آشنایی با مسجد سلطان احمد بیشک یکی از باشکوهترین و خوشعکسترین بناهای ترکیه و شهر استانبول، مسجد سلطان احمد یا مسجد آبی است که به دستور سلطان احمد اول ساخته شده و به نام همین سلطان شناخته میشود؛ اما به سبب کاشیهای آبی رنگ و جذاب درون ساختمانش، به عنوان مسجد آبی نیز شهرت یافته است. در کنار کاشیهای آبی رنگ، مسجد سلطان احمد یک ویژگی متمایز دیگر هم دارد و آن وجود 6 مناره در مسجد است؛ به طوری که سلطان احمد اولین مسجدی است که با 6 مناره در ترکیه بنا شد.نمای خارجی و فوقالعاده این مسجد شامل ۵ گنبد، با آرایشی آبشارگونه است که هشت گنبد کوچکتر در اطراف آن به چشم میخورد. فضای داخلی مسجد آبی بسیار وسیع است و حیاطی نیز به همین وسعت در خارج از بنا دیده میشود. دورتادور حیاط نیز رواقهای بسیاری به چشم میخورد که به صورت قرینه ساخته شدهاند. اگر در اطراف این مسجد گشتی بزنید مقبره سلطان احمد را در قسمت شمالی ساختمان و درست روبهروی پارکی به همین نام خواهید دید. جالب آن که مسجد آبی هنوز هم کاربری خود را حفظ کرده و علاوه بر گردشگران، روزانه در نوبتهای صبح، ظهر و شب پذیرای نمازگزاران و مسلمانان است. امروزه مسجد آبی نه تنها در کشور ترکیه، که در دنیا یکی از خاصترین مساجد قلمداد میشود و نامش را میتوان در لیست زیباترین مساجد از نگاه نشنال جئوگرافیک یا دیگر سایتهای معتبر دید. گنبدهای آبشاری، تقارن زیبا و طاقهای پی در پی، منارههای آن و کاشیهای آبی درون مسجد، از هر لحاظ خاص و منحصر به فرد هستند. البته طراحی و معماری این سازه مذهبی به صورت ترکیبی است و با یک بررسی مختصر متوجه خواهید شد که عناصر معماری اسلامی نیز در آن وجود دارد و همچنین از طراحی سازهای بیزانسی مانند ایاصوفیه الهام گرفته شده است. حیاط مسجد پیش از همه و درست در میانه حیاط، یک آبخوری شش ضلعی و مسقف به چشم میخورد که از شش ستون مرمرین ساخته شده است. شاید بد نباشد بدانید که این آبخوری قبلا به یک سقف گنبدی با طاقی حکاکی شده مزین بود که البته اخیرا آن را با گنبدی ساده و کوچکتر تعویض کردهاند و امروزه دیگر آبی ندارد. بایستید و به خود فرصتی دهید تا نگاهی به دور تا دور آن بیندازید. خواهید دید که سراسر حیاط مسجد آبی با رواقهایی هم شکل و 26 ستون احاطه شده که بر بالای هر کدام نیز گنبدی قرار دارد. اگر دقت زیادی داشته باشید، متوجه میشوید که رواقها و گنبدهای بخش متصل به مسجد و ضلع چهارم، قدری مرتفعتر و عریضتر هستند. در دو طرف حیاط مسجد نیز شیرهای آب و وضوخانهها دیده میشود. مناره های مسجد آبی نخستین باری که مسجدی با 6 مناره در ترکیه ساخته شد، مسجد سلطان احمد بود. البته این اقدام گریبان سلطان احمد اول را گرفت و باعث شد تا بسیاری او را مورد انتقاد و هجمه خود قرار دهند؛ چرا که تا آن زمان تنها مسجدی که 6 مناره داشت، مسجد الحرام در مکه بود. البته طولی نکشید که سلطان احمد این مشکل را به سادگی حل کرد و فرمان داد تا برای مسجد الحرام یک مناره جدید بسازند!وقتی نگاهی به طرح مستطیلی مسجد سلطان احمد بیاندازیم چهار مناره در چهار گوشه بنا دیده میشود و دو مناره دیگر در میان آنها قرار گرفتهاند. هر یک از منارههای اطراف گنبد را که برانداز کنید، سازهای ستونی و مدادی خواهید دید که سه بالکن دارند؛ اما این موضوع درباره منارههای انتهای حیاط صدق نمیکند و بر روی این دو مناره تنها دو بالکن به چشم میخورد. دلیل این موضوع ساده است چرا که موذن مسجد مجبور بود روزی 5 بار از این منارهها بالا و پایین برود و به این ترتیب، کاهش تعداد بالکنها، کار او را آسانتر میکرد. البته باید بدانید امروزه دیگر برای اذان گفتن، فردی از این پلهها استفاده نمیکند و در مقابل از یک سیستم صوتی عمومی و باکیفیت استفاده میشود که نوای آن را در بخشهای قدیمی و تاریخی شهر میتوان شنید. غرفه پادشاهی اگر به گوشه جنوب شرقی مسجد بروید، می توانید غرفه پادشاهی و مخصوص سلطان احمد را پیدا کنید. از بیرون نیز یک در ورودی برای این بخش تعبیه شده است که با یک سطح شیبدار، ورود سلطان به همراه اسبش را ممکن می کرد. این سطح شیبدار به ایوانی متصل می شود که به تنگه بسفر اشراف دارد و در هر طرف آن یک اتاق قرار دارد.خوب است بدانید که ساخت چنین غرفه ای در معماری عثمانی سابقه نداشته است و این بخش یکی از دیگر بخش های متمایز مسجد آبی است. در این غرفه یک طاق سرپوشیده و دو اتاق استراحت کوچک به چشم می خورد و در طبقه بالای آن، لژ سلطان قرار گرفته که راه دسترسی اش نیز از همین بخش صورت می گیرد. از آن جا که این غرفه را برای امپراتور عثمانی ساخته بودند، طبیعی است که بخشی از نفیس ترین کاشی های مسجد را در همین قست ببینید. قوانین بازدید از مسجد سلطان احمد مسجدسلطان احمد نیز همانند تمام اماکن مقدس دنیا قوانین و مقررات خاص خودش را دارد و نیاز است پیش از ورود به این مسجد از پوشش مناسب استفاده کنید. پوشش مناسب خانم ها: بازدید از مسجد سلطان احمد مانند مسجدهای ایران نیست که الزامی برای پوشیدن چادر وجود داشته باشد؛ اما نیاز است که حتما موهای خود را بپوشانید و به هنگام ورود به مسجد آبی از روسری و شال استفاده کنید. اگر بلوز و تی شرت شما آستین کوتاه است، لازم است شال خود را به گونه تنظیم کنید که بازوان و دستان شما را هم بپوشاند. در صورتی که همراه خود روسری و شال ندارید، نگران نباشید چرا که در ابتدای ورود به مسجد سلطان احمد، شال به صورت رایگان در اختیار شما گذاشته می شود. همچنین توجه داشته باشید که با وجود شلوارک و دامن کوتاه هم نمی توانید وارد این مسجد شوید و باید دامن و شلوار شما بلند باشد. پوشش مناسب آقایان: آقایان نیز لازم است از پوشیدن شلوارک در این مکان مقدس خودداری کنند. مطالب مرتبط: استانبول کارت چیست؟ برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به استانبول با شماره 02162714 در تماس باشید.
صنایع دستی سمنان لاک تراشی لاکتراشی یا هنر چوبتراشی مهارتی ست که استادکاران سمنان از طریق ابزارهای مختلف، چوبها را به اشکال مختلف کابردی مانند قاشق، چنگال، پارچ و ... در میآوردند و روی آنها را با ابزارهای مختلف تزیین میکنند. جالب که بدانید در مازندران به این هنر چوتراشی میگویند. چلنگری چلنگری در واقع همان آهنگری در مقیاس سبک و محلی ست که به وسیله آن اشیای سبکوزنی همچون میخطویله، میخ سرکج، نیمذرع بزازی، انبر و سیخ و سهپایهی آهنی، زنجیر و سیخانک، قلم، سنبه، منقل آهنی، چفتوریزه، تملیک، اسکنه، مقار، درفش، جوالدوز و امثال اینها ساخته و تولید میشود. این حرفه از دیرباز در سمنان رواج داشته و امروزه در حال منسوخ شدن است. گلیج بافی گلیج یکی از دستبافتههای سنتی و کمتر شناخته شده ایران است که شباهت زیادی به گلیم دارد و با دستگاهی شبیه به دستگاه پارچهبافی، تولید میشود. این دستبافته که جنس تار آن از پنبه و پود آن از پشم است برای تولید پوشاک مردانه و زیرانداز به کار میرود. بافت گلیج بیشتر در قسمت شمالی استان سمنان به ویژه در روستاهای اروست، فولادمحله، رضاآباد و چاشم و در میان زنان رواج دارد. نمدمالی تولید نمد یکی از کارهای قدیمی است که هنرمندان زیادی در سراسر کشور به آن مشغول هستند. در این میان استان سمنان نیز یکی از پیشکسوتان این حرفه به شمار میرود و از نظر کیفیت و میزان تولید جایگاه قابل قبولی دارد. برای تهیه نمد نیازی به بافتن نیست بلکه ایجاد فشار و رطوبت و حرارت، موجب درهمرفتن الیاف پشمی و در نهایت تولید نمد میشوند. نمد به صورت کلاه، زیراندازه و … در شهرهای سمنان، شاهرود و دامغان به وفور دیده میشود. چهل تکه دوزی هنر چهل تکهدوزی در بسیاری از نقاط ایران رواج دارد و نام آن از شهری به شهر دیگر متفاوت است. خاتمیدوزی، لندرهدوزی و تکهدوزی نامهای دیگر این هنر هستند. این نوع دوخت قدمت بسیاری دارد و آنگونه که از اسناد و مدارک برمیآید، میتوان دوران سلجوقی را سرآغازی برای این هنر دانست. هنرمند با استفاده از سوزن و نخ، تکههای کوچک پارچه را به یکدیگر متصل میکند تا اثر هنرمندانهای به دست آید. خرمهره خرمهره یا به زبان سمنانی (کَئوکه) همان مهرههای رنگارنگ کوچک و بزرگی است که معمولا برای دفع بلا به دام و یا کودکان آویزان میکنند که البته در گذشته بسیار رواج داشته است. مهرهها معمولا از جنس سنگهای رودخانهای هستند که با ترکیب موادی مثل کوارتز و کلرید ساخته میشوند و معمولترین نوع آن آبی رنگ است. قالیبافی قالیبافی یکی از مهمترین هنرهای دستی استان سمنان است و قالیهای تولید شده توسط این استان غالبا دارای طرحهای خشتی، شکارگاه، لچک ترنج، گلدانی و گل و مرغ هستند. زمینه قالیهای سمنان نیز اغلب به رنگ لاکی و سرمهای بافته میشود و شهرستانهای میامی، مهدیشهر، سرخه و شاهرود به عنوان مراکز مهم تولید قالی و قالیچه در استان سمنان شناخته میشوند. مطالب مرتبط: جنگل ابر شاهرود برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید.
همه چیز درباره آبشار کلوگان تهران آبشار زیبای کلوگان یکی از جاذبه های طبیعی و زیبای استان تهران بوده که در محدوده روستای کلوگان، شهرستان شمیرانات قرار گرفته است. ارتفاع آبشار از سطح زمین حدود 30 الی 40 متر بوده که به شکل یک آبشار دو طبقه در آمده است. وسط آبشار یک سکو قرار دارد هم چنین در پایین آبشار نیز حوضچه کوچکی ایجاد شده که مکان مناسبی برای آب تنی و آب بازی است. آبشار در انتهای یک دره بسیار زیبا در مسیر روستای کلوگان به امامه قرار دارد که برای دیدن آن باید از روستای کلوگان گذر کنید و به دشت زیبای کلوگان برسید؛ دشتی زیبا که در فصل بهار مملو از شکوفه های زیبای میوه می شود و در تابستان حسابی داغ و سوزان است. پس از گذر از دشت به دره زیبایی خواهید رسید که پر از آبشارهای کوچک فصلی و رودخانه ای ست که از روستا تا این جا با شما آمده اند. تفریحات در مسیر آبشار کلوگان 1- پیاده روی از روستا به سمت دره کلوگان: قبل از شروع هر چیز باید به شما بگوییم که روستای کلوگان کوچه های تنگ و باریکی دارد که در روزهای تعطیل حسابی شلوغ می شوند، مردم روستا نیز به خاطر کم شدن تجمع ماشین اجازه ورود ماشین به روستا را نمی دهند، بنابراین برای آن که راحت باشید ماشین تان را در اولین جای ممکن پارک کنید و پیاده به راه خود ادامه دهید. ورودی روستا با یک سراشیبی به نسبت تند شروع می شود، سراشیبی را به سمت پایین بروید تا به مسجد روستا برسید که در آن امکاناتی نظیر سرویس بهداشتی وجود دارد. در کنار مسجد پلی هست که از روی رودخانه روستا می گذرد که باید مسیرتان را از همین جا ادامه دهید. رودخانه روستا از شاخه های فرعی رودخانه جاجرود بوده که از میان روستا گذشته و صفا و حال خوشی به آن داده است. در حاشیه رودخانه مسیر پاکوب برای رسیدن به دره کلوگان وجود دارد که با ادامه دادن آن آرام آرام از بافت مسکونی و کوچه باغ های روستا فاصله می گیرید. 2- گذر از دره و کمپ در دشت کلوگان: حال که کمی خسته شده اید مزدتان را با دیدن این دره زیبا خواهید گرفت؛ دره ای در پای کوه ورجین که در میان دیواره هایش درختان کوچک و بزرگ روییده اند. اگر در فصل بهار و به خصوص ماه اردیبهشت به این جا بیایید شکوفه های سفید رنگ گیلاس را خواهید دید که حال و هوایی بسیار متفاوت به فضای این دره می بخشند. هر چه جلوتر می روید این دره بیشتر زیبایی هایش را به رخ خواهد کشید، از گل های کوهی رنگارنگ گرفته تا آبشار های فصلی ریز و درشت که از دیواره های دره پایین می آیند و زمین کف دره را سیراب می کنند. دره کلوگان در ابتدای مسیر کمی تنگ است اما هر چه که به سمت جلو (به سمت آبشار) حرکت کنید باز تر شده و بیشتر شبیه یک دشت بزرگ می شود که می توانید در سمت چپ آن و در کنار رودخانه چادر زده و کمپ کنید؛ دشتی زیبا که با اسب های در حال چرا مزین شده است 3- آبشار کلوگان: پس از پیمودن مسیری 2 ساعته از دشت به آبشار زیبایی خواهید رسید که بدون شک به خاطر آب خنکش حسابی خستگی راه را از تن تان به در خواهد کرد. آبشاری 30 تا 40 متری که در قسمت پایین اش دارای حوضچه ای کوچک است و در قسمت وسط سکویی دارد که می توانید از کناره های آبشار بالا رفته و روی سکو بروید. در این جا شما کاملا زیر آبشار هستید و حسابی خیس می شوید. اگر دنبال کمی هیجان بیشتر هستید و خواستید بالای آبشار بروید باید کمی قبل از آبشار از سمت راست دره مسیر پاکوب را بالا رفته و خود را به آن جا برسانید که هم مکان مناسبی برای پیک نیک است و هم چشمه کوچکی از آب آشامیدنی دارد. پایین آبشار جایی برای پیک نیک و یا اتراق وجود ندارد پس بهتر است قیدش را بزنید. 4- کوهنوردی: مسیر رسیدن به آبشار کلوگان از جمله راه های مورد علاقه کوهنوردان برای صعود به قله هایی نظیر کلوگان (1) (اورجین) ، مهرچال، همهن و... است. البته کوهنوردان برای پیمودن این مسیر قبل از آن که به آبشار برسند از ارتفاعات سمت راست دره بالا رفته و خود را به بالای آبشار می رسانند؛ اما این مسیر پاکوب مشخصی ندارد بنابراین حتما باید یک بلد یا راهنما همراه تان باشد. پس از آن که یک ساعت در این منطقه پیمایش کردید در سمت راست تان قله کلوگان را مشاهده خواهید کرد و سپس در ادامه مسیر، در سمت چپ تان (شرق) دورنمایی از قله های همهن، مهرچال، آتشکوه و ساکا و در غرب، قله توچال را خواهید دید که همگی آن ها در بیشتر مواقع سال پوشیده از برف هستند. فصل سفر از آن جایی که این منطقه در ارتفاعات استان تهران قرار گرفته به طبع سرد و ییلاقی است، پس در بهار و تابستان می تواند یکی از بهترین مقاصد تهرانی ها و شهرهای اطراف باشد. در پاییز می توانید از مناظر زیبای خزان در این منطقه نهایت استفاده را بکنید هر چند که هوا سرد است و حتما باید لباس گرم به همراه داشته باشید. در زمستان نیز معمولا این منطقه پوشیده از برف می شود و مکان مناسبی برای برف بازی، کوه نوردی در برف و ... می شودکه مستلزم استفاده از وسیله نقلیه خوب و تجهیزات مناسب است. مطالب مرتبط: شهریار:نگین سرسبز تهران برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید.
معرفی جزیره توریستی سانتورینی سانتورینی جزیرهای در دریای اژه در کشور یونان است که حدود ۲۰۰ کیلومتری جنوب شرقی یونان قرار گرفته است. این جزیره ۷۴ کیلومتر مربع مساحت دارد و در فاصله ۱۲۷ مایلی دریایی از بندر پیرائوس واقع شده و جمعیتی ۱۵ هزار نفری را در خود جای داده است. یونان دارای تاریخی بسیار طولانی و درخشان در جهان است. این کشور به عنوان مهد تمدن مغرب زمین و زادبوم دموکراسی، فلسفه غرب، بازیهای المپیک، علوم سیاسی و نمایشنامهنویسی در تاریخ شناخته میشود. معماری این جزیره بسیار منحصر به فرد است. بخشی از این جزیره را خانههای رنگی و بخش دیگری را خانههای سفید با سقفهای آبی تشکیل داده که تجلی رنگهای این خانهها در دریای اژه بسیار چشمنواز است. سانتورینی نیمدایرهای شکل است که در نتیجه انفجار آتشفشان به وجود آمده است. این جزیره مشخصههای آتشفشانی همانند سنگها و دالانهای عبوری را که بقایای انفجار آتشفشان بوده را همچنان حفظ کرده است. ز آنجایی که یونانیان طی قرنها روستاهایی بر لبههای تیز آتشفشانهای بلند سانتورینی بنا میکردند، باعث شد فضایی با نماهایی نفسگیر از تخته سنگهای صاف و خلیجی آبی زیبایی منحصر به فردی به این منطقه داده شود و بازدیدکنندگان را شیفته خود کند. در همان نگاه اولیه به این جزیره میتوان متوجه شد که چرا به سانتورینی، جزیره سفید یونان میگویند. سانتورینی را میتوان تکهای از بهشت دانست که از آسمان به زمین افتاده و از دور شبیه به تکه ای ابر است. قدمزدن در کوچههای سفید رنگ و تماشای خانههایی که در، پنجره و سقفهای آبی آنها هارمونی زیبایی را با منظره دریا و آسمان به وجود آورده و سالانه گردشگران بسیاری را به واسطه چشمانداز خیرهکننده، غروبهای عاشقانه و سواحل شنی آتشفشانی شگفتانگیز به خود جذب میکند. مرکز سانتورینی شهر تیرا یا فیرا است. ۱۳ روستا در این جزیره وجود دارد که اکثر آنها سبک سنتی زندگی و حملونقل خود را حفظ کردهاند. در قسمت شمالی سانتورینی دهکدهای خوشمنظره با خانههای سفید خیرهکننده وجود دارد که برخی از آنها به بوتیک هتلهایی مجلل با استخرهای بیکران و نمایی دیدنی تبدیل شدهاند. ((اویا)) نیز منطقهای گردشگری است که بیشتر ثروتمندان در آن حضور مییابند. این دهکده عمدتا به منظره شگفتانگیز غروبش مشهور است و گفته میشود زیباترین منظره غروب خورشید در جهان مخصوص این منطقه است. البته به غیر از خانههای زیبا و مناظر طبیعی جزیره سانتورینی جاذبههای تاریخی دیگری نیز دارد. سایت باستانشناسی سانتورینی که پس از سالها از زیر خاکستر بیرون آمده، این روزها میزبان گردشگران زیادی است. یکی از برجستهترین کاوشهای باستانشناسی در جزایر دریای اژه آکروتینی است که از سال ۱۹۶۷ میلادی به راه افتاده است. کلیسای جامع ارتدکس از دیگر جاذبههای دیدنی سانتورینی به شمار میرود که در سال ۱۸۲۷ ساخته شده است. البته پس از زلزله سال ۱۹۵۶ این کلیسا دوباره بنا شد. طاقها، گنبد و مناره زیبای کلیسا نمایی خیرهکنندهای به کلیسا بخشیده است. این کلیسا با قرار گرفتن بر بلندی صخرهها نمایی دیدنی از شهر را به علاقهمندان ارایه می کند. مطالب مرتبط: برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید.
غذاهای سنتی شیراز 1- کلم پلو شیرازی: کلم پلوی شیرازی یکی از لذیذترین و محبوب ترین غذاهای شیراز است. برای تهیه این غذا از کلم قمری، گوشت چرخکرده، آرد نخودچی، سبزی هایی مثل ترخون، شوید، ریحان و تره استفاده می شود که عطر و طعمی خاص به غذا می دهند. ابتدا باید مخلوطی از پیاز داغ و کلم خرد شده را با هم تفت دهیم تا کلم ها نرم و طلایی شوند. بعد از پختن کلم ها سبزی های خرد شده و ادویه های لازم را به مخلوط قبلی اضافه می کنیم. حالا نوبت دم کردن برنج با کلم های پخته شده است. البته اضافه کردن کوفته قلقلی های کوچک به مخلوط برنج و کلم را هم از یاد نبرید. 2-شکر پلو شیرازی: این پلوی شیرین مزه از شهد شکر، برنج، زعفران و خلال بادام تهیه می شود. برای تهیه این غذا ابتدا برنج را دم می گذارند اما قبل از دم کشیدن برنج، آن را با کفگیر داخل سینی ریخته و شهد شکری که با زعفران مخلوط شده را به آن اضافه می کنند و دوباره برنج را دم می گذارند. پس از دم کشیدن کامل شکر پلو، پوست نارنگی شیرین شده و خلال بادام را روی آن می ریزند. شیرازی ها اغلب این پلو را با خورش قیمه سرو می کنند. 3- قنبر پلو: قنبر پلو از غذاهای سنتی و تشریفاتی شیرازی است که در میهمانی ها و مراسم پخته می شود. این غذا طعمی بین ترش و شیرین دارد و معمولا آن را با سالاد شیرازی میل می کنند. برای تهیه قنبر پلو از برنج، گوشت چرخ کرده، مغز گردو، کشمش پلویی، رب انار، پیاز، آرد نخودچی، نمک، فلفل، زردچوبه و روغن استفاده می شود. 4- کوفته هلو شیرازی: این غذا به خاطر ظاهر و اندازه اش، به کوفته هلو معروف است و هیچ هلویی در آن به کار نمی رود. برای تهیه این کوفته از گوشت، آرد نخودچی، هویج، تخم مرغ، کشمش، گردو، پیاز داغ و آلو بخارا استفاده می شود. گوشت و پیاز و هویج را با هم مخلوط می کنند و ورز می دهند، سپس داخل آن آلوبخارا، کشمش و گردو گذاشته و کوفته را شکل می دهند. از ماده کوفته کمی در آب جوش ریخته و کوفته ها را داخل آن انداخته تا پخته شود. برای تزیین این غذا می توان از نعناع استفاده کرد. 5- آش ماست شیرازی: آش ماست یکی از معروفترین آش های شیراز است که در بین اهالی این منطقه نیز طرفداران بسیاری دارد. برنج، پیاز داغ، لپه، سبزی و ماست مواد اصلی این آش است؛ به این صورت که لپه و برنج را با هم پخته و سبزی شوید و ترخون را به آن می افزایند. همچنین گوشت را جداگانه با پیاز و ادویه می پزند و آن را کوبیده و با مواد دیگر مخلوط می کنند. زمانی که مواد کامل پخته شد ماست را به آن می افزایند. 6- هویج پلو شیرازی با گوشت قلقلی: این نوع پلو، غذایی سرشار از انرژی است که از هویج و گوشت و برنج تهیه می شود و به خاطر استفاده از هویج و شکر برای سرخ کردن هویج، طعمی شیرین دارد. هویج پلوی شیرازی با کوفته ریزه (گوشت قلقلی) سرو می شود و بسیار لذیذ و خوشمزه است. مطالب مرتبط: سوغات خوراکی شیراز برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به شیراز با شماره 02162714 در تماس باشید.
