منشور صلح پارسیان

معرفی معبد فوشیمی‌ایناری کیوتو | Fushimi Inari-taisha کیوتو نام یکی از بزرگترین شهرهای کشور ژاپن است که جاذبه های بسیاری در خود دارد. نیایشگاه فوشیمی‌ایناری با شکل و شمایل جذاب و منحصر به فردش سبب شده تا گردشگران متعددی از سراسر دنیا برای بازدید از آن اقدام کنند. همچنین این معبد در پایه کوهی به نام ایناری ساخته شده و همین موضوع نیز بر زیبایی آن افزوده است. فوشیمی‌ایناری 233 متر بالاتر از سطح دریا قرار دارد و برای رسیدن به آن باید 2 کیلومتر را پیاده طی کنید؛ این کار حدود 2 ساعت طول می کشد اما مسیر آن قدر زیباست و دیدنی های مختلفی دارد که خستگی را احساس نخواهید کرد و با شوق ادامه می دهید؛ البته برخی از گردشگران نیز در میانه راه پشیمان شده و باقی سفرشان را به زمان دیگری موکول می کنند. اینجا تنها یک معبد نیست بلکه تفرجگاهی برای تفریح و سپری کردن اوقات فراغت نیز به حساب می آید. فضای زیبا و آب و هوای خوب محوطه معبد، یکی دیگر از دلایلی است که بر شمار گردشگران علاقه مند به فوشیمی‌ایناری می افزاید.         علت نام گذاری معبد فوشیمی‌ایناری ایناری (Inari) مخفف واژه این ناری (Ine nari) یا این نی نارو (Ine ni naru) است. این ناری را مترادف عبارت برداشت برنج قرار می دهند. استفاده از برنج از دیرباز در میان ژاپنی ها رواج داشت و گفته می شود که این محصول در دوران باستان، بارها جان این مردمان را نجات داد به همین خاطر یکی از معجزات الهی برای ساکنان ژاپن به شمار می رود. ایناری در عصرها و اقوام گوناگون به گونه های مختلفی معنا شده است که وضعیت جغرافیایی و فرهنگ هر قوم نیز در این نام و معنای آن دخیل بود. با این حال آن چه در آن شکی وجود ندارد این است که پیروان آیین شینتو یا همان فودکوی قدیم (Fudoki) از ابتدا ایناری را فردی بلند مرتبه می انگاشتند؛ این نکته را می توان در ادبیات و تاریخ آن ها به وضوح مشاهده کرد.       تاریخچه معبد فوشیمی‌ایناری درباره تاریخ دقیق ساخت معبد فوشیمی‌ایناری حرف و حدیث های گوناگونی وجود دارد زیرا همه بخش های آن یک باره ساخته نشد؛ اما اغلب می گویند که این عبادتگاه در دوره هِی‌آن (Heian) یعنی بین سال های ۷۹۴ تا ۱۱۸۵ میلادی ساخته شد. هی‌آن در واقع آخرین بخش از دوره باستان در ژاپن است و پس از آن دوره فئودالی آغاز می شود. معبد فوشیمیایناری بین سال های 1871 تا 1946 میلادی به محبوبیت زیادی دست یافت و در همین بین به صورت رسمی با عنوان یکی از بهترین و مهم ترین عبادتگاه های ژاپن شناخته شد. برخی می گویند که در سال 816 میلادی مکان دقیق معبد اصلی فوشیمی‌ایناری را مشخص کردند زیرا یکی از راهبان والامقام ژاپنی به نام کوکای (KUKAI) دوست داشت که چنین عبادتگاهی در فوشیمی ساخته شود.       از زمان ساخت معبد فوق العاه زیبای فوشیمی‌ایناری تاکنون رخدادهای گوناگونی در آن به وقوع پیوسته است که از میان آن ها برخی شان را انتخاب کردیم و با هم مرور می کنیم: سال 827: برخی از درختان موجود در محوطه این معبد را بریدند تا از چوب آن ها برای ساخت معبدی دیگر در کیوتو استفاده کنند. سال 908: بعضی قسمت های این معبد را بازسازی کردند. سال 927: معبد فوشیمی‌ایناری به عنوان یکی از مهم ترین زیارتگاه های ژاپن ثبت ملی شد و در سال 942 نیز به بالاترین رتبه نیایشگاه ها در ژاپن ارتقا یافت. سال 1468: برخی از قسمت های معبد فوشیمی‌ایناری دچار آتش سوزی شدند و در سال 1499 دوباره بخش های آسیب دیده را ساختند. سال 1694: معبد اصلی فوشیمی‌ایناری را بازسازی کردند. سال 1909: این معبد لقب گنج ملی ژاپن را از آن خود کرد. سال 1946: به عنوان یک سازمان مذهبی به ثبت رسید. سال 1961: جشن بزرگی به مناسبت سالروز تولد ایناری در این معبد برگزار شد.      مطالب مرتبط: ۱۰ جاذبه توریستی شگفت انگیز در ژاپن که باید ببینید برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید.

