منشور صلح پارسیان
غذاهای خیابانی تایلند یکی از تجاربی که تنها در سفر به نقاط مختلف می توان به دست آورد، چشیدن طعم غذاهای جدید است؛ غذاهایی که مختص به یک کشور و یا شهر است و نمونه اش را با آن اصالت و کیفیت دیگر هیچ کجای دنیا نمی توان یافت. در این میان اما غذاهای خیابانی محبوب ترند؛ غذاهایی ارزان قیمت، خوش طعم و رنگارنگ که هر آدم سیری را هم وسوسه می کنند. با منشور صلح پارسیان همراه باشید تا با غذاهای خیابانی تایلند بیشتر آشنا شویم. 1- فت کپراو | Phat Kaphrao فت کپراو یکی از محبوب ترین غذاهای خیابانی تایلند در میان گردشگران خارجی است. این غذا را می توان در هر رستوران محلی و دکه ها خیابانی یافت. یکی از اصلی ترین طعم دهنده های این غذا، ریحان شیرین و فلفل قرمز تند است. در این غذا از گوشت های مختلفی از جمله گوشت خوک استفاده می شود. اگر مذهب و دین شما نسبت به این موضوع حساس است، به آشپز اعلام کنید که این غذا را با گوشت مرغ و یا میگو سرو کند. چاشنی های مورد استفاده در فت کپراو سس ماهی، لیمو و تخم مرغ سرخ شده است. 2- پد تای | Pad Thai لازم نیست برای چشیدن طعم این غذا به محل های خاصی بروید، پد تای در هر کوچه و خیابانی در تایلند یافت می شود. تقریبا تمامی مواد اولیه ی این غذا سرخ می شود.برای پخت پد تای از رشته ی برنج، تخم مرغ، پنیر توفو، سس ماهی، گیاهان معطر مختلف، سبزیجات، میگو یا مرغ استفاده می کنند. بادام زمینی های خرد شده ی روی آن، عطر خاصی به این غذا می بخشد. این غذا را حتی می توانید در برخی از خیابان ها با هزینه ای زیر یک دلار خریداری کنید و گاه در بعضی از رستوران ها هم سرو می شود. با توجه به محبوبیت این غذا، به عنوان غذای ملی تایلند برگزیده شده است. 3- سالاد پاپایای سبز | Green Papaya Salad یک غذای ساده و بسیار خوشمزه در تایلند سالاد پاپایای سبز است که در هر فروشگاه، خیابان و رستوران های محلی این شهر یافت می شود. این سالاد یک انتخاب بسیار خوب برای افرادی است که دارای رژیم گیاهی هستند. البته اگر مایل باشید آن را با خرچنگ شور و میگوی خشک شده سرو می کنند. به جهت وجود لیمو، سس ماهی، شکر خرما، فلفل و نمک در این غذا می توانید 5 مزه ی اصلی را همزمان بچشید. به جرات می توان گفت که یکی از خوشمزه ترین غذاهای خیابانی تایلند، سالاد پاپایای سبز است. 4-گلوای پینگ | Gluay Ping اگر در گشت و گذارهای خیابانی در تایلند، دلتان هوس یک دسر خوشمزه و ارزان کرد، حتما گلوای پینگ را امتحان کنید. این دسر از موز کباب شده درست می شود و کسانی که عاشق شیرینی جات هستند، از نارگیل و سس کارامل آن به معنای واقعی لذت خواهند برد. برای لذیذتر شدن پلوای پینگ از موز سبز استفاده می کنند چرا که پس از کباب شدن، بافت کاراملی بهتری ایجاد می کند. این دسر در میان گردشگران خارجی، از محبوبیت خاصی برخوردار است. 5- ملخ سرخ شده خوردن و جویدن حشرات شاید به دور از ذهن و دیوانگی به نظر برسد اما مسافرانِ ماجراجوی بسیاری شجاعت امتحان کردن این غذا را داشته اند تا جایی که ملخ سرخ شده به یکی از خوشمزه ترین غذاهای خیابانی تایلند تبدیل شده است. این غذا به صورت گسترده ای در سراسر تایلند در دسترس و در هر کوچه و خیابای یافت می شود. شاید باور نکنید اما ملخ سرخ شده سالم و سرشار از پروتئین می باشد. اما به جز ملخ در این کشور حشرات سرخ شده ی بسیاری را خواهید یافت که مزه کردن آنها شجاعت بسیاری می طلبد و شاید در ذهن ما، حتی ارزش امتحان کردن هم نداشته باشد. 6- اسپیرینگ رولز | Spring Rolls در تمامی کشور های آسیای شرقی انواع و اقسام اسپیرینگ رولز را خواهید یافت. البته هر کدام از کشور ها به شیوه ای خاص این غذا را سرو می کنند. شما می توانید این رول های خوشمزه را در هر گوشه کنار تایلند بیابید. داخل رول ها با گوشت خوک و یا میگو پر می شود که اگر به گوشت خوک مایل نبودید متذکر شوید که از میگو استفاده کنند. جوانه ی لوبیا، رشته فرنگی، پیازچه، انواع گیاهان و ادویجات از جمله دیگر مواد مورد نیاز این غذا هستند. این غذا با سس چیلی تند سرو می شود و یکی از ارزان ترین غذاهای خیابانی کشور تایلند است. 7- کاری سبز | Green Curry کاری های کشور تایلند عطر و طعم خاصی دارند و معمولا برای غذاهای سالم و غنی از مواد مغذی استفاده می شوند. شیر نارگیل، تخم مرغ و رشته ی برنج از جمله موادی هستند که در کاری سبز مورد استفاده قرار می گیرد. کاری سبز طعمی ملایمی دارد و اگر شما از جمله کسانی هستید که دوست دارید غذای تند بخورید، بهتر است کاری قرمز را بچشید. گاهی در این غذا، از مرغ و یا میگو به عنوان پروتئین استفاده می شود. این غذا طرفداران خاص خودش را دارد اما در سفرتان به تایلند به خودتان اجازه بدهید که جزو این افراد خاص باشید... 8- سوپ تام یام | Tom Yam Soup یکی از ارزانترین غذاهایی که در تایلند می توانید تجربه کنید، سوپ تام یام است. این سوپ در تمام نقاط این کشور به فروش می رسد و به جهت مزه ی ترش و تندش، یکی از سوپ های خوشمزه ی تایلند محسوب می شود. مواد غذایی اصلی مورد استفاده در این غذا علف لیمو، لیمو ترش، سس ماهی و فلفل چیلی است. این غذا در نقاط مختلف این کشور، به شیوه های متنوعی پخته می شود و حتی در برخی از دستور های غذایی از قارچ مربای فلفل استفاده می شود. 9- پن کیک موز یکی از معروفترین و محبوب ترین دسر و صبحانه در تایلند، پنکیک موز است. شاید از این غذا در ذهن شما تصویری نامطلوب و مزه ای بد شکل بگیرد اما اکثر کسانی که این غذا را چشیده اند، آن را خیلی خوشمزه توصیف کرده اند. در سراسر شهر بانکوک و دیگر شهرها و حتی سواحل، دستفروش های این پنکیک حضور دارند. برخی از فروشنده ها، این پنکیک ها را بر روی سیخ های چوبی سرو می کنند. حتی برخی دیگر مقداری شکلات آب شده بر روی آن می ریزند. 10- هو ماک پلا | Ho Mak Pla این غذا نوع خاصی از کاری است که مواد غذایی آن در برگ های موز قرار می گیرند و آرام آرام بخار پز می شوند. همین مسئله سبب می شود که عطر و مزه متمایزی در این غذا ایجاد شود و طرفداران خاص خود را داشته باشد. هو ماک پلا نوع خاصی از کاری است که در آن ماهی، شیر نارگیل و خمیرکاری با هم مخلوط شده اند. این غذا به طور گسترده ای در خیابان ها و شهر های مختلف این کشور یافت می شود. مطالب مرتبط: معبد وات فرا یای و مجسمه بودای بزرگ پاتایا برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید.
آشنایی با تالاب استیل | تالاب درختان شناور تالاب استیل که از آن به عنوان آخرین تالاب باقی مانده شهرستان آستارا یاد می کنند در حدود 138 هکتار مساحت دارد و در شمالی ترین نقطه استان گیلان قرار دارد. البته از این میزان، تنها در حدود 48 هکتار آن با آب های دائمی پوشیده شده است و بقیه مساحت تالاب در فصل های مختلف سال از آب پر و خالی می شود. تالابی که نخستین ایستگاه فرود پرنده های مهاجر به ایران به شمار می آید و در زبان تالشی به آن هستل به معنای آبگیر می گویند. تالاب استیل آستارا یکی از پنج منطقه نمونه گردشگری استان گیلان محسوب می شود و شکار در آن ممنوع است. این تالاب یکی از زیباترین تالاب های دست ساز دنیاست. یکی دیگر از ویژگی های تالاب، درختان توسکای داخل آن است که با وزش بادهای محلی در آب به این سو و آن سو می روند و به همین دلیل اینجا به نام درختان شناور نیز مشهور است. دیدنی ها و تفریحات 1- تماشای چشم انداز اطراف تالاب و بهره بردن از طبیعت بی نظیر تالاب استیل شاید برای بسیاری از شما اینکه بخواهید دردسر سفر و راه را تحمل کنید تا به دیدن تالابی بیایید خیلی پیشنهاد جذاب و وسوسه برانگیزی نباشد، اما اگر این کار را انجام دهید و در برنامه های سفرتان به شمال، سفر به تالاب استیل را قرار دهید مطمئنا از انجام این کار پشیمان نمی شوید. چطور با این همه اطمینان از این موضوع صحبت می کنیم؟ دلیل مان چشم انداز فوق العاده زیبا و طبیعت متفاوت و تماشایی ست که تالاب استیل پیش چشمان تان می گستراند. برای اینکه زیبایی تالاب استیل را بهتر درک کنید بهتر است قدم به قدم با توصیف های ما پیش بیایید. تصور کنید که پهنه آبی بزرگی در برابرتان گسترده است، آبی که در روز زیر نور آفتاب به مانند الماس می درخشد و ساکن و آرام روزگار می گذراند. حالا به تصویر پیش روی تان، پیش زمینه ای از کوه های سرسبز و پردرخت البرز را اضافه کنید که با قامتی بلند، در مقابل تان و پشت دریاچه قد علم کرده اند. کمی چشم بگردانید، در گوشه گوشه تالاب، نیزارها، زمین های کشاورزی، شالیزارها و خانه های کوچک و بزرگی را می بینید که اینجا را در میان گرفته اند و به مناظر پیش روی تان تنوع و رنگ داده اند. 2- پرنده نگری گر از طرفداران این فعالیت هستید می توانید وسایل مورد نیاز برای این کار را تهیه کنید و راهی تالاب استیل شوید. مهمترین پرنده ای که می توان برای تماشای آن به تالاب رفت، چنگر نوک سرخ است. در کنار این پرنده نادر می توانید از پرنده هایی مانند باکلان ها، اگرت ها، ابیا، گاوچرانک، خوتکای سفید و مرغابی سانانی که از مناطق سردسیر به این منطقه آمده اند، دیدن کرد. به طور کلی هر سال در حدود 10 هزار قطعه پرنده در این منطقه فرود می آیند و تا 4500 جوجه به دنیا می آورند. 3- قایق سواری از آنجایی که تالاب استیل مامن و پناهگاه حیوانات مختلف آبزی و پرندگان است، امکان استفاده از آن برای تفریحات آبی چندان وجود ندارد. تنها تفریح آبی که در این تالاب می توان انجام داد، قایق سواری با قایق های پدالی و موتوری‌ست. 4- عکاسی نمی توان به چنین بهشت کوچکی سفر کرد و بدون چند عکس یادگاری دست خالی به خانه بازگشت. اینجا می توانید از چشم انداز دلربایی که در برابرتان است، از حیوانات مختلفی که در گوشه و کنار تالاب زندگی می کنند، از درختان شناور در آب و خیلی زیبایی های دیگر عکسی بگیرید و ذوق عکاسی تان را سیراب کنید. بهترین فصل سفر بهار و تابستان از بهترین زمان ها برای سفر به تالاب استیل است هرچند در تابستان از سطح آب کاسته می شود و آن زیبایی همیشگی خود را از دست می دهد. پاییز به دلیل فرارسیدن پرنده های مهاجر زمان خوبی برای سفر به تالاب استیل به ویژه برای علاقه مندان به پرنده نگری ست. البته توجه کنید که اگر در این موقع از سال قصد سفر به این منطقه را دارید حتما لباس گرم همراه ببرید. مطالب مرتبط: روستای سرولات برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید.
غذاهای محلی بوشهر دمپخت ماهی بوشهری (دمی لخلاخ ) دمپختک ماهی بوشهری یا به گویش محلی، همان دمی لخلاخ، محبوب‌ترین غذای بوشهر است که در زبان محلی به آن ماهی می‌یَدُم می‌گویند. در زبان عربی لخلاخ به معنای خوش عطر است و این غذا واقعا عطری فوق‌العاده دارد. برای تهیه این غذا فیله ماهی شیر در عصاره تمرهندی، سبزی‌های معطر مثل گشنیز و شوید، سیر و ادویه‌های مختلف کمی پخته میشود. در مرحله بعد ماهی را از داخل سس خارج میکنند و برنج را با همان آب می پزند. در نهایت برنج و ماهی را با هم نوش جان میکنند. قلیه میگو یکی از غذاهایی که در سفر به بوشهر نباید آن را از دست بدهید قلیه میگو است. برای طبخ این غذا ابتدا پیاز و سیر را با سبزی‌های معطر شامل شنبلیله و گشنیز سرخ میکنند تا سیاه رنگ شود. سپس به این مخلوط رب گوجه‌فرنگی، تمرهندی، ادویه‌های دلخواه و مقداری آب اضافه میکنند و اجازه می‌دهند مواد با هم بپزند. در مرحله بعد باید میگوهای سرخ شده را به مخلوط قبلی اضافه کنید و اجازه دهید تا خوراک شما خوب جا بیفتد. در نهایت می‌توانید قلیه میگوی بوشهری را به همراه برنج سرو کنید. یتیمک یتیمک خوراکی گیاهی و بدون گوشت است و بیشتر با نان سرو میشود. اگر از طرفداران بادمجان هستید حتما این خوراک را امتحان کنید. لوبیا، بادمجان و تمرهندی ترکیبات این خوراک هستند و به عنوان یک غذای رژیمی و یا یک وعده کامل برای افراد گیاهخوار بسیار مناسب است. لَلَک یا گَمِنه لَلَک یا به گویش محلی همان گَمِنه، بلغور ریز دانه گندم است. این غذا در واقع جایگزینی برای برنج و نان است که در کنار غذاهایی مثل ماهی و میگو، قلیه ماهی، قلیه میگو و بادمجان سرو میشود. برای طبخ للک یا گمنه، بلغور ریز دانه گندم را جداگانه تفت دهید تا رنگش قهوه‌ای شود. در ظرفی دیگر پیاز داغ را آماده می‌کنیم و با مقداری آب، اجازه می‌دهیم تا مخلوط به جوش آید. حالا نوبت اضافه کردن للک سرخ شده به مخلوط است. در مرحله بعد باید اجازه دهید تا للک مثل برنج، دم بکشد. قیمه بوشهری شاید نام این غذا در ابتدا شما را یاد همان قیمه معروف بیاندازد؛ ولی بهتر است بدانید که قیمه بوشهری ظاهری شبیه به حلیم بادمجان دارد. لپه و گوشت را با هم می‌کوبند تا کاملا له شوند به طوری که هنگام سرو و قاشق زدن حسابی کش بیاید. این خورش اغلب به همراه شکر پلو صرف میشود و یکی از غذاهای رسمی مراسم‌های محرم و صفر در استان بوشهر است. اتفاق خوب این است که می توانید این غذا را، در رستوران‌های بوشهر به راحتی پیدا کنید تا طعم و عطر آن برای همیشه در یادتان بماند. دوقوس ماهی این غذای بوشهری، را می توان در واقع یک نوع سس دانست که روی ماهی سرخ شده ریخته می شود و با برنج خورده می شود. برای تهیه این غذا، سیرها را می‌کوبیم و با پیاز رنده شده تفت می‌دهیم و رب گوجه فرنگی را در یک لیوان آب حل کرده و به آن اضافه می‌کنیم. وقتی به جوش‌آمد، نمک و فلفل و ادویه را به آن اضافه کرده و می‌گذاریم بجوشد، در آخر به آن زعفران اضافه‌کرده و روی ماهی سرخ شده می‌ریزیم. برای دوقوس ماهی معمولا از ماهی حلوای سفید که از بهترین و گران‌ترین ماهی‌های جنوبیست استفاده می شود. ماهی حمام شکم‌پر از دیگر غذاهای مشهوری که بوشهری‌ها با ماهی درست میکنند می‌توان به ماهی حمام شکم‌پر اشاره کرد. ماهی حمام از نوع ماهی‌های گوشتی و مرغوب محسوب میشود و فقط در دو ماه اول بهار در بازار موجود است. مواد لازم برای پر کردن داخل شکم ماهی حمام شامل سبزی شنبلیله، گشنیز، شوید، زرشک و تمبرهندی است. نکته‌ای را در نظر داشته باشید که سبزی پلو برای این نوع ماهی اصلا پیشنهاد نمی‌شود، چرا که طعم مخلفات داخل شکم ماهی را تحت تاثیر قرار میدهد. در کنار ماهی حمام شکم‌پر بوشهری، بهتر است برنج سفید قرار بگیرد تا طعم آن کاملا محسوس باشد. مجبوس پلوی بوشهری مجبوس نام یک پلوی خوش عطر عربیست که معمولا در روزهای عید و یا مهمانی‌ها تدارک دیده میشود. برای تهیه آن برنج باسماتی با ادویه‌های خوش عطری نظیر میخک و رازیانه مخلوط میشود. لپه، کشمش، زرشک و پیاز داغ را هم به برنج اضافه میکنند. تکه‌های مرغی که از قبل مزه‌دار شده را ته قابلمه‌ای که در نظر دارند می‌چینند سپس پلوی مخلوط آماده شده را روی آن می‌ریزند. مرغ جزء اصلی این غذاست اما در برخی از شهرهای جنوبی از گوشت و ماهی هم استفاده میکنند. مجبوس بوشهری به علت استفاده از ادویه‌های خاص طبع گرمی دارد و بسیار مقوی است. مطالب مرتبط: معرفی سواحل جذاب بوشهر برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید.
آشنایی با پارک ملی دیلیجان | Dilijan National Park پارک ملی دیلیجان، پارکی وسیع و بکر است که در شمال شرقی کشور ارمنستان قرار دارد و یکی از جذاب ترین و دیدنی ترین مناظر طبیعی این کشور محسوب می شود، به طوری که آن را با نام سوئیس ارمنستان می شناسند. در مجموع کشور کوچک ارمنستان 4 پارک ملی دارد که دیلیجان یکی از قابل توجه ترین آن هاست. این پارک ملی وسعتی برابر با 24000 هکتار داشته و انواعی از جنگل های راش و بلوط ارزشمند در آن به چشم می خورد که تحت حفاظت قرار دارند. البته که تنوع زیستی و گیاهی پارک دیلیجان در این درختان خلاصه نمی شود و درختان دیگری چون سرخدار، کاج، ممرز، سرخ چوب و ... نیز بخشی از این پهنه وسیع و سرسبز را به خود اختصاص داده اند. اگر بخواهیم به موقعیت جغرافیایی پارک ملی دیلیجان اشاره کنیم، خوب است بدانید که این پارک در استان تاووش (Tavush) واقع شده و از روی دامنه کوه های پامبک (Pambak) شروع می شود و تا روی دامنه کوه های آرگونی (Areguni)، میاپور (Miapor)، آیجوان (Ijevan) و حلب (Halab) ادامه پیدا می کند. ارتفاع این پارک ملی در حدود 1070 تا 2300 متر بالاتر از سطح دریاست و همچنین رود آقستو (Aghstev)، گتیک (Getik) و انشعبات شان نیز از بخش های مختلفی از پارک ملی دیلیجان عبور می کنند. دیدنی های پارک ملی دیلیجان 1- دریاچه پارز | Lake Parz دریاچه پارز نه تنها یکی از زیباترین بخش های پارک ملی دیلیجان است بلکه یکی از زیباترین دریاچه های کشور ارمنستان به شمار می رود. کافیست نگاهی به عکس های این دریاچه بیندازید تا شما هم تصدیق کنید که چه طبیعت دلبرانه ای در انتظارتان است. این دریاچه که بر اثر تغییرات جغرافیایی پدید آمده است، وسعتی برابر با 3 هکتار دارد. طول و عرض دریاچه پارز را نیز به ترتیب در حدود 350 و 100 متر ارزیابی می کنند. در دریاچه پارز می توانید قایق سواری و ماهیگیری را تجربه و یا اطراف آن را برای کمپ و پیک نیک انتخاب کنید. 2- صومعه هاگارتسین | Haghartsin Monastery اگر راه خود را به سوی بخش شمالی پارک ملی دیلیجان کج کنید، در دل جنگل های انبوه، با صومعه زیبا و تاریخی هاگارتسین رو به رو خواهید شد. این صومعه که فاصله‌ای 15 کیلومتری از شهر دیلیجان ارمنستان دارد، در طی قرن های دهم تا سیزدهم میلادی ساخته و به مرکز معنوی و فرهنگی منطقه بدل شد. وقتی به درون صومعه هاگارتسین بروید، 3 کلیسای مختلف با نام های کلیسای سنت آستواتساتین، سنت گریگوری و سنت استپانوس در آن خواهید دید. البته به غیر از کلیساها، چند بخش دیگر نیز در این صومعه تاریخی وجود دارد که یکی از آن ها قبرستان خانواده سلطنتی باگراتونی (Bagratuni) است. 3- صومعه گشوانک | Goshavank Monastery صومعه گشوانک، یکی دیگر از بخش های تاریخی و قابل توجهی است که نباید دیدنش را در پارک ملی دیلیجان از دست بدهید. این صومعه 900 ساله، در نزدیکی روستایی به نام «گش» قرار دارد و در واقع نام خود را نیز از همین روستا گرفته است. امروزه صومعه گش گرچه به مانند روزهای گذشته خود کارکردی مذهبی ندارد؛ اما به یکی از محبوب ترین جاذبه های منطقه بدل شده است. صومعه گشوانک با وجود قدمت بسیارش امروز در وضعیت خوبی قرار دارد چرا که بازسازی ها و رسیدگی های پی در پی، این میراث ارزشمند را از خطر تخریب در امان نگه داشته اند.یکی از ویژگی های قابل توجه گشوانگ، وجود یکی از ممتازترین نمونه های خاچکار جهان در این صومعه است. خاچکارها یا چلیپاسنگ ها در واقع نوعی سنگ قبرهای قدیمی بوده که به تزیینات، نمادها و حکاکی های منحصر به فردی آراسته شده اند. 4- دریاچه گش | Gosh lake دریاچه کوهستانی و زیبای دیگری در محدوده وسیع پارک ملی دیلیجان قرار دارد که با نام «گُش» شناخته می شود. این دریاچه که در بخش جنوب شرقی پارک ملی واقع شده، با شهر دیلیجان فاصله ای 24 کیلومتری دارد و ارتفاع آن از سطح دریا برابر با 1450 متر است. طول و عرض دریاچه گش را در حدود 100 و 80 متر ارزیابی کرده و حداکثر عمق آن را برابر با 8 متر می دانند. بنابر گزارش های موجود، آب دریاچه در روزهای تابستانی تا 14 درجه سانتی‌گراد نیز افزایش می یابد و برای دریاچه ای کوهستانی این دما، قابل توجه است. در مجموع دریاچه گش و طبیعت اطرافش مکانی مناسب برای ماهیگیری و صید میگو بوده و طبیعت گردی، کمپ و آفرود گزینه های جذابی برای این بخش هستند. 5- صومعه ماتوساوانک | Matosavank ماتوساوانک یکی دیگر از صومعه های تاریخی و قرون وسطایی پارک ملی زیبای دیلیجان است. سال ساخت این صومعه کوچک به 1247 میلادی بر می گردد و در فاصله 3 کیلومتری شمال غربی شهر دیلیجان واقع شده است. وقتی از بیرون نگاهی به ساختمان صومعه می اندازید، احتمالا در ابتدا متوجه نمی شوید با چه ساختمانی رو به رو شده اید و ممکن است آن را تنها با یک بنای قدیمی اشتباه بگیرید. صومعه ماتوساوانک در ظاهر بیرونی شباهتی به دیگر صومعه های هم عصر خود ندارد و در آن خبری از گنبد و معماری کلیساگونه نیست. 6- دریاچه تزرکا | Lake Tzrka یکی از دیگر دریاچه های زیبایی که در پارک ملی دیلیجان می توانید از آن بازدید کنید، دریاچه تزرکاست. این دریاچه در مقایسه با پارز و گش، وسعت کمتری دارد؛ اما همچنان جذابیت های مخصوص خود را داشته و نمی توان بازدیدش را از دست داد. از طرفی، مسیر دسترسی به این دریاچه نیز بسیار دیدنی است و اگر به طبیعت گردی علاقه دارید می توانید با یک تیر دو نشان بزنید. البته دسترسی به دریاچه تزرکا تنها از طریق پیاده روی نیست و با ماشین هم می توانید به این دریاچه بروید.دریاچه تزرکا، وسعتی 2000 متر مربعی دارد و عمق آن بین 6 تا 10 متر ارزیابی می شود. البته عمق برخی از قسمت های دریاچه بیش از 10 متر است. جالب آن که از آب دریاچه تزرکا که در نزدیکی روستای گش قرار دارد برای مصارف آشامیدن و آبیاری محوصلات کشاورزی استفاده می کنند همچنین بد نیست بدانید که در گذشته این دریاچه محلی برای پرورش زالو جهت کاربرد سنتی و غیر سنتی بود؛ اما امروزه دیگر در این دریاچه زالو وجود ندارد. اما این نام همچنان بر روی دریاچه مانده است. تزرکا در زبان بومی به معنای زالوست. چه حیواناتی در پارک ملی دیلیجان زندگی می کنند؟ طبیعی است که در پهنه وسیعی چون پارک ملی دیلیجان، تنوع بالایی از حیوانات و جانداران نیز وجود داشته باشد. وقتی نگاهی به تعداد گونه های جانوری این پارک می اندازیم با 800 گونه مختلف از حشرات، خزندگان، دوزیستان و ماهی ها رو به رو می شویم. همچنین باید بدانید پرندگان بسیاری درختان و آسمان پارک ملی دیلیجان را برای زندگی انتخاب کرده اند که از آن جمله می توان به مواردی چون عقاب طلایی، عقاب ریش دار، سیاه‌خروس سیاه، کبک کاسپیان و ... اشاره کرد. البته که تنوع گونه های جانوری این پارک در موارد یاد شده خلاصه نمی شود و پستانداران نیز نقش پر رنگی در این زمینه دارند. بیش از 40 گونه از پستانداران مانند گوزن قرمز، خرس قهوه ای، وشق، گرگ خاکستری، گربه وحشی، گراز، روباه قرمز، گورکن، سنجاب ایرانی، شوکا و ... در پارک ملی دیلیجان زندگی می کنند. مطالب مرتبط: دریاچه سوان ایروان برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به ارمنستان با شماره 02162714 در تماس باشید.
آشنایی با دشت مغان اردبیل دشت مغان در قسمت شمال غربی ایران و شمال استان اردبیل قرار گرفته است. دشت مغان در حقیقت جلگه ای حاصلخیز است که یک سوم آن در ایران و مابقی در جنوب جمهوری آذربایجان قرار دارد. دشت مغان با طبیعت سرسبز و رودخانه‌های پرآب، تنوع زیستی، مزارع حاصلخیز، جاذبه‌های طبیعی و تاریخی فراوانی را در اطراف خود جای داده است. آبوهوای مطبوع دشت مغان اردبیل و سرسبزی اطراف برای گذراندن تعطیلات و دوری از شلوغی‌های شهر مناسب است. با منشور صلح پارسیان همراه باشید تا بیشتر با ناحیه دشت مغان آشنا شویم. دشت مغان از دوران باستان به دلیل موقعیت جغرافیایی و حاصلخیزی زمین‌هایش مورد توجه بوده است. این دشت در زمان حکومت‌های مختلف، از جمله دوران نادرشاه، نقش مهمی در تامین محصولات کشاورزی و دامداری ایفا کرده است. همچنین به‌عنوان یک منطقه راهبردی برای تجارت و کشاورزی شناخته می‌شد. پوشش گیاهی و جانوری دشت دشت مغان با پوشش گیاهی متنوعی از جمله مزارع گندم، جو، یونجه و مراتع سرسبز، به‌عنوان یکی از مناطق حاصلخیز شناخته میشود. این دشت همچنین زیستگاه گونه‌های مختلف جانوری مانند گوزن، خرگوش، روباه و پرندگان مهاجر است. میوه ها و محصولات کشاورزی دشت مغان مغان به دلیل خاک حاصلخیز، هوایی مناسب و بارانی کافی و همچنین رود ارس از جمله مناطق کاشت و برداشت محصولات کشاورزی محسوب میشود. هلو،شلیل،زردآلو،آلو،گیلاس،خرمالو،گوجه سبز،هندوانه و تمشک از جمله میوه های منطقه مغان هستند. از سایر محصولات کشاورزی مغان می توان به ذرت،کلزا،زیتون، برنج،حبوبات و بادام زمینی اشاره کرد. بخش‌های مختلف دشت کوهستانی این منطقه در قسمت‌های مرتفع دشت قرار دارد و به دلیل ارتفاع بالاتر، آبوهوای خنک‌تر و پوشش گیاهی متراکم‌تری دارد. کوههای اطراف به این بخش جلوه‌ای دیدنی و منحصربه‌فرد می‌بخشند. کوهپایه‌ای در این بخش، دشت با دامنه‌های کوههای اطراف پیوند می‌خورد و منطقه‌ای معتدل‌تر با چشم‌اندازهای زیبا از مراتع و رودخانه‌ها پدید می‌آید. این بخش برای دامداری و کشاورزی بسیار مناسب است. جلگه‌ای قسمت جلگه‌ای دشت مغان که گسترده و مسطح است، از خاک‌های حاصلخیز و زمین‌های کشاورزی وسیع تشکیل شده و به‌عنوان یکی از مهمترین مناطق تولید محصولات کشاورزی در منطقه مغان شناخته میشود. جاذبه های دیدنی اطراف دشت مغان قلعه اولتان مغان یکی از قدیمی‌ترین آثار تاریخی دشت مغان، قلعه اولتان است که به دوران ساسانیان بازمی‌گردد. این قلعه با دیوارهای ضخیم و معماری نظامی، بازمانده‌ای از استحکامات دفاعی منطقه به شمار می‌رود. تپه نادر اصلاندوز این تپه به نام نادرشاه افشار نام‌گذاری شده و با تاریخچه‌ای طولانی، از مکان‌های دیدنی و تاریخی منطقه مغان محسوب میشود. بر فراز این تپه می‌توانید چشم‌اندازهای بی‌نظیری از دشت را مشاهده کنید. پل تاریخی خمارلو پل خمارلو یکی از سازه‌های تاریخی دشت مغان است که روی رود ارس بنا شده و از آثار معماری ارزشمند دوران گذشته است. این پل، بخشی از مسیرهای ارتباطی تاریخی منطقه بوده و به‌عنوان جاذبه گردشگری شناخته میشود. جنگل‌های مغان جنگل‌های مغان، با پوشش گیاهی متنوع و طبیعت بکر، فضایی ایدئال برای علاقه‌مندان به طبیعت‌گردی و آرامش است. این جنگل‌ها زیستگاه بسیاری از گونه‌های جانوری و گیاهی بوده و از جاذبه‌های طبیعی این منطقه محسوب می‌شوند. مطالب مرتبط: معرفی دریاچه نئور اردبیل برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید.
