آشنایی با آرامگاه بوعلی سینا | مشهورترین دانشمند ایران زمین آرامگاه بوعلی سینا فیلسوف، دانشمند و پزشک مشهور ایرانی در میدان بوعلی سینا در شهر همدان قرار دارد. ابن سینا پس از مرگ در خانه یکی از دوستان نزدیکش به نام ابوسعید دخدوک به خاک سپرده می شود که این خانه در مکان فعلی مقبره قرار داشته است. چهارطاقی مزار این دانشمند به مرور زمان فرسوده شد و در معرض خطر تخریب قرار گرفت تا اینکه در زمان حکومت قاجاریان، یکی از شاهزادههای قاجار به نام نگار خانم که دختر شاهزاده عباس میرزا ولیعهد فتحعلی شاه بود، تصمیم به بازسازی این بنا گرفت. نگار خانم نوه فتحعلی شاه قاجار دستور داد تا ساختمانی تازه ساخته شود و به جای این چهارطاقی قدیمی، گنبدی از آجر بر فراز مقبره ها قرار گیرد. به دستور شاهزاده خانم، سنگ مزارها تعویض و نرده چوبی کوتاهی در اطراف آن ها ساخته شد و پس از اتمام ساخت بنا، سنگ قبرهای قدیمی در سرسرای آرامگاه قرار داده شدند. در سال 1261 شمسی در شخصی با نام محمدحسین فریدالدوله گلگون همدانی، دیواری کوتاه به دور محوطه قبر ابن سینا کشید و در کنار آرامگاه یک تالار بزرگ و تالاری کوچک تر به عنوان کتابخانه و یک مخزن کتاب ساخت و یک چاه و حوض نیز به مجموعه اضافه کرد. در خرداد ماه سال 1324 و در زمان حکومت محمد رضا پهلوی اعضای انجمن آثار ملی ایران تصمیم به احداث بنایی جدید برای آرامگاه بوعلی سینا گرفتند. آنها در نظر داشتند که این آرامگاه جدید بر اساس معماری قدیم و جدید احداث شود و ترکیبی از این دو را به نمایش بگذارد. به دنبال این تصمیم مسابقه ای میان مهندسان و فارغالتحصیلان رشته معماری برگزار شد که طراحی نقشه این بنا موضوع آن بود. از میان طرح های ارائه شده، طرح آقای مهندس هوشنگ سیحون نظر داوران را به خود جلب کرد و برنده اعلام شد. در سال 1326 شمسی انجمن آثار ملی ایران تصمیم به اجرایی کردن طرح آقای سیحون گرفت. اولین کار برای احداث بنای جدید تخریب مقبره قدیمی بود که در طی آن مرقد ابنسینا و ابوسعید را گشودند. مسئولان در جریان این نبش قبر، صورت جلسه ای از جمجمه و بخش های باقی مانده از استخوان های ابوعلی سینا و ابوسعید در حضور افراد معتمد تهیه کردند. این بقایا را در جعبههای مخصوص قرار دادند و مهر و موم کردند تا پس از ساخت بنای جدید، آنها را دوباره در همان مکان دفن کنند. ساخت بنای جدید آرامگاه بوعلی سینا در سال ۱۳۳۰ به پایان رسید و در بهمن ماه همان سال به نمایندگان انجمن آثار ملی، تحویل داده شد. هوشنگ سیحون طرح خود را از گنبد قابوس یکی از عظیمترین شاهکارهای معماری عصر ابن سینا، مقبرهی قابوس ابن وشمگیر شاعر و خوشنویس اقتباس کرده بود که از امیران سلسله زیار و حاکم طبرستان و گرگان بود. آرامگاه ابن سینا در تاریخ 21 اردیبهشت سال 1376 و به شماره 1869 به ثبت ملی رسید. ابن سینا که بود؟ بوعلی سینا ملقب به شیخ الرئیس دانشمندی ایرانی است که در 1 شهریور ماه سال 359 شمسی در بخارا که در آن زمان پایتخت سامانیان بود، چشم به جهان گشود و در 31 خرداد ماه سال ۴۱۶ خورشیدی در 57 سالگی و در شهر در همدان دار فانی را وداع گفت. از بوعلی سینا 450 کتاب در زمینه های گوناگون به یادگار مانده است که شمار زیادی از آنها در زمینه پزشکی و فلسفه است. از آنجا که او در بسیاری از علوم عصر خود همچون ریاضی، نجوم، فیزیک، شیمی، روانشناسی، زمین شناسی و جغرافیا، شعر و ادبیات، فلسفه و منطق و پزشکی، دانا و صاحبنظر بود، لقب همه چیزدان را به وی دادند. کتاب قانون این دانشمند یکی از معروفترین آثار تاریخ پزشکی است که هنوز هم در پژوهش ها از آن استفاده می شود. معرفی قسمت های مختلف آرامگاه بوعلی سینا: مقبره ها: در محوطه آرامگاه ابن سینا به غیر از مقبره بوعلی سینا دو مقبره دیگر وجود دارد. یکی از این از مقبره ها، مقبره شاعر ملی ایران عارف قزوینی است که در حیاط شرقی آرامگاه و روبه روی در ورودی قرار گرفته است. مقبره ابوسعید دخدوک نیز در محوطه آرامگاه بوعلی سینا قرار گرفته است. موزه ابن سینا: موزه ابن سینا هم زمان با آرامگاه جدید بوعلی سینا در سال 1330 به بهره برداری رسید. این موزه که در تالار جنوبی آرامگاه قرار گرفته است به محل نگهداری سکه، سفال، برنز و سایر اشیای کشف شده مربوط به هزاره های قبل از میلاد و دوران اسلامی اختصاص دارد. عکسی از جمجمه ابوعلی سینا که در این موزه قرار دارد یکی از جالب ترین چیزهایی است که در این موزه قرار دارد. تصویر جمجمه ابوعلی سینا کتابخانه: کتابحانه آرامگاه بوعلی سینا یکی از بخش های قابل توجه محوطه آرامگاه می باشد که در تالار شمالی قرار دارد. این کتابخانه که از آن به عنوان قرائت خانه ابوعلی سینا یاد می کردند در ابتدا 649 جلد کتاب داشت. در سال ۱۳۲۹ بیانیه ای به زبان های مختلف دنیا منتشر شد در آن از همه مؤلفان، موسسات فرهنگی و ناشران ایرانی و خارجی درخواست شده بود که کتابهایی را به انجمن آثار ملی ارسال کنند. در حال حاضر بیش از 8 هزار جلد کتاب ایرانی و خارجی که حدود 30 جلد از آنها کتابهای خطی می باشند در این کتابخانه نگهداری می شود. تندیس بوعلی سینا: تصاویر موجود از ابن سینا در نسخههای کهن، کتابخانه ها و کلیساها، نسخههای قدیم کتابهای اروپایی و ترجمههای لاتین آثار او، فاقد اصالت هستند و بیشتر بر پایه حدس و گمان طراحی شده اند. همین مساله باعث شد تا انجمن آثار ملی تصمیم به تهیه مجسمهای از او بگیرد تا چهره اصیل این دانشمند را به نمایش بگذارد. بر همین اساس جلسات متعددی از طرف انجمن آثار ملی با حضور دانشمندان آشنا با آثار شیخ الرییس و شرح حال او، تشکیل و اطلاعاتی درباره این اندیشمند جمع آوری شد. با توجه به اطلاعات به دست آمده استاد ابوالحسن صدیقی مجسمه ساز مشهور تصویری از بوعلی سینا طراحی کرد که در بیست و یکمین جلسه هیات موسسین انجمن آثار ملی، به تصویب رسید و تصمیم بر این شد که همین تصویر، مبنای تهیه مجسمه ابن سینا شود. در نهایت مجسمهای از بوعلی سینا ساخته شد که نیمی از آن، از سنگ یکپارچه مرمر سفید بود که کتابی نیز در دست داشت. اطلاعات مورد نیاز: زمان بازدید: 6 ماه اول سال 8:30 الی 20 6 ماه دوم 8:30 الی 17 تعطیلی هفته: ندارد. تعطیلی سالانه: روزهای تاسوعا و عاشورای حسینی، ۲۱ رمضان شهادت امام علی، ۲۸ صفر رحلت پیامبر، ۱۴ خرداد رحلت امام خمینی، ۲۵ شوال شهادت امام جعفر صادق. آدرس: شهر همدان، میدان بوعلی سینا. مطالب مرتبط: آشنایی با موزه هگمتانه همدان برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید.
