فرهنگ مردم منطقه از این موزه دیدن کنند. رصد خانه آلاشت یکی دیگر از جاذبه های گردشگری این شهر می باشد .رصدخانه آلاشت که با نام رصدخانه آیت‌الله صالحی مازندرانی نیز شناخته می‌شود توسط شهرداری آلاشت در سال ۱۳۸۵ و با کمک دو شرکت اصفهانی و شیرازی ساخته شده است.این مجموعه حرفه‌ای در ارتفاع ۱,۸۱۵ متری از سطح دریا تنها رصدخانه استان‌های شمالی کشور و مرتفع‌ترین رصدخانه ایران به شمار می‌آید. در این رصدخانه یک تلسکوپ ۱۴ اینچی LX۲۰۰R زیر گنبدی به قطر چهار متر نصب شده است و از دیگر امکانات آن می‌توان به آسمان‌نما، ترازوی نجومی، مجموعه کامل نرم‌افزارها، کتب و عکس و پوسترهای اخترشناسی، اتاق رایانه و سالن همایش اشاره کرد. از دیگر جاذبه های گردشگری آلاشت می توان به محوطه تاریخی آلاشت اشاره کرد. در این محوطه بناهای خشتی به جامانده از دوران قاجار و موزه معروف این شهر به چشم می‌خورد. همچنین این بناهای خشتی جزو فهرست آثار ملی ایران هم محسوب می‌شوند. معبد دختر پاک یکی دیگر از جاذبه های گردشگری این شهر می باشد. این معبد جایی است که تنها خانم‌ها حق ورود به آن را دارند. اهالی آلاشت بر این باورند که اگر مردی وارد این مکان شود، مار او را نیش می‌زند. گفته می‌شود که دو خواهر در زمان ساسانیان مقام دینی بالایی داشته‌اند که پس از مرگ یکی از آنها در اینجا دفن می‌شود و برخی این بنا را بقایای معبد آناهیتا می‌دانند که نزد مردم قداست خاصی داشته است. مطالب مرتبط: روستای کندلوس برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید.
معرفی دروازه هند | India Gate در کشور پهناور هند مکان های زیادی برای گشت و گذار و تفریح وجود دارد اما در هر شهر جاذبه هایی هست که حتما باید آن ها را در برنامه های سفر گنجاند چرا که سفر بدون دیدن آن ها کامل نمی شود. بازدید از دروازه هند هم برای مسافران این کشور ضروری است. هند تاریخ پر فراز و نشیبی داشته است، در زمان های دور به عنوان یکی از ثروتمندترین سرزمین های جهان شناخته می شد به همین خاطر همواره مورد تاراج و دست درازی کشورهای پر قدرت یا همجوار قرار می گرفت، متاسفانه وجود جنگ های متعدد باعث شده که بسیاری از آثار مهم این سرزمین تاریخی از بین بروند و خسارات مالی و جانی زیادی به هندی ها وارد شود. دروازه هند امروزه یادبودی است از 82000 سربازی که در سال 1914 میلادی (جنگ جهانی اول) کشته شدند. آن ها سعی کرده بودند تا از وطن شان در مقابل ارتش کشورهای فرانسه، فنلاند، شرق آفریقا، ایران، انگلیس، افغانستان و ... حفاظت کنند. این سازه 42 متر ارتفاع و 9.1 متر عرض دارد و در سال 1931 میلادی توسط معماری مشهور به نام سر ادوین لوتینز (Sir Edwin Lutyens) ساخته شد. در ابتدا قرار بود دوازه هند تنها یادآور سربازان از دست رفته در جنگ جهانی اول باشد اما امروزه نمادی از فداکاری های همه سربازان و نظامیان هندی در طول تاریخ این کشور است و اهمیت معنوی زیادی برای هندی ها دارد. قسمت های مختلف دروازه هند 1- فضای سبز اطراف دروازه هند اطراف دروازه هند به پارک بزرگی تبدیل شده که با چمن کاری های هنرمندانه شهرنشینان را به سمت خود می خواند، هندی ها علاقه مند هستند که هنگام غروب آفتاب یا شب به این پارک آمده و از فضای آن استفاده کنند. شب ها چراغ هایی در اطراف دروازه روشن می شوند که چهره آن را زیبا تر و دیدنی تر می کنند. اگر شما هم شب را برای دیدن دروازه هند انتخاب کنید هندی های زیادی را خواهید دید که روی نیمکت های پارک نشسته اند و از فضا لذت می برند، به خصوص در تابستان ها که هوا شب ها دلچسب تر می شود و پارک دروازه هند به یکی از محبوب ترین مکان ها برای گردش و تفریح اهالی مبدل می شود. 2- یادبود عمار جوان جوتی | Amar Jawan Jyoti یادواره دیگری نیز در نزدیکی دروازه هند وجود دارد که با نام عمار جوان جوتی شناخته می شود، این یادواره از جنس مرمر سیاه است و تفنگی را به تصویر می کشد که روی آن کلاه خود یک سرباز قرار گرفته است. یادبود عمار جوان جوتی در 26 ژانویه 1972 میلای توسط ایندیرا گاندی، نخست وزیر و رهبر هندی افتتاح شد. در تاریخ 27 سپتامبر سال 1947 میلادی، سواره نظام هند توانست از کشور خود در مقابل مزدوران پاکستانی دفاع کند. این پیروزی برای اهالی دهلی و کشمیر بسیار حایز اهمیت بود به همین خاطر افراد زیادی هم این یادواره را نماد سواره نظام دلیر هند می دانند و همه ساله روز این پیروزی را جشن می گیرند و دور تا دور یادبود عمار جوان جوتی پر می شود از گل های رنگارنگ و زیبا. 3- سایبان در قسمت شرقی دروازه هند دقیقا با فاصله 150 متری از دروازه بنای کوچک دیگری نیز وجود دارد که به آن سایبان گفته می شود. این بنا طاقی است گنبدی شکل با 4 ستون، از جنس سنگ مرمر با پایه ای قرمز رنگ که 73 فوت (معادل 22.2 متر) ارتفاع دارد. زیر این طاق مشعلی وجود دارد که همیشه روشن است و نوری جاودان تولید می کند. هدف از ساخت این زنده نگه داشتن یاد و خاطره سربازانی است که در طی جنگ هند و پاکستان جان خود را از دست دادند، این یادواره به عنوان یادواره قبور شهدای گمنام هند نیز مورد احترام است. گویا قرار بوده این سایبان محلی برای قرار گرفتن مجسمه یکی از بزرگان انگلیسی باشد اما در حد یک سایبان باقی ماند. 4- کتیبه ها در اغلب یادبودهای جنگ در سراسر جهان می بینیم که نام افرادی که سازه برای آن ها ساخته شده است به گونه ای ذکر می شوند، دروازه هند هم از این قائده مستثنی نیست. دو کتیبه ی بزرگ در قسمت بالایی دروازه و سمت اصلی بنا وجود دارد که روی یکی از آن ها نوشته شده تقدیم به پرنده های شجاع هند که در فرانسه، فلاندرهای مازوپاتامی، آفریقای غربی و شرق دور کشته شده اند و در کتیبه دیگر از بزرگان نظامی هند نام برده شده است. در هنگام شب دروازه هند با نورپردازی به رنگ پرچم هند روشن می شود که به کتیبه های موجود بر فراز آن جلوه زیبایی می بخشد. حقیقت های جالب درباره ی دروازه هند دهلی نو -دروازه هند بزرگترین یادبود جنگ در هند است. -ساخت و تکمیل دروازه هند حدود 10 سال طول کشید یعنی از 10 فوریه 1921 تا 12 فوریه 1931میلادی. -به دلیل این که برای ساخت دروازه هند از طاق پیروزی فرانسه الگوبرداری شده سبک معماری آن را با نام طاق پیروزی می شناسند. -در روز بزرگداشت پیروزی هند، مردمان دهلی نو گرد دروازه هند جمع شده و با خوردن غذاهای خیابانی این پیروزی را جشن می گیرند که این مراسم همه ساله در 10 فوریه (22 بهمن) ساعت 16:30 برپا می شود. -در مراسم بزرگداشت پیروزی هند سواره نظام، تفنگچی، فرمانده هان اصلی و خانواده های سلطنتی حضور پیدا می کنند و در اطراف دروازه هند جشن می گیرند. -امروزه پارک اطراف دروازه هند به یکی از محبوب ترین مکان ها در دهلی نو برای پیک نیک کردن تبدیل شده است و افراد زیادی برای تغییر آب و هوا به این مکان می روند و حتی اگر خوش شانس باشید می توانید دستفروشان و موزیسین های خیابانی را در اینجا ببینید. مطالب مرتبط: تاج محل هند برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به هند با شماره 02162714 در تماس باشید.
معرفی موزه مادام توسو استانبول موزه های زنجیره ای مادام توسو را می توانید در معروف ترین شهرهای دنیا بیابید و البته یکی از شعبه های این موزه در خیابان استقلال استانبول قرار دارد. موزه ی مادام توسو استانبول در خیابان معروف این شهر، خیابان استقلال قرار گرفته است. موزه ی مادام توسو استانبول هم مانند باقی موزه های مادام توسو در سراسر جهان دارای تندیس و مجسمه های هنرمندان، بازیگران، ورزشکاران، سیاستمداران، افراد تاثیر گذار و سلبریتی ها است. موزه ی مادام توسو در کشور ترکیه، در تاریخ ۲۸ نوامبر سال ۲۰۱۶ میلادی در خیابان استقلال و در منطقه ی بی اغلو شهر استانبول ساخته شد. یکی از مشهورترین چهره های این موزه که گردشگران داخلی و خارجی این شهر از آن بسیار استقبال می کنند، مجسمه ی مولانا جلال الدین بلخی، عارف و شاعر ایرانی است که توسط حاکم زمانه اش به قونیه یا همان ترکیه ی امروزی تبعید شده بود و در همان جا نیز درگذشت. درباره ی این مجسمه نکته ای وجود دارد. مجسمه ای که از مولانا در موزه ی مادام توسو استانبول به نمایش گذاشته شده است به دلیل نبودن هیچ عکس و نقاشی خاصی از مولانا از حالت و مشخصات جسمانی بیست و دومین نواده ی او به نام فاروق چلبی ساخته شده و همچنان ساخت آن بسیار زمان بر بوده است. در این موزه مجسمه ی افراد مشهور ترکیه ای همچون: مصطفی کمال آتاتورک، سلطان سلیمان، آردا توران، برن سات، کیوانچ تاتلیتوع و تولگا تویچ، رجب طیب اردوغان، مسی، رافائل نادال، ماریا شاراپوآ، محمد علی کلی، برد پیت، آنجلینا جولی، دیوید بکام، آلبرت انیشتین، مونا لیزا، لئوناردو داوینچی، موتزارت و استیو جابز و بسیاری از افراد معروف دیگر ترکیه ای و بین المللی را به نمایش گذاشته شده است. به صورت کلی در موزه ی مادام توسو استانبول مجسمه ی ۶۰ چهره ی مشهور و محبوب محلی و بین المللی از دنیای سیاست، ورزش، فرهنگ و هنر به نمایش عموم گذاشته شده است. موزه مادام توسو استانبول، برخلاف اکثر موزه های استانبول، همه روزه میزبان بازدیدکنندگان است. از ساعت ۱۲ ظهر درب‌های این موزه برای بازدید شما باز شده و آخرین تایم ورودی این محل ساعت ۵ عصر است و بعد از آن شما نمی‌توانید به این مکان وارد شوید. در ساعت شیش عصر این موزه دیگر پذیرای بازدیدکنندگان نخواهد بود و به طور کامل بسته می‌شود. این محل به خصوص در عصرها بسیار شلوغ است و اگر بلیط خود را به صورت آنلاین تهیه نکرده باشید مجبور خواهید شد که ساعات زیادی را در صف تهیه بلیط باشید. بهترین ساعت برای بازدید از این موزه را می‌توان ساعات ابتدایی باز شدن درب‌ها دانست؛ زیرا در این ساعات بازدیدکنندگان کمتری در محل حضور دارند. مطالب مرتبط: جزیره بیوک آدا برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به استانبول با شماره 02162714 در تماس باشید.
ایران، کشوری پهناور در منطقه خاورمیانه با تنوع مختلف فرهنگی از شمال تا جنوب ، شرق و غرب خود آیین ها و مراسم های فرهنگی فراوانی دارد. رقص محلی یکی از مهمترین آیین فرهنگی در اقوام ایران زمین است. معمولا در بسیاری از این رقص ها از دستمال استفاده می شود یعنی دستمال رقص از اصلی ترین مشخصه رقص در اقوم ایرانی است. با منشور صلح پارسیان همراه باشید تا بیشتر با دستمال رقص در اقوام ایرانی آشنا شویم. معنا و مفهوم وجود دستمال در رقص اقوام ایرانی دستمال در برخی از رقص‌های محلی ایرانی‌ها، حکم همان سلاح را دارد. رنگ دستمال‌ها هم در میان برخی اقوام، معنا و نشانی خاص دارد. برای مثال، بعضی اوقات دستمال‌های سفید به معنی صلح و دستمال قرمز به معنی آمادگی برای جنگ و دفاع هستند. گاهی این دستمال‌های رنگی یکی، دوتا یا چهارتاست که در دستان اولین و آخرین فرد گروه است و معنای یکسان بودن همه اعضا و افراد جامعه را میدهد.اینگونه رقص‌هایی را که با در دست گرفتن دستمال انجام می‌شوند، بیشتر می‌توان در میان اقوام کرد، لر و قشقایی مشاهده کرد. وقتی یک تیم از مردان و زنان گرد هم می‌آیند و دایره‌وار با لباس‌های سنتی، دستمال به دست می‌گیرند و پاها را جلو و عقب می‌برند، نشانه اتحادی است که در میان آنها وجود دارد.معمولاً در رقص‌های گروهی محلی، افرادی که در ابتدای گروه می‌رقصند، حکم فرمانده و هدایت کننده گروه را به عهده دارند. این نماد به خصوص در میان زاگرس نشینان معنای بیشتری دارد، چون گروه رقصندگان حکم یک گروه نظامی را برای آنها دارد که فرمانده ارشد با دستمال هدایت گروه را انجام میدهد. در مجموع می‌توان معانی مختلفی را از به‌کار بردن دستمال در میان اقوام مختلف، برداشت کرد. دستمال گردانی کردها به‌طور حتم رقص کردی بخشی از آیین نمایشی کردهاست که به صورت گروهی اجرا می‌شود و از ریشه‌دارترین رقص‌هایی است که در ایران و در میان اقوام ایرانی انجام می‌شود. در رقص کردی ، وقتی رقصندگان پنجه دستانشان به هم گره خورده، در سمت چپ و راست حرکت می‌کنند و نفرات کناری، دستمالی (دستمال رقص) به دست دارند و نقش هدایت کننده را ایفا می‌کنند، گاهی فقط یک نفر دستمال رقص کردی را به دست می‌گیرد که به آن «سر چوپی» می‌گویند، گاهی هم دو نفر در دو طرف گروه دستمال به دست می‌گیرند و به این ترتیب ریتم و شور رقصندگان را با تکان دادن دستمال به عهده می‌گیرند. در رقص کردی معمولاً رقصنده اول با دو دستمال رنگی به انجام حرکات نمایشی و فردی می‌پردازد و توانایی و تبحر خود را در رقص به نمایش می‌گذارد. به این نوع رقص (( دو دستماله )) می‌گویند که بیشتر در مناطق کردستان و به‌خصوص کرمانشاه و ایلام رواج دارد. دستمال گردانی قشقایی‌ها رقص دستمال یکی از زیباترین مشخصه ها در رقص قشقایی است. وقتی که هر یک از زنان و مردان دو دستمال در دست می‌گیرند و در اطراف یک دایره بزرگ قرار می‌گیرند، جلوه‌ای از رنگ و شادی به‌وجود می‌آید. آنها با آهنگ کرنا و دهل، دستمال‌ها را در هوا می‌رقصانند و با حرکات موزون به کار خود ادامه می‌دهند. رقص دستمال بازی در میان ایل قشقایی «یاقلق آتما» نام دارد. دستمال بازی زنان قشقایی به (( هلی )) مشهور است. این رقص با ریتمی آهسته شروع می‌شود که بعد از چند دقیقه کمی تند و بعد به ریتم متوسط در می‌آید. رقص در ایل قشقایی نماد و نشانه‌ای از اتحاد، همبستگی و دوستی است. دستمال گردانی بختیاری‌ها دایره‌وار ایستادن زنان و مردان و تکان دادن دستمال‌های رنگارنگ، همراه با انجام حرکاتی موزون و رقصیدن، یکی از مشخصه‌های مراسم عروسی و شادی لرهای بختیاری است. زنان با لباس‌های رنگارنگ محلی و مردان با شلوار دَبیت و چوقا می‌رقصند و هر از گاهی صدای کِل زدنِ زن‌ها و گالِه مردان به گوش می‌رسد.در میان ایل بختیاری، رقصی به نام (( رقص دستمال بازی)) یا (( دسمال بوزی )) وجود دارد که با دستمال رقص لری انجام می‌شود و در آن زنان و دختران و مردان در یک دایره قرار می‌گیرند و هر کدام با دو دستمال حرکات رقص پا و رقص دستمال اجرا می‌کنند و این افراد لباس‌های محلی و زیورآلات سنتی هم به همراه دارند و هر یک دو دستمال در دست می‌گیرند و با تکان دادن دست‌ها و پاهایشان و با جلو و عقب رفتن در یک محیط، دایره‌ای می‌رقصند. از آنجایی که این رقص بیشتر در مراسم عروسی انجام می‌شود، می‌توان گفت که دستمالی که در آن استفاده می‌کنند هم دستمال رقص عروسی است. دستمال گردانی خراسانی‌ها درست است که خراسان را بیشتر با مراسم رقص با چوب آن می‌شناسیم، اما در قسمت جنوبی آن، مراسم دیگری هم مثل استکان بازی، چادر بازی و دستمال بازی وجود دارد که می‌تواند در این لیست قرار بگیرد و آن را کامل‌تر کند. برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید. جهت رزرو تور با شماره 02162714 در تماس باشید.
جنگل دوهزار تنکابن یکی از مشهورترین جاذبه های توریستی استان مازندران می باشد که در قسمت غربیاین استان و بخش خرم آباد شهرستان تنکابن قرار گرفته است. زمانی که از سمت تنکابن به سمت این پهنه سرسبز حرکت می‌کنید، تقریبا در تمام طول مسیر رودخانه دوهزار (که از ارتفاعات الموت سرچشمه می‌گیرد) و درختان هیرکانی، راش، چنار و ... شما را همراهی می‌کنند. پیاده‌روی در دل طبیعت، آبوهوای دل‌پذیر، شکم‌گردی تجربه‌های دلچسبی‌اند که دوهزار برای شما رقم خواهد زد.جالب است بدانید که در سال 72 معاونت سیاسی استان مازندران، ایجاد دهستان دوهزار به محوریت روستای امامزاده قاسم را تصویب کرد. از آن موقع بود که نام این منطقه بیش از پیش بر سر زبان‌ها افتاد و طبیعت‌گردان و مسافران راه دوهزار را یاد گرفتند. با منشور صلح همراه باشید. دیدنی ها و تفریحات جنگل دوهزار جربه رانندگی در جاده دوهزار: بدون شک رانندگی در جاده دوهزار یکی از لذت بخش ترین تجربه های رانندگی در داخل ایران است. از زمانی که از سمت تنکابن به سمت جاده دوهزار به راه میفتید زیبایی‌های مسیر آغاز می‌شود. تصور کنید که در یک جاده دو طرفه در حال رانندگی هستید، یک سمت شما رودخانه خروشان دوهزار در جوش و خروش است و درختان در تمام طول مسیر همراه شما هستند. حالا به این تصویر مه و نم باران را هم اضافه کنید. تجربه پیک نیک و عکاسی با رعاایت نکات امنیتی و محیط زیستی: گردشگران در هر جایی که مناسب دیدند می توانند با رعایت نکات امنیتی و محیط زیستی در این جنگل زیبا لحظات تکرار نشدنی را تجربه کنند. در حاشیه رودخانه پیک‌نیکی برپا کنید و از بودن در طبیعت لذت ببرید. در بخش‌هایی از مسیر، به خصوص در قسمت‌های ابتدایی سکوهایی برای برپایی چادر هم وجود دارند. همچنین در بخش‌هایی از مسیر، مجموعه‌های گردشگری به چشم می‌خورند که در ازای دریافت هزینه تخت، آلاچیق و سرویس بهداشتی در اختیار شما می‌گذارند. تجربه خوردن ماهی کبابی را از دست ندهید: یکی دیگر از تجربه های که گردشگران می توانند در جنگل دوهزار انجام دهند لذت خوردن ماهی کبابی است. در دوهزار چندین استخر پرورش ماهی وجود دارد که می‌توانید از آنها ماهی تازه تهیه کنید. برخی از این استخرهای پرورش ماهی، خودشان برای شما ماهی را روی آتش کباب می‌کنند و بساط یک ناهار خوشمزه را می‌چینند. به جز ماهی‌کبابی، در طول مسیر، با دکه‌هایی روبرو خواهید شد که آش محلی و دیگر خوشمزه‌ها را برای عرضه به گردشگران آماده کرده‌اند. زیارت و نماز: در جنگل دوهزار چندین امامزاده قرار دارد که معروفترین آنها امامزاده قاسم (ع)است. در این مکان ها می توانید به زیارت، اقامه نماز و استراحت بپردازید. موزه مردم شناسی دوهزار یا برسه موزه مردم شناسی یکی دیگر از جاذبه های گردشگری منطقه توریستی جنگل دوهزار است که در امام زاده قاسم و روستای میانکاله قرار گرفته است. بازدید از این موزه با آداب و رسوم، نوع پوشش، خرده فرهنگ‌ها و ابزارآلات مربوط به زندگی مردم در گذشته بیشتر آشنا خواهید شد. جالب که بدانید ساختمان این موزه از چوب ساخته شده است و اشیای آن هم بیشتر به دوره قاجار تعلق دارند. بهترین فصل سفر مثل سایر جنگل های ایران بدون شک بهترین فصل سفر به جنگل دوهزار، فصل بهار و تابستان است. در فصل بهار زیبایی و سرسبزی جنگل صد چندان می شود در فصل تابستان نیز که در شهرهای شمالی هوا به شدت گرم و شرجی است اینجا هوا خنک است و رطوبت ندارد. البته جنگل در فصل زیبای پاییز نیز زیبایی خودش را دارد و عکاسان خوش ذوف را به سوی خودجذب می کند. فقط ممکن است در فصل زمستان بارش برف، تردد در جاده را با مشکل روبرو کند که قبل از سفر باید حتما این نکته را بررسی کنید. برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.
شرکت هواپیمایی کاسپین یکی از شرکت های هواپیمایی خصوصی ایران است که در سال 1371 و با همت جمعی از اعضای صنعت هواپیمایی کشور فعالیت خود را آغاز کرد. قطب پروازی این ایرلاین فرودگاه مهرآباد تهران است و فرودگاههای مشهد و اصفهان شهرهای کانونی کاسپین به شمار می آیند. ایرلاین کاسپین در حال حاضر با 11 فروند هواپیما فعالیت خود را ادامه می دهد. با منشور صلح پارسیان همراه باشید تا بیشتر با این ایرلاین آشنا شویم. ناوگان هواپیمایی شرکت هواپیمایی کاسپین همانطور که در بالا نیز اشاره شد ایرلاین کاسپین در حال حاضر 11 فروند هواپیما دارد که شامل 6 فروند بویینگ 737 و 5 فروند ام دی است که به بیش از 20 مقصد داخلی و خارجی پرواز برنامه ریزی شده انجام می دهند. مسیرهای پروازی کاسپین ایرلاین کاسپین به بیش از 20 مقصد داخلی و خارجی خدمات پروازی انجام میدهد که 18 مقصد داخلی و 2 مقصد خارجی است. عمده پروازهای شرکت هواپیمایی کاسپین از فرودگاه مهرآباد به شهرهای جنوبی کشور و مشهد انجام می شود. پروازهای خارجی این ایرلاین نیز به مقاصد بغداد و استانبول انجام می شود. حوادث شرکت هواپیمایی کاسپین - در تاریخ 24 تیر ماه سال 1388 یک فروند هواپیمای مسافربری از نوع توپولف تی یو 54 متعلق به شرکت هواپیمایی کاسپین که عازم ارمنستان بود دقایقی پس از بلند شدن ازفرودگاه امام خمینی تهران در ۱۰ کیلومتری جنوب قزوین بین منطقه فارسیان و جنت آباد در بخش مرکزی قزوین سقوط کرد که منجر به کشته شدن تمامی ۱۶۹ سرنشین (مسافر و خدمه) این هواپیما شد . - در تاریخ 7 بهمن ماه 1398 ک فروند هواپیمای مسافربری بوئینگ MD متعلق به شرکت هواپیمایی کاسپین که از مبدأ فرودگاه مهرآباد تهران به مقصد فرودگاه ماهشهر درحال حرکت بود پس از فرود در فرودگاه ماهشهر به دلیل نقص فنی از باند فرودگاه خارج شد. هیچ آسیبی به ۱۳۵ مسافر وارد نشد و خلبان پرواز پس از این حادثه تعلیق شد. اطلاعات مورد نیاز: نام شرکت: هواپیمایی کاسپین کد یاتا:IV کد ایکائو: CPN دفتر مرکزی: تهران - تهرانسر - محله گلها. وب سایت رسمی شرکت: www.caspianairlines.com برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح شوید. جهت رزرو تور با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزروبلیط هواپیما کلیک کنید.
کشور تایلند با نام رسمی پادشاهی تایلند در جنوب شرقی آسیا قرار گرفته است. پایتخت این کشوربانکوک است و حکومت مشروطه سلطنتی بر این کشور حکم فرما است. بیش از 95 درصد این کشور 70 میلیون نفری بودایی هستند. با منشور صلح پارسیان همراه باشید تا با کارهای ممنوعه در کشورتایلند بیشتر آشنا شویم. دراز کردن پا در مقابل مقدسات زمان سفر به تایلند بیشتر به زبان بدن خود توجه کنید.اشاره کردن با انگشت پا یا نشان دادن کف پا به افراد، یکی کارهای ممنوع در تایلند به حساب می‌آید. بر خلاف سر که در فرهنگ تایلندی مقدس‌ترین قسمت بدن است، پای افراد کمترین میزان تقدس را داشته و کثیف‌ترین قسمت بدن به شمار می‌رود. دراز کردن پا به سمت معابد، تصاویر بودا و راهبان تایلندی نیز از کارهای ممنوع در تایلند است. حفظ فاصله از راهب ها اگر خانم هستید و به تایلند سفر کردید به هیچ عنوان نباید بدن یکی راهب بودایی را لمس کنید زیرا راهب‌های این کشور اجازه تماس فیزیکی با زنان را ندارند.این موضوع به حدی برای راهبان تایلندی مهم است که حتی هیچ وسیله‌ای را مستقیما به دست زنان نمی‌دهند. وقتی یک راهب قصد دارد یک شیء را تقدیم زنی کند، آن را روی زمین می‌گذارد تا فرد مقابل بتواند وسیله مورد نظر را از روی زمین بردارد. علاوه بر آن، راهب‌های تایلند اجازه ندارند در اماکن عمومی و... کنار زنان بنشینند. چانه زدن غیر عادی هنگام خرید از فروشگاههای تایلند در صورتی که قیمت گفته شده از طرف فروشنده از طرف شما بالا بود تخفیف منصفاه بگیرید چون در غیر این صورت فروشنده ممکن است کمی عصبانی شود! اگر احساس می‌کنید قیمت کالای مورد نظر شما مناسب و منصفانه نیست، بهتر است از مغازه بیرون رفته و قیمت سایر فروشگاه‌ها را هم بسنجید. چانه زدن غیرمنطقی، از کارهای ممنوع در تایلند محسوب می‌شود. پوشیدن لباس نامناسب بدون شک معابد تایلند شاخص ترین جاذبه های گردشگری این کشور محسوب می شود. زمانی که می‌خواهید از معابد تایلند دیدن کنید باید به خاطر داشته باشید که در این اماکن باید از لباس‌های پوشیده‌تر استفاده کنید. به تن داشتن لباس‌هایی از قبیل انواع شلوارک و لباس‌های آستین حلقه‌ای در معابد نوعی بی‌احترامی تلقی می‌شود و از کارهای ممنوع در تایلند است. بهتر است از شلوار و پیراهن‌هایی استفاده کنید که بازو و بیشتر قسمت‌های بدن شما را می‌پوشانند. بی‌احترامی به پادشاه و خاندان سلطنتی از ممنوع ترین کارها در تایلند بی احترامی به خاندان سلطنتی است. هر زمانی که بحث از خاندان سلطنتی تایلند می‌شود رفتاری محترمانه از خود نشان دهید. در موارد بسیاری رخ داده است که یک فرد خارجی به پادشاه یا خاندان سلطنتی تایلند توهین کرده باشد و به دلیل این کار مشکلات گوناگونی برایش پیش آمده باشد. اگر شما این کار را بکنید، عاقبت خوبی در انتظارتان نخواهد بود. از آن جایی که تصویر پادشاه بر اسکناس‌های تایلندی نقش بسته است، سعی کنید تحت هیچ شرایطی اسکناس‌های تایلندی را زیر پا نگذارید. ابراز علاقه و ژست‌های رمانتیک در خیابان‌ها در فرهنگ تایلند (مانند فرهنگ سایر کشورهای آسیایی) نشان دادن رفتارهای رمانتیک در خیابان‌ها و اماکن شلوغ دور از عرف اجتماعی است و چنین رفتارهایی از مردم تایلند بسیار کم رخ میدهد. بهتر است شما هم به عنوان یک گردشگر، به فرهنگ شرقی مردم تایلند احترام بگذارید. ساده‌ترین رفتارها مانند گرفتن دست همسر در خیابان هم از موارد بسیار کمیاب در تایلند است. بهتر است در خیابان‌های تایلند تا حد ممکن از رفتارهای رمانتیک دوری کنید. بی‌احترامی به بودا و معابدش در تایلند مذهب بیشتر مردم تایلند بودیسم است. با احترام گذاشتن به بودا، به فرهنگ و مقدسات مردم تایلند احترام گذاشته‌اید. هنگام عکس گرفتن با مجسمه‌های بودا دقت بسیار داشته باشید. تحت هیچ شرایطی به مجسمه بودا تکیه ندهید یا روی آن ننشینید. تقلید کردن از مجسمه بودا نیز توهین به شمار می‌رود. بازدید از معابد پوشش مناسب خود را دارد. سعی کنید در معابد به افراد رتبه بالای مذهبی تا حد ممکن احترام بگذارید. پوشیدن لباس کثیف در تایلند تایلندی‌ها به نظافت بسیار اهمیت می‌دهند و لباس‌هایشان همیشه تمیز و مرتب است. حتی کارگرهایی که مجبورند در آبوهوای گرم تایلند کار کنند نیز به نظافت لباسشان اهمیت بسیاری می‌دهند. اگر با لباس کثیف در محیط‌های عمومی تایلند رفت‌و‌آمد کنید، کاری خلاف عرف این جامعه انجام داده‌اید و این کار شما به چشم تایلندی‌ها خوب نخواهد آمد. برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح شوید. جهت رزرو تور و سفر به تایلند با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.
حمام چهار فصل اراک بزرگترین حمام ثبت ملی شده در ایران است و یکی از آثار ثبت شده ملی اراک مربوط به قاجاریان می باشد. این بنا که در حال حاضر به عنوان موزه مردم شناسی اراک مورد بازدید قرار می گیرد دارای چهار قسمت حمام مردانه، حمام خصوصی، زنانه و حمام اقلیتهای مذهبی بوده است. این حمام یکی از زیباترین نمونه‌های کاشی‌کاری ایران است که به دستور حاج محمدابراهیم خوانساری از بزرگان سلطان‌آباد اراک امروزی در مقابل قلعه شخصی وی ساخته شد. حمام چهار فصل اراک در سال 1355 و با شماره 1339 در لیست فهرست میراث ملی ایران به ثبت رسید.با منشور صلح پارسیان همراه باشید تا بیشتر با این اثر ثبت شده ملی آشنا شویم. حمام چهار فصل در دروان معاصر حمام چهار فصل در سال 1373 و بعد از اتمام عملیات مرمت و بازسازی به عنوان موزه باستانشناسی و مردم‌شناسی اراک بازگشایی شد. همچنین در سال 1380 نیز مجدد مورد مرمت قرار گرفت. به این صورت که اشیایی باستانی از دوران قبل از اسلام و اسلامی مانند سکه‌های دوره‌های مختلف تاریخی، عقدنامه‌های دوره قاجار، کتاب‌ها و نسخه‌های خطی، ظروف مسی و قلم‌زنی، خمره‌های سفالی، لوازم ریسندگی، اسباب قدیمی حمام و ده‌ها پیکره مربوط به مردم‌شناسی در حمام موزه چهار فصل اراک نگه‌داری می‌شود؛ همچنین اشیایی که از کاوش‌های منطقه باستانی ذلف آباد فراهان به دست‌آمده و اسکلت ۷۵۰۰ ساله انسان که در تپه سرسختی شازند پیدا شده نیز در این موزه دیده می‌شود. آب انبار حمام آب مورد نیاز حمام از قنات جاری تامین می‌شده وجهت تامین بهتر آب و حفظ گرما و حرارت، کف حمام حدود ۳ تا ۳/۵ متر از کف خیابان پایین‌تر ساخته شده است که اختلاف سطح برای جلوگیری از تغییر دمای متعارف و متناسب در درون حمام و نیز ایجاد تعادل بین هوای برودتی و حرارتی به گونه‌ای که افراد هنگام ورود و خروج در معرض تغییر ناگهانی هوا قرار نگیرند، ایجاد شده است. همچنین به منظور پاشویی افرادی که از حمام بیرون می آیند حوضی صلیبی شکل در کف سربینه قرار گرفته که با سنگ سیاه ساخته شده . تزئینات حمام چهار فصل اراک همانطور که در بالا نیز اشاره شده است حمام چهار فصل اراک از زیباترین نمونه های کاشی کاری در ایران است. در این کاشی ها موضات مختلفی به کار رفته است که می‌توان به انواع گل و بوته، پیچک‌ها، درختان انگور، سرو و صنوبر به همراه مناظری از رودخانه‌ها، چشمه‌ها، گیاهان وحشی و پرندگانی بر روی شاخه‌های آن یا درحال پرواز مثل قرقاول، مبارزه شیر با اژدهای چند سر، مبارزه شیر و گاو و همچنین طرح‌هایی از افراد نظامی با پوشش دوره قاجار اشاره کرد.همچنین رنگ های خاکستری، فیروزه ای ، لاجوردی ، نارنجی قرمز و زرد بیشتر در این کاشی کاری ها استفاده شده است. موزه مردم شناسی حمام چهار فصل اراک در حال حاضر با عنوان موزه مردم شناسی اراک مورد بازدید قرار می گیرد که این بخش در سربینه‌های مردانه و زنانه تشکیل شده و در آن آداب و رسوم مربوط به مراسم مختلف، پوشش‌های سنتی به همراه لوازم مربوط به استحمام در دوره‌های گذشته نمایش داده شده است.جالب است بدانید که محراب تاریخی مسجد جامع ساوه که قدمت آن به دوران سلجوقی بازمی‌گردد نیز در این موزه نگه‌داری می‌شود. همچنین در این موزه بخض باستانشناسی وجود دارد که در گرم‌خانه مردانه و هشتی‌های ارتباطی ایجاد شده است، آثاری مانند ظروف سفالی، شیشه‌ای، آثار مفرغی هزاره اول قبل از میلاد، سکه‌های تاریخی و غیره به نمایش در آمده است. برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو توربا شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.
منطقه توریستی آلاچاتی در غربی ترین قیمت کشور ترکیه، نزدیکترین شهر به یونان و در استان ازمیر قرار گرفته است. این شهر توریستی در ناحیه اژه و کناره دریای اژه قرار گرفته است و همه ساله گردشگران زیادی را از کشورهای مختلف دنیا به سوی خود جذب می کند. جمیعت محلی این شهر حدود 9 هزار نفر است اما به دلیل وجود توریست های فراوان همواره شلوغ به نظر می رسد. با منشور صلح پارسیان همراه باشید تا بیشتر با این شهر زیبا آشنا شویم. راه های سفر به آلاچاتی نزدیکترین فرودگاه به شهر آلاچاتی فرودگاه ازمیر می باشد که در فاصله حدود 50 کیلومتری از این شهر قرار گرفته است.از فرودگاه ازمیر، دو راه برای رسیدن به شهر آلاچاتی وجود دارد. راه اول استفاده از اتوبوس‌هایی به‌نام هاواش است که برنامه حرکت آنها از ازمیر به چشمه در فرودگاه وجود دارد. این اتوبوس‌ها در فواصل زمانی مشخصی از ازمیر به آلاچاتی می‌روند. البته در سال 2019 ساخت فرودگاهی با عنوان چشمه - آلاچاتی در این شهر شروع شده است و طبق پیش بینی ها قرار است این فرودگاه در سال 2025 فعالیت خود را آغاز کند. از شهراستانبول نیز روزانه در ساعت های مختلف اتوبوس ها به آلاچاتی و ازمیر حرکت می کنند که می تواند گزینه دیگر سفر به آلاچاتی باشد. بهترین زمان برای سفر به آلاچاتی مناسب ترین زمان برای بازدید از آلاچاتی، فصل بهار از ماه مارس تا ماه مه است. البته برای کسانی که به آفتاب و ساحل علاقه‌مندند، فصل تابستان از ماه ژوئن تا ماه سپتامبر، مناسب‌ترین زمان سفر به آلاچاتی است. بهار، زمان خوبی برای سفر به آلاچاتی به شمار می‌آید؛ زیرا هوای این شهر در این فصل، خوب و نسبتاً خشک است و زمان بسیار خوبی برای گشت‌وگذار در این شهر قدیمی است. بادهای شدید، آلاچاتی را به مکانی ایدئال برای موج‌سواری تبدیل کرده است.این شهر آبوهوای معتدل و مدیترانه‌ای دارد و بارش‌ها با شروع فصل پاییز و زمستان افزایش می‌یابند. جشنواره های آلاچاتی جشنواره های مختلفی در طول سال برای جذب توریست بیشتر در آلاچاتی برگزار می شود. از مهمترین این جشنواره ها می توان به جشنواره بادبادک ها اشاره کرد. این جشنواره با حمایت شهرداری برگزار می شود و بابادک های خارجی و داخلی در آن حضور دارند. جشنواره موج سواری یکی دیگر از فستیوالهای آلاچاتی است.این جشنواره در ماه ژوئن برگزار می شود. جاذبه‌های گردشگری آلاچاتی ترکیه هنرهای خیابانی آلاچاتی: کوچه ها ی آلاچاتی را شاید اصلی ترین جاذبه این شهر برشمرد مخصوصا اگر روی دیوارهای آن نقاشی شده باشد.این جاذبه نهفته در آلاچاتی کمتر شناخته شده است. خیابان‌های آلاچاتی مجموعه‌ای شگفت‌انگیز از هنر را در خود ثبت کرده‌اند. از نقاشی پانداهای کوچک، گلها و پرندگان گرفته تا غذاها، انواع هنرهای خیابانی را در آلاچاتی ترکیه خواهید یافت. آسیاب‌های بادی دئیرمنلری: یکی از آثار تریخی در شهر آلاچاتی 4 آسیاب بادی سنگی این شهر است که در مرتفع ترین نقطه قرار گرفته اند. این آسیاب ها در سال 1850 ساخته شده اند و امروزه نماد این شهر هستند. ساحل آلاچاتی: بهترین ویژگی شهر آلاچاتی، نزدیک بودن به ساحل است. چند ساحل با ماسه‌های سفید در اطراف آلاچاتی وجود دارد. از بهترین سواحل آلاچاتی می توان به سواحل Delikli Koyu، Spiaggia Grande، Ilica Beach و Wyndy Beach اشاره کرد. خیابان کمال پاشا: اصلی ترین خیابان آلاچاتی که در طول روز علی الخصوص هنگام شب شلوغ و سرزنده است، خیابان کمال پاشا نام دارد. در این خیابان سنگ‌فرش‌شده، خانه‌های سنگی با پنجره‌های آبی و گل‌های شمعدانی و یاس که در هر گوشه‌ای شکوفا شده‌اند، دیده می‌شود. برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به آلاچاتی با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.
سرزمین باستانی کاپادوکیا یکی از توریستی ترین مناظق کشور ترکیه می باشد که در منطقه آناتولی مرکزی و استان نوشهیر قرار گرفته است. در سالهای اخیر و با گسترش فضای مجازی کاپادوکیا به یکی از مقاصد اصلی توریستهای اروپایی تبدیل شده است. کاپادوکیا یکی از سه شهر صخره‌ای جهان است که این صخره‌ها در اثر فعالیت‌های آتش‌فشانی کوههای این منطقه به وجود آمده‌اند، البته این موضوع برای قرن‌ها پیش است. با منشور صلح پارسیان همراه باشید. نزدیکترین فرودگاه به کاپادوکیا فرودگاه نوشهیر است که در فاصله 40 کیلومتری از کاپادوکسا قرار دارد اما از این فرودگاه به طور میانگین روزانه 8 پرواز به استانبول و ازمیر برقرار است و پرواز بین المللی انجام نمی شود. فرودگاه کایسری در نزدیکی کاپادوکیه با فاصله کمتر از 100 کیلومتر نزدیکترین فرودگاه بین المللی است که می تواند گردشگران را به این شهر باستانی برساند. عمده پروازهای کایسری به شهرهای مختلف آلمان ، هلند و اتریش انجام می شود. همچنین گردشگران می توانند فاصله 735 کیلومتری استانبول تا کاپادوکیا را با اتوبوس طی کنند. علاوه جذابیت تاریخی سرزمین تاریخی کاپادوکیا ، بالن سواری یکی دیگر از دلایلی است که گردشگران را از کشورهای مختلف به سوی خود جذب می کند. بالن سواری و عکاسی از آن در کاپادوکیا شهره ای جهانی دارد و شاید دلیل اصلی سفر خیلی از توریست ها به این سرزمین تاریخی باشد. البته هزینه این بالن سواری کمی زیاد است و در حال حاضر برای هر نفر حدود 220 یورو برای تور یک ساعت است. شهر زیر زمینی کایماکلی از اصلی ترین جاذبه های کاپادوکیا می باشد که قرمت آن به دوران بیزانس برمی گردد. آن زمان مسیحیها برای فرار از حمله عرب‌ها مجبور بودند در شهرهای زیرزمینی زندگی کنند تا در امان بمانند. کم کم مردم شهر را گسترش دادند تا این‌که به یک جامعه بزرگ زیرزمینی تبدیل شد. این شهر زیرزمینی هشت طبقه دارد و شامل اتاق‌های بزرگی است که با تونل به یک‌دیگر وصل شده‌اند. از این هشت طبقه شهر، گردشگران فقط می‌توانند از چهار طبقه آن بازدید کنند، اما همین چهارطبقه هم فوق‌العاده دیدنی و جذاب است. قلعه اوچ حیصار یکی دیگر از جاذبه های توریستی کاپادوکیا می باشد . این قلعه از مرکز شهر ۵ کیلومتر فاصله دارد و به‌عنوان دروازه کاپادوکیا شناخته می‌شود. از این قلعه هم می‌توانید چشم‌اندازی به روستاهای زیبای اطاف داشته باشید، هم دورنمای ۳۶۰ درجه‌ای از شهر کاپادوکیا داشته باشید. موزه فضای باز زلوه یکی دیگر از جاذبه های کاپادوکیا می باشد که در واقع غار خارق‌العاده‌ای است که در آن خانه‌ها و اتاق‌های مذهبی و سکولار قرار دارد. این مورد از جاهای دیدنی کاپادوکیا، قبلا مکانی برای زندگی مسلمانان و مسیحیان بود و تا سال ۱۹۲۴ همگی با هم در خوبی و خوشی زندگی می‌کردند؛ بعد از آن مسیحیان به دلیل تبادل اقلیت‌ها بین یونان و ترکیه، مجبور شدند از اینجا بروند. ۵۰ سال بعد هم مسلمانان به دلیل فرسایش مجبور به تخلیه دره شدند. مطالب مرتبط: راهنمای سفر به آلاچاتی برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به ترکیه با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.
شرکت هواپیمایی کارون ( نفت ایر سابق ) یکی از قدیمی ترین خطوط هوایی ایران می باشد که فعالیت خود را سال 1305و با نام خدمات هوایی نفت آغاز کرد. این شرکت که متعلق به صندوق بازنشستگی صنعت نفت ایران بود در سال 1395 و با تغییر نام آن به کارون کار واگذاری آن به بخش خصوصی آغاز شد و نهایتا در اردیبهشت ماه سال 98 این شرکت توسط بخش خصوصی خریداری شد. هواپیمایی کارون در حال حاضر با 13 فروند هواپیما و 520 کارمند روزانه پروازهای برنامه ریزی شده خود را انجام می دهد. مرکز فعالیت ایرلاین کارون فرودگاه بین المللی اهواز می باشد. با منشور صلح پارسیان همراه باشید. ناوگان هواپیمایی شرکت هواپیمایی کارون: همانطور که در بالا نیز به آن اشاره شد شرکت هواپیمایی کارون در حال حاضر 13 فروند هواپیما دارد که میانگین سنی آنها حدود 29 سال !!! می باشد. این شرکت 3 بویینگ 737 ، 5 فروند فوکر 100و همچنین 5 فروند فوکر 50 را در اختیار خود دارد و 19 مقصد داخلی و بین المللی را پوشش می دهد. مسیرهای پروازی کارون: همانطور که در بالا نیز اشاره شد هواپیمایی کارون به 19 مقصد داخلی و خارجی پرواز برنامه ریزی شده انجام می دهد. عمده پروازهای این ایرلاین از فرودگاه مهرآباد تهران به جزایر جنوبی کشور می باشد. همچنین از فرودگاه های اهواز ، اصفهان و شیراز نیز به تهران و جزایر جنوبی کشور از جمله سیری و خارک پروازهای روزانه انجام می دهد. همچنین از پروازهای هواپیمایی کارون نیز می توان به مقاصدی از جمله ایروان، نجف و تاشکند اشاره کرد. کلاس های پروازی هواپیمایی کارون: جالب است بدانید هواپیماهای ایرلان کارون تنها دارای کلاس پروازی اکونومی ( اقتصادی ) هستند یعنی این شرکت خدمات بیزنس کلاس و فرست کلاس ارایه نمی دهد. حوادث شرکت هواپیمایی کارون از ابتدا: - در ۴ اسفند ۱۳۹۲، در پرواز مسیر بندر عباس - اهواز پس از بروز نقص فنی در موتور سمت چپ و خاموش شدن آن، خلبان مجبور به فرود اضطراری در فرودگاه بندرعباس شد. - در ۲۰ آذر ۱۳۹۳، پرواز اهواز - تهران این شرکت ( نفت ایر ) به دلیل مشکل فنی در قسمت چرخ‌ها با ۴۵ دقیقه تأخیر و پس از ۴ بار چرخش بر فراز فرودگاه مهرآباد در نهایت به زمین نشست. - در ۲۹ آذر ۱۳۹۵، پرواز فوکر 50 این شرکت در مسیر اردبیل - تهران دقایقی بعد از خروج ازفرودگاه اردبیل به دلیل نقص فنی و از دست دادن موتور ۱ خود به صورت اضطراری در فرودگاه اردبیل به زمین نشست. در این حادثه هیچ آسیبی به سرنشینان این هواپیما وارد نشد. اطلاعات مورد نیاز: نام شرکت:هواپیمایی کارون کد یاتا:NV کد ایکائو:KRU دفتر مرکزی:تهران- شهرک اکباتان. وب سایت رسمی شرکت : karunair.ir مطالب مرتبط: آشنایی با شرکت هواپیمایی کاسپین برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور با شماره 021627114 در تماس باشید . جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.
دریاچه بره سر در استان گیلان را می توان یکی از زیباترین دریاچه های توریستی ایران نام برد که دلیل شکل گیری آن زلزله سال 1369 منطقه رودبار و منجیل بوده است. این دریاجه که در جنوب استان گیلان و در شهرستان رودبار قرار گرفته است با نام دریاچه ویستان یا استخر ویستان نیز شناخته می شود. دریاچه بره سر حدود 4 کیلومتر وسعت و طولی حدود 230 متری دارد که گفته می شود عمیق ترین نقطه آن به حدود 100 متر نیز می رسد. آب این دریاچه از سرازیر شدن آب‌های سطحی و چشمه‌های زیرزمینی و کوهستان‌های اطراف تامین می‌شود. با منشور صلح پارسیان همراه باشید. تفریحات دریاچه بره سر: بدون شک بازدید از این دریاچه زیبا و بکر و قدم زدن دونفره اطراف آن خودش زیباترین تفریح محسوب می شود اما هنگام سفر به دریاچه بره سر سوار بر قایق پدالی می توانید دور دریاچه بچرخید و تجربه ای منحصربه فرد و خاطره ای زیبا بسازید. همچنین می توانید در فصل سفر با رعایت کامل موارد امنیتی اطراف دریاچه چادر برپا کنید. همچنین می توانید قلاب ماهیگیری همراه داشته باشید و ماهیگیری انجام دهید. بهترین فصل سفر با توجه به قرارگیری این دریاچه زیبا در قسمت شمال کشور و استان گیلان بهترین فصل سفر به دریاچه بره سر دو فصل بهار و تابستان است. البته اولین ماه فصل پاییز نیز بازدیدکنندگان برای بازدید از دریاچه به آن سفر می کنند البته ما بعد از ماه مهر تا اواخر زمستان سفر به این دریاچه توصیه نمی شود. گونه های گیاهی و جانوری اطراف دریاچه اطراف دریاچه بره سر درختان بید و راش‌ها و بلوط‌های بلند و زیبا، چشم هر گردشگری را به خودشان خیره می‌کنند. در بین این همسایه‌های رشید، چندتا صاحب‌خانه دیگر ازجمله گل‌گاوزبون، شیرین‌بیان، لاله کوهی و نی هم در گوشه‌وکنار این فضا جاگیر شده‌اند. اطراف دریاچه پرنده های مثل کبک و قمری و تیهو و بلدرجین را می توانید مشاهده کنید. همجنین گراز و روباه و موش خرما نیز در اطراف بره سر حضور دارند. مطالب مرتبط: غذاهای محلی گیلان، شکم گردی در گیلان زمین برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به بره سر با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید. شما سفر داخلی را ترجیح می دهید یا سفر خارجی را؟ به نظر شما سیاست ظرفیت تحمل در دریاچه بره سر نیاز است؟
دریاچه زریوار یا آن گونه که محلی ها آن را می شناسند تالاب آب شیرین زریبار، در استان زیبای کردستان و در فاصله 3 کیلومتری غرب شهرستان مریوان قرار گرفته است. دریاچه ای که یکی از بزرگترین دریاچه های آب شیرین ایران به شمار می آید و از معروفترین و زیباترین جاذبه های طبیعی غرب کشور محسوب می شود. ارتفاع دریاچه از سطح دریا 1285 متر است و دور تا دور آن با کوه هایی زیبا از درختان و مراتع احاطه شده است که جلوه ای منحصر به فرد به این دریاچه می دهند. طول این دریاچه 5 و عرض آن 1.6 کیلومتر و عمق آن به طور متوسط در حدود 3 متر (بین 2 تا 5.5 متر) است و همین موضوع باعث شده تا بتوان به راحتی بر روی آن قایقرانی کرد. آب دریاچه زریوار از چشمه های جوشانی که در کف آن قرار دارد و همچنین از آب باران و برف، تامین می شود. این تالاب به دلیل شرایط مناسبی که دارد پذیرای گیاهان و حیوانات مختلفی ست و فعالیت های پرنده نگری و ماهیگیری در آن رونق دارد. تالاب زریبار یکی از منحصر به فردترین دریاچه های آب شیرین جهان به شمار می رود و شرایط کلی یک تالاب بین المللی را دارد.این دریاچه در تاریخ بیستم بهمن 1389 با شماره 102 در فهرست میراث طبیعی ایران به ثبت رسیده است. همچنین این تالاب از سال 1388 به عنوان پناهگاه حیات وحش تحت نظر سازمان محیط زیست قرار دارد. تفریحات دریاچه زریوار 1- قایقرانی یکی از تفریح های محبوب در دریاچه زریوار قایقرانی است؛ هم قایق های موتوری و هم قایق های پدالی این امکان را فراهم کرده اند که بتوانید داخل دریاچه بروید و از فضای فرح‌بخش و سکوت و آرامش آن لذت ببرید. فضای مناسب محیط آبی تالاب زریبار باعث شده است تا تیم های ملی قایقرانی در رشته های مختلف برای آماده سازی به اینجا بیایند و تمرینات شان برای حضور در مسابقه های بین المللی را در این دریاچه دنبال کنند. 2- ماهیگیری بستر مناسب دریاچه زریوار و وجود گونه های مختلف ماهی در این پهنه آبی، باعث شده تا ماهیگیری در اینجا به یکی از تفریح های جذاب تبدیل شود. بسیاری از صبح زود برای صید ماهی راهی تالاب می شوند تا بتوانند شانس شان را امتحان کنند و دست پر به خانه بازگردند. محیط خوب دریاچه زریوار برای ماهیگیری باعث شد تا این مکان میزبان نخستین جشنواره بین المللی گردشگری ورزشی و ماهیگیری در اردیبهشت ماه امسال (1397) با حضور شرکت کنندگان 9 کشور خارجی باشد. 3- پرنده نگری تالاب زریبار محل زندگی تعداد زیادی از پرنده های بومی و مهاجر است. همین موضوع باعث شده تا اینجا به عنوان یکی از محل های مناسب پرنده نگری در غرب ایران شناخته شود. اردک سرحنایی و سرسبز، بوتیمار بزرگ و کوچک، انواع چنگر، پرستو های دریایی، کاکایی ها، حواصیل خاکستری، خوتکا، لک لک های مهاجر و پرندگان شکاری همچون سنقر تالابی و دلیچه از جمله پرنده هایی هستند که می توانید با کمک ابزار مناسب پرنده نگری و کمی صبر و حوصله به تماشای آنها بنشینید. 4- پاراگلایدر سواری اگر اهل خطر کردن و هیجان هستید دریاچه زریوار مکان مناسبی برای شماست. اینجا می توانید در سایت پروازی کنار دریاچه سوار بر گلایدر بر فراز منطقه به پرواز دربیایید و از چشم انداز زیر پای تان لذت ببرید. البته هر چند سال یک بار هم جشنواره های پرواز با پاراگلایدر در دریاچه زریوار برگزار می شود که اگر مهارت و جسارت کافی داشته باشید می توانید در آن شرکت کنید و از رقابت با دیگر حرفه ای ها لذت ببرید. 5- برگزاری جشنواره های مختلف محلی و فرهنگی دریاچه زریوار یکی از محل های گردهمایی مردم مریوان برای برگزاری مراسم مختلف محلی و جنگ های شادی ست. اگر از دوست داران فرهنگ مردم کردستان هستید، گوش به زنگ برگزاری مراسم در اینجا باشید چرا که می توانید با شرکت در این جشنواره ها از تماشای رقص زیبای کردی و لباس های رنگارنگ شان در کنار موسیقی شاد و جذاب محلی لذت ببرید. شکم گردی اطراف دریاچه زریوار معروفترین و محبوب ترین خوردنی که کنار دریاچه می توانید تجربه کنید، ماهی های کبابی آن است؛ ماهی های کبابی که به گفته بیشتر افرادی که از دریاچه دیدن کرده و طعم آن را چشیده اند بهترین ماهی کبابی تمام ایران است. اطراف زریوار دکه های کوچک و بزرگی وجود دارد که با ماهی تازه از دریاچه صید شده منتظرتان هستند تا یکی از خوش طعم ترین ماهی های کبابی را برای تان آماده کنند. البته اگر طعم نمکی و معمول ماهی را دوست ندارید می توانید از آنها درخواست کنید که ماهی را به طعم های مختلف دیگری برای تان بپزند. این ماهی های کبابی همراه با مخلفات مختلف سرو می شوند و با طعم جذاب شان یکی از بهترین تجربه های شکم گردی تان را رقم می زنند. مطالب مرتبط: انواع دستمال رقص در اقوام ایرانی برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.
