منشور صلح پارسیان

شهر سرعین یکی از شهرهای توریستی و درمانی استان اردبیل می باشد که در فاصله 30 کیلومتری غربی شهر اردبیل قرار گرفته است. شهر سرعین که شهرت آن به دلیل وجود چشمه های آب گرم معدنی است سالیانه گردشگران داخلی و خارجی زیادی را به سوی خود جذب می کند و در سالهای اخیر مخصوصا در فصول بهار و تابستان تبدیل به یکی از قطب های توریستی منطقه شمال غرب ایران شده است . با منشور صلح همراه باشید تا بیشتر با سرعین آشنا شویم.       جاذبه‌های گردشگری سرعین آبگرم سرعین عامل اصلی توسعه گردشگری در شهر سرعین چشمه های آب درمانی می باشد. شهر سرعین بیش از 10 چشمه آب دارد که بیشتر آنها از کوه سبلان سرچشمه می‌گیرند. چشمه‌ گاومیش‌گلی ( به فارسی دریاچه گاومیش ) با درجه حرارت 42 تا 47 درجه، مهمترین و پرمخاطب‌ترین این چشمه‌هاست. همچنین در سالهای اخیر مجموعه آب درمانی رویال تواانسن با ارایه خدماتی بیشتر گردشگران خارجی را نیز به سوی سرعین جذب کند. از دیگر چشمه های آب درمانی سرعین می توان به بش باجیلار، قهوه سویی، آبگرم ژنرال، آب درمانی ایرانیان و آب درمانی دره لر اشاره کرد.       آبشار ورگه سران منطقه ورگه سران با قاصله کمتر از 5 کیلومتر از شهر سرعین جاذبه ای مناسب برای طبیعت گردان است. آبشار ورگه سران از برخورد دو چشمه (( قیرخ بولاخ)) و (( چهل چشمه)) شکل گرفته است. هوای خوش و بی‌نظیر در کنار کوه و دره و جنگل و صدای خروش آبشار، مجموعه‌ کاملی از طبیعت‌گردی را فراهم می‌آورد.        تپه باستانی آناهیتا تپه باستانی آناهیتا یا تپه زرتشت در غرب سرعین یکی از جاذبه های گردشگری سرعین می باشد که مکاتی برای عبادت و نیایش زرتشتیان بود. در این محوطه که امروزه تنها ویرانه ای از آن جای مانده است آتشکده‌ها و معابد متعددی برپا بوده که زاهدان و عابدان زردشتی به ‌صورت شبانه‌روز در آن به عبادت مشغول بودند . تعداد باستانی آناهیتا در تاریخ 16 فروردین ماه 1377 و با شماره 1976 در فهرست میراث ملی ایران به ثبت رسیده است.     روستای ویند کلخوران  روستای ویند کلخوران که در 5 کیلومتری جنوب سرعین قرار گرفته است علاوه بر طبیعت زیبای خود یکی از روستاهای باستانی و صخره ای استان اردبیل شمرده می شود. خانه‌هایی تراشیده شده در دل این کوه از زمان اشکانیان سکونتگاه مردمان منطقه بوده است. سفالینه‌های اشکانی و قوس‌های جناقی کنده‌کاری شده به سبک ساسانی و دیگر آثار به‌دست آمده، نشان می‌دهد که این روستا در دوره‌های مختلف از اشکانیان و تیموریان و سلجوقیان گرفته تا دوره صفوی، مسکونی بوده است.     روستای شایق موقیعت روستای شایق که در مسیر پیست اسکی آلوارس قرار گرفته آن را به یکی روستای توریستی تبدیل کرده است. شایق که در فاصله 7 کیلومتری از شهر سرعین قرار گرفته است بزرگترین روستای شهرستان سرعین به شمار می رود. تپه‌های خیره‌کننده‌ (( زال تپه سی )) و (( کلک لر تپه سی ))  و مناظری هیجان‌انگیز از سبک زندگی ایل شایقی، تنها بخشی از جذابیت سفر به روستای شایق است.     پیست اسکی و تله‌کابین آلوارس پیست اسکی الوارس را می توان بعد از چشمه های آل گرم دومین دلیل سفر به سرعیت برشمرد. آلوارس که از نظر وسعت بزرگترین پیست اسکی ایران محسوب می شود در ارتفاع 3200 متری از سطح دریا قرار دارد. این پیست در 24 کیلومتری سرعین و 12کیلومتری روستای آلوارس، بر دامنه‌های شرقی سبلان قرار دارد.       مطالب مرتبط: معرفی غذاهای سنتی اردبیل برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به سرعین با شماره 02162714 در تماس باشید.  

شرکت هواپیمایی کارون ( نفت ایر سابق ) یکی از قدیمی ترین خطوط هوایی ایران می باشد که فعالیت خود را سال 1305و با نام خدمات هوایی نفت آغاز کرد. این شرکت که متعلق به صندوق بازنشستگی صنعت نفت ایران بود در سال 1395 و با تغییر نام آن به کارون کار واگذاری آن به بخش خصوصی آغاز شد و نهایتا در اردیبهشت ماه سال 98 این شرکت توسط بخش خصوصی خریداری شد. هواپیمایی کارون در حال حاضر با 13 فروند هواپیما و 520 کارمند روزانه پروازهای برنامه ریزی شده خود را انجام می دهد.      ناوگان هواپیمایی شرکت هواپیمایی کارون: همانطور که در بالا نیز به آن اشاره شد شرکت هواپیمایی کارون در حال حاضر 13 فروند هواپیما دارد که میانگین سنی آنها حدود 29 سال !!! می باشد. این شرکت 3 بویینگ 737 ، 5 فروند فوکر 100و همچنین 5 فروند فوکر 50 را در اختیار خود دارد و 19 مقصد داخلی و بین المللی را پوشش می دهد.     مسیرهای پروازی کارون: همانطور که در بالا نیز اشاره شد هواپیمایی کارون به 19 مقصد داخلی و خارجی پرواز برنامه ریزی شده انجام می دهد. عمده پروازهای این ایرلاین از فرودگاه مهرآباد تهران به جزایر جنوبی کشور می باشد. همچنین از فرودگاه های اهواز ، اصفهان و شیراز نیز به تهران و جزایر جنوبی کشور از جمله سیری و خارک پروازهای روزانه انجام می دهد. همچنین از پروازهای هواپیمایی کارون نیز می توان به مقاصدی از جمله ایروان، نجف و تاشکند اشاره کرد.     کلاس های پروازی هواپیمایی کارون: جالب است بدانید هواپیماهای ایرلان کارون تنها دارای کلاس پروازی اکونومی ( اقتصادی ) هستند یعنی این شرکت خدمات بیزنس کلاس و فرست کلاس ارایه نمی دهد.      حوادث شرکت هواپیمایی کارون از ابتدا: - در ۴ اسفند ۱۳۹۲، در پرواز مسیر بندر عباس - اهواز پس از بروز نقص فنی در موتور سمت چپ و خاموش شدن آن، خلبان مجبور به فرود اضطراری در فرودگاه بندرعباس شد. - در ۲۰ آذر ۱۳۹۳، پرواز اهواز - تهران این شرکت ( نفت ایر ) به دلیل مشکل فنی در قسمت چرخ‌ها با ۴۵ دقیقه تأخیر و پس از ۴ بار چرخش بر فراز فرودگاه مهرآباد در نهایت به زمین نشست. - در ۲۹ آذر ۱۳۹۵، پرواز فوکر 50 این شرکت در مسیر اردبیل - تهران  دقایقی بعد از خروج ازفرودگاه اردبیل به دلیل نقص فنی و از دست دادن موتور ۱ خود به صورت اضطراری در فرودگاه اردبیل به زمین نشست. در این حادثه هیچ آسیبی به سرنشینان این هواپیما وارد نشد.     اطلاعات مورد نیاز: نام شرکت:هواپیمایی کارون کد یاتا:NV کد ایکائو:KRU دفتر مرکزی:تهران- شهرک اکباتان. وب سایت رسمی شرکت : karunair.ir     مطالب مرتبط: آشنایی با شرکت هواپیمایی کاسپین برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور با شماره 021627114 در تماس باشید .  