آشنایی با جنگل راش جنگل راش یکی از جاذبه های طبیعی گردشگری استان مازندران است که در شهرستان شیرگاه قرار دارد. کافیست راه‌تان را به سمت جاده هراز کج کنید و خودتان را به روستایی به نام سنگده در سایه‌سار قله خرونرو برسانید تا یکی از زیباترین و ارزشمندترین جاذبه های طبیعی ایران را ببینید. جنگل راش یا مرسی‌سی در جوار این روستا جای خوش کرده و دل بسیاری را برده است. آنچه که به این جنگل اهمیتی دو چندان می‌بخشد، حضور درختان زیبای راش است که درختی کمیاب در مناطق کم ارتفاع شمال کشور به شمار می‌رود و ارزش طبیعی بسیاری دارد.چیزی که در جنگل راش نصیب‌تان میشود، قدم زدن در مسیری رویایی و لذت‌بردن از چشم‌اندازهای زیباست. اگر خستگی را به جان بخرید و هر چه بیشتر در جنگل پیش بروید عیش‌تان با دیدن آبشار زیبای این جنگل که نامش اوبن است، کامل می شود. در کنار اینها در فصل پاییز می توان شاهکار خلقت را در سنگده و جنگل زیبایش به نظاره نشست؛ برگ‌هایی هزار رنگ که همه جا را پوشانده اند و تصویری به یادماندنی را به شما هدیه می‌دهند. دیدنی ها و تفریحات جنگل راش مسیر جنگل راش: فرقی نمی کند که از کجا راهی روستای سنگده شوید، به هر حال سر و کارتان با جاده فیروزکوه است و چشم‌اندازهایی تماشایی. همین که از این جاده به سمت روستای سنگده خارج شوید، با دیدن زیبایی‌های این جاده فرعی، حسی وصف نشدنی وجودتان را می گیرد. می‌توانیم ساعت ها در مورد هنرنمایی طبیعت در این جاده حرف بزنیم اما همین بس که بدانید شما در جاده تماشایی سنگده هستید؛ جاده‌ای که از دو سو با درختان احاطه شده است. در بهار و تابستان با سرسبزی به استقبال‌تان می‌آید، در پاییز، هزار رنگ به خود می‌گیرد. جنگل نوردی: قدم زدن در میان این جنگل مانند گذر از مسیری رویایی است که برای لحظاتی، آرامش را برای شما به ارمغان می‌آورد. البته برخی هم با اتومبیل بخش‌هایی از این جنگل را طی میکنند و به نوعی دیگر از زیبایی‌ها لذت می‌برند. رودخانه خروشان: این رودخانه با عبور از میان جنگل راش طراوت فضا را چندین برابر کرده و موجب تماشایی‌تر شدن آن شده است. بازدید از آبشار اوبن: اگر همت کنید و چند ساعت پیادهvوی را به جان بخرید، با پیشروی در جنگل صدای ریزش آب به گوش می‌رسد. آبشار زیبای اوبن در دل جنگل راش خودنمایی می‌کند و بر زیبایی طبیعت اطراف‌تان می‌افزاید. این آبشار از چشمه های طبیعی بالا دست خود سرچشمه می‌گیرد و پس از سرازیر شدن در میان جنگل به رود تجن می‌ریزد. دوچرخه سواری در دل جنگل: با وجود آن که در جنگل راش امکاناتی برای اجاره دوچرخه وجود ندارد، اما کسانی که به دنبال تفریحی متفاوت و دوچرخه سواری خاطره‌انگیز هستند، با دوچرخه‌های‌شان راهی این جنگل می شوند و آرامش و خوشگذرانی را طور دیگری تجربه میکنند. اگر شما هم از این دست افراد هستید، دوچرخه خود را به همراه ببرید و تجربه دوچرخه‌سواری در میان درختان زیبای این جنگل را از دست ندهید. بهترین فصل سفر به جنگل راش راش در ارتفاع نسبتا بالایی قرار دارد و آب و هوای کوهستانی بر آن حکم‌فرماست پس بهترین زمان برای بازدید از جنگل راش، اواسط بهار تا اوایل زمستان است اما پاییز این جنگل شهرت زیادی دارد. بهار: جوانه ها کم‌کم خودشان را روی درخت نشان می‌دهند و سرسبزی جنگل بسیار تر و تازه به نظر می‌رسد. تابستان: شاید هوا کمی گرم باشد اما به دلیل ارتفاع این منطقه، آن قدرها آزاردهنده نیست و می توانید از گشت و گذار در جنگل سرسبز حسابی لذت ببرید. پاییز: در فصل پاییز، جنگل راش به سبب رنگارنگی برگ‌هایش بر سر زبان‌ها می‌افتد و گردشگران بسیاری را به سوی خود می‌کشاند. البته سرمای هوا هم جای خود را دارد اما به دیدن زیبایی‌های جنگل می‌ارزد. زمستان: ارتفاع زیاد منطقه باعث میشود که سرمای سختی بر آن حاکم شود؛ اما سپیدی برف آن قدر زیباست که باز هم عاشقانش را به سوی خود می‌کشاند. مطالب مرتبط: جنگل دوهزار تنکابن جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید. برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید.
ایران، کشوری پهناور در منطقه خاورمیانه با تنوع مختلف فرهنگی از شمال تا جنوب ، شرق و غرب خود آیین ها و مراسم های فرهنگی فراوانی دارد. رقص محلی یکی از مهمترین آیین فرهنگی در اقوام ایران زمین است. معمولا در بسیاری از این رقص ها از دستمال استفاده می شود یعنی دستمال رقص از اصلی ترین مشخصه رقص در اقوم ایرانی است. با منشور صلح پارسیان همراه باشید تا بیشتر با دستمال رقص در اقوام ایرانی آشنا شویم. معنا و مفهوم وجود دستمال در رقص اقوام ایرانی دستمال در برخی از رقص‌های محلی ایرانی‌ها، حکم همان سلاح را دارد. رنگ دستمال‌ها هم در میان برخی اقوام، معنا و نشانی خاص دارد. برای مثال، بعضی اوقات دستمال‌های سفید به معنی صلح و دستمال قرمز به معنی آمادگی برای جنگ و دفاع هستند. گاهی این دستمال‌های رنگی یکی، دوتا یا چهارتاست که در دستان اولین و آخرین فرد گروه است و معنای یکسان بودن همه اعضا و افراد جامعه را میدهد.اینگونه رقص‌هایی را که با در دست گرفتن دستمال انجام می‌شوند، بیشتر می‌توان در میان اقوام کرد، لر و قشقایی مشاهده کرد. وقتی یک تیم از مردان و زنان گرد هم می‌آیند و دایره‌وار با لباس‌های سنتی، دستمال به دست می‌گیرند و پاها را جلو و عقب می‌برند، نشانه اتحادی است که در میان آنها وجود دارد.معمولاً در رقص‌های گروهی محلی، افرادی که در ابتدای گروه می‌رقصند، حکم فرمانده و هدایت کننده گروه را به عهده دارند. این نماد به خصوص در میان زاگرس نشینان معنای بیشتری دارد، چون گروه رقصندگان حکم یک گروه نظامی را برای آنها دارد که فرمانده ارشد با دستمال هدایت گروه را انجام میدهد. در مجموع می‌توان معانی مختلفی را از به‌کار بردن دستمال در میان اقوام مختلف، برداشت کرد. دستمال گردانی کردها به‌طور حتم رقص کردی بخشی از آیین نمایشی کردهاست که به صورت گروهی اجرا میشود و از ریشه‌دارترین رقص‌هایی است که در ایران و در میان اقوام ایرانی انجام میشود. در رقص کردی ، وقتی رقصندگان پنجه دستانشان به هم گره خورده، در سمت چپ و راست حرکت میکنند و نفرات کناری، دستمالی (دستمال رقص) به دست دارند و نقش هدایت کننده را ایفا میکنند، گاهی فقط یک نفر دستمال رقص کردی را به دست می‌گیرد که به آن «سر چوپی» می‌گویند، گاهی هم دو نفر در دو طرف گروه دستمال به دست می‌گیرند و به این ترتیب ریتم و شور رقصندگان را با تکان دادن دستمال به عهده می‌گیرند. در رقص کردی معمولاً رقصنده اول با دو دستمال رنگی به انجام حرکات نمایشی و فردی می‌پردازد و توانایی و تبحر خود را در رقص به نمایش می‌گذارد. به این نوع رقص (( دو دستماله )) می‌گویند که بیشتر در مناطق کردستان و به‌خصوص کرمانشاه و ایلام رواج دارد. دستمال گردانی قشقایی‌ها رقص دستمال یکی از زیباترین مشخصه ها در رقص قشقایی است. وقتی که هر یک از زنان و مردان دو دستمال در دست می‌گیرند و در اطراف یک دایره بزرگ قرار می‌گیرند، جلوه‌ای از رنگ و شادی به‌وجود می‌آید. آنها با آهنگ کرنا و دهل، دستمال‌ها را در هوا می‌رقصانند و با حرکات موزون به کار خود ادامه می‌دهند. رقص دستمال بازی در میان ایل قشقایی «یاقلق آتما» نام دارد. دستمال بازی زنان قشقایی به (( هلی )) مشهور است. این رقص با ریتمی آهسته شروع میشود که بعد از چند دقیقه کمی تند و بعد به ریتم متوسط در می‌آید. رقص در ایل قشقایی نماد و نشانه‌ای از اتحاد، همبستگی و دوستی است. دستمال گردانی بختیاری‌ها دایره‌وار ایستادن زنان و مردان و تکان دادن دستمال‌های رنگارنگ، همراه با انجام حرکاتی موزون و رقصیدن، یکی از مشخصه‌های مراسم عروسی و شادی لرهای بختیاری است. زنان با لباس‌های رنگارنگ محلی و مردان با شلوار دَبیت و چوقا می‌رقصند و هر از گاهی صدای کِل زدنِ زن‌ها و گالِه مردان به گوش می‌رسد.در میان ایل بختیاری، رقصی به نام (( رقص دستمال بازی)) یا (( دسمال بوزی )) وجود دارد که با دستمال رقص لری انجام میشود و در آن زنان و دختران و مردان در یک دایره قرار می‌گیرند و هر کدام با دو دستمال حرکات رقص پا و رقص دستمال اجرا میکنند و این افراد لباس‌های محلی و زیورآلات سنتی هم به همراه دارند و هر یک دو دستمال در دست می‌گیرند و با تکان دادن دست‌ها و پاهایشان و با جلو و عقب رفتن در یک محیط، دایره‌ای می‌رقصند. از آنجایی که این رقص بیشتر در مراسم عروسی انجام میشود، می‌توان گفت که دستمالی که در آن استفاده میکنند هم دستمال رقص عروسی است. دستمال گردانی خراسانی‌ها درست است که خراسان را بیشتر با مراسم رقص با چوب آن می‌شناسیم، اما در قسمت جنوبی آن، مراسم دیگری هم مثل استکان بازی، چادر بازی و دستمال بازی وجود دارد که می‌تواند در این لیست قرار بگیرد و آن را کامل‌تر کند. مطالب مرتبط: قلعه فلک الافلاک برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید. جهت رزرو تور با شماره 02162714 در تماس باشید.
جنگل دوهزار تنکابن یکی از مشهورترین جاذبه های توریستی استان مازندران می باشد که در قسمت غربیاین استان و بخش خرم آباد شهرستان تنکابن قرار گرفته است. زمانی که از سمت تنکابن به سمت این پهنه سرسبز حرکت می‌کنید، تقریبا در تمام طول مسیر رودخانه دوهزار (که از ارتفاعات الموت سرچشمه می‌گیرد) و درختان هیرکانی، راش، چنار و ... شما را همراهی میکنند. پیاده‌روی در دل طبیعت، آبوهوای دل‌پذیر، شکم‌گردی تجربه‌های دلچسبی‌اند که دوهزار برای شما رقم خواهد زد.جالب است بدانید که در سال 72 معاونت سیاسی استان مازندران، ایجاد دهستان دوهزار به محوریت روستای امامزاده قاسم را تصویب کرد. از آن موقع بود که نام این منطقه بیش از پیش بر سر زبان‌ها افتاد و طبیعت‌گردان و مسافران راه دوهزار را یاد گرفتند. با منشور صلح همراه باشید. دیدنی ها و تفریحات جنگل دوهزار جربه رانندگی در جاده دوهزار: بدون شک رانندگی در جاده دوهزار یکی از لذت بخش ترین تجربه های رانندگی در داخل ایران است. از زمانی که از سمت تنکابن به سمت جاده دوهزار به راه میفتید زیبایی‌های مسیر آغاز میشود. تصور کنید که در یک جاده دو طرفه در حال رانندگی هستید، یک سمت شما رودخانه خروشان دوهزار در جوش و خروش است و درختان در تمام طول مسیر همراه شما هستند. حالا به این تصویر مه و نم باران را هم اضافه کنید. تجربه پیک نیک و عکاسی با رعاایت نکات امنیتی و محیط زیستی: گردشگران در هر جایی که مناسب دیدند می توانند با رعایت نکات امنیتی و محیط زیستی در این جنگل زیبا لحظات تکرار نشدنی را تجربه کنند. در حاشیه رودخانه پیک‌نیکی برپا کنید و از بودن در طبیعت لذت ببرید. در بخش‌هایی از مسیر، به خصوص در قسمت‌های ابتدایی سکوهایی برای برپایی چادر هم وجود دارند. همچنین در بخش‌هایی از مسیر، مجموعه‌های گردشگری به چشم می‌خورند که در ازای دریافت هزینه تخت، آلاچیق و سرویس بهداشتی در اختیار شما می‌گذارند. تجربه خوردن ماهی کبابی را از دست ندهید: یکی دیگر از تجربه های که گردشگران می توانند در جنگل دوهزار انجام دهند لذت خوردن ماهی کبابی است. در دوهزار چندین استخر پرورش ماهی وجود دارد که می‌توانید از آنها ماهی تازه تهیه کنید. برخی از این استخرهای پرورش ماهی، خودشان برای شما ماهی را روی آتش کباب میکنند و بساط یک ناهار خوشمزه را می‌چینند. به جز ماهی‌کبابی، در طول مسیر، با دکه‌هایی روبرو خواهید شد که آش محلی و دیگر خوشمزه‌ها را برای عرضه به گردشگران آماده کرده‌اند. زیارت و نماز: در جنگل دوهزار چندین امامزاده قرار دارد که معروفترین آنها امامزاده قاسم (ع)است. در این مکان ها می توانید به زیارت، اقامه نماز و استراحت بپردازید. موزه مردم شناسی دوهزار یا برسه موزه مردم شناسی یکی دیگر از جاذبه های گردشگری منطقه توریستی جنگل دوهزار است که در امام زاده قاسم و روستای میانکاله قرار گرفته است. بازدید از این موزه با آداب و رسوم، نوع پوشش، خرده فرهنگ‌ها و ابزارآلات مربوط به زندگی مردم در گذشته بیشتر آشنا خواهید شد. جالب که بدانید ساختمان این موزه از چوب ساخته شده است و اشیای آن هم بیشتر به دوره قاجار تعلق دارند. بهترین فصل سفر مثل سایر جنگل های ایران بدون شک بهترین فصل سفر به جنگل دوهزار، فصل بهار و تابستان است. در فصل بهار زیبایی و سرسبزی جنگل صد چندان می شود در فصل تابستان نیز که در شهرهای شمالی هوا به شدت گرم و شرجی است اینجا هوا خنک است و رطوبت ندارد. البته جنگل در فصل زیبای پاییز نیز زیبایی خودش را دارد و عکاسان خوش ذوف را به سوی خودجذب می کند. فقط ممکن است در فصل زمستان بارش برف، تردد در جاده را با مشکل روبرو کند که قبل از سفر باید حتما این نکته را بررسی کنید. برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.
شرکت هواپیمایی کاسپین یکی از شرکت های هواپیمایی خصوصی ایران است که در سال 1371 و با همت جمعی از اعضای صنعت هواپیمایی کشور فعالیت خود را آغاز کرد. قطب پروازی این ایرلاین فرودگاه مهرآباد تهران است و فرودگاههای مشهد و اصفهان شهرهای کانونی کاسپین به شمار می آیند. ایرلاین کاسپین در حال حاضر با 11 فروند هواپیما فعالیت خود را ادامه می دهد. با منشور صلح پارسیان همراه باشید تا بیشتر با این ایرلاین آشنا شویم. ناوگان هواپیمایی شرکت هواپیمایی کاسپین همانطور که در بالا نیز اشاره شد ایرلاین کاسپین در حال حاضر 11 فروند هواپیما دارد که شامل 6 فروند بویینگ 737 و 5 فروند ام دی است که به بیش از 20 مقصد داخلی و خارجی پرواز برنامه ریزی شده انجام می دهند. مسیرهای پروازی کاسپین ایرلاین کاسپین به بیش از 20 مقصد داخلی و خارجی خدمات پروازی انجام میدهد که 18 مقصد داخلی و 2 مقصد خارجی است. عمده پروازهای شرکت هواپیمایی کاسپین از فرودگاه مهرآباد به شهرهای جنوبی کشور و مشهد انجام می شود. پروازهای خارجی این ایرلاین نیز به مقاصد بغداد و استانبول انجام می شود. حوادث شرکت هواپیمایی کاسپین - در تاریخ 24 تیر ماه سال 1388 یک فروند هواپیمای مسافربری از نوع توپولف تی یو 54 متعلق به شرکت هواپیمایی کاسپین که عازم ارمنستان بود دقایقی پس از بلند شدن ازفرودگاه امام خمینی تهران در ۱۰ کیلومتری جنوب قزوین بین منطقه فارسیان و جنت آباد در بخش مرکزی قزوین سقوط کرد که منجر به کشته شدن تمامی ۱۶۹ سرنشین (مسافر و خدمه) این هواپیما شد . - در تاریخ 7 بهمن ماه 1398 ک فروند هواپیمای مسافربری بوئینگ MD متعلق به شرکت هواپیمایی کاسپین که از مبدأ فرودگاه مهرآباد تهران به مقصد فرودگاه ماهشهر درحال حرکت بود پس از فرود در فرودگاه ماهشهر به دلیل نقص فنی از باند فرودگاه خارج شد. هیچ آسیبی به ۱۳۵ مسافر وارد نشد و خلبان پرواز پس از این حادثه تعلیق شد. اطلاعات مورد نیاز: نام شرکت: هواپیمایی کاسپین کد یاتا:IV کد ایکائو: CPN دفتر مرکزی: تهران - تهرانسر - محله گلها. وب سایت رسمی شرکت: www.caspianairlines.com برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح شوید. جهت رزرو تور با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزروبلیط هواپیما کلیک کنید.
کشور تایلند با نام رسمی پادشاهی تایلند در جنوب شرقی آسیا قرار گرفته است. پایتخت این کشوربانکوک است و حکومت مشروطه سلطنتی بر این کشور حکم فرما است. بیش از 95 درصد این کشور 70 میلیون نفری بودایی هستند. با منشور صلح پارسیان همراه باشید تا با کارهای ممنوعه در کشورتایلند بیشتر آشنا شویم. دراز کردن پا در مقابل مقدسات زمان سفر به تایلند بیشتر به زبان بدن خود توجه کنید.اشاره کردن با انگشت پا یا نشان دادن کف پا به افراد، یکی کارهای ممنوع در تایلند به حساب می‌آید. بر خلاف سر که در فرهنگ تایلندی مقدس‌ترین قسمت بدن است، پای افراد کمترین میزان تقدس را داشته و کثیف‌ترین قسمت بدن به شمار می‌رود. دراز کردن پا به سمت معابد، تصاویر بودا و راهبان تایلندی نیز از کارهای ممنوع در تایلند است. حفظ فاصله از راهب ها اگر خانم هستید و به تایلند سفر کردید به هیچ عنوان نباید بدن یکی راهب بودایی را لمس کنید زیرا راهب‌های این کشور اجازه تماس فیزیکی با زنان را ندارند.این موضوع به حدی برای راهبان تایلندی مهم است که حتی هیچ وسیله‌ای را مستقیما به دست زنان نمی‌دهند. وقتی یک راهب قصد دارد یک شیء را تقدیم زنی کند، آن را روی زمین می‌گذارد تا فرد مقابل بتواند وسیله مورد نظر را از روی زمین بردارد. علاوه بر آن، راهب‌های تایلند اجازه ندارند در اماکن عمومی و... کنار زنان بنشینند. چانه زدن غیر عادی هنگام خرید از فروشگاههای تایلند در صورتی که قیمت گفته شده از طرف فروشنده از طرف شما بالا بود تخفیف منصفاه بگیرید چون در غیر این صورت فروشنده ممکن است کمی عصبانی شود! اگر احساس می‌کنید قیمت کالای مورد نظر شما مناسب و منصفانه نیست، بهتر است از مغازه بیرون رفته و قیمت سایر فروشگاه‌ها را هم بسنجید. چانه زدن غیرمنطقی، از کارهای ممنوع در تایلند محسوب میشود. پوشیدن لباس نامناسب بدون شک معابد تایلند شاخص ترین جاذبه های گردشگری این کشور محسوب می شود. زمانی که می‌خواهید از معابد تایلند دیدن کنید باید به خاطر داشته باشید که در این اماکن باید از لباس‌های پوشیده‌تر استفاده کنید. به تن داشتن لباس‌هایی از قبیل انواع شلوارک و لباس‌های آستین حلقه‌ای در معابد نوعی بی‌احترامی تلقی میشود و از کارهای ممنوع در تایلند است. بهتر است از شلوار و پیراهن‌هایی استفاده کنید که بازو و بیشتر قسمت‌های بدن شما را می‌پوشانند. بی‌احترامی به پادشاه و خاندان سلطنتی از ممنوع ترین کارها در تایلند بی احترامی به خاندان سلطنتی است. هر زمانی که بحث از خاندان سلطنتی تایلند میشود رفتاری محترمانه از خود نشان دهید. در موارد بسیاری رخ داده است که یک فرد خارجی به پادشاه یا خاندان سلطنتی تایلند توهین کرده باشد و به دلیل این کار مشکلات گوناگونی برایش پیش آمده باشد. اگر شما این کار را بکنید، عاقبت خوبی در انتظارتان نخواهد بود. از آن جایی که تصویر پادشاه بر اسکناس‌های تایلندی نقش بسته است، سعی کنید تحت هیچ شرایطی اسکناس‌های تایلندی را زیر پا نگذارید. ابراز علاقه و ژست‌های رمانتیک در خیابان‌ها در فرهنگ تایلند (مانند فرهنگ سایر کشورهای آسیایی) نشان دادن رفتارهای رمانتیک در خیابان‌ها و اماکن شلوغ دور از عرف اجتماعی است و چنین رفتارهایی از مردم تایلند بسیار کم رخ میدهد. بهتر است شما هم به عنوان یک گردشگر، به فرهنگ شرقی مردم تایلند احترام بگذارید. ساده‌ترین رفتارها مانند گرفتن دست همسر در خیابان هم از موارد بسیار کمیاب در تایلند است. بهتر است در خیابان‌های تایلند تا حد ممکن از رفتارهای رمانتیک دوری کنید. بی‌احترامی به بودا و معابدش در تایلند مذهب بیشتر مردم تایلند بودیسم است. با احترام گذاشتن به بودا، به فرهنگ و مقدسات مردم تایلند احترام گذاشته‌اید. هنگام عکس گرفتن با مجسمه‌های بودا دقت بسیار داشته باشید. تحت هیچ شرایطی به مجسمه بودا تکیه ندهید یا روی آن ننشینید. تقلید کردن از مجسمه بودا نیز توهین به شمار می‌رود. بازدید از معابد پوشش مناسب خود را دارد. سعی کنید در معابد به افراد رتبه بالای مذهبی تا حد ممکن احترام بگذارید. پوشیدن لباس کثیف در تایلند تایلندی‌ها به نظافت بسیار اهمیت می‌دهند و لباس‌هایشان همیشه تمیز و مرتب است. حتی کارگرهایی که مجبورند در آبوهوای گرم تایلند کار کنند نیز به نظافت لباسشان اهمیت بسیاری می‌دهند. اگر با لباس کثیف در محیط‌های عمومی تایلند رفت‌و‌آمد کنید، کاری خلاف عرف این جامعه انجام داده‌اید و این کار شما به چشم تایلندی‌ها خوب نخواهد آمد. مطالب مرتبط: آشنایی با پناهگاه حقیقت پاتایا | The Sanctuary Of Truth برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح شوید. جهت رزرو تور و سفر به تایلند با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.
حمام چهار فصل اراک بزرگترین حمام ثبت ملی شده در ایران است و یکی از آثار ثبت شده ملی اراک مربوط به قاجاریان می باشد. این بنا که در حال حاضر به عنوان موزه مردم شناسی اراک مورد بازدید قرار می گیرد دارای چهار قسمت حمام مردانه، حمام خصوصی، زنانه و حمام اقلیت‌های مذهبی بوده است. این حمام یکی از زیباترین نمونه‌های کاشی‌کاری ایران است که به دستور حاج محمدابراهیم خوانساری از بزرگان سلطان‌آباد اراک امروزی در مقابل قلعه شخصی وی ساخته شد. حمام چهار فصل اراک در سال 1355 و با شماره 1339 در لیست فهرست میراث ملی ایران به ثبت رسید.با منشور صلح پارسیان همراه باشید تا بیشتر با این اثر ثبت شده ملی آشنا شویم. حمام چهار فصل در دروان معاصر حمام چهار فصل در سال 1373 و بعد از اتمام عملیات مرمت و بازسازی به عنوان موزه باستانشناسی و مردم‌شناسی اراک بازگشایی شد. همچنین در سال 1380 نیز مجدد مورد مرمت قرار گرفت. به این صورت که اشیایی باستانی از دوران قبل از اسلام و اسلامی مانند سکه‌های دوره‌های مختلف تاریخی، عقدنامه‌های دوره قاجار، کتاب‌ها و نسخه‌های خطی، ظروف مسی و قلم‌زنی، خمره‌های سفالی، لوازم ریسندگی، اسباب قدیمی حمام و ده‌ها پیکره مربوط به مردم‌شناسی در حمام موزه چهار فصل اراک نگه‌داری میشود؛ همچنین اشیایی که از کاوش‌های منطقه باستانی ذلف آباد فراهان به دست‌آمده و اسکلت ۷۵۰۰ ساله انسان که در تپه سرسختی شازند پیدا شده نیز در این موزه دیده میشود. آب انبار حمام آب مورد نیاز حمام از قنات جاری تامین می‌شده وجهت تامین بهتر آب و حفظ گرما و حرارت، کف حمام حدود ۳ تا ۳/۵ متر از کف خیابان پایین‌تر ساخته شده است که اختلاف سطح برای جلوگیری از تغییر دمای متعارف و متناسب در درون حمام و نیز ایجاد تعادل بین هوای برودتی و حرارتی به گونه‌ای که افراد هنگام ورود و خروج در معرض تغییر ناگهانی هوا قرار نگیرند، ایجاد شده است. همچنین به منظور پاشویی افرادی که از حمام بیرون می آیند حوضی صلیبی شکل در کف سربینه قرار گرفته که با سنگ سیاه ساخته شده . تزئینات حمام چهار فصل اراک همانطور که در بالا نیز اشاره شده است حمام چهار فصل اراک از زیباترین نمونه های کاشی کاری در ایران است. در این کاشی ها موضات مختلفی به کار رفته است که می‌توان به انواع گل و بوته، پیچک‌ها، درختان انگور، سرو و صنوبر به همراه مناظری از رودخانه‌ها، چشمه‌ها، گیاهان وحشی و پرندگانی بر روی شاخه‌های آن یا درحال پرواز مثل قرقاول، مبارزه شیر با اژدهای چند سر، مبارزه شیر و گاو و همچنین طرح‌هایی از افراد نظامی با پوشش دوره قاجار اشاره کرد.همچنین رنگ های خاکستری، فیروزه ای ، لاجوردی ، نارنجی قرمز و زرد بیشتر در این کاشی کاری ها استفاده شده است. موزه مردم شناسی حمام چهار فصل اراک در حال حاضر با عنوان موزه مردم شناسی اراک مورد بازدید قرار می گیرد که این بخش در سربینه‌های مردانه و زنانه تشکیل شده و در آن آداب و رسوم مربوط به مراسم مختلف، پوشش‌های سنتی به همراه لوازم مربوط به استحمام در دوره‌های گذشته نمایش داده شده است.جالب است بدانید که محراب تاریخی مسجد جامع ساوه که قدمت آن به دوران سلجوقی بازمی‌گردد نیز در این موزه نگه‌داری میشود. همچنین در این موزه بخض باستانشناسی وجود دارد که در گرم‌خانه مردانه و هشتی‌های ارتباطی ایجاد شده است، آثاری مانند ظروف سفالی، شیشه‌ای، آثار مفرغی هزاره اول قبل از میلاد، سکه‌های تاریخی و غیره به نمایش در آمده است. مطالب مرتبط: قلعه فلک الافلاک برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو توربا شماره 02162714 در تماس باشید.
منطقه توریستی آلاچاتی در غربی ترین قیمت کشور ترکیه، نزدیکترین شهر به یونان و در استان ازمیر قرار گرفته است. این شهر توریستی در ناحیه اژه و کناره دریای اژه قرار گرفته است و همه ساله گردشگران زیادی را از کشورهای مختلف دنیا به سوی خود جذب می کند. جمیعت محلی این شهر حدود 9 هزار نفر است اما به دلیل وجود توریست های فراوان همواره شلوغ به نظر می رسد. با منشور صلح پارسیان همراه باشید تا بیشتر با این شهر زیبا آشنا شویم. راه های سفر به آلاچاتی نزدیکترین فرودگاه به شهر آلاچاتی فرودگاه ازمیر می باشد که در فاصله حدود 50 کیلومتری از این شهر قرار گرفته است.از فرودگاه ازمیر، دو راه برای رسیدن به شهر آلاچاتی وجود دارد. راه اول استفاده از اتوبوس‌هایی به‌نام هاواش است که برنامه حرکت آنها از ازمیر به چشمه در فرودگاه وجود دارد. این اتوبوس‌ها در فواصل زمانی مشخصی از ازمیر به آلاچاتی می‌روند. البته در سال 2019 ساخت فرودگاهی با عنوان چشمه - آلاچاتی در این شهر شروع شده است و طبق پیش بینی ها قرار است این فرودگاه در سال 2025 فعالیت خود را آغاز کند. از شهراستانبول نیز روزانه در ساعت های مختلف اتوبوس ها به آلاچاتی و ازمیر حرکت می کنند که می تواند گزینه دیگر سفر به آلاچاتی باشد. بهترین زمان برای سفر به آلاچاتی مناسب ترین زمان برای بازدید از آلاچاتی، فصل بهار از ماه مارس تا ماه مه است. البته برای کسانی که به آفتاب و ساحل علاقه‌مندند، فصل تابستان از ماه ژوئن تا ماه سپتامبر، مناسب‌ترین زمان سفر به آلاچاتی است. بهار، زمان خوبی برای سفر به آلاچاتی به شمار می‌آید؛ زیرا هوای این شهر در این فصل، خوب و نسبتاً خشک است و زمان بسیار خوبی برای گشت‌وگذار در این شهر قدیمی است. بادهای شدید، آلاچاتی را به مکانی ایدئال برای موج‌سواری تبدیل کرده است.این شهر آبوهوای معتدل و مدیترانه‌ای دارد و بارش‌ها با شروع فصل پاییز و زمستان افزایش می‌یابند. جشنواره های آلاچاتی جشنواره های مختلفی در طول سال برای جذب توریست بیشتر در آلاچاتی برگزار می شود. از مهمترین این جشنواره ها می توان به جشنواره بادبادک ها اشاره کرد. این جشنواره با حمایت شهرداری برگزار می شود و بابادک های خارجی و داخلی در آن حضور دارند. جشنواره موج سواری یکی دیگر از فستیوالهای آلاچاتی است.این جشنواره در ماه ژوئن برگزار می شود. جاذبه‌های گردشگری آلاچاتی ترکیه هنرهای خیابانی آلاچاتی: کوچه ها ی آلاچاتی را شاید اصلی ترین جاذبه این شهر برشمرد مخصوصا اگر روی دیوارهای آن نقاشی شده باشد.این جاذبه نهفته در آلاچاتی کمتر شناخته شده است. خیابان‌های آلاچاتی مجموعه‌ای شگفت‌انگیز از هنر را در خود ثبت کرده‌اند. از نقاشی پانداهای کوچک، گلها و پرندگان گرفته تا غذاها، انواع هنرهای خیابانی را در آلاچاتی ترکیه خواهید یافت. آسیاب‌های بادی دئیرمنلری: یکی از آثار تریخی در شهر آلاچاتی 4 آسیاب بادی سنگی این شهر است که در مرتفع ترین نقطه قرار گرفته اند. این آسیاب ها در سال 1850 ساخته شده اند و امروزه نماد این شهر هستند. ساحل آلاچاتی: بهترین ویژگی شهر آلاچاتی، نزدیک بودن به ساحل است. چند ساحل با ماسه‌های سفید در اطراف آلاچاتی وجود دارد. از بهترین سواحل آلاچاتی می توان به سواحل Delikli Koyu، Spiaggia Grande، Ilica Beach و Wyndy Beach اشاره کرد. خیابان کمال پاشا: اصلی ترین خیابان آلاچاتی که در طول روز علی الخصوص هنگام شب شلوغ و سرزنده است، خیابان کمال پاشا نام دارد. در این خیابان سنگ‌فرش‌شده، خانه‌های سنگی با پنجره‌های آبی و گل‌های شمعدانی و یاس که در هر گوشه‌ای شکوفا شده‌اند، دیده میشود. مطالب مرتبط: معرفی جاذبه های گردشگری کوش آداسی برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به آلاچاتی با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.
سرزمین باستانی کاپادوکیا یکی از توریستی ترین مناظق کشور ترکیه می باشد که در منطقه آناتولی مرکزی و استان نوشهیر قرار گرفته است. در سالهای اخیر و با گسترش فضای مجازی کاپادوکیا به یکی از مقاصد اصلی توریستهای اروپایی تبدیل شده است. کاپادوکیا یکی از سه شهر صخره‌ای جهان است که این صخره‌ها در اثر فعالیت‌های آتش‌فشانی کوههای این منطقه به وجود آمده‌اند، البته این موضوع برای قرن‌ها پیش است. با منشور صلح پارسیان همراه باشید. نزدیکترین فرودگاه به کاپادوکیا فرودگاه نوشهیر است که در فاصله 40 کیلومتری از کاپادوکسا قرار دارد اما از این فرودگاه به طور میانگین روزانه 8 پرواز به استانبول و ازمیر برقرار است و پرواز بین المللی انجام نمی شود. فرودگاه کایسری در نزدیکی کاپادوکیه با فاصله کمتر از 100 کیلومتر نزدیکترین فرودگاه بین المللی است که می تواند گردشگران را به این شهر باستانی برساند. عمده پروازهای کایسری به شهرهای مختلف آلمان ، هلند و اتریش انجام می شود. همچنین گردشگران می توانند فاصله 735 کیلومتری استانبول تا کاپادوکیا را با اتوبوس طی کنند. علاوه جذابیت تاریخی سرزمین تاریخی کاپادوکیا ، بالن سواری یکی دیگر از دلایلی است که گردشگران را از کشورهای مختلف به سوی خود جذب می کند. بالن سواری و عکاسی از آن در کاپادوکیا شهره ای جهانی دارد و شاید دلیل اصلی سفر خیلی از توریست ها به این سرزمین تاریخی باشد. البته هزینه این بالن سواری کمی زیاد است و در حال حاضر برای هر نفر حدود 220 یورو برای تور یک ساعت است. شهر زیر زمینی کایماکلی از اصلی ترین جاذبه های کاپادوکیا می باشد که قرمت آن به دوران بیزانس برمی گردد. آن زمان مسیحیها برای فرار از حمله عرب‌ها مجبور بودند در شهرهای زیرزمینی زندگی کنند تا در امان بمانند. کم کم مردم شهر را گسترش دادند تا اینکه به یک جامعه بزرگ زیرزمینی تبدیل شد. این شهر زیرزمینی هشت طبقه دارد و شامل اتاق‌های بزرگی است که با تونل به یک‌دیگر وصل شده‌اند. از این هشت طبقه شهر، گردشگران فقط می‌توانند از چهار طبقه آن بازدید کنند، اما همین چهارطبقه هم فوق‌العاده دیدنی و جذاب است. قلعه اوچ حیصار یکی دیگر از جاذبه های توریستی کاپادوکیا می باشد . این قلعه از مرکز شهر ۵ کیلومتر فاصله دارد و به‌عنوان دروازه کاپادوکیا شناخته میشود. از این قلعه هم می‌توانید چشم‌اندازی به روستاهای زیبای اطاف داشته باشید، هم دورنمای ۳۶۰ درجه‌ای از شهر کاپادوکیا داشته باشید. موزه فضای باز زلوه یکی دیگر از جاذبه های کاپادوکیا می باشد که در واقع غار خارق‌العاده‌ای است که در آن خانه‌ها و اتاق‌های مذهبی و سکولار قرار دارد. این مورد از جاهای دیدنی کاپادوکیا، قبلا مکانی برای زندگی مسلمانان و مسیحیان بود و تا سال ۱۹۲۴ همگی با هم در خوبی و خوشی زندگی می‌کردند؛ بعد از آن مسیحیان به دلیل تبادل اقلیت‌ها بین یونان و ترکیه، مجبور شدند از اینجا بروند. ۵۰ سال بعد هم مسلمانان به دلیل فرسایش مجبور به تخلیه دره شدند. مطالب مرتبط: راهنمای سفر به آلاچاتی برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به ترکیه با شماره 02162714 در تماس باشید.