معرفی فواره تروی | Trevi Fountain سال 1762 میلادی بود که فواره زیبای تروی یا آبنمای دختر دوشیزه را ساختند و از همان ابتدا به یکی از فاخرترین آثار موجود در ایتالیا تبدیل شد. البته باید بدانید که دستور ساخت بنا را در سال 1629 داده بودند و از همان زمان علاقه داشتند که چنین سازه ای ساخته شود. در ابتدا این فواره در 35 کیلومتری شرقِ شهر قرار داشت ولی حالا با گسترش رم، آبنما جزوی از مرکز شهر به حساب می آید. نکته جالب دیگری که فواره تروی را منحصر به فرد کرده، موقعیت قرار گیری آن است؛ گفته می شود که از چند سال پیش از میلاد مسیح در همین جا چشمه ای وجود داشت که مسافران را سیراب می کرد. به مرور زمان رومی ها آب آن چشمه را مقدس شمردند و حالا نیز شاهدیم که فواره تروی با صلابت هرچه تمام تر در همین ناحیه قد علم کرده است.       ارتفاع آبنمای تروی 26.3 متر و عرضش 49.15 متر است و در همان نگاه اول به آن متوجه خواهید شد که چقدر در ساختنش دقت نظر و ظرافت به خرج داده اند. همه چیز با سنگ تراورتن  و توسط بهترین معماران آن زمان ساخته شده است. مجسمه هایی در میان این آبنما ساخته اند که هر کدام به یک خدا یا یک افسانه کهن رومی اشاره دارند، اگر کمی درباره افسانه های رومی بدانید این سازه شما را به وجد خواهد آورد. همه مجسمه ها کاملا حساب شده در جای خود قرار گرفته اند و حتا موقعیت قرارگیری اجزای بدن هریک از آن ها نیز مهم بوده است. ساخت این سازه زیبا و دوست داشتنی حدود 30 سال طول کشید و تعدادی از دست اندرکاران پروژه در همین مدت از دنیا رفتند و نتوانستند تکمیل شدن فواره را ببینند.       رسم پرتاب سکه فواره تروی   یکی از جذابیت های فواره تروی وجود سکه در حوضچه آن است. داستان سکه ها به مقدس بودن آب این چشمه باز می گردد. مردمی که از فواره تروی بازدید می کنند برای برآورده شدن آرزوهای شان سکه هایی را داخل آب می اندازند. پرتاب سکه درون حوضچه تروی حالا به یک رسم تبدیل شده است؛ اما پرتاب یک سکه کافی نیست و در روایت ها آمده که هر کس باید حتما سه سکه را درون آب بیندازد تا به مراد دلش برسد. هر یک از این سکه ها معنای خاصی دارند:  سکه اول: تضمین کننده بازگشت شما به شهر رم سکه دوم: عاشق شدن سکه سوم: تضمین کننده ازدواج بد نیست بدانید که هر روز حدود 22,300,000 تومان به داخل حوضچه این فواره می اندازند. آمارها نشان می دهند که در سال 2016 حدود 1 و نیم میلیون دلار به صورت سکه از این فواره خارج کرده بودند. با پول هایی که مردم داخل این فواره می اندازند برای فقرا غذا تهیه می کنند.        مجسمه های فواره تروی 1- خدای اقیانوس | God Oceanus در میان فواره تروی مجسمه یک مرد به چشم می خورد، او تندیس اوکئانوس (Oceanus) است. در افسانه های یونانی وی به عنوان خدای اقیانوس شناخته می شود. بر اساس داستان ها او فرزند گایا (خدای زمین) و اورانوس (خدای آسمان) بوده است. در بسیاری از کتاب ها، خدای اقیانوس را به صورت نیمی انسان و نیمی پری یا اسب دریایی به تصویر کشیده اند؛ اما همان طور که می بینید در آبنمای تروی او ظاهری شبیه به انسان دارد.      2- هدایتگران در دو سوی خدای اقیانوس دو مجسمه دیگر نیز به چشم می خورند. آن ها مردانی هستند که در تلاش اند تا اسب ها را هدایت کنند. آن ها نماد انسان های پیروی خدای اقیانوس اند و هدف از ساخت آن ها نشان دادن پیروان اوکئانوس بوده است.     3- مجسمه های اطراف  گذشته از مجسمه هایی که در داخل فواره تروی قرار دارند، دو مجسمه نیز در دو سوی این سازه جای گرفته اند.  یکی از مجسمه ها پلوتوس (Plutus) نام دارد که در افسانه های یونان الهه ثروت و فراوانی بوده است. وجود این مجسمه در فواره تروی به این دلیل بود که می خواستند شهر رم همیشه پر از ثروت و نعمت و به خصوص میوه و محصولات کشاورزی باشد.   مجسمه  خدای سلامتی (Salubrity) است یک دیگر از مجسمه ها می باشد. در یک دست او ظرف شرابی به چشم می خورد، در دست دیگرش یک نیزه. مقصود سازنده از وجود این مجسمه به صورت کنونی، نشان دادن مبارزه با بیماری ها و درمان مریض ها بوده است.      مطالب مرتبط: برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید و یا با شماره 02162714 در تماس باشید.

معرفی بودای بزرگ لشان | Leshan Giant Buddha بودای بزرگ لشان نام مجسمه ای با ارتفاع 71 متر است که در میان صخره کنده شده و چهره و پیکر بودا، بنیان گذار آیین بودا را به تصویر کشیده است. با توجه به تحقیقات باستان شناسان بودای بزرگ لشان در طی امپراتوری تانگ (سالهای 713 تا 803 میلادی) ساخته شده است. این مجسمه ی فوق العاده هنوز هم در مکان اولیه ی خود قرار دارد و برای دیدنش باید به جنوب استان سیچوان چین رفت، کمی دورتر از شهر لشان در کوه امی (Emei)، بودای بزرگ لشان را خواهید یافت که مهم ترین جاذبه ی شهر لشان نیز محسوب می شود. مهم ترین نکته که باعث جذاب شدن این مجسمه و تفاوت آن با دیگر تندیس های بودا شده، عظمت آن است؛ طول سرش به تنهایی 14.7 متر و پهنای شانه اش تقریبا 28 متر و عرض آن 10 متر می باشد.       زمانی خارق العاده بودن این اثر زیبا را درمی یابید که تصور کنید مجسمه را در چند صد سال پیش ساخته اند اما با این حال هنوز هم از جمله جذاب ترین سازه های کهنی است که به دست بشر ساخته شده. علاوه بر بزرگترین مجسمه ی سنگی بودا، لقب بلندترین مجسمه ی دوران پیش از مدرن را نیز به این سازه ی هنرمندانه می دهند. این مجسمه آن قدر حیرت انگیز است که سازمان یونسکو، مجسمه و همه ی ناحیه ی جغرافیایی اطرافش را در فهرست خود ثبت کرده است این ثبت مهم در سال 1996 میلادی انجام گرفت. جالب است بدانید که این مجسمه با نام دافو (Dafo) نیز شناخته می شود.         