آشنایی با موزه هگمتانه همدان یکی از مهمترین شهرهای تاریخی و گردشگری ایران است و بهدلیل قرارگیری شهر هگمتانه در وسط این شهر که سند بزرگی از تاریخ قبل هخامنشیان و دوران ماد ایران را رقم میزند، گردشگران بسیاری از داخل و خارج ایران برای بازدید از جاذبه های گردشگری به این شهر تاریخی سفر میکنند. تپه هگمتانه یکی از مهمترین جاذبههای تاریخی کشورمان است و آثار باستانی ارزشمندی در این تپه پنهان شدهاند و کاوشگران در سالهای اخیر، به حفاری این آثار پرداختهاند. امروز درست در شرق این تپه، موزهای قرار دارد که آثار حفاریشده از این تپه را در آن نگهداری میکنند. این مکان که با نام موزه هگمتانه شناخته میشود اولین بار در سال ۱۳۷۳ در میدان هفت تیر شهر همدان و جنب گودال معروف فرانسویها افتتاح شد. موزه هگمتانه در بین سالهای ۱۳۲۰-۲۵ شمسی بهعنوان مدرسه ۶ کلاسه پرورش ایجاد شده و در دهه ۱۳۵۰ با هدف برنامههای پژوهشی و باستانشناسی در اختیار مرکز باستانشناسی سابق درآمد. پس از کشفیات مربوطه در محوطه باستانی هگمتانه این مکان به مخزن نگهداری آثار تبدیل شد و در سال ۱۳۷۲ به مناسبت برگزاری سمینار مدیران میراث فرهنگی با حذف تیغههای کلاسها و یکپارچه کردن ساختمان، تعمیرات جزئی نیز در آن صورت گرفت. در حال حاضر این موزه با یک سالن اصلی، یک سرسرا و دو راهرو به نمایش ۲۰۰ شی مربوط به دورههای پیش از تاریخ، دوران تاریخی و دوران اسلامی میپردازد. اشیا این موزه را میتوان به دو بخش تاریخی و اسلامی تقسیم کرد. این اشیا از طریق کاوش در تپه هگمتانه، خرید، اهدا یا توقیف به دست آمدهاند. اشیای موزه هگمتانه از طریق کاوش در تپه هگمتانه، خرید، اهدا یا توقیف به دست آمدهاند و در دو بخش استانی و اختصاصی به نمایش گذاشته میشوند. در بخش اختصاصی که راهرو و تالار سمت راست موزه را شامل میشود آثار به دست آمده از کاوشهای اخیر هگمتانه نگهداری میشود. آثار این بخش به دورههای هخامنشی، اشکانی، ساسانی و ادوار مختلف اسلامی تعلق دارند و از شاخصترین آنها میتوان به پایه ستونهای کاخها و سر گاوی از جنس سفال متعلق به دوره هخامنشی و دو مهر استامپی سنگی و شیشهای مربوط به دوران قبل از اسلام اشاره کرد. در این قسمت از موزه سرپیکانهای مفرغی و پیکرههای انسانی از جنس سفال نیز نگهداری میشود. سالن مرکزی و راهروی سمت چپ موزه هم به بخش استانی موزه اختصاص پیدا کرده است و همانطور که از نامش پیداست، اشیای گردآوریشده از سطح استان را در معرض دید عموم قرار میدهد. از آثار این قسمت میتوان به مجموعه تابوتهای سنگی و سفالی مربوط به دوره پارتیان اشاره کرد که از میدان شیر سنگی به دست آمدهاند. خمرهها و سنگهای تزیینی با نقوش زیبا، انواع سنگ قبرهای مزین به خطوط کوفی، ثلث و نستعلیق متعلق به دوران اسلام، درب بزرگ اروسی مربوط به دوران معاصر از دیگر آثاری هستند که در این بخش از موزه دیده میشود. مطالب مرتبط: معرفی موزه قاجار تبریز برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید.