منشور صلح پارسیان
آشنایی با منطقه ی ارسباران ارسباران یک ناحیه کوهستانی و جنگلی است که در شمال استان آذربایجان شرقی و در 220 کیلومتری تبریز قرار دارد. ارسباران از جمله مناطق پرتردد و محبوب گرشگری در استان آذربایجان شرقی است که با چشم اندازهای طبیعی و نیز آثار تاریخی اررزشمند، یکی از مناطق محبوب گردشگری در شمال غرب ایران محسوب می شود. سه طرف منطقه ی مذکور را نیز سه رود، ارس در شمال، ایلگه چای در غرب و کلیبر چای در شرق احاطه کرده است و در جنوب نیز به ارتفاعات سایگرام محدود شده است. ارسباران در سال 1355 توسط سازمان یونسکو به عنوان ذخیره گاه زیست کره معرفی شده است. وسعت جنگلهای ارسباران 164000 هکتار بوده که از این وسعت 148000 هکتار ار آن به عنوان جنگل حمایتی و حفاظتی گزارش شده است. مردمان محلی در اطراف جنگلهای ارسباران بیشتر به کارهای دامداری، باغبانی، زنبور داری، و همچنین صنایع دستی و گردشگری مشغول هستند. در حال حاضر اکثر مردمان منطقه به حاشیه شهرهای تبریز و تهران مهاجرت کرده اند. در این منطقه حدود 23500 کوچ نشین زندگی میکنند. در گذشته ارسباران را، ارسبار، آرازبار، قره داغ و قره چه داغ هم میگفتند. توصیف کلی یونسکو ازمنطقه ی ارسباران این ذخیره گاه زیست کره در کوهستانهای قفقازی ایران نزیک مرز با کشورهای جمهوری آذربایجان و ارمنستان قرار دارد. ارسباران با قرار گرفتن در بین مناطق خزری، قفقازی و مدیترانه ای، کوههای تا ارتفاع 2200 متر ، علفزارهای آلپی دشتهای نیمه خشک، مراتع و جنگلها، رودها و چشمه ها را شامل میشود. مکانهای مهم و تاریخی ارسباران uمهمترین اثر تاریخی موجود در منطقه قلعه بابک (دژ بابک) میباشد. که در بالای کوهی به بلندای 2300 مترنزدیک به سه کیلومتری شهر کلیبر واقع است. این قلعه در زمان ساسانیان ساخته شده است ولی نام خود را از نام بابک خرم دین رهبر مبارزه با خلفای عرب در سال 893 میلادی گرفته است. دیگر اثر تاریخی مهمی که در منطقه وجود دارد عمارت آینالو میباشد، که با توجه به شیوه ی معماری آن به عهد قاجار مربوط است. این عمارت در سال 1907 توسط تاجر معروف ارمنی دوران قاجار طومانیاس و همزمان با عمارت وینق در منطقه آینالو ساخته شده است. از دیگر آثار مهم منطقه میتوان قلعه پشتو، قلعه جوشین، کلیسای ناپشته ، قلعه آوارسین و چشمه های آب گرم کلیبر را نام برد. گونه های مختلف جانوری ارسباران از نظر گونه های مختلف جانوری در جهان کم نظیر است. 215 گونه پرنده، 29 گونه خزنده، 5گونه دوزیست، 48 گونه پستاندار و17 گونه ماهی در مناطق مختلف ارسباران شناسایی شده است. از گونه های پرندگان بومی ارسباران میتوان به خروس سیاه قفقازی، کبک، دراج، قرقاول،عقاب ماهی گیر، انواع پرندگان شکاری، و تعداد بی شماری پرندگان آبزی اشاره کرد. گوزن مارال اصلی ترین گونه پستاندار در جنگل های ارسباران بود که حدود 60 سال قبل آخرین نمونه آن درمنطقه دیده شد. البته در سال 71 با انتقال 7 راس مارال ازپارک جنگلی گلستان به این منطقه احیا دوباره آن آغاز شد.در حال حاضر 26 راس از این نوع حیوان در ارسباران زندگی میکنند.گراز، خرس قهوه ای، گربه جنگلی ، خرگوش، کل و بز وحشی هم از دیگر حیوانات این گونه از جانوران در منطقه هستند. از جمله آبزیان موجود در این منطقه ماهی زردک، سیاه ماهی، کپور نقره ای ،گامبوزیا، ماش ماهی و مروارید ماهی هستند.خزنده گان معروفی هم که در این منطقه هستند میتوان مارمولک چشم ماری، یله مار و تیرک مار نام برد. انواع قورباغه ها هم دوزیستان موجود در منطقه هستند. مطالب مرتبط: موزه قاجار تبریز برای خواندن سیار مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید.
آشنایی با منارجنبان | آرامگاه شیخ امیر عبدالله منارجنبان اصفهان در اصل بنایی است که بر روی قبر عارفی به‌نام عمو عبدالله کارلادانی که در قرن هشتم هجری (دوره سلطان محمد خدابنده الجایتو) می‌زیسته، ساخته شده است. سقف بنا گنبدی شکل است و قبر این عارف دقیقا زیر گنبد سقف قرار دارد. این بنا دو مناره 17 متری دارد که ساختار و مهندسی بهکاررفته در آنها بهگونهای است که با تکان دادن یکی از مناره‌ها، مناره دیگر نیز تکان می‌خورد. جالب است بدانید که مناره‌های این بنا نازک و سبک‌اند و به همین دلیل لرزش مناره‌ها بسیار محسوس دیده میشود. از تزیینات زیبای بنا میتوان به کاشی‌های فیروزه‌ای طاق ورودی و مناره‌ها و ستاره‌های چهارپر اشاره کرد. در کل میتوان گفت که معماری بنا به سبک معماری ایلخانان بسیار نزدیک است.منارجنبان از سال 1321 با شماره 349 در فهرست آثار ملی ایران قرار دارد. بخش های مختلف منار جنبان مناره ها شاخص‌ترین بخش منارجنبان مناره‌های آن است که از خشت ساخته شده‌اند و روی آنها با کاشی‌های فیروزه‌ای، مشکی و سفید تزیین شده است. داخل مناره‌ها پله‌های مارپیچی قرار دارد که به پشت‌بام و بالای مناره‌ها راه پیدا میکنند. گفته میشود که این مناره‌ها چندین سال بعد از ساختمان اصلی و در دوره صفویان ساخته شده‌اند. اما آن چه بیشتر از همه کنجکاوی همه ما به‌عنوان یک بازدید کننده را بر می‌انگیزد این است که: چرا مناره‌ها می‌جنبند؟ در طی سالهای مختلف متخصصان زیادی روی این امر تحقیق کردند؛ اما علمی‌ترین نظریه به حمید شاهین پور، سرپرست کمیته پژوهشی انجمن فناوری‌های بومی ایران تعلق دارد. او معتقد است که ویژگی‌هایی مثل استفاده از مصالح سبک مثل خشت، کوتاه بودن مناره‌ها، میزان فاصله مناره‌ها با ساختمان و کلاف‌های چوبی بهکاررفته در بالا و پایین مناره‌ها در لرزش آنها تاثیر زیادی دارد. آقای شاهین پور برای درک بهتر علت لرزش مناره‌ها آنها را به دو نخ آویزان تشبیه می‌کند که در قسمت پایین با یک نخ مشترک به‌هم وصل شده‌اند. بنابراین به محض آن که یکی از نخ‌ها تکان بخورد نخ دیگر هم به حرکت در می‌آید و اگر ارتفاع و وزن مناره‌ها برابر نبود این لرزش اتفاق نمی‌افتاد. در علم فیزیک به این پدیده رزونانس یا تشدید گفته میشود. آیا فقط مناره‌ها تکان می‌خورند؟ جواب خیر است. با تکان خوردن یک مناره نه تنها مناره دیگر، بلکه کل بنا می‌لرزد. به همین خاطر در بخش‌های مختلف بنا اشیایی قرار داده‌اند تا این لرزش‌ها به‌خوبی قابل مشاهده باشد. این اشیا شامل زنگوله‌هایی روی جفت مناره‌ها، ساعت دیواری در ایوان و شیشه کشیده شده دور قبر عمو عبدالله‌اند که به هنگام لرزش همگی تکان می‌خورند. چه کسی مناره‌ها را تکان میدهد؟ داخل ساختمان فردی به نام جنباننده وجود دارد که تنها او اجازه دارد از پله‌های مناره بالا برود و مناره‌ها را تکان دهد. البته در قدیم بازدیدکنندگان هم می‌توانستند به‌صورت انفرادی مناره‌ها را تکان دهند؛ اما اکنون به‌خاطر حفاظت بهتر از بنا این‌کار ممنوع شده است. در گذشته نیز موذن برای گفتن اذان بالای مناره‌ها می‌رفت و همزمان با تکان دادن مناره‌ها اذان می‌گفت. ایوان منار جنبان ایوان ساختمان جایی است که مقبره عمو عبدالله در آن قرار دارد. این ایوان حدود 10 متر ارتفاع و 146 متر مساحت دارد و به احتمال خیلی زیاد پیش از مناره‌ها ساخته شده است. مقبره عموعبدالله عموعبدالله با نام کامل "عموعبدالله کارلادانی یا عموعبدالله سقلابی (یا صقلایی)" یکی از عارفان قرن هشتم هجری بود که پس از مرگش در همین مکان فعلی به خاک سپرده شد. اطلاعات زیادی از عموعبدالله وجود ندارد اما روی قبر او چنین نوشته‌اند که: این قبر شیخ زاهد عموعبدالله بن محمد بن محمود سقلابی است. خدا او را رحمت کند. او در هفدهم ذی الحجه سال 716 به رحمت خدا رفت. تاریخ مرگ وی که روی قبرش حک شده نشان میدهد که وی در دوره سلطنت سلطان محمد خدابنده زندگی می‌کرده است. چله خانه منار جنبان چله‌خانه جایی است که عرفا به مدت 40 روز دست از همه چیز می‌شویند و با خدای خود خلوت میکنند. در بنای منارجنبان نیز دو اتاق کوچک وجود دارد که به چله‌خانه منارجنبان مشهورند. مطالب مرتبط: غذاهای سنتی اصفهان برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید.
معرفی فواره تروی | Trevi Fountain سال 1762 میلادی بود که فواره زیبای تروی یا آبنمای دختر دوشیزه را ساختند و از همان ابتدا به یکی از فاخرترین آثار موجود در ایتالیا تبدیل شد. البته باید بدانید که دستور ساخت بنا را در سال 1629 داده بودند و از همان زمان علاقه داشتند که چنین سازه ای ساخته شود. در ابتدا این فواره در 35 کیلومتری شرقِ شهر قرار داشت ولی حالا با گسترش رم، آبنما جزوی از مرکز شهر به حساب می آید. نکته جالب دیگری که فواره تروی را منحصر به فرد کرده، موقعیت قرار گیری آن است؛ گفته می شود که از چند سال پیش از میلاد مسیح در همین جا چشمه ای وجود داشت که مسافران را سیراب می کرد. به مرور زمان رومی ها آب آن چشمه را مقدس شمردند و حالا نیز شاهدیم که فواره تروی با صلابت هرچه تمام تر در همین ناحیه قد علم کرده است. ارتفاع آبنمای تروی 26.3 متر و عرضش 49.15 متر است و در همان نگاه اول به آن متوجه خواهید شد که چقدر در ساختنش دقت نظر و ظرافت به خرج داده اند. همه چیز با سنگ تراورتن و توسط بهترین معماران آن زمان ساخته شده است. مجسمه هایی در میان این آبنما ساخته اند که هر کدام به یک خدا یا یک افسانه کهن رومی اشاره دارند، اگر کمی درباره افسانه های رومی بدانید این سازه شما را به وجد خواهد آورد. همه مجسمه ها کاملا حساب شده در جای خود قرار گرفته اند و حتا موقعیت قرارگیری اجزای بدن هریک از آن ها نیز مهم بوده است. ساخت این سازه زیبا و دوست داشتنی حدود 30 سال طول کشید و تعدادی از دست اندرکاران پروژه در همین مدت از دنیا رفتند و نتوانستند تکمیل شدن فواره را ببینند. رسم پرتاب سکه فواره تروی یکی از جذابیت های فواره تروی وجود سکه در حوضچه آن است. داستان سکه ها به مقدس بودن آب این چشمه باز می گردد. مردمی که از فواره تروی بازدید می کنند برای برآورده شدن آرزوهای شان سکه هایی را داخل آب می اندازند. پرتاب سکه درون حوضچه تروی حالا به یک رسم تبدیل شده است؛ اما پرتاب یک سکه کافی نیست و در روایت ها آمده که هر کس باید حتما سه سکه را درون آب بیندازد تا به مراد دلش برسد. هر یک از این سکه ها معنای خاصی دارند: سکه اول: تضمین کننده بازگشت شما به شهر رم سکه دوم: عاشق شدن سکه سوم: تضمین کننده ازدواج بد نیست بدانید که هر روز حدود 22,300,000 تومان به داخل حوضچه این فواره می اندازند. آمارها نشان می دهند که در سال 2016 حدود 1 و نیم میلیون دلار به صورت سکه از این فواره خارج کرده بودند. با پول هایی که مردم داخل این فواره می اندازند برای فقرا غذا تهیه می کنند. مجسمه های فواره تروی 1- خدای اقیانوس | God Oceanus در میان فواره تروی مجسمه یک مرد به چشم می خورد، او تندیس اوکئانوس (Oceanus) است. در افسانه های یونانی وی به عنوان خدای اقیانوس شناخته می شود. بر اساس داستان ها او فرزند گایا (خدای زمین) و اورانوس (خدای آسمان) بوده است. در بسیاری از کتاب ها، خدای اقیانوس را به صورت نیمی انسان و نیمی پری یا اسب دریایی به تصویر کشیده اند؛ اما همان طور که می بینید در آبنمای تروی او ظاهری شبیه به انسان دارد. 2- هدایتگران در دو سوی خدای اقیانوس دو مجسمه دیگر نیز به چشم می خورند. آن ها مردانی هستند که در تلاش اند تا اسب ها را هدایت کنند. آن ها نماد انسان های پیروی خدای اقیانوس اند و هدف از ساخت آن ها نشان دادن پیروان اوکئانوس بوده است. 3- مجسمه های اطراف گذشته از مجسمه هایی که در داخل فواره تروی قرار دارند، دو مجسمه نیز در دو سوی این سازه جای گرفته اند. یکی از مجسمه ها پلوتوس (Plutus) نام دارد که در افسانه های یونان الهه ثروت و فراوانی بوده است. وجود این مجسمه در فواره تروی به این دلیل بود که می خواستند شهر رم همیشه پر از ثروت و نعمت و به خصوص میوه و محصولات کشاورزی باشد. مجسمه خدای سلامتی (Salubrity) است یک دیگر از مجسمه ها می باشد. در یک دست او ظرف شرابی به چشم می خورد، در دست دیگرش یک نیزه. مقصود سازنده از وجود این مجسمه به صورت کنونی، نشان دادن مبارزه با بیماری ها و درمان مریض ها بوده است. مطالب مرتبط: برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید و یا با شماره 02162714 در تماس باشید.
آشنایی با کاسکاد ایروان کاسکاد به معنی آبشارهای کوچک است. بنای کاسکاد یکی از مهم ترینجاذبه های گردشگری شهر ایروان است که اغلب گردشگران این شهر از آن دیدن می کنند. کاسکاد در حقیقت پلکانی عظیم است که با الهام از طرح آبشار ساخته شده و چهره زیبایی دارد. ساخت کاسکاد از سال ۱۹۷۱ تا ۱۹۸۰ میلادی به طول انجامید. چشم‌انداز فوق‌العاده زیبایی که از فراز این بنا به شهر ایروان باز میشود، دلیل بارزی برای حضور خیل کثیر گردشگران در هر روز و در تمام فصول سال است. بنای هزار پله همیشه و حتی در ایام سرد زمستان، شاهد حضور مسافران و گردشگران مشتاق از سراسر جهان است. کاسکاد ۳۰۲ متر طول دارد که برای جا به جا شدن در این ارتفاع باید ۵۷۰ پله را بالا یا پایین بروید. اگر بالکن بالایی آن را نیز در نظر بگیرید ارتفاع آن به ۴۵۰ متر افزایش میابد. عرض مجموعه ۵۰ متر است و هنوز ساخت ۹۰ متر از آن باقی مانده است. فضای سبزی که جیم توروسیان در سر داشت نیز اجرایی شد. باغچه های کوچک در سراسر محوطه پلکان ساخته شده اند که تمام طول سال شهرداری ایروان گل های زیبا را در آن می کارد. درون این مجموعه سیستم پله‌برقی متناسب با ارتفاع بنا تعبیه شده و گزینه مناسبی برای آن دسته از گردشگرانی است که به صعود از پله‌ها علاقه‌ای ندارند، این کار را بسیار خسته‌کننده می‌دانند یا فاقد توانایی لازم برای راه‌پیمایی هستند. اگر از پلکان کاسکاد بالا بروید چندین مجسمه و آبنما را خواهید دید که در سطوح مختلف این سازه ساخته شده اند. اینجا امروزه به پاتوق جوانان برای نوشیدن چای و قهوه و گذران اوقاتی خوش با دوستان شان تبدیل شده است و حتی گاهی موسیقی های زنده نیز در اینجا برپا می شوند. اگرچه مجموعه کاسکاد با قدمت ۴۰ ساله‌اش بنای نسبتا جدیدی محسوب میشود؛ اما این بنا با توجه به چند مرتبه بازسازی و نوسازی که از سال ۲۰۰۲ تاکنون روی آن انجام گرفته فراز و نشیب زیادی را پشت سر گذاشته است. در حال حاضر، بنای هزار پله نه‌فقط برای چشم‌انداز دل‌انگیزی که به پیرامون شهر دارد، بلکه به سبب شاهکار معماری‌اش تبدیل به یکی از زیباترین و پر بازدیدترین بناهای کشور ارمنستان شده است. سازندگان هنرمند آن جیم توروسیان (Jim Torosyan)، اسلان ماهیتاریان (Aslan Mkhitaryan) و سرگیس گورزادیان (Sargis Gurzadyan) بودند که اثری جاودان از خود به جای گذاشته اند. مطالب مرتبط: آشنایی با پارک ملی دیلیجان برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به ارمنستان با شماره 02162714 در تماس باشید.
معرفی بودای بزرگ لشان | Leshan Giant Buddha بودای بزرگ لشان نام مجسمه ای با ارتفاع 71 متر است که در میان صخره کنده شده و چهره و پیکر بودا، بنیان گذار آیین بودا را به تصویر کشیده است. با توجه به تحقیقات باستان شناسان بودای بزرگ لشان در طی امپراتوری تانگ (سالهای 713 تا 803 میلادی) ساخته شده است. این مجسمه ی فوق العاده هنوز هم در مکان اولیه ی خود قرار دارد و برای دیدنش باید به جنوب استان سیچوان چین رفت، کمی دورتر از شهر لشان در کوه امی (Emei)، بودای بزرگ لشان را خواهید یافت که مهم ترین جاذبه ی شهر لشان نیز محسوب می شود. مهم ترین نکته که باعث جذاب شدن این مجسمه و تفاوت آن با دیگر تندیس های بودا شده، عظمت آن است؛ طول سرش به تنهایی 14.7 متر و پهنای شانه اش تقریبا 28 متر و عرض آن 10 متر می باشد. زمانی خارق العاده بودن این اثر زیبا را درمی یابید که تصور کنید مجسمه را در چند صد سال پیش ساخته اند اما با این حال هنوز هم از جمله جذاب ترین سازه های کهنی است که به دست بشر ساخته شده. علاوه بر بزرگترین مجسمه ی سنگی بودا، لقب بلندترین مجسمه ی دوران پیش از مدرن را نیز به این سازه ی هنرمندانه می دهند. این مجسمه آن قدر حیرت انگیز است که سازمان یونسکو، مجسمه و همه ی ناحیه ی جغرافیایی اطرافش را در فهرست خود ثبت کرده است این ثبت مهم در سال 1996 میلادی انجام گرفت. جالب است بدانید که این مجسمه با نام دافو (Dafo) نیز شناخته می شود. ابعاد اجزای مجسمه ی بودای لشان بودای بزرگ لشان به صورت نشسته ساخته شده و فقط طول قسمت روی پاهای آن 8.5 متر است یعنی تقریبا 100 نفر می توانند روی پهنای پاهای این مجسمه قرار گیرند و شانه هایش آن قدر بزرگ هستند که روی هر یک از شانه هایش تقریبا به اندازه ی یک زمین بسکتبال است. شاید باورتان نشود اما بینی این مجسمه به تنهایی 6 متر (5.6متر) طول دارد و هر یک از انگشتانش 3 متر هستند و حتی یک نفر می تواند روی کوچک ترین انگشت بودا به راحتی بنشیند. مرمت و بازسازی بودای بزرگ لشان از زمان ساخت اولیه تا به امروز مجسمه ی بودای بزرگ لشان مرمت و بازسازی شده است؛ اولین بازسازی مهم این اثر در سال 1963 میلادی انجام گرفت؛ درست در زمانی که مجسمه تقریبا نابود شده بود، این بازسازی توسط دولت چین انجام پذیرفت و همین مرمت بود که باعث شد مجسمه ی بودا در سال 1996 میلادی در فهرست یونسکو جای گیرد. در سال 2001 میلادی می گفتند هزینه ای که برای بازسازی این مجسمه خرج شد حدود 40 میلیون دلار آمریکا بود که البته افراد زیادی این رقم را شایعه می دانند زیرا هیچ سندی از آن وجود ندارد. اما بازسازی هایی که تا به امروز انجام شده کافی نیست و دولت چین قصد دارد باز هم به مرمت این سازه بپردازد. تفریحات و گردش در کنار مجسمه بودای لشان از مهم ترین تفریحات گردشگرانی که به قصد دیدن مجسمه ی بودای بزرگ لشان به این ناحیه می آیند عکاسی با این غول بزرگ است آن ها با شور و شوق از پلکان بالا می روند تا مطمئن شوند خوب مجسمه را برانداز کرده اند، اینجا اغلب هوا خوب است و برای گردشی یک روزه کاملا مناسب می باشد. اگر به تصاویر با دقت بیشتر نگاه کنید خواهید دید که علاوه بر عظمت مجسمه که مهم ترین ویژگی آن است در اطراف آن، مجسمه های کوچکتری از بودا و اشخاص مهم در این دین به چشم می خورد. علت این موضوع عقاید خاص پیروان بوداست؛ آن ها گمان می کردند که وجود چنین مجسمه ی عظیمی نشانه ی لطف خدایان به آن هاست به همین خاطر مجسمه های کوچک تری در کنار بودای بزرگ لشان ساختند تا قدردانی خود را از این نعمت بی نظیر اعلام کنند. علاوه بر بوداهای دیگر، مجسمه ی های تونگ سازنده ی اولیه ی این مجسمه نیز در کنار بودای بزرگ ساخته شده است تا یادواره ای باشد برای خدمات بزرگ این فرد به دین بودا. مطالب مرتبط: آشنایی با پناهگاه حقیقت پاتایا برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید.
آشنایی با غار بورنیک | طولانی ترین غار تهران بورنیک، نام غاری سنگی و آهکی دراستان تهران نزدیکی شهر فیروزکوه و روستای هرانده است که در ارتفاع 2000 متری از سطح دریا و 100 متر بالاتر از دشت بورنیک قرار دارد. اندازه‌گیری‌هایی که تاکنون انجام شده‌اند طول غار را ۳٤٧0 متر بدون تغییری در ارتفاع آن نشان می‌دهند؛ نتایجی که باعث شده تا این غار عنوان طولانی‌ترین غار استان تهران و چهارمین غار طولانی ایران را به خود اختصاص دهد. برای ورود به غار به صورت عمودی، از 148 پله به پایین می‌روید. با آغاز سفر به درون این غار از دیدن شگفتی‌های طبیعی آن غرق در لذت می‌شوید و در کنار این زیبایی‌ها به محوطه‌هایی برخورد می‌کنید که زمانی سکونتگاه‌های امنی برای انسان‌های غارنشین بوده‌اند و امروزه اسرار زیادی را در قلب خود حفظ کرده‌اند. این غار را به دلیل برخورداری از ویژگی‌های خاص زمین شناسی میتوان به عنوان یکی از مقاصد ژئوتوریسم هم در نظر گرفت.ارزش‌های تاریخی و باستانشناسی غار در کنار ارزش‌های زمین‌شناسی و تفریحی باعث شده تا نام آن از تاریخ ۷ مهر ۱۳۸۱ با شماره ثبت ۶۳۳۷ در فهرست آثار ملی ایران قرار گیرد. ورود به دنیای شگفت‌انگیز غار بورنیک در طول پیمایش بورنیک 4 تالار را می‌بینید و مبهوت عظمت و زیبایی این غار خواهید شد: تخته‌سنگ‌ها: تخته سنگ‌های بزرگی در غار دیده می‌شوند که با لایه‌ای از خاک رس پوشیده شده و تصویری خاص را ایجاد کرده اند. تخته‌سنگ‌های بزرگی در کف تالارهای اول و سوم غار قرار دارند که روی بعضی از آنها با لایه‌های خاک رُسِ مرطوب پوشیده شده است. چکنده‌ها یا استالاکتیت‌ها: رسوبات استوانه‌ای یا مخروطی شکلی که در طول سالیان طولانی به شکل قندیل بر سقف یا دیواره‌های غارهای آهكی شکل می‌گیرند و بسته به اینکه از چه موادی تشکیل می‌شوند رنگ خاص خود را دارند. در بورنیک چکنده‌ها به رنگ نخودی دیده می‌شوند. چکیده ها یا استالاگمیت ها: رسوباتی در زیر استالاكتیت‌ها که بر كف غار شکل می‌گیرند و به سمت بالا هستند. این آثار در اثر چكیدن قطرات حاوی مقدار زیادی مواد معدنی و ته‌نشین شدن و رسوب كردن كلسیم كربنات ایجاد می‌شوند. چکیده‌ها در غار بورنیک به رنگ‌های گل‌کلمی، نخودی، سفید و صورتی و میخی شکل هستند و با ظاهر خاص شان عامل تمایز بورنیک با سایر غارها به شمار می‌روند. بد نیست بدانید چکیده‌ها و چکنده‌ها در طی فعالیت‌هایی که اصطلاحا غار سنگ‌سازی نامیده میشود، شکل گرفته‌اند. تالارهای غار بورنیک تالار اول: محل اصلی سکونت غارنشینان که به تالار بیرونی هم شهرت دارد و ابعاد آن 50 در 40 متر و ارتفاع آن 8 متر است. آثاری همچون سفال‌های شکسته از دوره‌های تاریخی مختلف در این تالار به دست آمده که نشان میدهد انسان‌ها از دوران غارنشینی به بعد از آن به عنوان سکونتگاه اصلی خود استفاده می‌کردند. دو ایوان در این محل وجود دارد که با سنگ‌چین کردن کفِ شیب‌دار غار، درست شده‌اند و در سمت راست، دیواری سنگ‌چین و دروازه‌دار دیده میشود که در پشت آن یک دهلیز وجود دارد و احتمالا برای نگهداری احشام به کار می‌رفته است. تالار دوم: در گوشه چپ تالار اول دهانه‌ای به عرض 8 متر و ارتفاع 10 متر، وجود دارد که ورودی تالار دوم است. ابعاد تالار دوم 30 در 60 متر و ارتفاع آن 15 تا 20 متر است و شیب تندی به سمت پایین دارد. دالانی طولانی به طول 40 متر در انتهای سمت راست این تالار وجود دارد که به یک چاه به عمق 5 متر و یک دهلیز 6 متری می‌رسد. در این قسمت چکنده‌ها یا استالاگتیت‌های گل‌کلمی و نخودی شیری و صورتی دیده میشود. تالار سوم: دو دالان در تالار دوم وجود دارد که شما را به تالار سوم می‌رسانند. تالار سوم غار محوطه‌ای به ارتفاع 12 متر و ابعاد 20 در 25 متر است که یک شیب تند سنگلاخی و لغزنده از ابتدا تا انتهای خود دارد. عمیق‌ترین بخش غار در این تالار قرار دارد که در حدود 60 متر پایین تر از سطح دهانه غار است. تالار پرتگاه ها: .دهلیزی با طول 8 متر در انتهای تالار سوم شما را به تالار پرتگاه‌ها می‌رساند. این تالار بسیار متفاوت از محوطه‌های دیگر غار بوده و با پرتگاه‌هایی عمیق پوشیده شده است که عمق بعضی از آنها به 20 متر هم می‌رسد. سنگ‌های ستونی، چکنده‌های مخروطی شکل و چکیده‌ها در سرتاسر این فضا دیده می‌شوند. در گوشه‌ای از این تالار، دالانی به طول 20 متر و عرض 5 متر با کف مسطح قرار دارد که گمان می‌رود محلی برای پنهان شدن ساکنان غار به هنگام خطر بوده است. معنای نام غار بورنیک نام این غار از دو بخش تشکیل شده است : بور + نیک. بور در واقع کلمه « بار» بوده که برای سهولت در تلفظ به این صورت درآمده و به معنی ساحل، کنار، و جای امن است. واژه «نیک» نیز به معنای خوب در ادبیات به کار می‌رود. به دلیل قرار گیری غار در موقعیتی خاص که آن را برای زندگی و پناه گرفتن مناسب می‌کند، تعبیر «محل امن خوب» کاملا به جا و درست به نظر می‌رسد. دهانه غار از دیدها پنهان است و در نزدیکی رودخانه قرار گرفته و طبق شواهد موجود انسان‌ها در دوره غارنشینی برای سکونت در مواقع خطر و زندگی از آن استفاده می‌کردند. مردم بومی منطقه این غار را با نام پور نیک نیز می‌شناسند. پور در لهجه محلی به معنای گودال به کار می‌رود و ترکیب آن با نیک می‌تواند تعبیری از گودال یا چاله خوب و یا دخمه بزرگ باشد. احتمال می‌رود که مردم در گذشته عنوان دخمه یا گودال را به دلیل عمق و ژرفای غار به آن نسبت داده باشند. مطالب مرتبط: بیست اسکی دیزین برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید.
ایران، کشوری پهناور در منطقه خاورمیانه با تنوع مختلف فرهنگی از شمال تا جنوب ، شرق و غرب خود آیین ها و مراسم های فرهنگی فراوانی دارد. رقص محلی یکی از مهمترین آیین فرهنگی در اقوام ایران زمین است. معمولا در بسیاری از این رقص ها از دستمال استفاده می شود یعنی دستمال رقص از اصلی ترین مشخصه رقص در اقوم ایرانی است. با منشور صلح پارسیان همراه باشید تا بیشتر با دستمال رقص در اقوام ایرانی آشنا شویم. معنا و مفهوم وجود دستمال در رقص اقوام ایرانی دستمال در برخی از رقص‌های محلی ایرانی‌ها، حکم همان سلاح را دارد. رنگ دستمال‌ها هم در میان برخی اقوام، معنا و نشانی خاص دارد. برای مثال، بعضی اوقات دستمال‌های سفید به معنی صلح و دستمال قرمز به معنی آمادگی برای جنگ و دفاع هستند. گاهی این دستمال‌های رنگی یکی، دوتا یا چهارتاست که در دستان اولین و آخرین فرد گروه است و معنای یکسان بودن همه اعضا و افراد جامعه را میدهد.اینگونه رقص‌هایی را که با در دست گرفتن دستمال انجام می‌شوند، بیشتر میتوان در میان اقوام کرد، لر و قشقایی مشاهده کرد. وقتی یک تیم از مردان و زنان گرد هم می‌آیند و دایره‌وار با لباس‌های سنتی، دستمال به دست می‌گیرند و پاها را جلو و عقب می‌برند، نشانه اتحادی است که در میان آنها وجود دارد.معمولاً در رقص‌های گروهی محلی، افرادی که در ابتدای گروه می‌رقصند، حکم فرمانده و هدایت کننده گروه را به عهده دارند. این نماد به خصوص در میان زاگرس نشینان معنای بیشتری دارد، چون گروه رقصندگان حکم یک گروه نظامی را برای آنها دارد که فرمانده ارشد با دستمال هدایت گروه را انجام میدهد. در مجموع میتوان معانی مختلفی را از به‌کار بردن دستمال در میان اقوام مختلف، برداشت کرد. دستمال گردانی کردها به‌طور حتم رقص کردی بخشی از آیین نمایشی کردهاست که به صورت گروهی اجرا میشود و از ریشه‌دارترین رقص‌هایی است که در ایران و در میان اقوام ایرانی انجام میشود. در رقص کردی ، وقتی رقصندگان پنجه دستانشان به هم گره خورده، در سمت چپ و راست حرکت میکنند و نفرات کناری، دستمالی (دستمال رقص) به دست دارند و نقش هدایت کننده را ایفا میکنند، گاهی فقط یک نفر دستمال رقص کردی را به دست می‌گیرد که به آن «سر چوپی» می‌گویند، گاهی هم دو نفر در دو طرف گروه دستمال به دست می‌گیرند و به این ترتیب ریتم و شور رقصندگان را با تکان دادن دستمال به عهده می‌گیرند. در رقص کردی معمولاً رقصنده اول با دو دستمال رنگی به انجام حرکات نمایشی و فردی می‌پردازد و توانایی و تبحر خود را در رقص به نمایش می‌گذارد. به این نوع رقص (( دو دستماله )) می‌گویند که بیشتر در مناطق کردستان و به‌خصوص کرمانشاه و ایلام رواج دارد. دستمال گردانی قشقایی‌ها رقص دستمال یکی از زیباترین مشخصه ها در رقص قشقایی است. وقتی که هر یک از زنان و مردان دو دستمال در دست می‌گیرند و در اطراف یک دایره بزرگ قرار می‌گیرند، جلوه‌ای از رنگ و شادی به‌وجود می‌آید. آنها با آهنگ کرنا و دهل، دستمال‌ها را در هوا می‌رقصانند و با حرکات موزون به کار خود ادامه می‌دهند. رقص دستمال بازی در میان ایل قشقایی «یاقلق آتما» نام دارد. دستمال بازی زنان قشقایی به (( هلی )) مشهور است. این رقص با ریتمی آهسته شروع میشود که بعد از چند دقیقه کمی تند و بعد به ریتم متوسط در می‌آید. رقص در ایل قشقایی نماد و نشانه‌ای از اتحاد، همبستگی و دوستی است. دستمال گردانی بختیاری‌ها دایره‌وار ایستادن زنان و مردان و تکان دادن دستمال‌های رنگارنگ، همراه با انجام حرکاتی موزون و رقصیدن، یکی از مشخصه‌های مراسم عروسی و شادی لرهای بختیاری است. زنان با لباس‌های رنگارنگ محلی و مردان با شلوار دَبیت و چوقا می‌رقصند و هر از گاهی صدای کِل زدنِ زن‌ها و گالِه مردان به گوش می‌رسد.در میان ایل بختیاری، رقصی به نام (( رقص دستمال بازی)) یا (( دسمال بوزی )) وجود دارد که با دستمال رقص لری انجام میشود و در آن زنان و دختران و مردان در یک دایره قرار می‌گیرند و هر کدام با دو دستمال حرکات رقص پا و رقص دستمال اجرا میکنند و این افراد لباس‌های محلی و زیورآلات سنتی هم به همراه دارند و هر یک دو دستمال در دست می‌گیرند و با تکان دادن دست‌ها و پاهایشان و با جلو و عقب رفتن در یک محیط، دایره‌ای می‌رقصند. از آنجایی که این رقص بیشتر در مراسم عروسی انجام میشود، میتوان گفت که دستمالی که در آن استفاده میکنند هم دستمال رقص عروسی است. دستمال گردانی خراسانی‌ها درست است که خراسان را بیشتر با مراسم رقص با چوب آن می‌شناسیم، اما در قسمت جنوبی آن، مراسم دیگری هم مثل استکان بازی، چادر بازی و دستمال بازی وجود دارد که می‌تواند در این لیست قرار بگیرد و آن را کامل‌تر کند. برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید. جهت رزرو تور با شماره 02162714 در تماس باشید.
جنگل دوهزار تنکابن یکی از مشهورترین جاذبه های توریستی استان مازندران می باشد که در قسمت غربیاین استان و بخش خرم آباد شهرستان تنکابن قرار گرفته است. زمانی که از سمت تنکابن به سمت این پهنه سرسبز حرکت می‌کنید، تقریبا در تمام طول مسیر رودخانه دوهزار (که از ارتفاعات الموت سرچشمه می‌گیرد) و درختان هیرکانی، راش، چنار و ... شما را همراهی میکنند. پیاده‌روی در دل طبیعت، آبوهوای دل‌پذیر، شکم‌گردی تجربه‌های دلچسبی‌اند که دوهزار برای شما رقم خواهد زد.جالب است بدانید که در سال 72 معاونت سیاسی استان مازندران، ایجاد دهستان دوهزار به محوریت روستای امامزاده قاسم را تصویب کرد. از آن موقع بود که نام این منطقه بیش از پیش بر سر زبان‌ها افتاد و طبیعت‌گردان و مسافران راه دوهزار را یاد گرفتند. با منشور صلح همراه باشید. دیدنی ها و تفریحات جنگل دوهزار جربه رانندگی در جاده دوهزار: بدون شک رانندگی در جاده دوهزار یکی از لذت بخش ترین تجربه های رانندگی در داخل ایران است. از زمانی که از سمت تنکابن به سمت جاده دوهزار به راه میفتید زیبایی‌های مسیر آغاز میشود. تصور کنید که در یک جاده دو طرفه در حال رانندگی هستید، یک سمت شما رودخانه خروشان دوهزار در جوش و خروش است و درختان در تمام طول مسیر همراه شما هستند. حالا به این تصویر مه و نم باران را هم اضافه کنید. تجربه پیک نیک و عکاسی با رعاایت نکات امنیتی و محیط زیستی: گردشگران در هر جایی که مناسب دیدند می توانند با رعایت نکات امنیتی و محیط زیستی در این جنگل زیبا لحظات تکرار نشدنی را تجربه کنند. در حاشیه رودخانه پیک‌نیکی برپا کنید و از بودن در طبیعت لذت ببرید. در بخش‌هایی از مسیر، به خصوص در قسمت‌های ابتدایی سکوهایی برای برپایی چادر هم وجود دارند. همچنین در بخش‌هایی از مسیر، مجموعه‌های گردشگری به چشم می‌خورند که در ازای دریافت هزینه تخت، آلاچیق و سرویس بهداشتی در اختیار شما می‌گذارند. تجربه خوردن ماهی کبابی را از دست ندهید: یکی دیگر از تجربه های که گردشگران می توانند در جنگل دوهزار انجام دهند لذت خوردن ماهی کبابی است. در دوهزار چندین استخر پرورش ماهی وجود دارد که می‌توانید از آنها ماهی تازه تهیه کنید. برخی از این استخرهای پرورش ماهی، خودشان برای شما ماهی را روی آتش کباب میکنند و بساط یک ناهار خوشمزه را می‌چینند. به جز ماهی‌کبابی، در طول مسیر، با دکه‌هایی روبرو خواهید شد که آش محلی و دیگر خوشمزه‌ها را برای عرضه به گردشگران آماده کرده‌اند. زیارت و نماز: در جنگل دوهزار چندین امامزاده قرار دارد که معروفترین آنها امامزاده قاسم (ع)است. در این مکان ها می توانید به زیارت، اقامه نماز و استراحت بپردازید. موزه مردم شناسی دوهزار یا برسه موزه مردم شناسی یکی دیگر از جاذبه های گردشگری منطقه توریستی جنگل دوهزار است که در امام زاده قاسم و روستای میانکاله قرار گرفته است. بازدید از این موزه با آداب و رسوم، نوع پوشش، خرده فرهنگ‌ها و ابزارآلات مربوط به زندگی مردم در گذشته بیشتر آشنا خواهید شد. جالب که بدانید ساختمان این موزه از چوب ساخته شده است و اشیای آن هم بیشتر به دوره قاجار تعلق دارند. بهترین فصل سفر مثل سایر جنگل های ایران بدون شک بهترین فصل سفر به جنگل دوهزار، فصل بهار و تابستان است. در فصل بهار زیبایی و سرسبزی جنگل صد چندان می شود در فصل تابستان نیز که در شهرهای شمالی هوا به شدت گرم و شرجی است اینجا هوا خنک است و رطوبت ندارد. البته جنگل در فصل زیبای پاییز نیز زیبایی خودش را دارد و عکاسان خوش ذوف را به سوی خودجذب می کند. فقط ممکن است در فصل زمستان بارش برف، تردد در جاده را با مشکل روبرو کند که قبل از سفر باید حتما این نکته را بررسی کنید. برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.
شرکت هواپیمایی کاسپین یکی از شرکت های هواپیمایی خصوصی ایران است که در سال 1371 و با همت جمعی از اعضای صنعت هواپیمایی کشور فعالیت خود را آغاز کرد. قطب پروازی این ایرلاین فرودگاه مهرآباد تهران است و فرودگاههای مشهد و اصفهان شهرهای کانونی کاسپین به شمار می آیند. ایرلاین کاسپین در حال حاضر با 11 فروند هواپیما فعالیت خود را ادامه می دهد. با منشور صلح پارسیان همراه باشید تا بیشتر با این ایرلاین آشنا شویم. ناوگان هواپیمایی شرکت هواپیمایی کاسپین همانطور که در بالا نیز اشاره شد ایرلاین کاسپین در حال حاضر 11 فروند هواپیما دارد که شامل 6 فروند بویینگ 737 و 5 فروند ام دی است که به بیش از 20 مقصد داخلی و خارجی پرواز برنامه ریزی شده انجام می دهند. مسیرهای پروازی کاسپین ایرلاین کاسپین به بیش از 20 مقصد داخلی و خارجی خدمات پروازی انجام میدهد که 18 مقصد داخلی و 2 مقصد خارجی است. عمده پروازهای شرکت هواپیمایی کاسپین از فرودگاه مهرآباد به شهرهای جنوبی کشور و مشهد انجام می شود. پروازهای خارجی این ایرلاین نیز به مقاصد بغداد و استانبول انجام می شود. حوادث شرکت هواپیمایی کاسپین - در تاریخ 24 تیر ماه سال 1388 یک فروند هواپیمای مسافربری از نوع توپولف تی یو 54 متعلق به شرکت هواپیمایی کاسپین که عازم ارمنستان بود دقایقی پس از بلند شدن ازفرودگاه امام خمینی تهران در ۱۰ کیلومتری جنوب قزوین بین منطقه فارسیان و جنت آباد در بخش مرکزی قزوین سقوط کرد که منجر به کشته شدن تمامی ۱۶۹ سرنشین (مسافر و خدمه) این هواپیما شد . - در تاریخ 7 بهمن ماه 1398 ک فروند هواپیمای مسافربری بوئینگ MD متعلق به شرکت هواپیمایی کاسپین که از مبدأ فرودگاه مهرآباد تهران به مقصد فرودگاه ماهشهر درحال حرکت بود پس از فرود در فرودگاه ماهشهر به دلیل نقص فنی از باند فرودگاه خارج شد. هیچ آسیبی به ۱۳۵ مسافر وارد نشد و خلبان پرواز پس از این حادثه تعلیق شد. اطلاعات مورد نیاز: نام شرکت: هواپیمایی کاسپین کد یاتا:IV کد ایکائو: CPN دفتر مرکزی: تهران - تهرانسر - محله گلها. وب سایت رسمی شرکت: www.caspianairlines.com برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح شوید. جهت رزرو تور با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزروبلیط هواپیما کلیک کنید.
کشور تایلند با نام رسمی پادشاهی تایلند در جنوب شرقی آسیا قرار گرفته است. پایتخت این کشوربانکوک است و حکومت مشروطه سلطنتی بر این کشور حکم فرما است. بیش از 95 درصد این کشور 70 میلیون نفری بودایی هستند. با منشور صلح پارسیان همراه باشید تا با کارهای ممنوعه در کشورتایلند بیشتر آشنا شویم. دراز کردن پا در مقابل مقدسات زمان سفر به تایلند بیشتر به زبان بدن خود توجه کنید.اشاره کردن با انگشت پا یا نشان دادن کف پا به افراد، یکی کارهای ممنوع در تایلند به حساب می‌آید. بر خلاف سر که در فرهنگ تایلندی مقدس‌ترین قسمت بدن است، پای افراد کمترین میزان تقدس را داشته و کثیف‌ترین قسمت بدن به شمار می‌رود. دراز کردن پا به سمت معابد، تصاویر بودا و راهبان تایلندی نیز از کارهای ممنوع در تایلند است. حفظ فاصله از راهب ها اگر خانم هستید و به تایلند سفر کردید به هیچ عنوان نباید بدن یکی راهب بودایی را لمس کنید زیرا راهب‌های این کشور اجازه تماس فیزیکی با زنان را ندارند.این موضوع به حدی برای راهبان تایلندی مهم است که حتی هیچ وسیله‌ای را مستقیما به دست زنان نمی‌دهند. وقتی یک راهب قصد دارد یک شیء را تقدیم زنی کند، آن را روی زمین می‌گذارد تا فرد مقابل بتواند وسیله مورد نظر را از روی زمین بردارد. علاوه بر آن، راهب‌های تایلند اجازه ندارند در اماکن عمومی و... کنار زنان بنشینند. چانه زدن غیر عادی هنگام خرید از فروشگاههای تایلند در صورتی که قیمت گفته شده از طرف فروشنده از طرف شما بالا بود تخفیف منصفاه بگیرید چون در غیر این صورت فروشنده ممکن است کمی عصبانی شود! اگر احساس می‌کنید قیمت کالای مورد نظر شما مناسب و منصفانه نیست، بهتر است از مغازه بیرون رفته و قیمت سایر فروشگاه‌ها را هم بسنجید. چانه زدن غیرمنطقی، از کارهای ممنوع در تایلند محسوب میشود. پوشیدن لباس نامناسب بدون شک معابد تایلند شاخص ترین جاذبه های گردشگری این کشور محسوب می شود. زمانی که می‌خواهید از معابد تایلند دیدن کنید باید به خاطر داشته باشید که در این اماکن باید از لباس‌های پوشیده‌تر استفاده کنید. به تن داشتن لباس‌هایی از قبیل انواع شلوارک و لباس‌های آستین حلقه‌ای در معابد نوعی بی‌احترامی تلقی میشود و از کارهای ممنوع در تایلند است. بهتر است از شلوار و پیراهن‌هایی استفاده کنید که بازو و بیشتر قسمت‌های بدن شما را می‌پوشانند. بی‌احترامی به پادشاه و خاندان سلطنتی از ممنوع ترین کارها در تایلند بی احترامی به خاندان سلطنتی است. هر زمانی که بحث از خاندان سلطنتی تایلند میشود رفتاری محترمانه از خود نشان دهید. در موارد بسیاری رخ داده است که یک فرد خارجی به پادشاه یا خاندان سلطنتی تایلند توهین کرده باشد و به دلیل این کار مشکلات گوناگونی برایش پیش آمده باشد. اگر شما این کار را بکنید، عاقبت خوبی در انتظارتان نخواهد بود. از آن جایی که تصویر پادشاه بر اسکناس‌های تایلندی نقش بسته است، سعی کنید تحت هیچ شرایطی اسکناس‌های تایلندی را زیر پا نگذارید. ابراز علاقه و ژست‌های رمانتیک در خیابان‌ها در فرهنگ تایلند (مانند فرهنگ سایر کشورهای آسیایی) نشان دادن رفتارهای رمانتیک در خیابان‌ها و اماکن شلوغ دور از عرف اجتماعی است و چنین رفتارهایی از مردم تایلند بسیار کم رخ میدهد. بهتر است شما هم به عنوان یک گردشگر، به فرهنگ شرقی مردم تایلند احترام بگذارید. ساده‌ترین رفتارها مانند گرفتن دست همسر در خیابان هم از موارد بسیار کمیاب در تایلند است. بهتر است در خیابان‌های تایلند تا حد ممکن از رفتارهای رمانتیک دوری کنید. بی‌احترامی به بودا و معابدش در تایلند مذهب بیشتر مردم تایلند بودیسم است. با احترام گذاشتن به بودا، به فرهنگ و مقدسات مردم تایلند احترام گذاشته‌اید. هنگام عکس گرفتن با مجسمه‌های بودا دقت بسیار داشته باشید. تحت هیچ شرایطی به مجسمه بودا تکیه ندهید یا روی آن ننشینید. تقلید کردن از مجسمه بودا نیز توهین به شمار می‌رود. بازدید از معابد پوشش مناسب خود را دارد. سعی کنید در معابد به افراد رتبه بالای مذهبی تا حد ممکن احترام بگذارید. پوشیدن لباس کثیف در تایلند تایلندی‌ها به نظافت بسیار اهمیت می‌دهند و لباس‌هایشان همیشه تمیز و مرتب است. حتی کارگرهایی که مجبورند در آبوهوای گرم تایلند کار کنند نیز به نظافت لباسشان اهمیت بسیاری می‌دهند. اگر با لباس کثیف در محیط‌های عمومی تایلند رفت‌و‌آمد کنید، کاری خلاف عرف این جامعه انجام داده‌اید و این کار شما به چشم تایلندی‌ها خوب نخواهد آمد. برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح شوید. جهت رزرو تور و سفر به تایلند با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.
حمام چهار فصل اراک بزرگترین حمام ثبت ملی شده در ایران است و یکی از آثار ثبت شده ملی اراک مربوط به قاجاریان می باشد. این بنا که در حال حاضر به عنوان موزه مردم شناسی اراک مورد بازدید قرار می گیرد دارای چهار قسمت حمام مردانه، حمام خصوصی، زنانه و حمام اقلیتهای مذهبی بوده است. این حمام یکی از زیباترین نمونه‌های کاشی‌کاری ایران است که به دستور حاج محمدابراهیم خوانساری از بزرگان سلطان‌آباد اراک امروزی در مقابل قلعه شخصی وی ساخته شد. حمام چهار فصل اراک در سال 1355 و با شماره 1339 در لیست فهرست میراث ملی ایران به ثبت رسید.با منشور صلح پارسیان همراه باشید تا بیشتر با این اثر ثبت شده ملی آشنا شویم. حمام چهار فصل در دروان معاصر حمام چهار فصل در سال 1373 و بعد از اتمام عملیات مرمت و بازسازی به عنوان موزه باستانشناسی و مردم‌شناسی اراک بازگشایی شد. همچنین در سال 1380 نیز مجدد مورد مرمت قرار گرفت. به این صورت که اشیایی باستانی از دوران قبل از اسلام و اسلامی مانند سکه‌های دوره‌های مختلف تاریخی، عقدنامه‌های دوره قاجار، کتاب‌ها و نسخه‌های خطی، ظروف مسی و قلم‌زنی، خمره‌های سفالی، لوازم ریسندگی، اسباب قدیمی حمام و ده‌ها پیکره مربوط به مردم‌شناسی در حمام موزه چهار فصل اراک نگهداری میشود؛ همچنین اشیایی که از کاوش‌های منطقه باستانی ذلف آباد فراهان به دست‌آمده و اسکلت ۷۵۰۰ ساله انسان که در تپه سرسختی شازند پیدا شده نیز در این موزه دیده میشود. آب انبار حمام آب مورد نیاز حمام از قنات جاری تامین می‌شده وجهت تامین بهتر آب و حفظ گرما و حرارت، کف حمام حدود ۳ تا ۳/۵ متر از کف خیابان پایین‌تر ساخته شده است که اختلاف سطح برای جلوگیری از تغییر دمای متعارف و متناسب در درون حمام و نیز ایجاد تعادل بین هوای برودتی و حرارتی به گونه‌ای که افراد هنگام ورود و خروج در معرض تغییر ناگهانی هوا قرار نگیرند، ایجاد شده است. همچنین به منظور پاشویی افرادی که از حمام بیرون می آیند حوضی صلیبی شکل در کف سربینه قرار گرفته که با سنگ سیاه ساخته شده . تزئینات حمام چهار فصل اراک همانطور که در بالا نیز اشاره شده است حمام چهار فصل اراک از زیباترین نمونه های کاشی کاری در ایران است. در این کاشی ها موضات مختلفی به کار رفته است که میتوان به انواع گل و بوته، پیچک‌ها، درختان انگور، سرو و صنوبر به همراه مناظری از رودخانه‌ها، چشمه‌ها، گیاهان وحشی و پرندگانی بر روی شاخه‌های آن یا درحال پرواز مثل قرقاول، مبارزه شیر با اژدهای چند سر، مبارزه شیر و گاو و همچنین طرح‌هایی از افراد نظامی با پوشش دوره قاجار اشاره کرد.همچنین رنگ های خاکستری، فیروزه ای ، لاجوردی ، نارنجی قرمز و زرد بیشتر در این کاشی کاری ها استفاده شده است. موزه مردم شناسی حمام چهار فصل اراک در حال حاضر با عنوان موزه مردم شناسی اراک مورد بازدید قرار می گیرد که این بخش در سربینه‌های مردانه و زنانه تشکیل شده و در آن آداب و رسوم مربوط به مراسم مختلف، پوشش‌های سنتی به همراه لوازم مربوط به استحمام در دوره‌های گذشته نمایش داده شده است.جالب است بدانید که محراب تاریخی مسجد جامع ساوه که قدمت آن به دوران سلجوقی بازمی‌گردد نیز در این موزه نگهداری میشود. همچنین در این موزه بخض باستانشناسی وجود دارد که در گرم‌خانه مردانه و هشتی‌های ارتباطی ایجاد شده است، آثاری مانند ظروف سفالی، شیشه‌ای، آثار مفرغی هزاره اول قبل از میلاد، سکه‌های تاریخی و غیره به نمایش در آمده است. برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو توربا شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.
منطقه توریستی آلاچاتی در غربی ترین قیمت کشور ترکیه، نزدیکترین شهر به یونان و در استان ازمیر قرار گرفته است. این شهر توریستی در ناحیه اژه و کناره دریای اژه قرار گرفته است و همه ساله گردشگران زیادی را از کشورهای مختلف دنیا به سوی خود جذب می کند. جمیعت محلی این شهر حدود 9 هزار نفر است اما به دلیل وجود توریست های فراوان همواره شلوغ به نظر می رسد. با منشور صلح پارسیان همراه باشید تا بیشتر با این شهر زیبا آشنا شویم. راه های سفر به آلاچاتی نزدیکترین فرودگاه به شهر آلاچاتی فرودگاه ازمیر می باشد که در فاصله حدود 50 کیلومتری از این شهر قرار گرفته است.از فرودگاه ازمیر، دو راه برای رسیدن به شهر آلاچاتی وجود دارد. راه اول استفاده از اتوبوس‌هایی به‌نام هاواش است که برنامه حرکت آنها از ازمیر به چشمه در فرودگاه وجود دارد. این اتوبوس‌ها در فواصل زمانی مشخصی از ازمیر به آلاچاتی می‌روند. البته در سال 2019 ساخت فرودگاهی با عنوان چشمه - آلاچاتی در این شهر شروع شده است و طبق پیش بینی ها قرار است این فرودگاه در سال 2025 فعالیت خود را آغاز کند. از شهراستانبول نیز روزانه در ساعت های مختلف اتوبوس ها به آلاچاتی و ازمیر حرکت می کنند که می تواند گزینه دیگر سفر به آلاچاتی باشد. بهترین زمان برای سفر به آلاچاتی مناسب ترین زمان برای بازدید از آلاچاتی، فصل بهار از ماه مارس تا ماه مه است. البته برای کسانی که به آفتاب و ساحل علاقه‌مندند، فصل تابستان از ماه ژوئن تا ماه سپتامبر، مناسب‌ترین زمان سفر به آلاچاتی است. بهار، زمان خوبی برای سفر به آلاچاتی به شمار می‌آید؛ زیرا هوای این شهر در این فصل، خوب و نسبتاً خشک است و زمان بسیار خوبی برای گشت‌وگذار در این شهر قدیمی است. بادهای شدید، آلاچاتی را به مکانی ایدئال برای موج‌سواری تبدیل کرده است.این شهر آبوهوای معتدل و مدیترانه‌ای دارد و بارش‌ها با شروع فصل پاییز و زمستان افزایش می‌یابند. جشنواره های آلاچاتی جشنواره های مختلفی در طول سال برای جذب توریست بیشتر در آلاچاتی برگزار می شود. از مهمترین این جشنواره ها می توان به جشنواره بادبادک ها اشاره کرد. این جشنواره با حمایت شهرداری برگزار می شود و بابادک های خارجی و داخلی در آن حضور دارند. جشنواره موج سواری یکی دیگر از فستیوالهای آلاچاتی است.این جشنواره در ماه ژوئن برگزار می شود. جاذبه‌های گردشگری آلاچاتی ترکیه هنرهای خیابانی آلاچاتی: کوچه ها ی آلاچاتی را شاید اصلی ترین جاذبه این شهر برشمرد مخصوصا اگر روی دیوارهای آن نقاشی شده باشد.این جاذبه نهفته در آلاچاتی کمتر شناخته شده است. خیابان‌های آلاچاتی مجموعه‌ای شگفت‌انگیز از هنر را در خود ثبت کرده‌اند. از نقاشی پانداهای کوچک، گلها و پرندگان گرفته تا غذاها، انواع هنرهای خیابانی را در آلاچاتی ترکیه خواهید یافت. آسیاب‌های بادی دئیرمنلری: یکی از آثار تریخی در شهر آلاچاتی 4 آسیاب بادی سنگی این شهر است که در مرتفع ترین نقطه قرار گرفته اند. این آسیاب ها در سال 1850 ساخته شده اند و امروزه نماد این شهر هستند. ساحل آلاچاتی: بهترین ویژگی شهر آلاچاتی، نزدیک بودن به ساحل است. چند ساحل با ماسه‌های سفید در اطراف آلاچاتی وجود دارد. از بهترین سواحل آلاچاتی می توان به سواحل Delikli Koyu، Spiaggia Grande، Ilica Beach و Wyndy Beach اشاره کرد. خیابان کمال پاشا: اصلی ترین خیابان آلاچاتی که در طول روز علی الخصوص هنگام شب شلوغ و سرزنده است، خیابان کمال پاشا نام دارد. در این خیابان سنگ‌فرش‌شده، خانه‌های سنگی با پنجره‌های آبی و گل‌های شمعدانی و یاس که در هر گوشه‌ای شکوفا شده‌اند، دیده میشود. برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به آلاچاتی با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.
سرزمین باستانی کاپادوکیا یکی از توریستی ترین مناظق کشور ترکیه می باشد که در منطقه آناتولی مرکزی و استان نوشهیر قرار گرفته است. در سالهای اخیر و با گسترش فضای مجازی کاپادوکیا به یکی از مقاصد اصلی توریستهای اروپایی تبدیل شده است. کاپادوکیا یکی از سه شهر صخره‌ای جهان است که این صخره‌ها در اثر فعالیت‌های آتش‌فشانی کوههای این منطقه به وجود آمده‌اند، البته این موضوع برای قرن‌ها پیش است. با منشور صلح پارسیان همراه باشید. نزدیکترین فرودگاه به کاپادوکیا فرودگاه نوشهیر است که در فاصله 40 کیلومتری از کاپادوکسا قرار دارد اما از این فرودگاه به طور میانگین روزانه 8 پرواز به استانبول و ازمیر برقرار است و پرواز بین المللی انجام نمی شود. فرودگاه کایسری در نزدیکی کاپادوکیه با فاصله کمتر از 100 کیلومتر نزدیکترین فرودگاه بین المللی است که می تواند گردشگران را به این شهر باستانی برساند. عمده پروازهای کایسری به شهرهای مختلف آلمان ، هلند و اتریش انجام می شود. همچنین گردشگران می توانند فاصله 735 کیلومتری استانبول تا کاپادوکیا را با اتوبوس طی کنند. علاوه جذابیت تاریخی سرزمین تاریخی کاپادوکیا ، بالن سواری یکی دیگر از دلایلی است که گردشگران را از کشورهای مختلف به سوی خود جذب می کند. بالن سواری و عکاسی از آن در کاپادوکیا شهره ای جهانی دارد و شاید دلیل اصلی سفر خیلی از توریست ها به این سرزمین تاریخی باشد. البته هزینه این بالن سواری کمی زیاد است و در حال حاضر برای هر نفر حدود 220 یورو برای تور یک ساعت است. شهر زیر زمینی کایماکلی از اصلی ترین جاذبه های کاپادوکیا می باشد که قرمت آن به دوران بیزانس برمی گردد. آن زمان مسیحیها برای فرار از حمله عرب‌ها مجبور بودند در شهرهای زیرزمینی زندگی کنند تا در امان بمانند. کم کم مردم شهر را گسترش دادند تا اینکه به یک جامعه بزرگ زیرزمینی تبدیل شد. این شهر زیرزمینی هشت طبقه دارد و شامل اتاق‌های بزرگی است که با تونل به یک‌دیگر وصل شده‌اند. از این هشت طبقه شهر، گردشگران فقط می‌توانند از چهار طبقه آن بازدید کنند، اما همین چهارطبقه هم فوق‌العاده دیدنی و جذاب است. قلعه اوچ حیصار یکی دیگر از جاذبه های توریستی کاپادوکیا می باشد . این قلعه از مرکز شهر ۵ کیلومتر فاصله دارد و به‌عنوان دروازه کاپادوکیا شناخته میشود. از این قلعه هم می‌توانید چشم‌اندازی به روستاهای زیبای اطاف داشته باشید، هم دورنمای ۳۶۰ درجه‌ای از شهر کاپادوکیا داشته باشید. موزه فضای باز زلوه یکی دیگر از جاذبه های کاپادوکیا می باشد که در واقع غار خارق‌العاده‌ای است که در آن خانه‌ها و اتاق‌های مذهبی و سکولار قرار دارد. این مورد از جاهای دیدنی کاپادوکیا، قبلا مکانی برای زندگی مسلمانان و مسیحیان بود و تا سال ۱۹۲۴ همگی با هم در خوبی و خوشی زندگی می‌کردند؛ بعد از آن مسیحیان به دلیل تبادل اقلیت‌ها بین یونان و ترکیه، مجبور شدند از اینجا بروند. ۵۰ سال بعد هم مسلمانان به دلیل فرسایش مجبور به تخلیه دره شدند. مطالب مرتبط: راهنمای سفر به آلاچاتی برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به ترکیه با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.
شرکت هواپیمایی کارون ( نفت ایر سابق ) یکی از قدیمی ترین خطوط هوایی ایران می باشد که فعالیت خود را سال 1305و با نام خدمات هوایی نفت آغاز کرد. این شرکت که متعلق به صندوق بازنشستگی صنعت نفت ایران بود در سال 1395 و با تغییر نام آن به کارون کار واگذاری آن به بخش خصوصی آغاز شد و نهایتا در اردیبهشت ماه سال 98 این شرکت توسط بخش خصوصی خریداری شد. هواپیمایی کارون در حال حاضر با 13 فروند هواپیما و 520 کارمند روزانه پروازهای برنامه ریزی شده خود را انجام می دهد. مرکز فعالیت ایرلاین کارون فرودگاه بین المللی اهواز می باشد. با منشور صلح پارسیان همراه باشید. ناوگان هواپیمایی شرکت هواپیمایی کارون: همانطور که در بالا نیز به آن اشاره شد شرکت هواپیمایی کارون در حال حاضر 13 فروند هواپیما دارد که میانگین سنی آنها حدود 29 سال !!! می باشد. این شرکت 3 بویینگ 737 ، 5 فروند فوکر 100و همچنین 5 فروند فوکر 50 را در اختیار خود دارد و 19 مقصد داخلی و بین المللی را پوشش می دهد. مسیرهای پروازی کارون: همانطور که در بالا نیز اشاره شد هواپیمایی کارون به 19 مقصد داخلی و خارجی پرواز برنامه ریزی شده انجام می دهد. عمده پروازهای این ایرلاین از فرودگاه مهرآباد تهران به جزایر جنوبی کشور می باشد. همچنین از فرودگاه های اهواز ، اصفهان و شیراز نیز به تهران و جزایر جنوبی کشور از جمله سیری و خارک پروازهای روزانه انجام می دهد. همچنین از پروازهای هواپیمایی کارون نیز می توان به مقاصدی از جمله ایروان، نجف و تاشکند اشاره کرد. کلاس های پروازی هواپیمایی کارون: جالب است بدانید هواپیماهای ایرلان کارون تنها دارای کلاس پروازی اکونومی ( اقتصادی ) هستند یعنی این شرکت خدمات بیزنس کلاس و فرست کلاس ارایه نمی دهد. حوادث شرکت هواپیمایی کارون از ابتدا: - در ۴ اسفند ۱۳۹۲، در پرواز مسیر بندر عباس - اهواز پس از بروز نقص فنی در موتور سمت چپ و خاموش شدن آن، خلبان مجبور به فرود اضطراری در فرودگاه بندرعباس شد. - در ۲۰ آذر ۱۳۹۳، پرواز اهواز - تهران این شرکت ( نفت ایر ) به دلیل مشکل فنی در قسمت چرخ‌ها با ۴۵ دقیقه تأخیر و پس از ۴ بار چرخش بر فراز فرودگاه مهرآباد در نهایت به زمین نشست. - در ۲۹ آذر ۱۳۹۵، پرواز فوکر 50 این شرکت در مسیر اردبیل - تهران دقایقی بعد از خروج ازفرودگاه اردبیل به دلیل نقص فنی و از دست دادن موتور ۱ خود به صورت اضطراری در فرودگاه اردبیل به زمین نشست. در این حادثه هیچ آسیبی به سرنشینان این هواپیما وارد نشد. اطلاعات مورد نیاز: نام شرکت:هواپیمایی کارون کد یاتا:NV کد ایکائو:KRU دفتر مرکزی:تهران- شهرک اکباتان. وب سایت رسمی شرکت : karunair.ir مطالب مرتبط: آشنایی با شرکت هواپیمایی کاسپین برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور با شماره 021627114 در تماس باشید . جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.
دریاچه بره سر در استان گیلان را می توان یکی از زیباترین دریاچه های توریستی ایران نام برد که دلیل شکل گیری آن زلزله سال 1369 منطقه رودبار و منجیل بوده است. این دریاجه که در جنوب استان گیلان و در شهرستان رودبار قرار گرفته است با نام دریاچه ویستان یا استخر ویستان نیز شناخته می شود. دریاچه بره سر حدود 4 کیلومتر وسعت و طولی حدود 230 متری دارد که گفته می شود عمیق ترین نقطه آن به حدود 100 متر نیز می رسد. آب این دریاچه از سرازیر شدن آب‌های سطحی و چشمه‌های زیرزمینی و کوهستانهای اطراف تامین میشود. با منشور صلح پارسیان همراه باشید. تفریحات دریاچه بره سر: بدون شک بازدید از این دریاچه زیبا و بکر و قدم زدن دونفره اطراف آن خودش زیباترین تفریح محسوب می شود اما هنگام سفر به دریاچه بره سر سوار بر قایق پدالی می توانید دور دریاچه بچرخید و تجربه ای منحصربه فرد و خاطره ای زیبا بسازید. همچنین می توانید در فصل سفر با رعایت کامل موارد امنیتی اطراف دریاچه چادر برپا کنید. همچنین می توانید قلاب ماهیگیری همراه داشته باشید و ماهیگیری انجام دهید. بهترین فصل سفر با توجه به قرارگیری این دریاچه زیبا در قسمت شمال کشور و استان گیلان بهترین فصل سفر به دریاچه بره سر دو فصل بهار و تابستان است. البته اولین ماه فصل پاییز نیز بازدیدکنندگان برای بازدید از دریاچه به آن سفر می کنند البته ما بعد از ماه مهر تا اواخر زمستان سفر به این دریاچه توصیه نمی شود. گونه های گیاهی و جانوری اطراف دریاچه اطراف دریاچه بره سر درختان بید و راش‌ها و بلوط‌های بلند و زیبا، چشم هر گردشگری را به خودشان خیره میکنند. در بین این همسایه‌های رشید، چندتا صاحب‌خانه دیگر ازجمله گل‌گاوزبون، شیرین‌بیان، لاله کوهی و نی هم در گوشه‌وکنار این فضا جاگیر شده‌اند. اطراف دریاچه پرنده های مثل کبک و قمری و تیهو و بلدرجین را می توانید مشاهده کنید. همجنین گراز و روباه و موش خرما نیز در اطراف بره سر حضور دارند. مطالب مرتبط: غذاهای محلی گیلان، شکم گردی در گیلان زمین برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به بره سر با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید. شما سفر داخلی را ترجیح می دهید یا سفر خارجی را؟ به نظر شما سیاست ظرفیت تحمل در دریاچه بره سر نیاز است؟
دریاچه زریوار یا آن گونه که محلی ها آن را می شناسند تالاب آب شیرین زریبار، در استان زیبای کردستان و در فاصله 3 کیلومتری غرب شهرستان مریوان قرار گرفته است. دریاچه ای که یکی از بزرگترین دریاچه های آب شیرین ایران به شمار می آید و از معروفترین و زیباترین جاذبه های طبیعی غرب کشور محسوب می شود. ارتفاع دریاچه از سطح دریا 1285 متر است و دور تا دور آن با کوه هایی زیبا از درختان و مراتع احاطه شده است که جلوه ای منحصر به فرد به این دریاچه می دهند. طول این دریاچه 5 و عرض آن 1.6 کیلومتر و عمق آن به طور متوسط در حدود 3 متر (بین 2 تا 5.5 متر) است و همین موضوع باعث شده تا بتوان به راحتی بر روی آن قایقرانی کرد. آب دریاچه زریوار از چشمه های جوشانی که در کف آن قرار دارد و همچنین از آب باران و برف، تامین می شود. این تالاب به دلیل شرایط مناسبی که دارد پذیرای گیاهان و حیوانات مختلفی ست و فعالیت های پرنده نگری و ماهیگیری در آن رونق دارد. تالاب زریبار یکی از منحصر به فردترین دریاچه های آب شیرین جهان به شمار می رود و شرایط کلی یک تالاب بین المللی را دارد.این دریاچه در تاریخ بیستم بهمن 1389 با شماره 102 در فهرست میراث طبیعی ایران به ثبت رسیده است. همچنین این تالاب از سال 1388 به عنوان پناهگاه حیات وحش تحت نظر سازمان محیط زیست قرار دارد. تفریحات دریاچه زریوار 1- قایقرانی یکی از تفریح های محبوب در دریاچه زریوار قایقرانی است؛ هم قایق های موتوری و هم قایق های پدالی این امکان را فراهم کرده اند که بتوانید داخل دریاچه بروید و از فضای فرح‌بخش و سکوت و آرامش آن لذت ببرید. فضای مناسب محیط آبی تالاب زریبار باعث شده است تا تیم های ملی قایقرانی در رشته های مختلف برای آماده سازی به اینجا بیایند و تمرینات شان برای حضور در مسابقه های بین المللی را در این دریاچه دنبال کنند. 2- ماهیگیری بستر مناسب دریاچه زریوار و وجود گونه های مختلف ماهی در این پهنه آبی، باعث شده تا ماهیگیری در اینجا به یکی از تفریح های جذاب تبدیل شود. بسیاری از صبح زود برای صید ماهی راهی تالاب می شوند تا بتوانند شانس شان را امتحان کنند و دست پر به خانه بازگردند. محیط خوب دریاچه زریوار برای ماهیگیری باعث شد تا این مکان میزبان نخستین جشنواره بین المللی گردشگری ورزشی و ماهیگیری در اردیبهشت ماه امسال (1397) با حضور شرکت کنندگان 9 کشور خارجی باشد. 3- پرنده نگری تالاب زریبار محل زندگی تعداد زیادی از پرنده های بومی و مهاجر است. همین موضوع باعث شده تا اینجا به عنوان یکی از محل های مناسب پرنده نگری در غرب ایران شناخته شود. اردک سرحنایی و سرسبز، بوتیمار بزرگ و کوچک، انواع چنگر، پرستو های دریایی، کاکایی ها، حواصیل خاکستری، خوتکا، لک لک های مهاجر و پرندگان شکاری همچون سنقر تالابی و دلیچه از جمله پرنده هایی هستند که می توانید با کمک ابزار مناسب پرنده نگری و کمی صبر و حوصله به تماشای آنها بنشینید. 4- پاراگلایدر سواری اگر اهل خطر کردن و هیجان هستید دریاچه زریوار مکان مناسبی برای شماست. اینجا می توانید در سایت پروازی کنار دریاچه سوار بر گلایدر بر فراز منطقه به پرواز دربیایید و از چشم انداز زیر پای تان لذت ببرید. البته هر چند سال یک بار هم جشنواره های پرواز با پاراگلایدر در دریاچه زریوار برگزار می شود که اگر مهارت و جسارت کافی داشته باشید می توانید در آن شرکت کنید و از رقابت با دیگر حرفه ای ها لذت ببرید. 5- برگزاری جشنواره های مختلف محلی و فرهنگی دریاچه زریوار یکی از محل های گردهمایی مردم مریوان برای برگزاری مراسم مختلف محلی و جنگ های شادی ست. اگر از دوست داران فرهنگ مردم کردستان هستید، گوش به زنگ برگزاری مراسم در اینجا باشید چرا که می توانید با شرکت در این جشنواره ها از تماشای رقص زیبای کردی و لباس های رنگارنگ شان در کنار موسیقی شاد و جذاب محلی لذت ببرید. شکم گردی اطراف دریاچه زریوار معروفترین و محبوب ترین خوردنی که کنار دریاچه می توانید تجربه کنید، ماهی های کبابی آن است؛ ماهی های کبابی که به گفته بیشتر افرادی که از دریاچه دیدن کرده و طعم آن را چشیده اند بهترین ماهی کبابی تمام ایران است. اطراف زریوار دکه های کوچک و بزرگی وجود دارد که با ماهی تازه از دریاچه صید شده منتظرتان هستند تا یکی از خوش طعم ترین ماهی های کبابی را برای تان آماده کنند. البته اگر طعم نمکی و معمول ماهی را دوست ندارید می توانید از آنها درخواست کنید که ماهی را به طعم های مختلف دیگری برای تان بپزند. این ماهی های کبابی همراه با مخلفات مختلف سرو می شوند و با طعم جذاب شان یکی از بهترین تجربه های شکم گردی تان را رقم می زنند. مطالب مرتبط: انواع دستمال رقص در اقوام ایرانی برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.