همه چیز درباره روستای تنگی سر سنندج تنگی سر روستایی ست میان شهرستان کامیاران و سنندج که در رتبه‌بندی‌ها به عنوان یکی از روستاهای ممتاز کردستان شناخته می‌شود. این روستای دل‌انگیز و خوش آب و هوا، با معماری پلکانی و کوچه‌هایی مسقف، در مسیر چشمه‌های زلال و همیشه جاری و در آغوش کوه‌های سر به فلک کشیده، چون زمرد می‌درخشد. در این روستا آب صدایی آشناست که خود باعث پیدایش باغ های زیبا و وسیع میوه در گرداگرد روستا، و رونق باغداری میان اهالی خونگرم، مهربان و کردزبان تنگی سر شده است. شاخص‌ترین محصول این خطه از کشور توت فرنگی ست که البته گردو، آلبالو و سیب نیز در آن به وفور یافت می‌شود.            این روستای سرسبز و باصفا، با بیش از دو هزار نفر جمعیت و پیشینه‌ای کهن که به گفته روستائیان ریشه در هزاران سال پیش دارد، به دلیل دره‌هایی پست و کوه‌هایی بلند، نام تنگی سر به خود گرفته و با توجه به معماری پلکانی‌اش در میان اهالی سفر و گردشگری جایگاه ویژ‌ ای دارد. در سال 1397 بافت این روستای زیبا ثبت ملی شده است. تنگی سر دیار مردمی ست با محبت و خونگرم، مهربان و مهمان‌نواز، که دل‌هایی عاشق و دستانی سخاوتمند دارند و به زبان خوش آهنگ کُردی صحبت می‌کنند. پوشش مردم تنگی سر لباس‌های محلی متنوع و رنگارنگ است که روح نیاکان این سرزمین در آن به امانت مانده و پایبندی مردم به پوشیدن لباس‌های محلی با پارچه‌های رنگارنگ، علاوه بر ایجاد جذابیت برای گردشگران، به گونه‌ای ماهرانه روستای تنگی سر را رنگ‌آمیزی کرده است.        دیدنی های روستای تنگی سر سنندج کوچه های مسقف: کوچه‌های مسقف و ساباط‌هایی کهن، از دیدنی‌های روستای تنگی سر است. در سفر به این روستا می‌توانید در این کوچه‌ها قدم بزنید، گذر تاریخ را به تماشا بنشینید و از خنکای مطبوع و دلپذیرش لذت ببرید.       جشن نوروز: در چهارمین روز از فروردین ماه، اهالی تنگی سر با برپایی جشنی باشکوه، به پیشواز بهار می‌روند و به رقص و پایکوبی می‌پردازند. این مراسم سنتی نوروز به عنوان یک رویداد گردشگری، هر ساله تعداد زیادی گردشگر، عکاس و مستندساز را از سراسر ایران و جهان به این روستا می‌کشاند.        رودخانه: از دیگر زیبایی‌های روستای تنگی سر، رودخانه‌ای ست که از دل آن می‌گذرد. این رودخانه دل انگیز، از کوهستان‌های اطراف روستا به پایین می‌ریزد و پس از گذر از میان روستا و لابه‌لای خانه‌ها، به رودخانه سیروان می پیوندد. اهالی تنگی سر، این رودخانه را طراوت‌بخش روستای خود می‌دانند.    معماری پلکانی: معماری روستای تنگی سر همچون دیگر روستاهای کشور که در دل کوه نشسته‌اند، پلکانی ست. از آنجا که این سبک از معماری به منظور اختصاص دادن فضایی بیشتر به زمین‌های کشاورزی ایجاد می‌شود، در این روستا هم در کنار باغات وسیع میوه، خانه‌هایی به‌هم پیوسته بر روی شیبی از کوه ساخته ‌شده است؛ به گونه‌ای که بام یک خانه، حیاط خانه‌ای دیگر به حساب می‌آید. این ویژگی معماری به زیبایی‌های طبیعی روستای تنگی سر، رنگ و لعابی ویژه بخشیده است.        مطالب مرتبط:   صنایع دستی کردستان برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید.