ابعاد اجزای مجسمه ی بودای لشان بودای بزرگ لشان به صورت نشسته ساخته شده و فقط طول قسمت روی پاهای آن 8.5 متر است یعنی تقریبا 100 نفر می توانند روی پهنای پاهای این مجسمه قرار گیرند و شانه هایش آن قدر بزرگ هستند که روی هر یک از شانه هایش تقریبا به اندازه ی یک زمین بسکتبال است. شاید باورتان نشود اما بینی این مجسمه به تنهایی 6 متر (5.6متر) طول دارد و هر یک از انگشتانش 3 متر هستند و حتی یک نفر می تواند روی کوچک ترین انگشت بودا به راحتی بنشیند.       مرمت و بازسازی بودای بزرگ لشان از زمان ساخت اولیه تا به امروز مجسمه ی بودای بزرگ لشان مرمت و بازسازی شده است؛ اولین بازسازی مهم این اثر در سال 1963 میلادی انجام گرفت؛ درست در زمانی که مجسمه تقریبا نابود شده بود، این بازسازی توسط دولت چین انجام پذیرفت و همین مرمت بود که باعث شد مجسمه ی بودا در سال 1996 میلادی در فهرست یونسکو جای گیرد. در سال 2001 میلادی می گفتند هزینه ای که برای بازسازی این مجسمه خرج شد حدود 40 میلیون دلار آمریکا بود که البته افراد زیادی این رقم را شایعه می دانند زیرا هیچ سندی از آن وجود ندارد. اما بازسازی هایی که تا به امروز انجام شده کافی نیست و دولت چین قصد دارد باز هم به مرمت این سازه بپردازد.       تفریحات و گردش در کنار مجسمه بودای لشان از مهم ترین تفریحات گردشگرانی که به قصد دیدن مجسمه ی بودای بزرگ لشان به این ناحیه می آیند عکاسی با این غول بزرگ است آن ها با شور و شوق از پلکان بالا می روند تا مطمئن شوند خوب مجسمه را برانداز کرده اند، اینجا اغلب هوا خوب است و برای گردشی یک روزه کاملا مناسب می باشد. اگر به تصاویر با دقت بیشتر نگاه کنید خواهید دید که علاوه بر عظمت مجسمه که مهم ترین ویژگی آن است در اطراف آن، مجسمه های کوچکتری از بودا و اشخاص مهم در این دین به چشم می خورد. علت این موضوع عقاید خاص پیروان بوداست؛ آن ها گمان می کردند که وجود چنین مجسمه ی عظیمی نشانه ی لطف خدایان به آن هاست به همین خاطر مجسمه های کوچک تری در کنار بودای بزرگ لشان ساختند تا قدردانی خود را از این نعمت بی نظیر اعلام کنند. علاوه بر بوداهای دیگر، مجسمه ی های تونگ سازنده ی اولیه ی این مجسمه نیز در کنار بودای بزرگ ساخته شده است تا یادواره ای باشد برای خدمات بزرگ این فرد به دین بودا.      مطالب مرتبط: آشنایی با پناهگاه حقیقت پاتایا برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید.

معرفی تله کابین آرگو در باتومی باتومی، شهری ساحلی و زیباست که در کرانه های دریای سیاه و در کشور گرجستان قرار دارد و دل از گردشگران می برد. این شهر برای جلب توجه نیاز به وسعت چندان ندارد و در پهنه کوچکش، جذابیت های بسیاری را گنجانده است. به طوری که اغلب گردشگرانی که راهی تفلیس می شوند، با آن که باتومی دسترسی هوایی ندارد، زمینی راهی می شوند و خودشان را به این شهر دوست داشتنی می رسانند. طبیعت جذاب، تفریحات آبی و ساختمان های مدرن و شکیل از جمله چیزهایی است که در نگاه اول توجه را به خودشان جلب می کنند. تله کابین آرگو یکی از محبوب ترین جاذبه هایی است که در شهر زیبا و ساحلی باتومی می توانید به سراغش بروید.           نخستین بار سال 2008 میلادی ایده ساخت اولین تله کابین باتومی مطرح شد. این ایده که موضوع جذاب و خوشایندی بود، به زودی عملی شدن آن در دستور کار قرار گرفت و ساخت این مجموعه تفریحی در سال 2010 میلادی آغاز شد. ساخت مجموعه تفریحی آرگو تا 3 سال بعد ادامه داشت و در نهایت در سال 2013 میلادی درهایش به روی عموم مردم گشایش یافت. برای موقعیت تله کابین آرگو، کوه آنوریا (Anuria mountain) را مد نظر قرار دادند و ترتیبی داده شد تا این تله کابین افراد را تا ارتفاع 250 متر بالاتر از سطح دریا جا به جا کند.      هنگامی که سوار کابین های آرگو می شوید، 15 دقیقه در میان زمین و هوا هستید و مسافتی برابر با 2,586 متر جا به جا می شوید. بد نیست بدانید آرگو 20 کابین 8 نفره را در خود جای داده و این کابین ها دایم در رفت و آمدند؛ بنابراین تله کابین آرگو در طول یک ساعت توانایی جا به جایی 500 مسافر و گردشگر را دارد.  ساخت تله کابین آرگو با ایده و سرمایه شرکت آرگو اینوریا انجام شد و این شرکت تمهیداتی را در نظر گرفت تا این تله کابین با به روزترین و مجهزترین امکانات در اختیار عموم مردم قرار بگیرد. به طوری که سیستم تله کابین آرگو به دست شرکتی سوئیسی - اتریشی به نام دوپلمیر (Doppelmayr) طراحی و ساخته شده است.      کی از ویژگی های خوب این مجموعه آن است که می توانید به رایگان به وای‌فای مجموعه متصل شوید و به راحتی از آن استفاده کنید. اگر به فروشگاه سوغاتی آرگو بروید، با طیف متنوعی از سوغاتی های کوچک و بزرگ مواجه خواهید شد. به این سوغاتی های بومی و مدرن نگاهی بیندازید، شاید دل تان خواست از آرگو هدیه ای برای عزیزان تان بگیرید. برای دسترسی به این فروشگاه کافی است سوار تله کابین شوید و به بالای مجموعه برسید. هنگامی که در محوطه آرگو گردش می کنید، به راحتی دوربین های دو چشمی و قرمز رنگ مجموعه را خواهید دید. با استفاده از این دوربین ها می توانید به تماشای شهر بپردازید.         کافه رستوران آرگو، مرتفع ترین رستورانی است که در کل شهر باتومی خواهید دید؛ رستورانی که به جرات می توان گفت مشابهش در تفلیس هم وجود ندارد. خوب است بدانید رستوران آرگو از دو محوطه روباز و سرپوشیده تشکیل شده است و در مجموع گنجایشی 60 نفره دارد. معمولا در روزهای آفتابی و تابستانی، در فضای باز کافه رستوران آرگو می توانید از اجرای موسیقی زنده هنرمندان این بخش لذت ببرید.           مطالب مرتبط:  میدان آزادی تفلیس برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به باتومی با شماره 02162714 در تماس باشید.

آشنایی با تالار اپرای سیدنی تالار اپرای سیدنی که با نام اپرا هاوس سیدنی نیز شناخته می‌شود، مرکزی هنری است که در ایالت نیو ساوت ولز (New South Wales)، پر جمعیت‌ترین ایالت استرالیا قرار دارد. تالار اپرای سیدنی در این ایالت ساخته شد تا جایی برای برگزاری نمایش‌های بزرگ و بین‌المللی و البته فعالیت‌های فرهنگی باشد؛ وسعت تالار اپرای سیدنی سرتاسر محله نقطه بنلانگ (Bennelong Point)، یکی از بندرگاه‌های اصلی سیدنی، را دربرگرفته است. در یک سال به‌طور معمول بیش از 1500 نمایش در تالار اپرای سیدنی برگزار می‌شود، به‌طور میانگین 1.2 میلیون نفر در این نمایش‌ها مشارکت دارند و حدود 8 میلیون نفر نیز به تماشای آن‌ها می‌پردازند.         در یکم ماه مارس سال 1959 ساخت این بنای بی‌نظیر آغاز شد؛ پس از تلاش‌های بسیار در بیستم اکتبر سال 1973 کار ساخت آن به پایان رسید و به دست الیزابت دوم، ملکه بریتانیا، افتتاح شد. اپرا هاوس سیدنی ساختمانی جذاب و دیدنی است که امروزه به‌عنوان یکی از مشهورترین ساختمان‌های قرن بیستم شناخته می‌شود. اینجا محل مناسبی برای علاقه‌مندان به تئاتر و هنرهای نمایشی است؛ اگر هم اهل این نوع از تفریحات نباشید فضای دیدنی و خاص، کافه و رستوران‌های متعدد و برنامه‌های سرگرم‌کننده دیگری که در این مکان برگزار می‌شود قطعا برایتان جذاب خواهد بود. علاوه بر معماری، نورپردازی جذاب و چند بعدی این مجموعه یکی دیگر از نقاط قوت آن محسوب می‌شود که هنگام اجرای برنامه‌های خاص فضایی بسیار تماشایی را خلق می‌کند.         در حال حاضر یکی از مهم‌ترین سالن‌های تالار اپرای سیدنی سالن کنسرت است که در سال 1973 افتتاح شد و مورد بهره‌برداری قرار گرفت؛ در طی سال‌های مختلف بازسازی‌هایی روی این قسمت انجام دادند و آن را باشکوه‌تر و جذاب‌تر کردند. در حال حاضر اینجا سالنی با طراحی آکوستیک فوق‌العاده است که یک صحنه بزرگ و یک بخش پشت صحنه مجهز دارد. این سالن قلب تالار اپرای سیدنی است و از آن برای برنامه‌های گوناگونی چون کنسرت، اجرای سیرک، رقص‌های مختلف و مواردی این‌چنینی استفاده می‌کنند. سقف آکوستیک این سالن صدا به بهترین صورت ممکن در فضا پخش می‌کند و پرده آن با قابلیت باز و بسته شدن به‌صورت اتوماتیک سرعت عمل بازیگران روی صحنه را به میزان زیادی افزایش می‌دهد.       سالن جوان ساترلند دومین سالن بزرگ در تالار اپرای سیدنی است که به‌نام ساترلند خواننده مشهور استرالیایی که در زمینه اپرای سوپرانو فعالیت بود نام‌گذاری شده است. این سالن با گنجایش 1500 نفر، می‌تواند 70 نوازنده و بازیگر را در صحنه خود جای دهد. انتقادی که درباره این سالن بیان می‌شود، اتاق کوچک پشت صحنه آن است که بازیگران را با دشواری‌هایی روبه‌رو می‌کند. در سال 1980 تغییراتی بر روی صحنه این سالن انجام دادند که از آن پس تا حدودی کار نوازندگان آسان‌تر شد.       یکی از بهترین و کاربردی‌ترین قسمت‌های تالار اپرای سیدنی بخش استودیو است. این اتاق به گونه‌ای طراحی شده که می‌توان از آن برای اجرای برنامه‌های گوناگون از آن استفاده کرد. اینجا محلی مناسب برای برپایی کنسرت‌های کوچک یا جشن‌های صمیمانه است. این سالن 300 صندلی نزدیک به‌هم دارد و حدود 600 نفر هم می‌توانند در آن بایستند. در هیچ‌یک از سالن‌ها صندلی‌ها تا این اندازه به صحنه نزدیک نیستند بنابراین اگر صندلی‌های ردیف اول را انتخاب کنید، در فاصله بسیار نزدیکی از صحنه قرار خواهید گرفت. از دیگر ویژگی‌های جالب این سالن امکان جابه‌جایی صندلی‌ها است، هنرمندان می‌توانند پیش از شروع برنامه، صندلی‌ها را به صورت‌های مختلف در سالن بچینند.       خانه بازی یا پلی‌هوس نیز یکی دیگر از قسمت‌های تالار اپرای سیدنی است که بیشتر جوانان برای تمرین رقص و تماشای رقص‌های گوناگون به آن می‌روند؛ این سالن ابتدا برای ارکستر طراحی شده بود اما بعدها با تغییر کاربری به سالن رقص تبدیل شد.  امروزه فعالیت‌هایی دیگری مانند سخنرانی، تئاترهای کوچک، تماشای فیلم و کنفرانس نیز در این مکان برگزار می‌شود. خانه بازی به نسبت دیگر سالن‌هایی که تا اینجا آن‌ها را بررسی کردیم کوچک‌تر است و گنجایش 398 نفره دارد.       مطالب مرتبط: برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.  

بهترین سواحل آلانیا  آلانیا Alanya در استان آنتالیا و در 135کیلومتری شرقی شهر آنتالیا قرار دارد و با آب و هوای معتدل خود در تمام طول سال گردشگران فراوانی را از سراسر جهان به خود جذب میکند. آب و هوای آلانیا مدیترانه ای با تابستانهای معتدل و زمستان های بارانی میباشد و هر زمان از سال، بهترین زمان سفر با تور آلانیا محسوب میشود. آلانیا در نزدیکی کوه های توروس قرار گرفته که ساحل های طولانی شنی بسیاری دارد و یکی از مناسب ترین گزینه ها برای سفر می باشد.      ساحل کلئوپاترا (کلوپاترا) Cleopatra Beach  ساحل کلئوپاترا نام خود را از ملکه افسانه ای مصر، کلئوپاترا گرفته است که گفته می شود در جریان بازدید از این منطقه در آب های آلانیا شنا کرده است. ساحل کلئوپاترا معروف ترین و محبوب ترین ساحل برای همه بازدید کنندگان تور ترکیه و مردم محلی آلانیا است. این ساحل به طول 2 کیلومتر در قسمت غربی آلانیا قرار دارد و یک ساحل عمومی بدون هزینه ورودی میباشد. در این ساحل بسیاری از هتل های آلانیا ، پارک ها، زمین های ورزشی ، کافه ها و رستوران ها، در کنار ورزش های آبی مانند اسکی روی آب قرار دارند. ترکیبی حسادت برانگیز از زیبایی های طبیعی و امکانات بسیار عالی ساحل کلئوپاترا در آلانیا را به یکی از بهترین ها در ترکیه تبدیل میکند. آب های مدیترانه ای کم عمق و شفاف این ساحل برای شنا و ورزش های آبی در بیشتر ماههای سال مناسب است. در طول ساحل چتر و صندلی های آفتابی برای استفاده عموم گردشگران تور آلانیا با هزینه های بسیار کم وجود دارد.     ساحل داملاتاش Damlatas Beach ساحل داملاتاس آلانیا برای بازدیدکنندگانی که می خواهند در زیر نور آفتاب سرگرم شوند، فعالیت های متنوعی ارائه می دهد. آب های کریستالی دریای مدیترانه برای شنا عالی هستند و فراری با طراوت از گرمای تابستان را به گردشگران ارائه می دهند. ماسه ریز برای آفتاب گرفتن مناسب است و مکانی راحت برای استراحت و غرق شدن در نور خورشید فراهم می کند.برای کسانی که عاشق ورزش های ساحلی هستند، Damlatas Beach Alanya برخی از بهترین مکان های والیبال ساحلی را در این منطقه ارائه می دهد. بازدیدکنندگان همچنین می ‌توانند صندلی ‌ها و چترهای ساحلی کرایه کنند یا از تور قایق برای کشف خط ساحلی زیبا در یکی از بهترین سواحل آلانیا استفاده کنند.به طور کلی، Damlatas Beach Alanya یکی از بهترین سواحل آلانیا و مقصدی عالی برای عاشقان خورشید، شن و ماسه و دریا است که مناظر زیبا، آب ‌های شفاف و فضایی پر جنب و جوش را ارائه می‌ دهد.       ساحل کیقباد Keykubat beach  ساحل شنی کیقباد با طولی حدود 3 کیلومتر واقع در شرق آلانیا است؛ البته برخی از قسمت های ساحلی سنگی هستند. ساحل دارای همه امکاناتی است که هر گردشگری برای استراحت نیاز دارد، از جمله چتر و صندلی آفتاب، زمین های بازی و پارک، کافه ها و رستوران ها؛ در واقع این ساحل با ساحل کلئوپاترا رقابت تنگاتنگی دارد. ساحل کیقباد یکی از محبوب ترین سواحل در تور آلانیا میباشد و بدلیل طولانی بودن یک منطقه خانوادگی یا مناطق مخصوص ورزش های آبی و حتی قایق رانی در آن وجود دارد. یکی از نکات برجسته این ساحل کم عمق بودن آب آن است، که آن را به جای خوبی برای شنای کودکان تبدیل میکند. ساکنان محلی به دلیل وجود گلهای فراوان در این ساحل در فصل بهار و تابستان به آن گل کاغذی Bougainville میگویند. فانوس دریایی آلانیا و مجسمه یادبود آتاتورک در نزدیکی این ساحل قرار دارند.      ساحل پورتاکال (پرتقال) Portakal Beach لذت بردن از منظره زیبای پس زمینه کوه توروس در ساحل 1 کیلومتری پورتاکال که از شرق خط ساحلی کیقباد ادامه می یابد یکی از برترین چشم اندازهای آلانیا به شمار میرود. در این ساحل نیز کافه ها و رستوران های بسیاری وجود دارند، اما نکته عالی آن وجود ورزش های آبی مانند جت اسکی است که برای گردشگران تور آلانیا که بدنبال هیجان هستند گزینه بسیار مناسبی میباشد. رودخانه دیم Dim در این ساحل به دریا میرسد و لذت شنا در آب سرد آمده از این رودخانه را دوچندان میکند. کف دریا در این ساحل  شنی و سنگی است و با شفافیت خود زیبایی بینهایتی را به علاقه مندان هدیه میکند.     ساحل اولاس Ulas Beach ساحل اولاس به خاطر موقعیتش شناخته شده است که نزدیک به خرابه های قلعه باستانی آلانیا قرار دارد. برخلاف دیگر سواحل، ورود به این ساحل و منطقه پیک نیک رایگان نیست و هزینه کمی دارد. ساحل اولاس در 6 کیلومتری غرب آلانیا قرار دارد و توسط حمل و نقل عمومی قابل دسترسی میباشد. این ساحل شنی با سنگ های کوچک میباشد در حالی که کف دریا سنگ ریزه های سفید قرار دارند که کاملا قابل مشاهده هستند. ساحل اولاس به دلیل امکانات کمپینگ، پارکینگ و پیک نیک، دربین گردشگران داخلی تور آلانیا بسیار محبوب شده است. بهترین بخش درمورد این ساحل خلوت بودن آن است و این مورد که قیمت ها در مقایسه با سایر سواحل کمتر میباشند.      مطالب مرتبط: آشنایی با پلاژهای رایگان استانبول برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. در تماس باشید. جهت رزرو تور الانیا و دریافت مشاوره با شماره 02162714 تماس بگیرید.

