منشور صلح پارسیان

معرفی خیابان آربات مسکو | Arbat street خیابان آربات که زمانی به عنوان شریان اصلی شهر مسکو شناخته می شد، یکی از قدیمی ترین خیابان های مسکو است که قدمت آن به قرن 15 میلادی باز میگردد. در اوایل قرن 18 میلادی این خیابان مورد توجه نجیب زادگان و ثروتمندان مسکو قرار گرفت و بسیاری از آنها در این خیابان مستقر شدند. در سال 1736 حدود نیمی از خیابان آربات در یکی اتش سوزی سوخت و از بین رفت، البته این خیابان در اواخر 18 میلادی مورد بازسازی قرار گرفت. در سال 1793 از حدود 56 خانه ای که در این خیابان قرار داشت، 33 خانه متعلق به اشراف زادگان یا کارمندان دولت بود. خانواده هایی معروفی همچون تولستوی، گاگارین و شرمتایف در این خیابان زندگی می کردند. دلیل دیگری که بر اهمیت این خیابان می افزود نزدیکی آن به کاخ کرملین و مرکز قدرت بود.     در اوایل قرن 19 میلادی و در سال 1812 در جریان حمله ناپلئون بناپارت به شهر مسکو این خیابان دوباره بر اثر آتش سوزی و جنگ از بین رفت. در اواخر قرن 19 و در سال 1882 میلادی این خیابان پس از بازسازی، دوباره محل زندگی و به مکانی محبوب جهت زندگی شاعران و هنرمندان جوان روسی تبدیل شد. از هنرمندان و شاعران معروف که در ان زمان در خیابان آربات زندگی می کردند می توان به الکساندر پوشکین ( شاعر ) و آندره بولین ( رمان نویس ) اشاره کرد.     با شروع قرن بیستم خیابان آربات محل زندگی اقشار گسترده تری از جانعه مانند دانشگاهیان، پزشکان و حقوقدانان شد. در دو دهه ی اول قرن بیستم ساختمان های متعددی در این خیابان و اطراف آن ساخته شد. در سال 1904 با رشد خیابان تراموای وارد این خیابان شد و 30 سال بعد از آن نیز اتوبوسهای برقی وارد این خیابان شد. در سال 1917 و بعد از انقلاب کبیر، بلشویک ها تمام ساختمان های این خیابان را مصارده کردند.     در اواخر قرن 20 و در سال 1980 میلادی، خیابان آربات که یک خیابان پر ترافیک بود بسته شد و به یک پیاده راه تبدیل شد. از این خیابان به عنوان اولین پیاده راه اتحاد جماهیر شوروی نیز یاد می شود. در سال 1996 کار بازسازی و پیاده راه سازی خیابان به پایان رسید و این خیابان محل نجمع جوانان، هنرمندان و همچنین نوازندگان خیابانی شد. این پیاده راه یک کیلومتری که در حال حاضر نیز مرکز تجمع هنرمندان و شاعران روسی می باشد. همچنین در این خیابان رستوران ها، کافه ها و مراکز خرید سوغاتی متعددی وجود دارد. لازم به ذکر است که این خیابان در سال 2015 نیز مورد بازسازی قرار گرفت.     دیدنی های خیابان آربات مسکو: علاوه بر خود خیابان آربات که جزو جاذبه ای مهم گردشگری مسکو محسوب میشود، جاذبه های گردشگری متعددی نیز در این خیابان جای گرفته اند. از جمله آنها می توان به خانه موزه الکساندر پوشکین اشاره کرد. پوشکین به همراه همسرش ناتالیا پوشکین در خانه شماره 53 خیابان آربات زندگی میکردنند. همچنین در دویستمین سالگرد تولد الکساندر پوشکین، مجسمه ی او و همسرش در این خیابان نصب گردید.     از دیگر جاذبه های گردشگری این خیابان می توان به دیوار صلح، خانه اسپاسو، مجسمه بولات اکودژاوی ( شاعر و رمان نویس روسی )، خانه ملینیوکف و کلیساهای واقع در این خیابان اشاره کرد.     خرید سوغاتی در خیابان آربات مسکو: یکی از مراکز اصلی خرید سوغاتی در مسکو، خیابان آربات می باشد. یکی از سوغاتی هایی که در این خیابان می توان تهیه کرد عروسک ماتروشکا، اصلی ترین سوغاتی کشور روسیه است. ساختمان شماره 21 در این خیابان بهترین مکان در رمسکو برای خرید این عروسک ها می باشد. همچنین این خیابان مکانی مناسبی برای خرید روسری های روسی، کارهای دست ساز چوبی نیز می باشد.   رستوران ها و کافه های خیابان آربات مسکو: معروفترین رستوران این خیابان پراگ نام دارد که از سال 1890 تاکنون فعال می باشد. این رستوران مکانی محبوب برای اجتماع هنرمندان مسکو بود. آنتوان چخوف ( داستان نویس روسی ) اولین موفقیت خود را در این رستوران جشن گرفت. همچنین ایوان مخوف و پسر او در این رستوران جشنی برگزار کرده اند، تولستوئ نیز فصلی از رمان رستاخیز را در این رستوران خوانده است. همچنین رستوران های متعدد روسی، ایتالیایی، قفقازی و ژاپنی نیز در این خیابان وجود دارد.                مطالب مرتبط:  

کافه پوشکین مسکو داستان کافه پوشکین زمانی آغاز شد که 50 سال پیش، خواننده مشهوری به نام ژیلبر بکو (Gilbert Bécaud) به مسکو سفر کرد و شرح سفر خود را با ترانه ای ماندگار ارایه داد. ژیلبر زمانی که به پاریس برگشت، ترانه ناتالی را منتشر کرد؛ ترانه ای احساسی و خاطره انگیز که در آن به توصیف گشت و گذار در خیابان های مسکو می پرداخت و از کافه ای به نام پوشکین سخن می گفت... چیزی نگذشت که ترانه ناتالی در میان فرانسوی ها محبوب شد و به زودی بسیاری از مردم این دیار در هنگام سفرشان به مسکو، در کوچه و خیابان ها به دنبال کافه پوشکین بودند، اما حقیقت آن بود که کافه پوشکین وجود خارجی نداشت و مسافرها دست خالی، به کشورشان باز می گشتند. همه این ها جرقه ای شد تا آندره دلوس (Andrey Dellos)، رستوران دار و هنرمند معروف روسی و فرانسوی، به فکر ساخت کافه پوشکین بیفتد.         در نهایت در تاریخ 4 ژوئن 1999 میلادی بود که آندره، کافه پوشکین را در عمارتی با معماری جذاب باروک در بلوار تورسکو افتتاح کرد. جالب آن که در مراسم افتتاحیه این کافه، ژیلبر بکو نیز حضور یافت و ترانه مشهور ناتالی را برای همگان اجرا کرد. با ورود به کافه پوشکین، گویی به دل داستان ها پا گذاشته اید. ساختمانی با زیبایی بی حد، دکوراسیون چوبی شکیل، لوسترهای پر زرق و برق و وسایل آنتیک و قدیمی که جلوه ای متفاوت به کافه می بخشند. سالن های مختلف این کافه یک ماجراجویی تمام عیار را پیش روی شما قرار می دهند.         گرچه کافه پوشکین قدمتی به اندازه داستانش ندارد، اما عمر ساختمان زیبایش بیش از این حرف هاست. در واقع همه چیز به قرن هجدهم و دهه 1780 بر می گردد، زمانی که نجیب زاده‌ای از خانواده سلطنتی، نه تنها از دربار کاترین بزرگ  که از شهر سن پترزبورگ (پایتخت وقت روسیه) نیز اخراج شد و به این ترتیب به مسکو مهاجرت کرد. در آن جا بود که این مرد تصمیم گرفت خانه ای باشکوه به سبک معماری خانه های ایتالیایی بسازد. معماران حاذق زمان نیز، عناصر معماری باروک را با سبک و ذایقه روسی ترکیب کردند و دست آخر عمارتی منحصر به فرد ساختند، به گونه ای که در بخش بخش این خانه به راحتی می شد جزییات پر زرق و برق معماری باروک را تماشا کرد.         