مسجد شاه اصفهان در ضلع جنوبی میدان تاریخی نقش جهان باشکوه‌ترین نماینده هنر معماری اسلامی اصفهان و نمایانگر تکامل هزار سال مسجدسازی در ایران است.ساخت حکایت ساخت مسجد شاه از یک نذر آغاز شد . شاه طهماسب صفوی که به تازگی از یکی از جنگ‌هایش جان سالم به در برده بود نذر کرد به شکرانه نجاتش مسجدی بسازد؛ اما در میانه جنگ‌ها و کشمکش با ازبکان فرصت ادای نذرش را پیدا نکرد. تاریخ اما به گونه‌ای ورق خورد که نوه‌اش یعنی شاه عباس صفوی، نذر پدربزرگ را به شکوهمندترین صورت ممکن از مال خالص خود ادا و ثواب آن را به روح جدش تقدیم کند. به این ترتیب مسجد امام در رقابت با مسجد جامع اصفهان ساخته شد که مربوط به دوره حکومت سلجوقی بود.       شاه عباس، نوه طهماسب صفوی، که به تازگی اصفهان را برای پایتختی انتخاب کرده بود می‌خواست محور تجارت را از مرکز شهر و پیرامون مسجد جامع، به میدان نقش جهان جابه‌جا کند. بنابراین دستور داد مسجدی با ظرفیت مناسب برای برگزاری مراسم دینی پایتخت ساخته شود. مسجدی ساده اما باشکوه که در سراسر آن رنگ‌های فیروزه‌ای و آبیِ کاشی‌کاری‌ها حال و هوایی آسمانی به بیننده می‌بخشد. گنبد مسجد امام بلندتر از هر بنایی در میدان نقش جهان است و بر تمام شهر اشراف دارد که جایگاه مهم دین در حکومت صفوی را به نمایش می‌گذارد.       نام های مسجد شاه اصفهان در گذر زمان مسجد شاه اصفهان که پس از انقلاب سال 1357 در ایران به مسجد امام تغییر نام داده است در طول تاریخ نام های مختلفی از داشته که مهمترین آنها مسجد شاه بوده است. از دیگر نام های این مسجد می توان به مسجد سلطانی، مسجد المهدی و مسجد جامع عباسی اشاره کرد.     تزیینات و ظاهر مسجد  باهدف صرفه‌جویی در زمان و هزینه، تکنیک نوین هفت‌رنگ برای کاشی‌های این مسجد به کار گرفته شد. استفاده از آثار هنرمندان بنام خوش‌نویس، منبت‌کار و سنگ‌تراش به تزیینات این بنا ارزشی ویژه بخشیده است. باوجود تعدد استادکاران و هنرهای به کار رفته در ساخت مسجد، هویت واحد و یکپارچه‌اش برای هر بیننده‌ای شگفت انگیز است. انگار تمام این مسجد را یک نفر ساخته است و نمازگزارانش را نیز به سوی این وحدت روح سوق می‌دهد. بنابر گزارش‌ها، مسجد با 18 میلیون قطعه آجر و 475 هزار کاشی ساخته و آراسته‌ شده است. در بخش پایینی دیوارها از قطعات بزرگ و یکپارچه سنگ مرمر تراش‌خورده، بهره گرفته‌اند. این سنگ ها از معدنی در حاشیه اصفهان تهیه شده‌ که کشف آن اتفاقا همزمان با ساخت بنا بوده است. محراب مرمری یکپارچه این مسجد زیباترین محراب در میان مساجد هم‌دوره به شمار می آید.     انعکاس صدا در مرکز گنبد  بسیاری از گردشگران خارجی و ایرانی زیر نقطه مرکزی گنبد اصلی مسجد می‌ایستند و انعکاس صدای‌شان در شعاع کم و بیش چهل متری را آزمایش می‌کنند. این جزو جذاب‌ترین تجربیات بازدید از مسجد امام است. این ویژگی انعکاس صدا را به ساختار گنبد نسبت می‌دهند که در نبود بلندگو به اذان‌گویان و مُکبّران این امکان را می‌داد صدای‌شان را به گوش همه نمازگزاران در گوشه‌گوشه صحن مسجد برسانند.راهنمایان گاهی برای نمایش این ویژگی با ایستادن روی سنگ مشخص شده اسکناسی نو را تکان می‌دهند و شنیده شدن صدای آن در تمام صحن، موجب شگفتی گردشگران می‌شود. برخی با پاکوبیدن بر زمین و کف زدن انعکاس صدا را آزمایش می‌کنند. این میان گاهی هم فرد خوش صدایی پیدا می‌شود که با خواندن آواز یا اذان گویی طنینی خوش را در گنبدخانه به گوش حاضران برساند.       گنبد مسجد شاه چشم‌گیرترین سازه مسجد، گنبد آن است؛ گنبدی فیروزه رنگ که از هر نقطه میدان نقش جهان خودنمایی می‌کند. این گنبدِ بسیار بزرگ و پیازی شکل 52 متر بلندی دارد و از بیرون و داخل کاشی‌کاری شده ‍‌است. روی گردن گنبد هشت کتیبه به رنگ لاجوردی از آیات قرآن به چشم می خورد و در بخش‌های پایینی آن صلوات بر معصومان، روی شمسه‌ها و موج‌ها تکرار شده‌اند. گنبد مسجد امام پرکارترین و استادانه‌ترین اثر معماری قرن 11 هجری شمرده می‌شود که از تمام بناهای آن روزگار شهر اصفهان بلندتر بوده است. گنبد، دوپوش (پوسته) است؛ ارتفاع پوسته بیرونی به 52 متر می رسد، پس از آن یک فضای خالی حدودا 16 متری از داخل ایجاد شده است و سپس پوسته دیگر با ارتفاع 38 متر (به اندازه یک ساختمان 13 طبقه) قرار دارد. دوپوش بودن گنبد با توجه به ساختار و بزرگی آن موجب استحکام بیشتر، عایق‌بندی بهتر دما و انعکاس صدا شده است.  محوطه باز زیر گنبد را یک صحن یا گنبدخانه بسیار بزرگ با چهل ستون و طاق احاطه کرده است که برگزاری مراسم دینی با حضور کلیه ساکنان پایتخت پر رونق صفویان را امکان‌پذیر می‌کرد.      مناره های مسجد مساجد شیعیان اغلب دو مناره دارند که آ‌نها را به‌عنوان نمادی از قرآن و عترت می‌شناسند یعنی دو ریسمان الهی برای دستیابی به توحید، اما در مورد مسجد جامع اصفهان موضوع کمی فرق می کند. از سردر قیصریه یعنی ورودی اصلی نقش جهان که پا به میدان بگذارید، درست پیش روی‌تان در ضلع مقابل میدان، چهار مناره مسجد امام همراستا و کمابیش هم‌اندازه با هم به چشم می‌آید. نزدیک که می‌شوید می‌بینید منارهای جلویی کوتاه‌ترند و جهتی متفاوت با منارهای اصلی مسجد دارند. درواقع منارهای جلویی درگاه ورودی مسجد است که همچون آغوشی گشوده مردم را به آرامش معنوی درون خود فرا می‌خواند. منارهای درگاه ورودی 42 متر و منارهای اصلی مسجد 48 متر بلندی دارند. هر چهار مناره دارای گلدسته هستند، اما جالب است بدانید که بنابر گزارش شاردن، -سیاح اروپایی- از آنها برای اذان‌گویی استفاده نمی‌شده است و تنها جنبه شکوه نمادین داشته‌اند. چون بلندی منارها به حدی بود که از بالای آنها درون کاخ و حرمسرا دیده می‌شد بنابراین منار چوبی کوتاهی برای اذان‌گویی ساخته شد.           شبستان  دو شبستان در شرق و غرب مسجد، مکانی برای برگزاری نمازها در زمستان و فضای بسته هستند. شبستان شرقی بزرگ‌تر، اما ساده و بدون تزیینات است و شبستان غربی با کاشی خشتی هفت‌رنگ آراسته شده و محراب مرمری آن از زیباترین محراب‌های مساجد اصفهان به شمار می رود. شبستان‌ها هرکدام یک سنگاب در مرکز خود دارند که در ادامه درباره آن بیشتر خواهیم گفت. بخشی از حیاط شبستان‌ها دوطبقه است که غرفه های آن محل زندگی طلاب علوم دينی بود. دو مدرسه نیز در جنوب‌شرق و جنوب‌غرب مسجد قرار گرفته اند. ساخت یکی را به شاه سلیمان صفوی نسبت می‌دهند و سلیمانیه می‌نامند. مدرسه جنوب‌شرقی را ناصرالدین‌شاه قاجار مرمت کرده و از آن پس ناصریه نام گرفته است و این مدرسه نیز حجره‌هایی برای سکونت طلاب داشته است.       مطالب مرتبط: آشنایی با منارجنبان | آرامگاه شیخ امیر عبدالله برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به اصفهان با شماره 02162714 در تماس باشید.  

استان گیلان در شمال کشور ایران و در قسمت غربی دریای خزر همواره مورد توجه گردشگران داخلی قرار گرفته است.این استان به مرکزیت شهر رشت علاوه بر جاذبه های فرهنگی و طبیعی مورد توجه گردشگران در بخش غذایی قرار دارد که این موضوع موجب جذب گردشگران بیشتر میشود.  این استان زیبا دارای بیش از 170 نوع غذای محلی می باشد و این امر باعث شد تا شهر رشت  در سال 1394 به عنوان شهر خلاق غذا در یونسکو به ثبت برسد. با منشور صلح پارسیان همراه باشید تا با محبوب ترین این غذاها آشنا شویم.     1- کباب ترش: این کباب که معمولا به همراه برنج سرو میشود از کباب های بسیار پرطرفدار بین مردم گیلان است. برای تهیه این غذا پیاز و سیر و رب انار و گردوی خرد شده را به گوشت اضافه می کنند و برای ترش تر شدن غذا از آب انار استفاده می کنند. بهترین روش برای کباب کردن این غذا آتش ذغالی است.     2- میرزا قاسمی: میرزا قاسمی از معروفترین غذاهای استان گیلان محسوب می شود. بادمجان پخته شده یا کبابی، سیر، گوجه و تخم مرغ ترکیبات اصلی این غذا هستند. جالب است بدانید ابداع کننده این غذا فردی به نام محمد قاسم خان والی، سفیر ایران در روسیه و حاکم گیلان در دوره پادشاهی ناصر الدین شاه بود.     3- انار بیج: انار بیج یکی دیگر از غذاهای ترش استان گیلان است که شباهت بسیاری به فسنجان دارد. این خورش با استفاده از گردو ، گوشت چرخ كرده، رب انار، آب انار، پیاز، رب گوجه فرنگی، جعفری و گشنیز تهیه می شود. در سفر خود به گیلان حتما این غذای خوشمزه را امتحان کنید.      4- سیر قلیه: سیر قلیه یکی دیگر از خورش های گیلان می باشد که معمولا با گوشت ارک پخته می شود. ترکیب اصلی این غذا گوشت اردک یا مرغ، برگ های سیر، پیاز، لپه، ادویه و تخم مرغ می باشد. این خورش معمولا با سیر فراوان پخته می شود.     5- کال کباب: کال کباب در واقع یک پیش غذا محسوب می شود که از بادمجان کباب شده، سیر، انار، آب انار، سبزی معطر و گردوی خرد شده تهیه می‌شود. سبزی مورد استفاده در این چاشنی نوعی سبزی محلی به اسم چوچاق است. این غذا را پس از آماده شدن چند ساعت در یخچال می گذارند تا مواد آن به خوبی به خورد یکدیگر بروند.     6- کویی تره: کدو حلوایی پایه اصلی کویی تره است که از نظر ظاهری بسیار به میرزا قاسمی شباهت دارد. این غذا در واقع معجونی از گردو، رب انار، رب گوجه فرنگی، سیر، نمک، گلپر و فلفل است که در گیلان معمولا با برنج سرو می شود.     7- ترش تره: ترش تره یکی دیگر از معروفترین غذاهای محلی گیلان محسوب می شود که با ترکیبی از  انواع سبزیجات مثل تره، جعفری، گشنیز، اسفناج، برگ چغندر، سیر به همراه یک نوع ترشی که می‌تواند آب نارنج یا انار باشد درست می‌شود.  برخی گیلانی ها داخل این خورش کمی برنج، و برخی دیگر کمی آرد می ریزند و معمولا این خورش را با برنج و همراه با ماهی دودی و یا ماهی شور میل می کنند.        8- مرغ ترش گیلانی: مرغ، پیاز، سیر، لپه، آب نارنج، جعفری، گشنیز،نعنا، حاصل ترکیب این مواد با تخم‌مرغی که در مرحله نهایی پخت و هنگام غلیظ شدن خورش به آن اضافه می‌شود، مرغ ترش گیلانی‌ها را می‌سازد. احتمالا شنیده‌اید که مرغ ترش گیلانی با نسخه‌ مازندرانی‌اش متفاوت است و گردو ندارد.     9- واویشکا: واویشکا در زمان نفوذ روس ها در ایران وارد فرهنگ غذایی مردم گیلان شد. واویشکا با نام جغور بغور هم شناخته می شود که می توان آن را با دل جگر مرغ، گوسفند و حتی روده و جگر سفید گوسفند هم تهیه کرد. پیاز، ادویه جات، رب، سیب زمینی و تخم مرغ از مواد تشکیل دهنده این غذا هستند.     10- باقلا قاتق: باقلاقاتق یکی دیگر از غذاهای معروف گیلان است که حتما نام آن را شنیده اید. برای پخت باقلاقاتق از لوبیا رشتی، شوید، سیر و تخم مرغ استفاده می شود. این خورش لذیذ معمولا به همراه پلو سرو می‌شود.   11- شوید قرمه: شوید قرمه بیشترین شباهت را به قرمه سبزی دارد. البته شوید قرمه در اصل همان قرمه سبزی است که برای پخت آن از شوید استفاده می شود. تفاوت دیگر شوید قرمه با قرمه سبزی، مربوط به نحوه ترش مزه کردن این خورش ها می شود. همانطور که می دانید، برای ترش کردن قرمه سبزی از لیمو عمانی استفاده می شود، ولی گیلانی ها برای ترش مزه کردن شوید قرمه از آلوچه (گوجه سبز) استفاده می کنند.     12- ماهی فویج: برای تهیه ماهی فویج یا ماهی شکم پر ابتدا داخل شکم و بدنه ماهی را با نمک و فلفل و گلپر آغشته می کنند، سپس شکم ماهی را با گردو ساییده شده، سیر، آلو، سبزی های معطر، دانه های انار ترش، رب انار، نمک، فلفل و گلپر، پرمی کنند و برای پخته شدن در فر می گذارند. ماهی شکم پر از غذاهای پر طرفدار گیلان محسوب می شود.     مطالب مرتبط: آشنایی با میدان شهرداری رشت برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به گیلان با شماره 02162714 در تماس باشید.