معرفی جزیره توریستی سانتورینی سانتورینی جزیره‌ای در دریای اژه در کشور یونان است که حدود ۲۰۰ کیلومتری جنوب شرقی یونان قرار گرفته است. این جزیره ۷۴ کیلومتر مربع مساحت دارد و در فاصله ۱۲۷ مایلی دریایی از بندر پیرائوس واقع شده و جمعیتی ۱۵ هزار نفری را در خود جای داده است. یونان دارای تاریخی بسیار طولانی و درخشان در جهان است. این کشور به عنوان مهد تمدن مغرب زمین و زادبوم دموکراسی، فلسفه غرب، بازی‌های المپیک، علوم سیاسی و نمایشنامه‌نویسی در تاریخ شناخته می‌شود.       معماری این جزیره بسیار منحصر به‌ فرد است. بخشی از این جزیره را خانه‌های رنگی و بخش دیگری را خانه‌های سفید با سقف‌های آبی تشکیل داده‌ که تجلی رنگ‌های این خانه‌ها در دریای اژه بسیار چشم‌نواز است. سانتورینی نیم‌دایره‌ای شکل است که در نتیجه انفجار آتشفشان به وجود آمده است. این جزیره مشخصه‌های آتشفشانی همانند سنگ‌ها و دالان‌های عبوری را که بقایای انفجار آتشفشان بوده را همچنان حفظ کرده است. ز آنجایی که یونانیان طی قرن‌ها روستاهایی بر لبه‌های تیز آتشفشان‌های بلند سانتورینی بنا می‌کردند، باعث شد فضایی با نماهایی نفس‌گیر از تخته سنگ‌های صاف و خلیجی آبی زیبایی منحصر به‌ فردی به این منطقه داده شود و بازدیدکنندگان را شیفته خود کند.       در همان نگاه اولیه به این جزیره می‌توان متوجه شد که چرا به سانتورینی، جزیره سفید یونان می‌گویند. سانتورینی را می‌توان تکه‌ای از بهشت دانست که از آسمان به زمین افتاده و از دور شبیه به تکه ای ابر است. قدم‌زدن در کوچه‌های سفید رنگ و تماشای خانه‌هایی که در، پنجره و سقف‌های آبی آن‌ها هارمونی زیبایی را با منظره دریا و آسمان به وجود آورده و سالانه گردشگران بسیاری را به واسطه چشم‌انداز خیره‌کننده، غروب‌های عاشقانه و سواحل شنی آتشفشانی شگفت‌انگیز به خود جذب می‌کند. مرکز سانتورینی شهر تیرا یا فیرا است. ۱۳ روستا در این جزیره وجود دارد که اکثر آن‌ها سبک سنتی زندگی و حمل‌ونقل خود را حفظ کرده‌اند.     در قسمت شمالی سانتورینی دهکده‌ای خوش‌منظره با خانه‌های سفید خیره‌کننده وجود دارد که برخی از آن‌ها به بوتیک‌ هتل‌هایی مجلل با استخرهای بی‌کران و نمایی دیدنی تبدیل شده‌اند. ((اویا)) نیز منطقه‌ای گردشگری است که بیشتر ثروتمندان در آن حضور می‌یابند. این دهکده عمدتا به منظره‌ شگفت‌انگیز غروبش مشهور است و گفته می‌شود زیباترین منظره غروب خورشید در جهان مخصوص این منطقه است. البته به غیر از خانه‌های زیبا و مناظر طبیعی جزیره سانتورینی جاذبه‌های تاریخی دیگری نیز دارد. سایت باستان‌شناسی سانتورینی که پس از سال‌ها از زیر خاکستر بیرون آمده، این روزها میزبان گردشگران زیادی است. یکی از برجسته‌ترین کاوش‌های باستان‌شناسی در جزایر دریای اژه آکروتینی است که از سال ۱۹۶۷ میلادی به راه افتاده است.     کلیسای جامع ارتدکس از دیگر جاذبه‌های دیدنی سانتورینی به شمار می‌رود که در سال ۱۸۲۷ ساخته شده است. البته پس از زلزله‌ سال ۱۹۵۶ این کلیسا دوباره بنا شد. طاق‌ها، گنبد و مناره‌ زیبای کلیسا نمایی خیره‌کننده‌ای به کلیسا بخشیده است. این کلیسا با قرار گرفتن بر بلندی صخره‌ها نمایی دیدنی از شهر را به علاقه‌مندان ارایه می کند.       مطالب مرتبط:  برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفربا شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.  

آشنایی با پناهگاه حقیقت پاتایا | The Sanctuary Of Truth پناهگاه حقیقت قلعه ای ست تماما چوبی که در شهر پاتایا واقع شده است و هنر سنتی کشور تایلند را در زمینه چوب تراشی به رخ می کشد. در طراحی این مکان از مضامینی همچون هنر، فرهنگ و ایمان الهام گرفته اند و فلسفه نیز نقش مهمی در ساخت این بنا داشته است؛ به عنوان مثال استفاده از چوب در بدنه پناهگاه حقیقت، پوسیدگی بخش های مختلف قلعه به مرور زمان و جایگزین شدن شان با چوب های نو، به مسائلی مانند گذر زمان، فرسایش در طبیعت و رنج همیشگی انسان در این دنیا اشاره دارد. بسیاری از مردم از پناهگاه حقیقت به عنوان یک معبد یاد می کنند؛ اما باید بدانید که این سازه به هیچ مذهب خاصی تعلق ندارد و سازندگان این بنا، آن را یک قلعه - موزه معرفی می کنند. دلیل اتلاق عنوان معبد به این سازه آن است که نمادها و تندیس های بسیاری از ادیان سنتی تایلند مثل بودایی و هندویسم در جای جای بنا دیده می شوند. همین موضوع سبب شده تا حتا گاهی آیین های مذهبی هم در این مکان برگزار شود.     پناهگاه حقیقت با الهام از معماری پادشاهی آیوتایا (Ayutthaya Kingdom: بین سال های ۱۳۵۱–۱۷۶۷) ساخته شده است؛ معماری که در نگاه اول حس بازدید از یک بنای تاریخی را در ذهن تداعی می کند، اما نکته جالب اینجاست که علی رغم تصور، این سازه قدمت چندانی ندارد. ساخت پناهگاه حقیقت در سال 1981 و در زمان پادشاهی بومیپول آدولیاده (Bhumibol Adulyadej) آغاز شد و تا به امروز به طول انجامیده است. پناهگاه حقیقت به همت یک میلیونر تایلندی به نام لک ویریافان (Mr. Lek Viriyahphan) و همسرش، خانم پرافای (Mrs. Praphai) ساخته شده است.      بخش های مختلف پناهگاه حقیقت سالن شرقی  سالن شرقی به اهمیت خانواده می پردازد و بیانگر آن است که خانواده فقط با عشق و اهمیت دادن اعضا به یکدیگر پایدار می ماند. در این سالن تندیسی از پدر و مادر به چشم می خورد؛ کسانی که تولد فرزندان شان را رقم می زنند و با عشق و توجه، به پرورش آن ها می پردازند. عشق پدر و مادر چنان عظیم و خالص است که هیچ احساسی را نمی توان با آن قیاس کرد و این عشق نشان دهنده پیوند میان انسان ها و معجزات معنوی ست که برای بشر رقم خورده است. همچنین مجسمه چوبی اعضای یک خانواده را هم در این بخش از معبد می توان مشاهده کرد که باز هم بر ارزش و اهمیت خانواده پافشاری می کند.          