بزرگترین بخش کافه پوشکین، به سالن کتابخانه اختصاص دارد. همان طور که انتظار می رود، در این سالن کتابخانه های بزرگی به سبک باروک خواهید دید که تا سقف ادامه دارند. درون قفسه های چوبی، کتاب های بهترین نویسنده ها و روشنفکران به چشم می خورد. سری بگردانید و خوب داخل این سالن را برانداز کنید، انگار که به درون مغازه عتیقه فروشی یا موزه ای تاریخی پا گذاشته باشید، مجموعه ای از میکروسکوپ ها، تلسکوپ ها، دوربین های چشمی و اسطرلاب ها را می بینید که در جای جای سالن قرار گرفته اند. همچنین یک کره زمین بزرگ و فلزی را در میان سالن خواهید دید.           سالن شومینه، یکی از سالن های خصوصی و زیبای کافه پوشکین است. با ورود به این سالن، میزی بزرگ و شش نفره را درست در کنار شومینه خواهید دید. بر روی صندلی بنشینید و به خودتان زمان دهید تا شکوه سالن را هضم کنید. نقاشی های سقف، نیکه (Nike)، الهه پیروزی را به تصویر کشیده اند، لوسترهای کریستالی زیبایی سالن را دو چندان کرده و نور خود را بر روی دیوار و تزیینات جالبش می اندازند.            اگر برای سفر به مسکو، یک روز گرم بهاری یا دل انگیز تابستانه را انتخاب کرده اید، بی معطلی به سراغ تراس تابستانی کافه پوشکین بروید. در این کافه علاوه بر لذت بردن از هوای آزاد، می توانید درختان سرسبز بلوار تورسکو را ببینید، گنبدهای طلایی کلیسای سنت مری را تماشا کرده و مجسمه پوشکین در میدان پوشکین را تشخیص دهید. تراس تابستانی هر روز برای صرف ناهار و شام باز است.     مطالب مرتبط: مجسمه سرزمین مادری روسیه (( مامایف )) برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به روسیه با شماره 02162714 در تماس باشید.

مجسمه سرزمین مادری روسیه (( مامایف )) مجسمه «سرزمین مادری فرا می خواند» تندیس زنی ست که شمشیری را به هوا برده و گویی آماده جان‌فشانی و مبارزه برای سرزمینش است. از این مجسمه با نام های مادر میهن و مامایف نیز یاد می کنند. این مجسمه در شهر ولگوگراد (Volgograd) روسیه و پارک یادبودهای مامایف کورگان (Mamayev Kurgan) قرار دارد و در سال 1967 به یاد یکی از بزرگترین و خونین‌بارترین نبردهای جنگ جهانی دوم به نام نبرد استالینگراد (Battle of Stalingrad) ساخته شد تا یاد شهیدان این نبرد را زنده نگه دارد. تندیس مامایف را نماد پیروزی جماهیر شوروی در طول جنگ جهانی دوم می دانند.     مامایف را به عنوان بزرگترین تندیس غیر مذهبی در جهان می شناسند؛ البته باید این را در نظر داشته باشید که این مقام، زمانی به مامایف داده می شود که پایه زیرین تندیس آزادی در آمریکا در مقایسه به حساب نیاید. بد نیست بدانید در حال حاضر پارک یادبودها، گورستان بیش از 35 هزار نفر شمرده می شود که در حین نبرد استالینگراد کشته شدند. پانزده هزار نفر از این سربازها در حال دفاع از مرزهای ولگوگراد جان باختند.  مجسمه مامایف توسط مجسمه ساز حرفه ای، یوگنی ووچیتیش (Yevgeny Vuchetich) و مهندس سازه، نیکولای نیکیتین (Nikolai Nikitin) ساخته شده است. این مجسمه تا به حال افتخارات بسیاری را از آن خوده کرده است از جمله آن که این مجسمه با ارتفاع 85 متر یکی از ده تندیس بلند در جهان است، در فهرست عجایب هفتگانه روسیه قرار دارد، بلندترین تندیس در اروپا شمرده می شود، در زمان ساختش بلندترین مجسمه نامتکی در جهان بود و بزرگترین تندیس خانم در دنیاست.      قدم به قدم به سوی تندیس مامایف 1- ورود به پارک یادبودهای مامایف کورگان در ابتدای ورود به پارک با سنگ نگاره ای به نام یادمان نسل ها (Memory of Generations) مواجه می شوید. این سنگ نگاره 17 متر طول دارد و بر روی پایه ای ویژه قرار گرفته است. برای ساخت این پایه، از خاک دوازده شهر قهرمان شوروی استفاده شده است، شهرهایی که در حین جنگ جهانی دوم، در مقابل ارتش آلمان استقامت کردند و افتخار آفرین شدند. با گذشت از کنار این سنگ نگاره به ردیفی از پله ها می رسید و با بالا رفتن از پله ها، مسیری 223 متری پیش روی تان قرار می گیرد که از دو سو با درختان شالک یا تبریزی احاطه شده است. در این بخش از پارک، می توانید به وضوح، نمایی از تندیس مادر میهن را تماشا کنید.          2- میدان مبارزه کن برای تلخ ترین پایان  در میدان «مبارزه کن برای تلخ ترین پایان» استخری وجود دارد و درون آن، تندیس مرد تفنگدار بر روی پایه ای قرار گرفته است. این استخر، در حقیقت تداعی کننده رود ولگاست و تندیس، یادآور قهرمانان جنگی هستند که به درون این رودخانه افتادند.      3- دیوارهایی که خاموش نمی مانند پس از گذر از کنار تندیس مرد تفنگدار، به آرامی از پله ها بالا می روید. در دو سوی این مسیر رو به بالا، دیوارهایی کنده کاری شده و به طول 46 متر به چشم می خورد. این دیوارها نمایانگر شهر ولگوگراد هستند که زمانی به ویرانه ای در آمد؛ اما فرو نریخت و دوباره سر بلند کرد. اشکالی که بر روی دیوار سمت چپ کنده کاری شده اند، همگی همان شعار «حتا یک قدم هم به عقب برداشته نشود» را تداعی می کنند و دیوار سمت راست، جزییاتی از جنگ را به تصویر می کشد.      4- میدان قهرمانان   کمی که بالاتر بروید با دیدنی بعدی مواجه می شوید؛ اما هنوز برای رسیدن به مامایف باید مسافت زیادی را طی کنید. در این بخش یکی دیگر از میدان های پارک به نام میدان قهرمانان (Heroes Square) قرار دارد که شامل حوضچه ای می شود و 6 تندیس دورتادور آن به چشم می خورد. حوضچه باز هم نمادی از رود ولگاست و 6 تندیس اطرافش سربازان شجاع که در جنگ استالینگراد حاضر بودند را به تصویر می کشد.     5- تالار افتخار نظامی تالار افتخار نظامی به شکل یک استوانه ساخته شده است و در وسطش، مجسمه ای قرار دارد. این تندیس، گویی دست یکی از سربازان کشته شده در جنگ است که همچنان مشعلی در دست دارد تا نور ابدی را به نسل های بعدی هدیه دهد. همه روزه در این تالار، گروهی از افراد به صورت افتخاری رژه نظامی می روند. آن ها وظیفه روشن کردن مشعل درون تالار را نیز بر عهده دارند. بر روی دیواره های تالار، 24 پرچم قرار دارد که در حقیقت، موزاییک هستند و طرحی از پرچم را به نمایش می گذارند. بر روی پرچم ها، اسامی کشته شدگان جنگی نوشته شده است. در کنار این پرچم ها می توانید خروجی دوم تالار را ببینید.      6- و در نهایت، تماشای مجسمه مادر میهن از نزدیک  در نهایت پس از گشتی طولانی در پارک یادبودها، به تندیس مامایف می رسید و با منظره ای بسیار منحصر فرد مواجه می شوید. اطراف مجسمه فضایی سبز و تماشایی وجود دارد و گویی شهر زیر پای تان است. در این جا هر کسی تحت تاثیر عظمت تندیس قرار می گیرد. جزییاتی که در ساخت مجسمه در نظر گرفته شده هر بیننده ای را مسحور خود می کند. مامایف در تمامی روزهای سال زیبا و تماشایی ست؛ با آمدن بهار، تپه های اطراف سرسبز و باطراوت می شوند و جلوه ای فراموش نشدنی در محیط پدید می آید. در شب های زمستانی، نورافکن های محوطه، سراسر روشن می شوند و فضایی رویایی و دل انگیز به محیط می بخشند.        مطالب مرتبط: مترو مسکو برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به روسیه با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.

عروسک ماتروشکا | سوغات روسیه ماتریوشکا(Matryoshka) که گاهی آن را حتی ماتروشکا هم می خوانند، عروسک روسی است که در هر کجای دنیا آن را به هرکسی هدیه دهید بدون معطلی خواهد فهمید که این عروسک متعلق به کدام کشور است و شما آن را از کجا آورده اید! واژه ی ماتریوشکا برگرفته از اسم‌ های روسی ماتریونا(Matryona) و ماتریوشا(Matriosha) است که برای دختران روس به کار می ‌رود. حرف ک در ماتروشکا، به عنوان صفت تصغیر به کار می رود. به این ترتیب ماتریوشکا به عنوان مادر کوچک یا ماتریوشای کوچک معنا می شود.         این عروسک ها در ابتدا اسباب بازی کودکان بوده اند اما قدمت تاریخی آن ها و پیشینه ی بیش از ۱۰۰ ساله ی این عروسک ها و فرم هنری آن ها که می توان از آن برای دکور استفاده کرد، سبب شده است که ماتریوشکا چیزی فراتر از یک اسباب بازی برای مردم روسیه باشد.  در واقع استعاره ای از یک مادر باردار است که ماتریوشکا یا به معنای دیگر نوزادی در شکم خود دارد و این تسلسل ادامه پیدا می کند. ماتریوشکا تبدیل به نماد باروری و مادرانگی در روسیه شده است و از اهمیت جایگاه مادر در فرهنگ مردم روسیه حکایت می کند. این عروسک ها معمولا به صورت تخم مرغی و بیضی شکل ساخته می شوند.        تاریخ ساخت این عروسک روسی به سال ۱۸۹۰ میلادی باز می ‌گردد و الهام گرفته از عروسک ‌های سوغات ژاپن است. اگر چه اصل ساخت اشیای تو در تو در روسیه از مدت ها قبل رسم بوده است و امری جا افتاده بوده اما این عروسک ها، تبدیل به نمادی زیبا و جذاب از روسیه تبدیل شدند. وسایلی همچون سیب‌ های تراشیده شده ی چوبی و تخم ‌مرغ‌ های عید پاک از جمله سبک وسایلی بودند که به این صورت ساخته شده است.           ساخت ماتریوشکا به شکل دختر و یا همان مادر، به آنجا باز می‌ گردد که سرگئی مالیوتین نقاشی از کارگاه هنری مردمی از املاک آبرامتسوو، صنعتگر مشهور روس و از دوست ‌داران هنر ساوا مامونتوو، مجموعه ‌ای از عروسک‌ های چوبی ژاپنی را که ۷ نماد بخت و اقبال را نشان می‌ داد، دیدند. امروزه بسیاری از هنرمندان با استعداد روسی در نقاشی عروسک‌ های ماتریوشکا نیز تخصص دارند که مقولات تخصصی از اشیاء، مردم و طبیعت را به تصویر می‌ کشند. تصاویری که بر روی این عروسک های تو در تو نقاشی می شوند و این نقاشی ها هم لزوما شبیه به هم نیستند.      مطالب مرتبط: مترو مسکو برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 د رتماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.

شهر جذاب مسکو در فصل تابستان همه ساله تبدیل به یکی از توریست پذیر ترین شهرهای جهان می شود. مسکو علاوه بر میدان سرخ که یکی از اصلی ترین جاذبه های گردشگری دنیا محسوب می شود و سایر مراکز توریستی خود جاذبه ای نیز در زیر زمین دارد که گردشگران را به سوی خود جذب می کند. کار ساخت این جاذبه یعنی مترو مسکو از سال 1935 در زمان ولادیمیر لنین رهبر جماهیر سوسیالیستی شوروی آغاز شده است و در حال حاضر با 17 خط فعال از بزرگترین مترو های جهان محسوب می شود. با منشور صلح پارسیان همراه باشید تا با تعدادی از ایستگاههای توریستی مترو مسکو بیشتر آشنا شویم.     ایستگاه کومسومولسکایا - Komsomolskaya کومسومولسکایا که یکی از قدیمی ترین ایستگاه های مسکو، نمونه ای باشکوه از معماری امپراتوری استالین است. این ایستگاه در خط 5 مترو مسکو در سال 1952 افتتاح شده است. این ایستگاه به عنوان دروازه ای به پایتخت متصور شد و بازدیدکنندگانی را که از ایستگاه های بین شهری نزدیک به مسکو وارد می شدند را پذیرفت. در کنار ستونها و لوسترهای مرمر موزاییک هایی وجود دارد که از تأثیرگذارترین شخصیت های تاریخ روسیه از جمله الکساندر نوسکی ، مینین و پوزارسکی ، میخائیل کوتوزوف و لنین تجلیل می کنند.     ایستگاه نووسلوبودسکایا - Novoslobodskaya ایستگاه نوسلوبودسکایا یکی دیگر از ایستگاههای توریستی مترو مسکو می باشد .در این ایستگاه که به عنوان (( گل سنگی )) سیستم مترو مسکو شناخته می شود صفحات شیشه ای رنگی منحصر به فردی از ریگا قرار دارد. این صفحات از داخل روشن می شوند و در قوس های صافی قرار می گیرند که روی سکو قرار گرفته اند. آنها طرح های طبیعی هندسی را با نقوش رئالیست سوسیالیستی مانند زندگی روستایی بت پرست و مشاغل نجیب ادغام می کنند. کف از صفحات گرانیت به سبک صفحه شطرنج ساخته شده است و در انتهای سکو یک موزاییک بزرگ وجود دارد که (( صلح جهانی )) را به تصویر می کشد.       ایستگاه کیفاسکایا - Kievskaya ایستگاه کیفاسکایا یکی دیگر از ایستگاهای توریستی مترو مسکو می باشد که در خط 5 مترو مسکو قرار دارد. این ایستگاه در سال 1954 یعنی 70 سال پیش فعالیت خود را آغاز کرد.        ایستگاه تاقانسکایا - Taganskaya  ایستگاه تاقانسکایا یکی دیگر از ایستگاههای جذاب مترو مترو مسکو می باشد که در خط 5 قرار دارد. این ایستگاه که در سال 1950 یعنی حدود 74 سال پیش ساخته شده است در سال 2005 به طور کامل بازسازی شده است و پله برقی برای آن نصب شده است. این ایستگاه یکی از عمیق ترین متروهای مسکو محسوب می شود.       ایستگاه نووکوزنتسکایا - Novozkoznteskaya این ایستگاه که در اوج جنگ جهانی دوم ساخته شده است ، از شجاعت و قدرت شوروی در زمان جنگ تجلیل می کند. این سبک از یک معبد رومی با نیمکت های مرمر تراشیده و کف مرمر رنگارنگ است. هفت موزائیک سقفی هشت ضلعی با نقوش برجسته تصویری از سربازان ارتش سرخ و قهرمان روسی را به تصویر می‌کشند. ولادیمیر فرولوف ، خالق موزاییک ، آنها را از طریق "جاده زندگی" بر فراز دریاچه یخ زده لادوگا به مسکو فرستاد. وی خود در محاصره لنینگراد درگذشت.     برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به مسکو با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.

شب های سفید روسیه چیست؟ شب های سفید، همانطور که از نامش مشخص است، به شب‌هایی گفته می‌شود که تاریک نیستند، به این معنا که پس از غروب آفتاب نیز روشنایی هوا تغییر چندانی نمی‌کند، تا حدی که می‌توانید با نور آسمان کتاب بخوانید. البته ناگفته نماند که این رویداد در شهرهای مسکو و سن پترزبورگ نمایان‌‌تر است و به مسافرانی که علاقه‌مند هستند از نزدیک آن را ببینند، توصیه می‌شود که یکی از این دو شهر را انتخاب کنند. عده‌ای گمان می‌کنند که در تمام مدت شب های سفید، هوا کاملا روشن است اما چنین نیست بلکه در مدت کوتاهی هوای شب ممکن است کمی تیره شود، اما این تیرگی در حدی نیست که هوا کاملاً تاریک شود. به عبارتی هوا در تاریک‌ترین حالت ممکن، گرگ و میش است. بسیاری از  مسافران تابستانی روسیه هدفشان دیدن این شب‌هاست.     تاریخ دقیق شب های سفید روسیه شب های سفید در روسیه حدوداً از 11 ژوئن تا 2 جولای (اواخر خرداد تا اواسط تیر) ادامه می‌یابد که در این بین چند شب نسبت به سایر شب‌ها روشنایی بسیار بیشتری دارند به طوری که حدوداً یک روز کامل با تاریکی بسیار کم را تجربه خواهید کرد. به طور معمول روزهای این ایام بیشتر از 19 ساعت طول می‌کشد و در روزهای 21 یا 22 ژوئن (31 خرداد یا 1 تیر) طولانی‌ترین شب اتّفاق می‌افتد.       فستیوال‌های شب های سفید روسیه پدیده جالب شب های سفید روسیه دلیلی برای بسیاری از جشن‌های مردم این کشور است. شب های سفید این جرقه را در ذهن مردم زده است که از این روشنایی برای برگزاری انواع فستیوال موسیقی و هنر استفاده کنند. به هنگام برگزاری این جشن‌ها بیش از 500 هزار گردشگر از شهرهایی که شب های سفید در آن‌ها رخ می‌دهد دیدن می‌کنند محتوای این فستیوال‌ها فقط به موسیقی و هنر مربوط نیست و جنبه‌های مختلفی از فرهنگ را شامل می‌شود. در ادامه مطلب با منشور صلح پارسیان همراه باشید تا با تعدادی از این فستیوال ها آشنا شویم.     فستیوال بادبان‌های قرمز فستیوال بادبان‌های قرمز یکی از مشهورترین فستیوال‌های شب های سفید روسیه است که برای دانش آموزان و گروهی که فارغ التحصیل می‌شوند، برگزار می‌شود. اما تقریباً هر کس از هر سن و سالی در آن شرکت می‌کند. این فستیوال شامل نمایش آتش بازی و کنسرت در فضای باز می‌شود. یکی از مراسم‌ جالب در این فستیوال، عبور یک قایق با بادبان‌های قرمز از رودخانه نوا است. بیش از یک میلیون نفر از مردم روسیه در این جشن شرکت می‌کنند. این مراسم از جنگ جهانی دوم تاکنون هر ساله در زمان شب های سفید روسیه برگزار می‌شود.     فستیوال ستاره‌های شب های سفید فستیوال ستاره شب‌های سفید روسیه در تئاتر مارینسکی برگزار می‌شود. این فستیوال هنر فاخر و موسیقی کلاسیک روسیه را در بر می‌گیرد و در سال 1993 به عنوان یک هدیه موسیقیایی به سن پترزبورگ اهدا شد. فستیوال ستاره‌های شب‌ های سفید هنرهای اجرایی بسیاری را شامل می‌شود که از آن‌ها به اجرای رقص‌های باله، اپرا و موسیقی کلاسیک اشاره کنیم که هر سه‌ مورد آن‌ها آثار برجسته تمام جهان را در بر می‌گیرد. در این فستیوال شما با شاهکارهای موسیقی کلاسیک بسیاری آشنا خواهید شد.     کارناوال‌های شب های سفید در روسیه در طول شب های سفید، کارناوال‌های بسیاری را در خیابان‌های سن پترزبورگ مشاهده خواهید کرد. این کارناوال‌ها بیشتر در منطقه پیترهورف به چشم می‌خورند. همچنین کارناوال‌های کاخ کاترین و منطقه پاولوفسک نیز در شب‌ های سفید روسیه شهرت بسیاری دارند؛ زیرا در آن‌ها وقایع تاریخی به شکل کاملاً هنرمندانه‌ای بازسازی می‌شوند. در این مراسم بازیگران با استفاده از وسایل قدیمی همچون انواع کالسکه و لباس‌های محلی، برخی از صحنه‌های تاریخی روسیه را بازسازی می‌کنند.     فعالیت‌های محبوب در شب های سفید روسیه پیاده‌روی در خیابان‌ها سن پترزبورگ در طول شب های سفید تمام ویژگی‌های زمستانی خود را کنار می‌گذارد و با هوایی تازه و دلپذیر از مهمانانش پذیرایی می‌کند. یکی از الماس‌های درخشان این ایام، جزیره نیوهلند در قلب شهر است. در تمام نواحی، برنامه‌های تفریحی مانند سینما در فضای باز، کنسرت تابستانی و یوگا در فضای باز برگزار می‌شود. همچنین فروشگاه‌ها، رستوران‌ها و مراکز خرید بسیاری در گوشه و کنار شهر باز هستند که به هنگام پیاده روی و گشت و گذار می‌توانید سری به آن‌ها بزنید.     تماشای موزه‌های روسیه در طول شب های سفید سن پترزبورگ روسیه، بسیاری از موزه‌ها بیش از حد معمول باز می‌مانند و جمعیت بیشماری از گردشگران علاوه بر شرکت در فستیوال‌ها از آن‌ها دیدن می‌کنند. از موزه‌هایی که به طور معمول در شب های سفید باز هستند می‌توانیم به موزه عروسک، موزه تاریخ سیاسی، موزه کاخ شرمتو اشاره کنیم. علاوه بر این‌ها دومین موزه بزرگ جهان که بیش از 3 میلیون اثر را در خود دارد به نام موزه هرمیتاژ شناخته می‌شود و در شب های سفید سن پترزبورگ ساعات بیشتری را خدمت رسانی می‌کند.      خوردن خوراکی‌های خنک روسی بستنی خوردن روس‌ها یک سنت تابستانی نیست، بلکه خوراکی‌هایی خنک همچون موروژنو در سرد‌ترین روزهای سال نیز در سن پترزبورگ طرفدار دارند. با این حال یکی از رایج‌ترین کارهایی که افراد محلی و گردشگران در طول شب های سفید سن پترزبورگ انجام می‌دهند، خوردن بستنی به هنگام پیاده‌روی در اطراف رودخانه شهر و تماشای فستیوال‌های آن است.     مطالب مرتبط:   مترو مسکو: جاذبه ای در زیر زمین برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به مسکو با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید و یا با شماره 02162714 در تماس باشید.