استان مازندران در شمال ایران و در کرانه های جنوبی دریای خزر یکی از توریستی ترین استان های کشور می باشد که سالیانه گردشگران زیادی را جذب می کند.خرید سوغات برای خود و اقوام یکی از دلایل سفر به نقاط مختلف می باشد. استان مارندران نیز با توجه به موقیعت جغرافیایی خود سوغات خوراکی خوشمزه فراواتی دارد که گردشگران این استان می توانند تهیه کنند. با منشور صلح پارسیان همراه باشید تا با تعدادی از معروفترین آنها آشنا شویم.   آغوزنون آغوزغون از معروف ترین و خوشمزه ترین شیرینی های استان مازندران می باشد که زنان مازنی آن را برای جشن ها به خصوص شب یلدا آماده می کنند. دو روش طبخ برای این شیرینی وجود دارد. به یک نوع آن، کنجی یا آغوزنون می‌گویند و دیگری پیس گِنده نام دارد که به صورت خام خورده می‌شود.   آب دندون! آب دندون ، باب دندون یا نان برنجی شمالی  شیرینی بسیار تردی است که به راحتی در دهان آب می‌شود. معمولا این شیرینی توسط آملی‌ها و در ایام نوروز یا عروسی‌ها و یا به مناسبت بازگشت مسافر از مقاصد زیارتی پخته می‌شود.خانواده عروس فردای روز عروسی این شیرینی را با رشته برنجی سرخ شده به خانه داماد می‌فرستند و یا خانواده داماد یک سینی از این شیرینی را به همراه خرید عروسی به خانه عروس می‌فرستند که اصطلاحا به آن خنچه یا کِلا بار (کوله بار) عروس می‌گویند. شکر، آرد برنج، آرد گندم، روغن، تخم‌مرغ و هل مواد تشکیل‌دهنده این شیرینی خوشمزه هستند.     پشت زیک پشت زیک که به سوهان کنجدی شهرت دارد نام خود را از پرنده ای به اسم زیک برگرفته است.شیرینی پشت زیک خوراکی لذیذ و خوش رنگ و بویی است که با استفاده از کنجد، شکر، گردو، عسل، کره، هل و زعفران طبخ می‌شود و معمولا آن را به همراه چای داغ در زمستان می‌خورند.     رشته به رشته مازندرانی‌ها از ترکیب موادی چون گردو، رشته تهیه شده از آرد برنج، خاک قند، هل و روغن، خوراکی خوشمزه‌ای درست می‌کنند که رشته به رشته نام دارد. در این نوع شیرینی، برنج را پس از خیساندن، آرد و با آب خمیر می‌کنند. زنان مازندرانی روی ظرف را به کمی زرده تخم‌ مرغ و کره آغشته کرده و خمیر را به شکل رشته بر روی آن می‌ریزند. بر روی این رشته پس از سرخ شدن، پودر قند و هل کوبیده یا گردو می‌ریزند و نوش جان می‌کنند.    نان ییلاقی یا نان کوهی نان کوهی یکی از نان های مناطق مرکزی استان مازندران مخصوصا آمل می باشد که مزه ای مانند نان شیرمال دارد. این نان مغزی بیشتر در ماه مبارک رمضان مصرف می شود چون سرشار از مواد مغذی است. آرد، تخم‌مرغ، مایه خمیر، شکر، ماست یا شیر، روغن یا کره، آب و نمک موادی هستند که برای تهیه نان کوهی استفاده می‌شوند و مواد میانی آن نیز رازیانه، هل، گردو، کنجد، زرده تخم‌مرغ و شکر است.     اسبه حلوا اسبه حلوا که یکی از قدیمی ترین شیرینی های استان مازندران می باشد را بیشتر می توانید در مناطق شرقی مازندران پیدا کنید. این شیرینی که مردم مازندران کمی آن را فراموش کرده اند در گذشته عضو جدانشدنی سفره‌های یلدایی بود و در این مراسم جایگاه خاصی داشت. این محصول دارای ظاهری شبیه به گز است؛ اما رنگ زرد روشن دارد و با مواد اولیه‌ای همچون شیره خرمالو جنگلی، سفیده تخم‌مرغ، مغز گردو و کنجد تهیه‌ می‌شود.     لواشک و میوه‌های فرآوری شده همه مسافران مازندران برای یک‌بار هم که شده با نگاهی به بساط آلوچه و لواشک فروش‌ها وسوسه شده‌اند که طعم ترش یا ملس محصولات آنها را بچشند و لذت ببرند. در شهرها و روستاهای مختلف مازندران می‌توانید انواع آلوچه‌ها و لواشک‌ها را بیابید و از میان آنها یکی را برای خود یا عزیزان تان برگزینید.  از محصولاتی که در بساط این فروشنده‌ها پیدا می‌شود می‌توان به رب انار یا رب آلوچه اشاره کرد که به عنوان چاشنی غذا استفاده می‌شوند و طعم لذیذی به غذاها می‌دهند.       ماهی و خاویار استان مازندران در شمال اسران و کرانه های دریای خزر یکی از اصلی ترین مراکز پرورش ماهی در ایران می باشد. کافیست سراغ یک بازار محلی را در مازندران بگیرید و صبح زود به آنجا بروید تا ماهی‌هایی همچون ماهی سفید، قزل آلا، ماهی آزاد یا سالمون، اردک ماهی، ازون برون، سوف، کیلکا و ... تهیه کنید. البته ماهی دودی و ماهی شور نیز بازار داغی در این دیار دارند چرا که فاسد نمی‌شوند و تا مدت‌ها می‌توانید آنها را مصرف کنید. خاویار نیز که از گران ترین خوراکی های حهان محسوب می شود را نیز می توان در استان مازندران یافت. بیش از ۹۰ درصد خاویار جهان از دریای خزر به دست می‌آید و به همین دلیل این دریا به عنوان بزرگ‌ترین منبع ماهیان خاویاری شناخته می‌شود. گونه‌های اصلی ماهیان خاویاری دریای خزر عبارتند از: فیل‌ماهی، تاس ماهی روسی یا چالباش، تاس‌ماهی ایرانی یا قره‌برون، ماهی شیب و ماهی ازون‌برون.     قتلمه مازندرانی‌ها به هنگام افطار در ماه مبارک رمضان نان خوشمزه ای به نام قتلمه نوش جان می‌کنند. برای تهیه این نان، شیر، تخم مرغ، خمیر مایه فوری، آرد سفید، شکر و نمک را با هم مخلوط کرده و پس از سرخ کردن بر سر سفره می‌آورند.     مطالب مرتبط: معرفی روستای ییلاقی و توریستی فیلبند برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور با شماره 02162714 در تماس باشید.  

پارک جمشیدیه از قدیمی ترین و نوستالژیک ترین پارکهای شهر تهران است که در سال 1357 و با حضور محمدرضا پهلوی و همسرش فرح دیبا و همچنین رییس جمهور کشور سنگال افتتاح شد. این پارک 10 کیلومتری در ابتدا قرار بود به سرای سالمندان تبدیل شود  اما این تصمیم هرگز به اجرا در نیامد و به سود احداث پارک عمومی و استفاده همگانی از صحنه کنار رفت. جالب است بدانید این پارک از سال 1358 تا سال 1371 به روی عموم مردم بسته بود!این پارک در منطقه تجریش و خیابان باهنر قرار گرفته است. با        دیدنی ها و تفریحات پارک جمشیدیه دریاچه و آب نماها: حضور آب در این پارک طراوت خاصی به آن بخشیده و به نوعی، تصویری از باغ‌های ایرانی را در ذهن تداعی می کند. در مجاورت آبشار و دریاچه نیمکت‌هایی وجود دارند که به شما فرصت می‌دهند برای ساعت‌ها به این جلوه روح‌نواز آب خیره شوید و از رقص ماهی‌ها در آب نیز لذت ببرید. اردک‌ها و مرغابی‌ها نیز سر و صدای خودشان را دارند و در میان دریاچه چرخ می‌زنند. حضور این جانداران نیز زیبایی این مکان را دوچندان می‌کند.       تندیس های سنگی: یکی از جذابیت های پارک جمشیدیه، تخته سنگ‌هایی هستند که تغییر شکل داده شده‌اند و هیبت حیوانات مختلف را در ذهن تداعی می‌کنند. این باغ وحش سنگی به حدی جذاب است که گردشگران سختی پیمودن ۶۰۰ پله را برای تماشای این حیوانات، به جان می‌خرند و از گردش خود لذت می‌برند. در این میان، به جز حیوانات، تندیس‌های دیگری هم دیده می‌شوند که مفاهیم طبیعی، فرهنگی و عرفانی دارند و با شکل و شمایل خاص خود قوه تخیل شما را به کار می‌اندازند.        بوستان فردوسی: پارک جمشیدیه از ابتدای تاسیس در سال 1357 تاکنون 2 بار مورد بازسازی قرار گرفته است. در یکی از این بازسازی ها در سال 1374، 16 هکتار دیگر به این پارک اضافه شد. نام این محوطه اضافه شده را بوستان فردوسی قرار دادند در این بوستان بیش از 6000 متر مربع فضای گلکاری شده وجود دارد.     کوه نوردی در مسیر کلکچال: این پارک میعادگاه کوهنوردانی است که قصد رفتن به کلک‌چال و ارتفاعات شمالی تهران را دارند. در بوستان فردوسی و در نزدیکی تندیس این شاعر بزرگ، تابلویی را می‌بینید که شما را به مسیر کوهنوردی کلک‌چال هدایت می‌کند. در این مسیر به کنار رودخانه می‌رسید که با فنس از پارک جدا شده است. کمی که جلوتر بروید، فنس به پایان می‌رسد و می‌توانید به رودخانه نزدیک شوید. اگر ادامه راه را بپیمایید، به پناهگاه کلکچال برسید که نماد همبستگی اجتماعی است و سنگ بنای اولیه آن پس از سرنگونی دولت مردمی دکتر مصدق در کودتای ۲۸ مرداد سال 1332  گذاشته شد. البته این برج چند سالی است که به روی کوهنوردان بسته شده است.     گیاهان پارک جمشیدیه در پارک جمشیدیه تنوع درختان و گیاهان فراوانی وجود دارد که جلوه زیبایی را به پارک داده اند. در این فضای سبز درختان و گیاهانی همچون اقاقیا، نارون، چنار، زبان گنجشک، افرای سیاه، بیدمجنون، سرو، بلوط، زردآلو، سیب، گلابی و گیلاس را خواهید دید که هر یک زیبایی خاص خودشان را دارند.       مطالب مرتبط: شهریار:نگین سرسبز تهران برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور با شماره 02162714 در تماس باشید.  

حمام چهار فصل اراک بزرگترین حمام ثبت ملی شده در ایران است و یکی از آثار ثبت شده ملی اراک مربوط به قاجاریان می باشد. این بنا که در حال حاضر به عنوان موزه مردم شناسی اراک مورد بازدید قرار می گیرد  دارای چهار قسمت حمام مردانه، حمام خصوصی، زنانه و حمام اقلیت­‌های مذهبی بوده است. این حمام یکی از زیباترین نمونه‌های کاشی‌کاری ایران است که به دستور حاج محمدابراهیم خوانساری از بزرگان سلطان‌آباد اراک امروزی در مقابل قلعه شخصی وی ساخته شد. حمام چهار فصل اراک در سال 1355 و با شماره 1339 در لیست فهرست میراث ملی ایران به ثبت رسید.با منشور صلح پارسیان همراه باشید تا بیشتر با این اثر ثبت شده ملی آشنا شویم.      حمام چهار فصل در دروان معاصر حمام چهار فصل در سال 1373 و بعد از اتمام عملیات مرمت و بازسازی به عنوان موزه باستان‌شناسی و مردم‌شناسی اراک بازگشایی شد. همچنین در سال 1380 نیز مجدد مورد مرمت قرار گرفت. به این صورت که اشیایی باستانی از دوران قبل از اسلام و اسلامی مانند سکه‌های دوره‌های مختلف تاریخی، عقدنامه‌های دوره قاجار، کتاب‌ها و نسخه‌های خطی، ظروف مسی و قلم‌زنی، خمره‌های سفالی، لوازم ریسندگی، اسباب قدیمی حمام و ده‌ها پیکره مربوط به مردم‌شناسی در حمام موزه چهار فصل اراک نگه‌داری می‌شود؛ همچنین اشیایی که از کاوش‌های منطقه باستانی ذلف آباد فراهان به دست‌آمده و اسکلت ۷۵۰۰ ساله انسان که در‌ تپه سرسختی شازند پیدا شده نیز در این موزه دیده می‌شود.        آب انبار حمام آب مورد نیاز حمام از قنات جاری تامین می‌شده وجهت تامین بهتر آب و  حفظ گرما و حرارت، کف حمام حدود ۳ تا ۳/۵ متر از کف خیابان پایین‌تر ساخته شده است که اختلاف سطح برای جلوگیری از تغییر دمای متعارف و متناسب در درون حمام و نیز ایجاد تعادل بین هوای برودتی و حرارتی به گونه‌ای که افراد هنگام ورود و خروج در معرض تغییر ناگهانی هوا قرار نگیرند، ایجاد شده است. همچنین به منظور پاشویی افرادی که از حمام بیرون می آیند  حوضی صلیبی شکل در کف سربینه قرار گرفته که با سنگ سیاه ساخته شده .   تزئینات حمام چهار فصل اراک همانطور که در بالا نیز اشاره شده است حمام چهار فصل اراک از زیباترین نمونه های کاشی کاری در ایران است. در این کاشی ها موضات مختلفی به کار رفته است  که می‌توان به انواع گل و بوته، پیچک‌ها، درختان انگور، سرو و صنوبر به همراه مناظری از رودخانه‌ها، چشمه‌ها، گیاهان وحشی و پرندگانی بر روی شاخه‌های آن یا درحال پرواز مثل قرقاول، مبارزه شیر با اژدهای چند سر، مبارزه شیر و گاو و همچنین طرح‌هایی از افراد نظامی با پوشش دوره قاجار اشاره کرد.همچنین رنگ های خاکستری، فیروزه ای ، لاجوردی ، نارنجی قرمز و زرد بیشتر در این کاشی کاری ها استفاده شده است.     موزه مردم شناسی  حمام چهار فصل اراک در حال حاضر با عنوان موزه مردم شناسی اراک مورد بازدید قرار می گیرد که این بخش در سربینه‌های مردانه و زنانه تشکیل شده و در آن آداب و رسوم مربوط به مراسم مختلف، پوشش‌های سنتی به همراه لوازم مربوط به استحمام در دوره‌های گذشته نمایش داده شده است.جالب است بدانید که محراب تاریخی مسجد جامع ساوه که قدمت آن به دوران سلجوقی بازمی‌گردد نیز در این موزه نگه‌داری می‌شود. همچنین در این موزه بخض باستانشناسی وجود دارد که در گرم‌خانه‌ مردانه و هشتی‌های ارتباطی ایجاد شده است، آثاری مانند ظروف سفالی، شیشه‌ای، آثار مفرغی هزاره اول قبل از میلاد، سکه‌های تاریخی و غیره به نمایش در آمده است.       مطالب مرتبط: قلعه فلک الافلاک برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو توربا شماره 02162714 در تماس باشید.    

جنگل دوهزار تنکابن یکی از مشهورترین جاذبه های توریستی استان مازندران می باشد که در قسمت غربیاین استان و بخش خرم آباد شهرستان تنکابن قرار گرفته است. زمانی که از سمت تنکابن به سمت این پهنه سرسبز حرکت می‌کنید، تقریبا در تمام طول مسیر رودخانه دوهزار (که از ارتفاعات الموت سرچشمه می‌گیرد) و درختان هیرکانی، راش، چنار و ... شما را همراهی می‌کنند. پیاده‌روی در دل طبیعت، آب‌وهوای دل‌پذیر، شکم‌گردی تجربه‌های دلچسبی‌اند که دوهزار برای شما رقم خواهد زد.جالب است بدانید که در سال 72 معاونت سیاسی استان مازندران، ایجاد دهستان دوهزار به محوریت روستای امام‌زاده قاسم را تصویب کرد. از آن موقع بود که نام این منطقه بیش از پیش بر سر زبان‌ها افتاد و طبیعت‌گردان و مسافران راه دوهزار را یاد گرفتند. با منشور صلح همراه باشید.         دیدنی‌ ها و تفریحات جنگل دوهزار جربه رانندگی در جاده دوهزار: بدون شک رانندگی در جاده دوهزار یکی از لذت بخش ترین تجربه های رانندگی در داخل ایران است. از زمانی که از سمت تنکابن به سمت جاده دوهزار به راه میفتید زیبایی‌های مسیر آغاز می‌شود. تصور کنید که در یک جاده دو طرفه در حال رانندگی هستید، یک سمت شما رودخانه خروشان دوهزار در جوش و خروش است و درختان در تمام طول مسیر همراه شما هستند. حالا به این تصویر مه و نم باران را هم اضافه کنید. تجربه پیک نیک و عکاسی با رعاایت نکات امنیتی و محیط زیستی: گردشگران در هر جایی که مناسب دیدند می توانند با رعایت نکات امنیتی و محیط زیستی در این جنگل زیبا لحظات تکرار نشدنی را تجربه کنند.  در حاشیه رودخانه پیک‌نیکی برپا کنید و از بودن در طبیعت لذت ببرید. در بخش‌هایی از مسیر، به خصوص در قسمت‌های ابتدایی سکوهایی برای برپایی چادر هم وجود دارند. همچنین در بخش‌هایی از مسیر، مجموعه‌های گردشگری به چشم می‌خورند که در ازای دریافت هزینه تخت، آلاچیق و سرویس بهداشتی در اختیار شما می‌گذارند.  تجربه خوردن ماهی کبابی را از دست ندهید: یکی دیگر از تجربه های که گردشگران می توانند در جنگل دوهزار انجام دهند لذت خوردن ماهی کبابی است. در دوهزار چندین استخر پرورش ماهی وجود دارد که می‌توانید از آنها ماهی تازه تهیه کنید. برخی از این استخرهای پرورش ماهی، خودشان برای شما ماهی را روی آتش کباب می‌کنند و بساط یک ناهار خوشمزه را می‌چینند. به جز ماهی‌کبابی، در طول مسیر، با دکه‌هایی روبرو خواهید شد که آش محلی و دیگر خوشمزه‌ها را برای عرضه به گردشگران آماده کرده‌اند. زیارت و نماز: در جنگل دوهزار چندین امامزاده قرار دارد که معروفترین آنها امامزاده قاسم (ع)است. در این مکان ها می توانید به زیارت، اقامه نماز و استراحت بپردازید.                 موزه مردم شناسی دوهزار یا برسه موزه مردم شناسی یکی دیگر از جاذبه های گردشگری منطقه توریستی جنگل دوهزار است که در امام زاده قاسم و روستای میانکاله قرار گرفته است. بازدید از این موزه با آداب و رسوم، نوع پوشش، خرده فرهنگ‌ها و ابزارآلات مربوط به زندگی مردم در گذشته بیشتر آشنا خواهید شد. جالب که بدانید ساختمان این موزه از چوب ساخته شده است و اشیای آن هم بیشتر به دوره قاجار تعلق دارند.        بهترین فصل سفر  مثل سایر جنگل های ایران بدون شک بهترین فصل سفر به جنگل دوهزار، فصل بهار و تابستان است. در فصل بهار زیبایی و سرسبزی جنگل صد چندان می شود در فصل تابستان نیز  که در شهرهای شمالی هوا به شدت گرم و شرجی است اینجا هوا خنک است و رطوبت ندارد. البته جنگل در فصل زیبای پاییز نیز زیبایی خودش را دارد و عکاسان خوش ذوف را به سوی خودجذب می کند. فقط ممکن است در فصل زمستان بارش برف، تردد در جاده را با مشکل روبرو کند که قبل از سفر باید حتما این نکته را بررسی کنید.         برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.

در مرکز شهر خرم آباد و در بلندای تپه ای مشرف بر شهر، بنای تاریخی وجود دارد که نامش قلعه فلک الافلاک یا دژ شاپور خواست است. این قلعه با نام دوازده برجی هم شناخته می شود. این بنا در مرکز شهر خرم آباد قرار گرفته است و چشم گیر ترین اثر تاریخی و گردشگری این شهر است. قدمت این قلعه به دوران ساسانیان می رسد. ساسانیان شهری به نام شاپورخواست ،در حدود منطقه ی کنونی خرم آباد ساختند که بعد ها ویران شد و حدود سده ی هفتم هجری، خرم آباد فعلی جایگزین آن شد. گمان می رود که قلعه فلک الافلاک همان دژ شاپور خواست است که در دوره ی حکومت ساسانیان از آن برای اهداف حکومتی و نظامی استفاده می شده است.         وسعت تقریبی قلعه فلک الافلاک حدود 5300 متر مربع می باشد و دارای 8 برج، 2 صحن و 300 جان پناه می باشد. فضای داخلی قلعه به چهار تالار بزرگ و تعداد 124 اتاق تقسیم می شود. ارتفاع بلندترین دیوار قلعه از سطح تپه های اطراف 23 متر و از سطح زمین 40 متر می باشد. عمده‌ی مصالحی که در ساخت قلعه از آن‌ها استفاده شده شامل سنگ، آجر (قرمز و بزرگ)، خشت و ملات گچ و آهک است. قلعه فلک افلاک در تاریخ 10 مهر ماه 1348 و به شماره 883 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. با منشور صلح همراه باشد تا اطلاعات بیشتری از این مکان تاریخی کسب کنید.     کاربری قلعه فلک الافلاک: این قلعه به لحاظ موقیعت استراتژیک خود در قرن چهارم هجری قمری به عنوان مقر حکومت آل حسنویه ( آل حسنویه خاندان کُرد شیعه بودند که در سده چهارم قمری در کوه‌های زاگرس،کردستان، کرمانشاه، بروجرد، همدان، لرستان و ایلام تا نزدیک به خوزستان حکومت می کردند ) و گنجور در زمان آل بویه بود. در دوران صفویه تا قاجار مقر حکومت اتابکان لر کوچک و والیان لرستان بود. در زمان حکومت قاجار خزانه حکومتی خاندان بدر ( خاندان بدر در دوره آقامحمدخان قاجار، منصب حکومتی داشت و فرزندانش تا دوره پهلوی در برخی مناصب همچون وزارت امور خارجه، رئیس گمرک خانه و ... بودند ) بود، همچنین در سال 1237 هجری قمری به دستور محمد علی میرزا دولتشاه ( حاکم وقت کرمانشاه و لرستان در دوران سلطنت فتحعلی شاه قاجار ) قلعه فلک الافلاک که در آن زمان به صورت نیمه مخروبه در آمده بود بازسازی و مرمت شد و دیوان خانه و سرباز خانه ای نیز به دستور وی در پایین قلعه ساخته شد. همچنین قلعه یک بار نیز در سال 1389 مورد مرمت و باز سازی قرار گرفت.     قلعه فلک الافلاک در دوران پهلوی کاربری نظامی و زندان داشت. در دوران پهلوی اول ساختمانهایی جهت اصطبل و سرباز خانه و ستاد لشکر 5 ارتش در محدوده ی قلعه احداث شد. تا سال ۱۳۳۰ مهمات لشکر ۵ در این قلعه نگهداری می شد و پس از آن فلک الافلاک را برای میزبانی از تبعیدی ها و زندانیان سیاسی در نظر گرفتند. در سال ۱۳۳۸ برج تازه ساز (برج شمال غربی) بر اثر زلزله تخریب شد. فلک الافلاک تا سال ۱۳۴۷ به عنوان زندان مورد استفاده قرار می گرفت و در سال ۱۳۴۸ برای مدتی کوتاه به بایگانی راکد ارتش اختصاص یافت. در نهایت در سال ۱۳۴۹ این اثر تاریخی توسط ارتش به وزارت فرهنگ و هنر واگذار شد.     قسمت های مختلف قلعه فلک الافلاک: قلعه فلک الافلاک درای قسمت های مختلفی از جمله حیاط ها، چاه و حمام می باشد که در ادامه مطلب به تفسیر به معرفی آنها خواهیم پرداخت. حیاط اول: حیاط اول این قلعه توسط چهار برج احاطه شده است، که دو برج در شمال و شمال غربی حیاط و دو برج دیگر در جنوب و جنوب غربی حیاط قرارگرفته اند. ابعاد این حیاط که در جهت شمالی- جنوبی طراحی شده است، 31 در 22/5 متر می باشد.     حمام قدیمی: در ضلع شمالی حیاط اول و در نزدیکی چاه قلعه بخشی موسوم به حمام قدیمی وجود داشته است. این حمام تا اواخر دوره ی قاجار قابل استفاده بوده و اکنون نیز آثاری از آن مانند تنبوشه های سفالی، نقش های آهک بری و کانال های زیر زمینی قابل مشاهده است. چاه قلعه: چاه آب قلعه در قسمت شمال شرقی حیاط اول و در پشت یک طاق نمای بلند قرار گرفته است. این چاه که در گذشته آب مود نیاز ساکنین قلعه را تامین میکرده دارای عمق 40 متری می باشد. این چاه با برش صخره به سرچشمه آب گلستان مرتبط شده. چشمه گلستان، عنوان چشمه ای است که در زیر تپه قلعه جریان دارد. این چاه به عنوان عمیق ترین چاه دستکند ایران شهرت دارد و اکنون نیز قابل بهره برداری است.     حیاط دوم: ابعاد این حیاط که در جهت شرقی- غربی قرار گرفته 29 در 21 متر طراحی شده است. در اطراف این حیاط اتاق های متعددی قرار دارد که به یکدیگر راه دارند و امروزه به عنوان موزه از آنها استفاده می شود. این حیاط نیز مانند حیاط اول دارای چهار برج می باشد.       موزه های موجود در قلعه فلک الافلاک: در سال 1354 موزه مردم شناسی و مفرغ لرستان در قلعه فلک الافلاک با قرار دادن برخی مدارک فرهنگی کار خود را آغاز کرد. اما پس از انقلاب سال 1357 و در دوران جنگ موزه فعالیتی نداشته است.  موزه در سال 1367 و پس از پایان جنگ فعالیت خود را از سر گرفت. موزه قلعه بین سال‌های ۱۳۸۵ تا ۱۳۸۷ به علت نبود امکانات نگهداری استاندارد تعطیل بود. موزه قلعه ی فلک افلاک در حال حاضر دارای دو موزه باستانشناسی و مردم شناسی می باشد. موزه باستانشناسی قلعه فلک الافلاک: در موزه باستانشناسی ۱۲ ویترین وجود دارد که در هر یک ۵۰ اثر تاریخی از آثار کشف شده در استان لرستان را می بینید. گفته می شود در زمان حمله اسکندر مقدونی به ایران، حاکمان منطقه، برای حفظ اشیای طلا و نقره، آنها را پنهان کردند تا به دست غارتگران نیفتند. دو هزار سال بعد دزدان، این اشیا را به صورت تصادفی پیدا کردند و امروزه در موزه قلعه تعدادی از آنها را می توانید ببینید. مهم ترین اشیای این موزه اشیای کشف شده در غار کلماکره لرستان هستند که قدمت آنها به دوران هخامنشی و پیش از آن می رسد. در این بخش از موزه ابزار و وسایل چیده شده جلوه ای از فرهنگ و تمدن کهن لرستان به شمار می روند.     موزه مردم شناسی قلعه فلک الافلاک: موزه‌ی مردم‌شناسی در بخش جنوبی حیاط دوم قرار دارد و در آن، عکس‌ها و ماکت‌های کوچک و بزرگ زیادی از بخش‌های مختلف زندگی روستایی و عشایری مردم لرستان و باورها و اعتقادات آنان، ابزار و وسایل روشنایی سنتی، کتابت و لوازم مربوط به آن، پوشاک سنتی مردان و زنان، ابزار و صنایع کشاورزی بومی، گالری عکس از مناظر طبیعی و زندگی مردم و مراسم سوگواری و عروسی به نمایش گذاشته شده است.       مطالب مرتبط: انواع دستمال رقص در اقوام ایرانی برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح شوید. جهت رزرو تور با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.