سالن غربی  تالار غربی معبد از چهار عنصر اصلی حیات یعنی خاک، باد، آب و آتش می گوید که منبع هر چیزی در کره زمین هستند. در این سالن تندیس خدایان هندو به چشم می خورد که بر چهار عنصر حیات فائق آمده اند و آن ها را تحت تملک خود دارند:    شیوا؛ وی بر روی تپه کریلاس (Krailas Hill) زندگی می کند (عنصر خاک) و بر روی پیشانی اش چشم سوم دارد. اگر ویشنو چشم سوم خود را باز کند می تواند هرچه در پیش رویش است را به آتش بکشد. (عنصر آتش) ویشنو؛ این خدای هندو در جایی از کهکشان راه شیری به نام ناگا زندگی می کند و خدای اقیانوس هاست. (عنصر آب) برهما؛ او سوار بر یک قو، به پرواز در آسمان می پردازد و به عنوان خدای آسمان شناخته می شود. (عنصر باد)         سالن جنوبی معبد در این سالن به سیاره ها، خورشید و ماه توجه شده است که بر نحوه زندگی تاثیر می گذارند و بیانگر وابستگی همه اشیا و موجودات زنده در دنیا هستند. در سالن جنوبی مجسمه های چوبی و کنده کاری هایی مربوط به خدایانِ خورشید، ماه و دیگر سیاره ها به چشم می خورد. گفته می شود که خدایانِ هر کدام از سیاره ها، بر روی انسان ها تاثیر می گذارند. به عنوان مثال خدای خورشید بر وضعیت انسان تاثیر می گذارد و ماه احساسات را، مریخ شعور را، عطارد مهربانی را، مشتری خرد و هوش را، زهره ثروت را و زحل رنج را در کنترل خود دارد.      فضای بیرونی معبد از ورودی محوطه تا ساختمان اصلی فاصله زیادی وجود دارد و در این بین، دیدنی های جالبی قرار گرفته اند؛ درختان با برگ های طلایی یکی از آن ها هستند. در محوطه پناهگاه حقیقت، دو درخت با برگ های مصنوعی طلایی وجود دارد که گفته می شود یادواره دو پادشاه از دست رفته تایلند هستند. بسیاری از بازدیدکنندگان، با پرداخت هزینه ای، برگ طلایی رنگی را از مسئولان خریداری می کنند و نام و دلنوشته ای بر رویش می نویسند و آن را بر روی درخت ها نصب می کنند. بازدیدکنندگان پس از تماشا یا ثبت نوشته ای به روی برگ های طلایی، باید به راه‌شان ادامه دهند و راه پله ای به سمت پایین را طی کنند تا به ساختمان پناهگاه حقیقت برسند. البته پیش از رسیدن به بخش پایینی، گردشگران می توانند از نقطه ای مرتفع، به تماشای این ساختمان باشکوه بایستند که گویی بر روی خلیج تایلند غوطه ور است. در ادامه راه با پایین رفتن از مسیر چوبی، می توان از حیوانات جالبی مانند بز و خرگوش بازدید کرد و از فضای سبز این محوطه لذت برد که زیبایی محیط را دوچندان کرده است. همچنین شاخابه ای از خلیج تایلند در این بخش از محوطه پناهگاه به چشم می خورد و می توان در اینجا از قایق سواری آرام در طبیعت سرسبز لذت برد.   مطالب مرتبط: کارهای ممنوعه در تایلند برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به تایلند با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.

جزیره زیبای بیوک آدا جزیره بیوک آدا یکی از زیباترین جزایر استانبول است که در مجموعه جزایر پرنس قرار دارد. جزیره بیوک آدا از زیباترین مناطق گردشگری استانبول است که گردشگران در طول سفر به این شهر زمانی را به بازدید از این جزیره اختصاص می‌دهند. مساحت جزیره بیوک آدا در حدود پنج کیلومتر مربع است و بیش از ۷۰۰۰ نفر در این جزیره زندگی می‌کنند؛ اما با توجه به جاذبه‌های گردشگری این جزیره و استقبال بالای مسافران از آن در های سیزن گردشگری تعداد ساکنان جزیره بیوک آدا در این زمان تا چند برابر افزایش پیدا می‌کند.        تردد وسایل نقلیه دودزا در جزیره بیوک آدا ممنوع است و تنها ماشین‌های پلیس و شهرداری در آن تردد می‌کنند. تا چند سال پیش کالسکه‌هایی در این جزیره برای جابه‌جایی مسافران تردد می‌کردند؛ اما به‌دلیل آمار بالای مرگ و میر اسب‌های کالسکه‌ها، با تلاش پیوسته حامیان حقوق حیوانات، تردد این وسایل نیز در بیوک آدا ممنوع شد. در حال حاضر تنها ماشین‌های برقی و دوچرخه‌ها اجازه تردد در این جزیره را دارند. اگر علاقه‌مند به دوچرخه سواری یا پیاده روی در محیطی طبیعی با چشم‌انداز تماشایی هستید، جزیره بیوک آدا گزینه‌ای مناسب برای گشت و گذار در طبیعت در سفر به استانبول به شمار می‌رود.          ویلاهای زیبای جزیره بیوک آدا میان بوته‌های رنگارنگ گل قرار گرفته‌اند و کوچه‌های این جزیره سرسبز و تماشایی هستند. در معماری ویلاها و خانه‌های جزیره بیوک آدا سبک معماری قرن ۱۹ میلادی به چشم می‌خورد و ویلاها روی شیب تپه‌ها قرار گرفته‌اند. از دیگر معماری‌های قابل‌توجه در جزیره بیوک آدا می‌توان به ساختمان‌های به جا مانده از دوره حکومت عثمانیان اشاره کرد. کلیساهای این جزیره با سبکی یونانی ساخته شده‌اند و توجه گردشگران زیادی را به خود جلب می‌کنند. در زمان عثمانیان بسیاری از ساکنان استانبول برای تفریح و گذراندن تعطیلات به جزیره بیوک آدا می‌رفتند و بسیاری از ویلاهای قدیمی این جزیره توسط آن‌ها ساخته شد.       اسکله‌های مختلفی در استانبول مسیر دریایی به‌سمت جزیره بیوک آدا دارند که با توجه به محل اقامت خود می‌توانید به این اسکله‌ها بروید. اسکله‌های کادیکوی، بستانچی و کارتال در بخش آسیایی استانبول و سیرکجی و کاباتاش در بخش اروپایی شهر قایق به مقصد این جزیره دارند؛ اما بهترین راه برای تردد به جزیره بیوک آدا ایستگاه کاباتاش است. در این ایستگاه بیشترین تردد به جزایر پرنس انجام می‌شود. ایستگاه مترو کاباتاش نیز در جوار اسکله کاباتاش قرار گرفته است و تنها دو ایستگاه با میدان تکسیم فاصله دارد.     مطالب مرتبط: محله رنگی بالات استانبول برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشورصلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به استانبول با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما استانبول کلیک کنید و یا جهت دریافت مشاوره با شماره 02162714 در تماس باشید.

همه چیز درباره تاج محل هند تاج محل، این بنای مرمرین، روایت عاشقانه ای است از داستانی کهن میان شاه و ملکه در سرزمین پهناور هند. درست زمانی که معشوق از دست رفته بود و چیزی جز خاطراتش برای پادشاه دلسوخته باقی نمانده بود، عاشقِ تاج و تخت دار، خواست تا از جاودانگی شمایل خاطراتش اطمینان یابد و به این ترتیب دستور ساخت تاج محل را صادر کرد. این مرد کسی جز شاه جهان، امپراتور مغولی هندوستان نبود؛ کسی که تمثیل بی بدیلی از عشق را رقم زد و دنیا را در برابر شکوه احساسش به تعظیم وادار کرد. می گویند غم از دست دادن ملکه به قدری برای شاه جهان سنگین بود که در عرض چند ماه تمامی ریش ها و موهایش سپید شد.        تاج محل مقبره مرمرین و باشکوهی است که در حاشیه جنوبی رودخانه یامونا در شهر آگرای هند واقع شده است. این مقبره سپید رنگ در سال 1632 و به دستور شاه جهان، امپراتور مغولی برای همسر عزیزش، ممتاز محل ساخته شد. مجموعه تاج محل از نظر بسیاری، بهترین مجموعه معماری مغولی است که با عنوان «گوهر هنر اسلامی در هند» و نمادی‌ شاخص از فرهنگ و تاریخ غنی این کشور شناخته می‌شود. البته محبوبیت و شهرت تاج محل فراتر از این هم می رود و به راحتی نامش را می توان در میان بهترین جاذبه های دنیا قرار داد.        تاج محل در واقع مجموعه مرمرین بزرگی است که وسعتش 17 هکتار بوده و شامل بخش هایی چون مقبره، مسجد، مهمانخانه و چهار باغ و موزه می شود. ساخت تمام مجموعه 22 سال به طول انجامیده و زیر نظر یکی از معروف ترین معماران ایرانی زمان و با سبک بی نظیر ایرانی-اسلامی بنا شده است. معماری تاج محل به سبب دقت بالا، تقارن بی نظیر و خصوصا وجود مرمر سپید، به قدری چشمگیر است که باعث شده این مقبره باشکوه در سال 2007 در میان لیست عجایب هفتگانه‌ جدید جهان جای بگیرد. امروزه بسیاری برای بازدید از این بنای زیبا پا به شهر آگرا می گذارند که تعداد آن ها به بیش از هفت میلیون نفر در سال می رسد. جالب است بدانید که مجموعه تاج محل در سال 1983 در لیست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده و در سال 2016 نیز در لیست برترین جاذبه های گردشگری آسیا قرار گرفته است.          تاج محل، هدیه عاشقانه امپراتور مغولی ممتاز محل، شاهدختی زیبارو، ایرانی و مسلمان بود که پیش از ازدواج ارجمند بانو بگوم نام داشت. شاه جهان تنها 14 سال داشت که ارجمند بانو را دید و یک دل، نه صد دل عاشقش شد و پس از 5 سال توانست دل شاهزاده را به دست آورد و او را به همسری خویش درآورد. شاهدخت جوان پس از ازدواج، از سوی شاه جهان به نام ممتاز محل ملقب و این چنین به همسر دوم امپراتور هند بدل شد. شاید جالب باشد که بدانید او با شاه جهان 18 سال زندگی مشترک را تجربه کرد و 14 فرزند به دنیا آورد که در میان آن ها، تنها 7 فرزند زنده ماندند. از آن‌جا که شاه جهان به ممتاز محل علاقه ویژه ای داشت و دوری از همسر محبوب خویش را تاب نمی آورد، در بازدید از بسیاری از مکان ها او را با خود همراه می کرد، به گونه ای که حتا در حمله‌های جنگی نیز ممتاز محل در اردوگاه جنگی و چادر دربار حضور داشت. در یکی از همین مشایعت ها، ممتاز محل باردار بود و از قضا ماه‌های آخر بارداری خود را سپری می‌کرد. ملکه ممتاز محل در حالی که تنها 39 سال داشت، در حین تولد چهاردهمین فرزند خود، گوهر بگوم از دنیا رفت.      برای ساخت تاج محل، زمینی را در جنوب شهر محصور آگرا در نظر گرفتند. شاه جهان که می خواست تاج محل از امنیت کافی برخوردار باشد، به دنبال زمینی دور از دسترس دیگران بود و از پرداخت هزینه های گزاف هم ابایی نداشت. به این ترتیب بهای بسیاری را برای به دست آوردن زمین پرداخت و توانست با اهدای قصری بزرگ در مرکز شهر آگرا به ماهاراجا جای سینگ، یکی از اشراف شهر، زمین تاج محل را به دست آورد. این زمین مساحتی در حدود 1.2 هکتار داشت و مسطح نبود؛ به همین دلیل قسمت های بلند آن را حفر کرده و قسمت های پست را با خاک پر کردند تا در نهایت سطحی صاف با ارتفاع 50 متر بالاتر از سطح رودخانه پدید آوردند.            مطالب مرتبط: ۱۰ جاذبه توریستی شگفت انگیز در ژاپن که باید ببینید برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفربه هند با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.