همه چیز درباره روستای تنگی سر سنندج تنگی سر روستایی ست میان شهرستان کامیاران و سنندج که در رتبهبندیها به عنوان یکی از روستاهای ممتاز کردستان شناخته میشود. این روستای دلانگیز و خوش آب و هوا، با معماری پلکانی و کوچههایی مسقف، در مسیر چشمههای زلال و همیشه جاری و در آغوش کوههای سر به فلک کشیده، چون زمرد میدرخشد. در این روستا آب صدایی آشناست که خود باعث پیدایش باغ های زیبا و وسیع میوه در گرداگرد روستا، و رونق باغداری میان اهالی خونگرم، مهربان و کردزبان تنگی سر شده است. شاخصترین محصول این خطه از کشور توت فرنگی ست که البته گردو، آلبالو و سیب نیز در آن به وفور یافت میشود. این روستای سرسبز و باصفا، با بیش از دو هزار نفر جمعیت و پیشینهای کهن که به گفته روستائیان ریشه در هزاران سال پیش دارد، به دلیل درههایی پست و کوههایی بلند، نام تنگی سر به خود گرفته و با توجه به معماری پلکانیاش در میان اهالی سفر و گردشگری جایگاه ویژ ای دارد. در سال 1397 بافت این روستای زیبا ثبت ملی شده است. تنگی سر دیار مردمی ست با محبت و خونگرم، مهربان و مهماننواز، که دلهایی عاشق و دستانی سخاوتمند دارند و به زبان خوش آهنگ کُردی صحبت میکنند. پوشش مردم تنگی سر لباسهای محلی متنوع و رنگارنگ است که روح نیاکان این سرزمین در آن به امانت مانده و پایبندی مردم به پوشیدن لباسهای محلی با پارچههای رنگارنگ، علاوه بر ایجاد جذابیت برای گردشگران، به گونهای ماهرانه روستای تنگی سر را رنگآمیزی کرده است. دیدنی های روستای تنگی سر سنندج کوچه های مسقف: کوچههای مسقف و ساباطهایی کهن، از دیدنیهای روستای تنگی سر است. در سفر به این روستا میتوانید در این کوچهها قدم بزنید، گذر تاریخ را به تماشا بنشینید و از خنکای مطبوع و دلپذیرش لذت ببرید. جشن نوروز: در چهارمین روز از فروردین ماه، اهالی تنگی سر با برپایی جشنی باشکوه، به پیشواز بهار میروند و به رقص و پایکوبی میپردازند. این مراسم سنتی نوروز به عنوان یک رویداد گردشگری، هر ساله تعداد زیادی گردشگر، عکاس و مستندساز را از سراسر ایران و جهان به این روستا میکشاند. رودخانه: از دیگر زیباییهای روستای تنگی سر، رودخانهای ست که از دل آن میگذرد. این رودخانه دل انگیز، از کوهستانهای اطراف روستا به پایین میریزد و پس از گذر از میان روستا و لابهلای خانهها، به رودخانه سیروان می پیوندد. اهالی تنگی سر، این رودخانه را طراوتبخش روستای خود میدانند. معماری پلکانی: معماری روستای تنگی سر همچون دیگر روستاهای کشور که در دل کوه نشستهاند، پلکانی ست. از آنجا که این سبک از معماری به منظور اختصاص دادن فضایی بیشتر به زمینهای کشاورزی ایجاد میشود، در این روستا هم در کنار باغات وسیع میوه، خانههایی بههم پیوسته بر روی شیبی از کوه ساخته شده است؛ به گونهای که بام یک خانه، حیاط خانهای دیگر به حساب میآید. این ویژگی معماری به زیباییهای طبیعی روستای تنگی سر، رنگ و لعابی ویژه بخشیده است. مطالب مرتبط: صنایع دستی کردستان برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید.