سفر کلید فهم زندگی است
img
تلگرام
img
واتساپ
img
معرفی معروفترین غذاهای زاپنی   سوشی (Sushi)  سوشی ترکیبی از برنج آغشته‌شده به سرکه و غذاهای دریایی است؛ هرچند گاهی اوقات، مواد دیگری نیز به این ترکیب اضافه می‌شود.

معرفی معروفترین غذاهای زاپنی  سوشی (Sushi) سوشی ترکیبی از برنج آغشته‌شده به سرکه و غذاهای دریایی است؛ هرچند گاهی اوقات، مواد دیگری نیز به این ترکیب اضافه می‌شود.

معرفی معروفترین غذاهای ژاپنی  سوشی (Sushi) سوشی ترکیبی از برنج آغشته‌شده به سرکه و غذاهای دریایی است؛ هرچند گاهی اوقات، مواد دیگری نیز به این ترکیب اضافه می‌شود. سوشی یک غذای ژاپنی است و انواع مختلفی دارد که می‌توان به نوع تخمیرشده آن به نام ناره‌زوشی nare-zushi اشاره کرد. متداول‌ترین انواع سوشی، نیگیریزوشی (nigirizushi) و تماکیزوشی (temakizushi) هستند.برای افرادی که ماهی خام دوست ندارند، انواع مواد اولیه دیگری ازجمله میگوی آب‌پز و مارماهی گریل‌شده نیز وجود دارد. شما می‌توانید در تمام نقاط ژاپن سوشی میل کنید؛ اما سوشی رستوران‌های سطح بالایی مانند گینز (Ginza) یا رستوران‌هایی که به بنادر ماهیگیری نزدیک هستند، خوش‌مزه‌تر است.     تمپورا (Tempura) تمپورا یکی از غذاهای ژاپنی است که در آن خوراکی‌های دریایی، سبزی‌جات تازه و سایر مواد به آرد تمپورا و خمیر تخم‌مرغ، آغشته و سپس سرخ می‌شوند.     سوکی‌یاکی (Sukiyaki) سوکی‌یاکی از غذاهای سنتی ژاپنی است که به‌صورت یک نوع آبگوشت یا خورش تهیه می‌شود. این غذا معمولاً شامل گوشت بسیار نازک برش‌خورده که معمولاً گوشت گاو است به‌همراه سبزی‌جات متنوعی مانند پیاز، قارچ، توفو و نودل است که همگی در مایع شیرین و نمکی از سس سویا و شکر پخته می‌شوند. مواد اولیه این غذای ژاپنی در یک تابه مخصوص به نام «نبشی» در وسط میز طبخ می‌شوند و سپس در یک زرده تخم‌مرغ خام به‌عنوان سس، غوطه‌ور شده و صرف می‌شوند. سوکی‌یاکی اغلب به‌عنوان یک غذای جمعی در موقعیت‌های اجتماعی و خانوادگی تهیه و سرو می‌شود؛ جایی که افراد می‌توانند غذای خود را به‌طور مستقیم از تابه بردارند و طبق سلیقه شخصی خود ترکیب کنند.     رامن (Ramen) رامن که از غذاهای ژاپنی معروف است، یک نوع سوپ نودل ژاپنی است که از نودل‌های گندم، آب گوشت (معمولاً مرغ یا گوشت) و مواد افزودنی مختلف تشکیل شده است. این غذا یکی از محبوب‌ترین غذاهای ژاپنی است و در سراسر جهان نیز شناخته‌شده است. رامن در انواع مختلفی ارائه می‌شود که می‌تواند شامل موادی مانند مرغ، گوشت برش‌خورده، تخم‌مرغ آب‌پز، جلبک نوری، پیازچه و سایر سبزی‌جات باشد.     برنج کاری (Curry rice) برنج کاری یا به زبان ژاپنی (( Kare Raisu)) یک غذای ژاپنی است که از ترکیب برنج سفید با سس کاری تهیه می‌شود. اصالت این غذا هندی است؛ اما نسخه ژاپنی آن طعم و بافت منحصر‌به‌فردی دارد که آن را از سایر انواع کاری متمایز می‌کند.سس کاری ژاپنی معمولاً غلیظ، ملایم و شیرین‌تر از کاری هندی است. این سس شامل ترکیبی از ادویه‌جات مختلف مانند زردچوبه، زیره، دارچین و گرام ماسالاست که با آرد و روغن آماده می‌شود. سپس این سس با آب یا عصاره گوشت مخلوط می‌شود و با افزودن موادی مانند پیاز، هویج، سیب‌زمینی و گاهی اوقات گوشت (معمولاً گوشت گاو یا مرغ) پخته می‌شود.برنج کاری ژاپنی معمولاً در یک بشقاب بزرگ سرو می‌شود که نیمی از آن را برنج سفید و نیم دیگر را سس کاری تشکیل می‌دهد. این غذا می‌تواند به‌تنهایی یا همراه با ترشی (پیکلز) و سایر چاشنی‌ها میل شود. برنج کاری ژاپنی به‌دلیل طعم لذیذ و تهیه آسان، در بین خانواده‌ها، رستوران‌ها و حتی در مدارس و اداره‌ها یکی از غذاهای معروف ژاپنی محسوب می‌شود.     کاراگه (Karaage) کاراگه یکی دیگر از غذاهای ژاپنی است که به‌صورت قطعات کوچک گوشت، معمولاً مرغ، که با سس سویا، زنجبیل، و سایر ادویه‌ها مزه‌دار شده و سپس در آرد یا نشاسته ذرت آغشته و سرخ شده، تهیه می‌شود. این غذا به‌علت بافت بیرونی ترد و بافت داخلی آبدار و نرمش شناخته‌شده است. کاراگه می‌تواند به‌عنوان یک وعده اصلی، یک پیش‌غذا یا یک اسنک سرو شود و اغلب در رستوران‌ها و جشن‌های خیابانی پیدا می‌شود. این غذا معمولاً با برش‌های لیمو، کلم خردشده یا سس مایونز سرو می‌شود.     ساشیمی (seashimy) ساشیمی یک غذای سنتی ژاپنی از ماهی خام است که در آن قطعات کوچک ماهی به همراه سس سویا سرو می‌شوند. با اضافه کردن چاشنی‌هایی مانند واسابی و زنجبیل، ساشیمی خوشمزه‌تر هم می‌شود. شما می‌توانید ساشیمی را که از غذاهای ژاپنی است، در مکان‌های دیگری به‌غیر از ژاپن هم میل کنید؛ اما درجه‌ تازگی ماهی آن متفاوت است. اگر به‌دنبال جایی ارزان برای خوردن ساشیمی هستید، بهتر است در رستورانی کنار بندر ماهیگیری آن را میل کنید.     روباتایاکی (Robatayaki) روباتایاکی یک روش پخت‌و‌پز سنتی ژاپنی است که به‌معنی «کبابی کنار آتش» است. در این روش، انواع مختلفی از مواد غذایی مانند ماهی، گوشت، میگو، صدف و سبزی‌جات روی سیخ‌های چوبی کشیده می‌شوند و بر روی زغال چوب داغ کباب می‌شوند. روباتایاکی بیشتر به‌دلیل طعم دودی و بافت تردی که به مواد غذایی می‌بخشد، محبوب است.در رستوران‌های روباتایاکی، مشتریان معمولاً دور یک کانتر می‌نشینند که آشپزها در مرکز آن، مواد غذایی را بر روی زغال چوب کباب می‌کنند. این فضای تعاملی اجازه می‌دهد تا مشتریان فرایند پخت‌وپز را از نزدیک مشاهده کنند و غذاهای تازه‌کباب‌شده را با برداشتن مستقیم از روی آتش میل کنند.     اونیگیری (Onigiri) اونیگیری یکی از انواع غذاهای ژاپنی است که به آن «رایس بال» یا «توپ برنج» نیز گفته می‌شود. اونیگیری معمولاً از برنج چسبنده ژاپنی تهیه می‌شود که به شکل‌های مختلفی مانند مثلث، کره، یا استوانه‌ای فرم داده می‌شود و گاهی اوقات با نواری از جلبک نوری (سیاوید) پوشانده می‌شود. در داخل اونیگیری معمولاً موادی مانند ماهی خشک‌شده، خرچنگ، تخم‌مرغ یا زیتون پرشده قرار می‌گیرد. این مواد که از خوراکی های ژاپنی هستند، به اونیگیری طعم و تنوع بیشتری می‌بخشند.     غذای ملی ژاپن  غذای ملی ژاپن برنج آب‌پز بدون نمک است که با انواع سس‌ها و چاشنی‌ها همراه است. این غذا، علاوه‌بر اینکه یک غذای اصلی و مستقل در فرهنگ ژاپنی است، در ظروف جداگانه‌ای به‌عنوان غذای جانبی در کنار بیشتر غذاها نیز سرو می‌شود و طعم آن را با چاشنی‌های دیگر تغییر می‌دهد.      مطالب مرتبط: معرفی معبد فوشیمی‌ایناری کیوتو | Fushimi Inari-taisha برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید.

۲۷ آذر ۱۴۰۴
معرفی تکیه بیگلر بیگی کرمانشاه  تکیه بیگلر بیگی ( عمارت فراش باشی ) از آثار تاریخی باقیمانده دوران قاجار می باشد که در بافت قدیمی شهر کرمانشاه قرار دارد.

معرفی تکیه بیگلر بیگی کرمانشاه تکیه بیگلر بیگی ( عمارت فراش باشی ) از آثار تاریخی باقیمانده دوران قاجار می باشد که در بافت قدیمی شهر کرمانشاه قرار دارد.

معرفی تکیه بیگلر بیگی کرمانشاه تکیه بیگلر بیگی ( عمارت فراش باشی ) از آثار تاریخی باقیمانده دوران قاجار می باشد که در بافت قدیمی شهر کرمانشاه قرار دارد. ساخت این تکیه در سال 1271 هجری شمسی توسط مرحوم عبدالله ‌خان فراش‌باشی ملقب به بیگلربیگی از مقامات مشهور و با نفوذ کرمانشاه در دوره‌ی قاجار شروع شد و در سال 1276 هجری شمسی عملیات ساخت تکیه بیگلربیگی به پایان رسید. در ابتدا بنای تکیه ساده بود تا اینکه در سال 1287 تزیینات گچ‌بری و آیینه‌کاری، این بنای زیبای قجری را تکمیل کرد.      تکیه بیگلر بیگی برای مدت‌ها میزبان مراسم های مذهبی و محل دارالحکومه عبدلله‌خان فراش بافی بود و همچنین برادران و پسران وی نیز برای مدتها در این خانه زندگی می کردند. این بنا که ترکیبی از معماری دوران زندیه و قاجاریه را به نمایش می گذارد، دارای 4000 هزار مترمربع وسعت می باشد. تکیه بیگلربیگی در تاریخ ۱۹ آذر ۱۳۷۵ با شماره ۱۷۹۷ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید و اداره میراث فرهنگی کرمانشاه پس از خرید ملک در سال ۱۳۸۰، مرمتهایی را در سال‌های ۱۳۸۱ و ۱۳۸۲ انجام داد. در سال ۱۳۸۳ موزه‌ خط و کتابت در این مجموعه برپا شد و در سال ۱۳۸6 نیز در ضلع جنوبی، موزه پارینه‌سنگی زاگرس آغاز به کار کرد.     معرفی قسمت های مختلف تکیه بیگلربیگی: تکیه بیگلر بیگی دارای قسمت های مختلفی می باشد که شامل دو موزه، قسمت ورودی و هشتی، حیاط، حسینیه، شاه نشین، شربت خانه و اتاق های تکیه می باشد که در ادامه مطلب به معرفی آنها خواهیم پرداخت. ورودی، هشتی، دالان:  تکیه بیگلر بیگی دارای سه درب ورودی می باشد که ورودی اصلی آن در جنوب شرقی بنا قرار دارد. سردر ورودی با مقرنس‌های گچی و گچ‌بری‌های برجسته تزیین شده است. همچنین در دو طرف ورودی، دو ردیف طاق‌نما وجود دارد. پس از سردر ورودی، فضای هشتی قرار دارد. در دیوارهای این فضا طاقچه‌هایی ایجاد شده و سقف آن با رسم‌بندی‌های آجری تزیین شده است. پس از هشتی، دالان نسبتا درازی قرار دارد که به حیاط اصلی تکیه منتهی می‌شود. سقف دالان نیز با تزیینات مزین شده است.     حیاط تکیه بیگلربیگی: پس از عبور از دالان وارد قسمت حیاط تکیه می شویم که حدود 2 و نیم متر پایین تر از کف خیابان قرار دارد. در وسط این حیاط حوضی بزرگ وجود دارد و اطراف حیاط نیز با فضاهای متعددی احاطه شده است. فضاهای بخش‌های شمال شرقی و جنوبی حیاط، کارکرد مسکونی داشته و در بخش غربی نیز گنبد حسینیه قرار گرفته است. بخش شرقی حیاط شامل فضاهایی دو طبقه است. در ضلع شمال شرقی حیاط نیز آشپزخانه ای وجود دارد که برای تهیه غذا در ایام محرم از آن استفاده می کردند. این حیاط در ماه محرم، میزبان جمعیت انبوه عزادارن است.       اتاق های تکیه بیگلربیگی: تکیه بیگلربیگی دارای 24 اتاق می باشد. این اتاق ها با ارتفاع یک متری از کف حیاط قرار دارند که دسترسی به آنها از طریق پلکانهای داخل حیاط صورت می گیرد. در داخل هریک از این اتاق ها طاقچه های متعددی وجود دارد که به صورت دو طبقه ایجاد شده اند که از طبقه دوم این طاقچه ها برای نگهداری اشیا مهمتر استفاده می کردند.      حسینیه تکیه بیگلربیگی: مهمترین قسمت تکیه بیگلر بیگی حسینیه آن می باشد که در قسمت غربی حیاط قرار دارد. این حسینیه دارای دو طبقه می باشد که در هر طبقه از آن 6 اتاق وجود دارد. در قسمت ورودی این حسینیه ایوانی با دو ستون چوبی وجود دارد که با سه پله سنگی حیاط را با یک در بزرگ چوبی به فضای داخلی حسینیه متصل می کند. فضای داخلی این حسینیه آینه کاری چشم گیر و با شکوهی دارد.      قسمت شاه نشین تکیه بیگلربیگی: بنای دو طبقه شاه نشین یکی دیگر از قسمت های تکیه بیگلربیگی می باشد که در قسمت شمالی حیاط قرار گرفته است. اتاق شاه نشین محل ملاقات های آقای بیگلربیگی بوده و از اتاق‌های اطراف و طبقه بالایی آن برای استراحت استفاده می‌کرده‌اند.      شربت خانه بیگلر بیگی: در قسمت شمالی حیاط زیر زمینی وجود دارد که زمانی محل سکونت تابستانی ساکنین بود. در این زیر زمین که دارای یک حوض و تعدادی اتاق می باشد پنجره هایی به صورت مشبک و زنبوری وجود دارد که کارکردی شبیه به بادگیر را دارند. در این قسمت در حال حاضر شربتخانه ای وجود دارد که می توان نوشیدنیهای سرد و گرم را در آن میل کرد.     موزه خط و کتابت کرمانشاه: موزه خط و کتابت کرمانشاه یکی دیگر از قسمت های تکیه بیگلربیگی می باشد. در این موزه که در سال 1383 افتتاح شد اسناد و مدارک، مستندات تاریخی و نسخ خطی نگهداری و در معرض دید بازدیدکنندگان قرار می‌گیرد.       موزه پارینه سنگی زاگرس: این موزه که نخستین موزه پارینه سنگی خاورمیانه می باشد یکی دیگر از قسمت های تکیه می باشد. موزه پارینه سنگی در سال 1386 توسط فریدون بیگلر و مراد بیستونی تاسیس شده است. موزه پارینه سنگی از ۴ اتاق تشکیل شده‌است که آثاری از دوره‌های دیرینه سنگی و نو سنگی که بازه زمانی 100 هزار سال تا 8 هزار سال پیش را در بردارد. در این موزه از ابزارآلات سنگی و استخوان‌های انسان از دوره‌های پارینه سنگی در ایران و کشورهای دیگر نگهداری می‌شود.     مطالب مرتبط: معرفی موزه قاجار تبریز برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید.

۲۴ آذر ۱۴۰۴
معرفی خیابان سی تیر مرکز غذاهای خیابانی پایتخت   امروزه فود استریت‌ها از پرطرفدارترین مکان‌ها بین گردشگران داخلی و خارجی در تمام نقاط جهان به شمار می‌روند.

معرفی خیابان سی تیر مرکز غذاهای خیابانی پایتخت  امروزه فود استریت‌ها از پرطرفدارترین مکان‌ها بین گردشگران داخلی و خارجی در تمام نقاط جهان به شمار می‌روند.

معرفی خیابان سی تیر مرکز غذاهای خیابانی پایتخت  امروزه فود استریت‌ها از پرطرفدارترین مکان‌ها بین گردشگران داخلی و خارجی در تمام نقاط جهان به شمار می‌روند. مسافران برای آشنایی با خوراک محلی مردم در سایر نقاط جهان، از غذاهای خیابانی استریت فودها خرید می‌کنند و برای بسیاری از گردشگران صرف این غذاها از ورود به رستوران‌های مجلل و سفارش غذاهای گران، لذت‌بخش‌تر است. به مرور زمان و با گسترش گردشگری در تمام جهان غذاهای خیابانی به ابزاری برای آشنایی با فرهنگ بومی دیگر نقاط جهان تبدیل شد.        خیابان سی تیر معروف‌ترین فود استریت تهران است که در نزدیکی مرکز شهر قرار دارد. خیابان سی تیر یکی از قدیمی‌ترین خیابان‌های تهران است که آن را به‌عنوان نخستین مرکز غذاهای خیابانی (استریت فود) پایتخت می‌شناسند. این خیابان به‌جز دکه‌ها و کافه‌های خیابانی جاذبه‌های تاریخی برجسته‌ای نیز دارد. چند موزه و ساختمان مذهبی تاریخی با قدمت بیش از ۱۰۰ سال در خیابان سی تیر قرار گرفته‌اند. ساختمان‌های مذهبی در این خیابان به پیروان ادیان متفاوتی تعلق دارند. آتشکده، کلیسا و کنیسه یهودیان از مهم‌ترین بناهای مذهبی در خیابان سی تیر هستند که سبب شهرت این خیابان به نام ادیان شده‌اند.     خیابان سی تیر از محل تقاطع با خیابان امام خمینی آغاز می‌شود و تا تقاطع خیابان‌ جمهوری و در امتداد آن، میرزا کوچک خان ادامه دارد. این منطقه در محدوده طرح ترافیک پایتخت قرار گرفته است و خیابان‌های اطراف آن بسیار شلوغ و پرتردد هستند. اگر با وسیله نقلیه شخصی به این منطقه تردد کنید، برای پارکینگ خودرو ممکن است دچار مشکل شوید. خیابان سی تیر سنگ‌فرش است و پیاده روی در طول مسیر آن برای گردشگران زیادی جذابیت دارد.به‌طور میانگین روزانه در حدود ۳۰۰۰ نفر از گذر گردشگری سی تیر عبور می‌کنند.       کافه‌ها و رستوران‌های خیابان سی تیر به‌صورت فودتراک هستند و انواع مختلف غذاهای خیابانی را به مشتریان خود ارائه می‌دهند. انواع نوشیدنی‌های سرد و گرم نیز در این خیابان موجود هستند و در تمام روزهای سال گردشگران را به این منطقه جلب می‌کنند. بسیاری از علاقه‌مندان به تاریخ نیز در بازدید از موزه‌ها و ساختمان‌های خیابان سی تیر، زمانی را به اتراق در نیمکت‌های چوبی این خیابان و صرف نوشیدنی و غذا اختصاص می‌دهند. بین فودتراک‌های ثابت در خیابان سی تیر برخی گاری‌های سیار نیز قرار گرفته‌اند که در هر فصلی از سال متناسب با آب و هوا خوراکی‌هایی مانند لبو و باقالی به گردشگران عرضه می‌کنند.     در خیابان سی تیر امکان صرف انواع غذاهای فست فود و پیتزا را خواهید داشت. غذاهای خانگی و محلی مانند کباب ماهیتابه‌ای، کباب لقمه، سمبوسه، فلافل و ساندویچ‌های خانگی از دیگر غذاهای این خیابان هستند. اگر برای صرف دسر و نوشیدنی به این خیابان بروید نیز می‌توانید به کافه‌های خیابان سی تیر انواع کیک، تارت، دسر، چای، قهوه، بستنی و آب‌میوه‌های طبیعی را سفارش دهید.در میان فودتراک‌های خیابان سی تیر برخی غرفه‌های بین‌المللی نیز وجود دارند که غذاهای هندی و مکزیکی پر ادویه به گردشگران ارائه می‌کنند. چرخ‌های دستی و گاری‌ها در گوشه و کنار این خیابان نیز خوراکی‌هایی مانند لبو، باقالی و شربت‌های گیاهی و خانگی دارند که برای صرف میان وعده‌های سبک می‌توانید از آن‌ها خرید کنید.      مطالب مرتبط: پارک جمشیدیه برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید.

۲۲ آذر ۱۴۰۴
برج پیزا که در ایتالیایی (Torre pendente di Pisa) خوانده می‌شود از جاذبه‌های مهم اروپاست که در شهر پیزا و در ناحیه توسکانی ایتالیا قرار دارد.

برج پیزا که در ایتالیایی (Torre pendente di Pisa) خوانده می‌شود از جاذبه‌های مهم اروپاست که در شهر پیزا و در ناحیه توسکانی ایتالیا قرار دارد.

برج پیزا ایتالیا برج پیزا که در ایتالیایی (Torre pendente di Pisa) خوانده می‌شود از جاذبه‌های مهم اروپاست که در شهر پیزا و در ناحیه توسکانی ایتالیا قرار دارد. این برج به نام برج کج پیزا (Leaning Tower of Pisa) برج ناقوس، برج ساعت و برج کلیسای پیزا نیز شهرت دارد و به عنوان نماد اصلی شهر شناخته می‌شود. مهم ترین دلیل مشهور شدن این برج 8 طبقه، حدود 4 درجه کج بودن آن است. این سازه در میدان کلیسای جامع شهر (Piazza del Duomo) قرار دارد و به عنوان برج ناقوس کلیسای جامع شهر پیزا، درست در پشت این کلیسا واقع شده است. برج پیزا سومین بنای کهن این میدان پس از کلیسای جامع و تعمیدگاه پیزا (Pisa Baptistry) محسوب می‌شود. بد نیست بدانید پیزا نام خود را سال 600 قبل از میلاد از یک کلمه یونانی به معنی "سرزمین باتلاق" گرفته است.     این سازه از یک سبک معماری اروپایی به نام رومی‌وار یا رومانِسک پیروی می‌کند که متعلق به نیمه سده 11 است. ارتفاع پیزا از سطح زمین در بخش کوتاه‌تر، به 55.86 متر و در بخش بلندتر به 56.67 متر می‌رسد. این سازه 14500 تن وزن دارد و قطر بیرونی برج 15.484 متر است. برج پیزا دارای 296 یا 294 پله است به دلیل آنکه در پلکان شمالی طبقه هفتم، دو پله کمتر از سایر طبقات، دیده می شود. در سال 1987 میلادی میدان کلیسای جامع با شماره 395 در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید و برج کج پیزا نیز به عنوان بخشی از این مجموعه ثبت جهانی شد.   چرا برج پیزا کج شده است؟  این برج در زمینی با خاک سست و ناپایدار و متشکل از شن، خاک و رس آبرفتی حاوی ۶۰ درصد آب، و در واقع در یک زمین باتلاقی ساخته شد. این زمین نتوانست به خوبی از وزن سازه پشتیبانی کند و پس از گذشت مدتی از شروع ساخت، سازه نشست کرد و کج شد. پایه‌های ۵ متری برج در خاک ماسه‌ای اسفنجی زیر آن فرو رفته‌اند و کارشناسان همین نوع خاک را علت کجی برج می‌دانند. البته برخی تلاش می‌کنند این اشتباه را انکار کنند و بگویند برج در ابتدا قرار بوده کج شاخته شود.      معمار و سازنده برج پیزا در مورد هویت واقعی معمار برج کج پیزا اختلاف نظر وجود دارد. سال‌هاست که این طرح به گوگللیمو (Guglielmo) و بنانو پیسانو (Bonanno Pisano) نسبت داده می‌شود. پیسانو یک هنرمند مشهور قرن دوازدهم در شهر پیزا بود که در ریخته گری برنز شهرت داشت. قطعه‌ای از مهر منقوش به نام وی در پای برج در سال 1820 به دست آمد؛ اما این قطعه ممکن است مربوط به در برنزی نمای کلیسای جامع باشد که در سال 1595 تخریب شد. یک مطالعه در سال 2001 نشان می‌دهد که دیوتیسالوی (Diotisalvi) به دلیل زمان ساخت و پیوستگی برج پیزا با سایر آثار وی شامل برج ناقوس سن نیکولا و تعمیدگاه در شهر پیزا معمار اصلی بوده است.     معماری برج پیزا  پیزا دارای 6 طبقه با ستون‌های زیبا و فضای باز است و دو طبقه دیگر با طاق نماهایی زینت‌یافته‌اند. در پایین برج طاق‌هایی دیده می‌شوند که فاقد فضای باز هستند و روی دیوار چسبیده‌اند. این طاق‌ها در معماری به طاق‌های کور شهرت دارند و در برج پیزا دارای تزیینات هندسی زیبایی هستند. در بخش ناقوس‌ها طاق‌هایی مشابه پایین برج وجود دارد با این تفاوت که مقدارشان برای تعبیه ناقوس‌ها کاهش یافته است. طبقات با طاق‌ها و گچ‌بری‌های خیره‌کننده از هم جدا می‌شوند و جلوه زیبایی دارند.     حقایق جالب درباره برج پیزا داستان گالیله و برج پیزا: سال 1589 میلادی بود که گالیله برای اثبات ارتباط جرم و سرعت سقوط اجسام تلاش می کرد. روزی گالیله بر فراز برج پیزا رفت و دو شی با دو جرم متفاوت را از بالای برج به پایین پرتاب کرد تا ثابت کند جرم و سرعت سقوط با هم رابطه مستقیم دارند. همانطور که می‌دانید صحت تئوری او به اثبات رسیده است و همین داستان این برج باستانی را در تاریخ علم و دانش ایتالیا هم جای داده است. این داستان بر اساس شرح حال تاریخی گالیله که توسط دانش آموز گالیله در سال 1654 نگاشته شده و در سال 1717، مدت‌ها پس از مرگ وی، به عموم ارائه شده است.   استقامت برج پیزا در برابر زلزله: از سال 1280 حداقل چهار زمین‌لرزه قوی در این منطقه رخ داده اما این برج ظاهرا آسیب‌پذیر، باپرجا مانده است. یک گروه تحقیقاتی به این نتیجه رسیدند که برج به دلیل آنچه که تعامل پویای ساختمان خاک و سازه (DSSI) نامیده می‌شود، قادر به مقاومت در برابر زمین‌لرزه است. به عبارت دیگر ارتفاع و سختی برج به همراه نرمی خاک پایه باعث می‌شود تا برج با زمین‌لرزه تکان نخورد و همان خاک نرم که باعث کج‌شدن برج شده و برج را در آستانه فروپاشی قرار داده، به استوار ماندن آن کمک کرده است. برخی نیز بر این باورند که انجام ساخت و ساز در مدت زمان حدود 200 سال باعث شده این خاک فشرده شود و برج را از سرنگونی نجات دهد.   نجات برج پیزا از شلیک توپ: در طول جنگ جهانی دوم ، متفقین گمان می‌کردند که آلمانی‌ها از این برج به عنوان یک برج دیده‌بانی استفاده می‌کنند. یک گروهبان ارتش آمریکا که برای تایید حضور سربازان آلمانی به داخل برج فرستاده شد، تحت تاثیر زیبایی کلیسای جامع و ناقوس آن قرار گرفت و بدین ترتیب از شلیک توپ به سمت آن و تخریبش جلوگیری کرد.       مطالب مرتبط: معرفی پل ریالتو ونیز برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید.  

۲۱ آذر ۱۴۰۴
کاخ دولماباغچه بین سالهای ۱۸۴۳ و ۱۸۵۶، بدستور سلطان عبدالمجید یکم، ۳۱امین پادشاه عثمانی،

کاخ دولماباغچه بین سالهای ۱۸۴۳ و ۱۸۵۶، بدستور سلطان عبدالمجید یکم، ۳۱امین پادشاه عثمانی،

معرفی کاخ دلماباغچه | Dolmabahçe Sarayı کاخ دولماباغچه بین سالهای ۱۸۴۳ و ۱۸۵۶، بدستور سلطان عبدالمجید یکم، ۳۱امین پادشاه عثمانی، ساخته شده‌است. این قصر عثمانی که بین سالهای 1889 تا 1909 مرکز اصلی اداری امپراتوری عثمانی بود در حال حاضر یکی از اصلی ترین جاذبه های گردشگری شهر استانبول محسوب می شود و بازدیدکنندگان فراوانی را از سراسر دنیا به سوی خود جذب می کند. کاخ دلماباغچه با 250 هزار متر مربع در قسمت اروپایی استانبول ودر کنره غربی تنگه بسفر قرار قرار گرفته است. دلما در زبان ترکی به‌معنی «پُر» یا «پر شده» و باغچه به‌معنای باغ است. با معرفی کامل این کاخ سلطنتی زیبا با منشور صلح همراه باشید.       ساخت کاخ دولما باغچه هزینه‌های فراوانی روی دست پادشاه وقت گذاشت؛ بنا بر اطلاعات تاریخی موجود، مبلغی معادل با ۳۵ تن طلا برای ساخت این کاخ هزینه شده است، مبلغی که طبق معادل‌سازی، معادل ۱٫۵ بیلیون دلار در سال ۲۰۱۳ بوده است. گفته می‌شود که هزینه ساخت کاخ دولما باغچه برابر با یک چهارم از مالیات سال بود و پادشاه عثمانی برای ساخت آن، بخشی از این مبلغ را از کشورهای اروپایی قرض و بخش دیگر آن را با چاپ مقدار کلانی پول تامین کرد. قرضی که برای ساخت کاخ دولما باغچه بر دوش حکومت عثمانی قرار گرفت، منجر به کنترل اقتصادی این حکومت توسط قدرت‌های اروپایی شد، واقعه‌ای که در نهایت فروپاشی این پادشاهی مقتدر را رقم زد.         پس از انقلاب ترکیه و قانون‌گذاری جدید، مالکیت کاخ دولما باغچه در سوم مارس ۱۹۲۴ به میراث ملی جمهوری ترکیه منتقل شد. اهمیت این قصر در زمان پس از پایان امپراطوری عثمانی و جنگ جهانی اول نیز ادامه داشته و آتاتورک در سالهای نخست تاسیس جمهوری در ترکیه از این قصر به عنوان محل اقامت خود در استانبول استفاده کرده و در روز دهم نوامبر سال ۱۹۳۸ میلادی نیز در همین محل درگذشت.      کاخ دلما باغچه از ۲۸۵ اتاق، ۴۴ سالن، ۶ حمام ترکی و ۶۸ سرویس بهداشتی تشکیل شده است. این کاخ اسکله‌ای ۶۰۰ متری دارد و دو ورودی به دو حیاط آن متصل می‌شوند. کاخ دلماباغچه از سه بخش اصلی آپارتمان‌های اداری، سرسرای تشریفات و حرم‌سرای امپراتوری تشکیل شده است. طراحی این کاخ، ترکیبی از چند سبک متفاوتِ باروک، نئوکلاسیک و روکوکو با معماری سنتی عثمانی را به نمایش می‌گذارد. این کاخ با دیوارهای داخلی آجری، دیوارهای خارجی سنگی و کف چوبی ساخته شده است.       کاخ دلما باغچه از قسمت های مختلفی تشکیل شده است که شامل : سلام علیک، سالن مدحال، اتاق دبیرخانه، سالن سفرا، اتاق سرخ، راه پله کریستالی، زولوچین، حرم سرا، تالار آبی ، تالار صورتی، کتابخانه، اتاق آتاترک می باشد. در ادامه مطلب عکسهایی از قسمت های مختلف این کاخ سلطنتی ارائه شده است. با منشور صلح همراه باشید.                      مطالب مرتبط:   برج دختر | KIZ KULESI برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به استانبول با شماره 02162714 در تماس باشید.  

۱۹ آذر ۱۴۰۴
تالار اپرای سیدنی که با نام اپرا هاوس سیدنی نیز شناخته می‌شود، مرکزی هنری است که در ایالت نیو ساوت ولز (New South Wales)، پر جمعیت‌ترین ایالت استرالیا قرار دارد.

تالار اپرای سیدنی که با نام اپرا هاوس سیدنی نیز شناخته می‌شود، مرکزی هنری است که در ایالت نیو ساوت ولز (New South Wales)، پر جمعیت‌ترین ایالت استرالیا قرار دارد.

آشنایی با تالار اپرای سیدنی تالار اپرای سیدنی که با نام اپرا هاوس سیدنی نیز شناخته می‌شود، مرکزی هنری است که در ایالت نیو ساوت ولز (New South Wales)، پر جمعیت‌ترین ایالت استرالیا قرار دارد. تالار اپرای سیدنی در این ایالت ساخته شد تا جایی برای برگزاری نمایش‌های بزرگ و بین‌المللی و البته فعالیت‌های فرهنگی باشد؛ وسعت تالار اپرای سیدنی سرتاسر محله نقطه بنلانگ (Bennelong Point)، یکی از بندرگاه‌های اصلی سیدنی، را دربرگرفته است. در یک سال به‌طور معمول بیش از 1500 نمایش در تالار اپرای سیدنی برگزار می‌شود، به‌طور میانگین 1.2 میلیون نفر در این نمایش‌ها مشارکت دارند و حدود 8 میلیون نفر نیز به تماشای آن‌ها می‌پردازند.       در یکم ماه مارس سال 1959 ساخت این بنای بی‌نظیر آغاز شد؛ پس از تلاش‌های بسیار در بیستم اکتبر سال 1973 کار ساخت آن به پایان رسید و به دست الیزابت دوم، ملکه بریتانیا، افتتاح شد. اپرا هاوس سیدنی ساختمانی جذاب و دیدنی است که امروزه به‌عنوان یکی از مشهورترین ساختمان‌های قرن بیستم شناخته می‌شود. اینجا محل مناسبی برای علاقه‌مندان به تئاتر و هنرهای نمایشی است؛ اگر هم اهل این نوع از تفریحات نباشید فضای دیدنی و خاص، کافه و رستوران‌های متعدد و برنامه‌های سرگرم‌کننده دیگری که در این مکان برگزار می‌شود قطعا برایتان جذاب خواهد بود. علاوه بر معماری، نورپردازی جذاب و چند بعدی این مجموعه یکی دیگر از نقاط قوت آن محسوب می‌شود که هنگام اجرای برنامه‌های خاص فضایی بسیار تماشایی را خلق می‌کند.       در حال حاضر یکی از مهم‌ترین سالن‌های تالار اپرای سیدنی سالن کنسرت است که در سال 1973 افتتاح شد و مورد بهره‌برداری قرار گرفت؛ در طی سال‌های مختلف بازسازی‌هایی روی این قسمت انجام دادند و آن را باشکوه‌تر و جذاب‌تر کردند. در حال حاضر اینجا سالنی با طراحی آکوستیک فوق‌العاده است که یک صحنه بزرگ و یک بخش پشت صحنه مجهز دارد. این سالن قلب تالار اپرای سیدنی است و از آن برای برنامه‌های گوناگونی چون کنسرت، اجرای سیرک، رقص‌های مختلف و مواردی این‌چنینی استفاده می‌کنند. سقف آکوستیک این سالن صدا به بهترین صورت ممکن در فضا پخش می‌کند و پرده آن با قابلیت باز و بسته شدن به‌صورت اتوماتیک سرعت عمل بازیگران روی صحنه را به میزان زیادی افزایش می‌دهد.       سالن جوان ساترلند دومین سالن بزرگ در تالار اپرای سیدنی است که به‌نام ساترلند خواننده مشهور استرالیایی که در زمینه اپرای سوپرانو فعالیت بود نام‌گذاری شده است. این سالن با گنجایش 1500 نفر، می‌تواند 70 نوازنده و بازیگر را در صحنه خود جای دهد. انتقادی که درباره این سالن بیان می‌شود، اتاق کوچک پشت صحنه آن است که بازیگران را با دشواری‌هایی روبه‌رو می‌کند. در سال 1980 تغییراتی بر روی صحنه این سالن انجام دادند که از آن پس تا حدودی کار نوازندگان آسان‌تر شد.       یکی از بهترین و کاربردی‌ترین قسمت‌های تالار اپرای سیدنی بخش استودیو است. این اتاق به گونه‌ای طراحی شده که می‌توان از آن برای اجرای برنامه‌های گوناگون از آن استفاده کرد. اینجا محلی مناسب برای برپایی کنسرت‌های کوچک یا جشن‌های صمیمانه است. این سالن 300 صندلی نزدیک به‌هم دارد و حدود 600 نفر هم می‌توانند در آن بایستند. در هیچ‌یک از سالن‌ها صندلی‌ها تا این اندازه به صحنه نزدیک نیستند بنابراین اگر صندلی‌های ردیف اول را انتخاب کنید، در فاصله بسیار نزدیکی از صحنه قرار خواهید گرفت. از دیگر ویژگی‌های جالب این سالن امکان جابه‌جایی صندلی‌ها است، هنرمندان می‌توانند پیش از شروع برنامه، صندلی‌ها را به صورت‌های مختلف در سالن بچینند.         خانه بازی یا پلی‌هوس نیز یکی دیگر از قسمت‌های تالار اپرای سیدنی است که بیشتر جوانان برای تمرین رقص و تماشای رقص‌های گوناگون به آن می‌روند؛ این سالن ابتدا برای ارکستر طراحی شده بود اما بعدها با تغییر کاربری به سالن رقص تبدیل شد.  امروزه فعالیت‌هایی دیگری مانند سخنرانی، تئاترهای کوچک، تماشای فیلم و کنفرانس نیز در این مکان برگزار می‌شود. خانه بازی به نسبت دیگر سالن‌هایی که تا اینجا آن‌ها را بررسی کردیم کوچک‌تر است و گنجایش 398 نفره دارد.      مطالب مرتبط: دریاچه هیلیر | Lake Hillier برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید.

۱۸ آذر ۱۴۰۴

محبوب ترین مقالات