قلعه شوش در سال 1897 در کنار تپه تاریخی آکروپل شهر شوش در استان خوزستان توسط ژاک دمورگان بنا شد هدف او از ساخت این قلعه ایجاد مکانی دائمی برای خود و تیم همراهش بود تا بتوانند به راحتی به کاوش در تپه تاریخی کنار قلعه بپردازند. از آن جا که این قلعه در کنار تپه آکروپل قرار دارد به آن قلعه آکروپل نیز می‌گویند. جالب است بدانید که قلعه شوش یکی از بزرگترین پایگاههای کاوش باستانشناسی در خاورمیانه محسوب میشود. قلعه شوش با شماره 3983 و در تاریخ 10 مهر ماه 1380 در فهرست میراث ملی ایران به ثبت رسید. قلعه شوش به شکل یک ذوزنقه بزرگ ساخته شده است و معماری آن کاملا با نحوه ساخت بناها در دوران قرون وسطای اروپا همخوانی دارد، حتی خیلی‌ها معتقدند که این بنا به قلعه باستیل ( زندانی قدیمی ) در پاریس فرانسه شبیه است. قلعه شوش به طور کامل از خشت ساخته شده است و روی آن را با روکشی از آجر پوشانده‌اند تا استحکام بیشتری داشته باشد. نکته جالب درباره معماری قلعه این است که می‌توان به راحتی در آن تلفیقی از معماری ایرانی و معماری اروپایی را مشاهده کرد، چون جدای از آن که نمای بیرونی قلعه مطابق معماری اروپایی است، وجود طاق‌ها و درگاه‌های قوسی الهام گرفته از معماری ایرانی این موازنه را بر هم زده است. بخش‌های تشکیل دهنده قلعه شوش قلعه شوش دارای 2 حیاط در اطراف و 3 ورودی است.دور تا دور بخش داخلی این قلعه ذوزنقه شکل را یک راهرو احاطه کرده است که در آن اتاق‌های متعددی وجود دارد و در همه آنها رو به حیاط باز میشود. قلعه شامل چهار برج دیدبانی است که هر کدام کاربرد خاصی داشته‌اند. یکی از آنها در غرب بنا قرار گرفته و شکلی مربعی دارد، گفته میشود که از این برج به عنوان کبوترخانه نیز استفاده شده است. برج دیگر در بخش مرکزی قلعه قرار دارد و به صورت استوانه‌ای ساخته شده است. دو برج دیگر قلعه نیز در شمال شرق و شمال غرب قرار گرفته‌اند.همانطور که گفتیم قلعه دو حیاط بزرگ دارد. یکی از حیاط‌های آن مانند تمامی قلعه‌های ساخته شده در قرون وسطی در ارتفاع بیشتری قرار دارد و زیر آن فضای تالار مانندی به چشم می‌خورد که به آن زیرزمین نیز می‌گویند. همچنین در بالاترین بخش قلعه اتاقک شیشه‌ای وجود دارد که به آن کلاه فرنگی می‌گویند اما کاربری آن به طور دقیق مشخص نیست. آثار موجود در قلعه شوش با توجه به اینکه قلعه شوش محل استقرار باستانشناسان و حفاران فرانسوی بوده یادگارهایی از کارها و فعالیت‌های آنان بین سال‌ها 1895 میلادی تا پس از انقلاب اسلامی در قلعه وجود دارد که برای بسیاری از بازدیدکنندگان به ویژه کسانی که به باستان شناسی و تاریخ علاقه‌مندند، بسیار جذاب است. از جمله این اشیا می توان به موارد زیر اشاره کرد: دستگاه تقطیر آب، به احتمال زیاد از آب تقطیر شده توسط این دستگاه، برای ظهور و چاپ عکس‌های آنالوگ استفاده می‌کردند. دستگاه پرس و مته دستی برای استفاده‌های متفرقه یک دستگاه ماشین لندروور جک دستی برای بالابردن اشیا سنگین در محوطه باستانی شوش دمنده ذغال سنگ برای افزایش حرارت ذغال سنگ گاری چهارچرخ بالابر دستی . مطالب مرتبط: آبشار شوی دزفول برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به میراث فرهنگی خوزستان با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید. شما بازدید از جاذبه های فرهنگی را ترجیح می دهید یا بازدید از جاذبه های سرگرمی را؟
شهر سرعین یکی از شهرهای توریستی و درمانی استان اردبیل می باشد که در فاصله 30 کیلومتری غربی شهر اردبیل قرار گرفته است. شهر سرعین که شهرت آن به دلیل وجود چشمه های آب گرم معدنی است سالیانه گردشگران داخلی و خارجی زیادی را به سوی خود جذب می کند و در سالهای اخیر مخصوصا در فصول بهار و تابستان تبدیل به یکی از قطب های توریستی منطقه شمال غرب ایران شده است . با منشور صلح همراه باشید تا بیشتر با سرعین آشنا شویم. جاذبه‌های گردشگری سرعین آبگرم سرعین عامل اصلی توسعه گردشگری در شهر سرعین چشمه های آب درمانی می باشد. شهر سرعین بیش از 10 چشمه آب دارد که بیشتر آنها از کوه سبلان سرچشمه می‌گیرند. چشمه گاومیش‌گلی ( به فارسی دریاچه گاومیش ) با درجه حرارت 42 تا 47 درجه، مهمترین و پرمخاطب‌ترین این چشمه‌هاست. همچنین در سالهای اخیر مجموعه آب درمانی رویال تواانسن با ارایه خدماتی بیشتر گردشگران خارجی را نیز به سوی سرعین جذب کند. از دیگر چشمه های آب درمانی سرعین می توان به بش باجیلار، قهوه سویی، آبگرم ژنرال، آب درمانی ایرانیان و آب درمانی دره لر اشاره کرد. آبشار ورگه سران منطقه ورگه سران با قاصله کمتر از 5 کیلومتر از شهر سرعین جاذبه ای مناسب برای طبیعت گردان است. آبشار ورگه سران از برخورد دو چشمه (( قیرخ بولاخ)) و (( چهل چشمه)) شکل گرفته است. هوای خوش و بی‌نظیر در کنار کوه و دره و جنگل و صدای خروش آبشار، مجموعه کاملی از طبیعت‌گردی را فراهم می‌آورد. تپه باستانی آناهیتا تپه باستانی آناهیتا یا تپه زرتشت در غرب سرعین یکی از جاذبه های گردشگری سرعین می باشد که مکاتی برای عبادت و نیایش زرتشتیان بود. در این محوطه که امروزه تنها ویرانه ای از آن جای مانده است آتشکده‌ها و معابد متعددی برپا بوده که زاهدان و عابدان زردشتی به صورت شبانه‌روز در آن به عبادت مشغول بودند . تعداد باستانی آناهیتا در تاریخ 16 فروردین ماه 1377 و با شماره 1976 در فهرست میراث ملی ایران به ثبت رسیده است. روستای ویند کلخوران روستای ویند کلخوران که در 5 کیلومتری جنوب سرعین قرار گرفته است علاوه بر طبیعت زیبای خود یکی از روستاهای باستانی و صخره ای استان اردبیل شمرده می شود. خانه‌هایی تراشیده شده در دل این کوه از زمان اشکانیان سکونتگاه مردمان منطقه بوده است. سفالینه‌های اشکانی و قوس‌های جناقی کنده‌کاری شده به سبک ساسانی و دیگر آثار به‌دست آمده، نشان میدهد که این روستا در دوره‌های مختلف از اشکانیان و تیموریان و سلجوقیان گرفته تا دوره صفوی، مسکونی بوده است. روستای شایق موقیعت روستای شایق که در مسیر پیست اسکی آلوارس قرار گرفته آن را به یکی روستای توریستی تبدیل کرده است. شایق که در فاصله 7 کیلومتری از شهر سرعین قرار گرفته است بزرگترین روستای شهرستان سرعین به شمار می رود. تپه‌های خیره‌کننده (( زال تپه سی )) و (( کلک لر تپه سی )) و مناظری هیجان‌انگیز از سبک زندگی ایل شایقی، تنها بخشی از جذابیت سفر به روستای شایق است. پیست اسکی و تله‌کابین آلوارس پیست اسکی الوارس را می توان بعد از چشمه های آل گرم دومین دلیل سفر به سرعیت برشمرد. آلوارس که از نظر وسعت بزرگترین پیست اسکی ایران محسوب می شود در ارتفاع 3200 متری از سطح دریا قرار دارد. این پیست در 24 کیلومتری سرعین و 12کیلومتری روستای آلوارس، بر دامنه‌های شرقی سبلان قرار دارد. مطالب مرتبط: معرفی غذاهای سنتی اردبیل برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به سرعین با شماره 02162714 در تماس باشید.
شهر دزفول در قسمت شمالی استان خوزستان و در دل رشته کوههای زاگرس قرار گرفته است که با طبیعتی دل ربا و بهاری سالانه گردشگران زیادی را به سوی خود جذب می کند. یکی از جاذبه های طبیعی این شهر آبشار شوی دزفول است. این آبشار در 100 کیلومتری مرکز شهر دزفول قرار گرفته است. ارتفاع 80 متری و عرض 75 تا 85 متری آبشار شوی سبب شده تا از نظر بزرگی به عنوان یکی از منحصر به فردترین آبشارهای طبیعی خاورمیانه به شمار آید. نام آبشار شوی به عنوان سی و پنجمین اثر طبیعی ملی و اولین اثر ملی خوزستان، از تاریخ ۲۹ دی ۱۳۹۳ ثبت شده است. جالب است بدانید شوی در زبان لری بختیاری به معنای لطافت است. تفریحات آبشار شوی آب بازی: حوضچه کوچک زیر آبشار گردشگران را ترغیب می کند که در فصول بهار و تابستان به دلیل عمق مناسب خود در آن شنا کنند. کمپینگ: کمپ در کنار آبشار یکی از جذابیت های سفر به آبشار زیبای شوی است، اگر لوازم این کار را دارید و از توانایی های لازم برخوردارید، این فرصت را از دست ندهید. مسیر رسیدن به آبشار : پیمایش در طبیعت به هدف رسیدن به این آبشار زیبا یکی از دلایلی است که گردشگران را به سوی خود می کشاند. برای رسیدن به شوی، بخشی از مسیر را با وسایل نقلیه می پیمایید، اما در نهایت باید حدود 2 تا 3 ساعت پیاده روی در مسیر شیب دار و سنگلاخی را به جان بخرید تا بتوانید آبشار را ببینید. پوشش گیاهی و جانوری اصلی ترین جاندارانی که در اطراف آبشار شوی زندگی می کنند شامل بز، خرس،پلنگ و سمندر ایرانی است. همچنین در اطراف آبشار شوی درختانی مانند بید، انجیر، مو، زبان‌گنجشگ، افرا، کیکم، بلوط و سایر درختان اقلیم زاگرسی دیده می شوند و در زیر آبشار و دیواره های آن گیاه پرسیاوشان و سایر گیاهان آب دوست، فرصت رشد پیدا کرده اند. بهترین فصل سفر: بدون شکن مانند سایر آبشارها فصل بهاربه دلیل پر آب بودن و جاری بودن، بهترین فصل سفر به آبشار شوی است. بازدید از این آبشار نیز در فصل تابستان خالی از لطف نیست. در فصل زمستان نیزبه دلیل اقلیم نیمه کوهستانی حاکم بر منطقه، برودت هوا نسبت به سایر مناطق استان تفاوت فاحشی دارد و به دلیل لغزنده شدن مسیر رسیدن به آبشار بازدید از آن سخت خواهد بود. آبشار شوی دوم: آبشار شوی دوم که به آن سنگ مار نیز می‌گویند، در نزدیکی آبشار شوی و در فاصله ۲۰ دقیقه‌ای از آن قرار دارد. اگر دلتان می‌خواهد تنی به آب بزنید، این آبشار را انتخاب کنید؛ چراکه عمق کمتری دارد و خطری شما را برای شنا تهدید نمی‌کند. درختان سرسبز اطراف این آبشار، منظره زیبایی پیش روی چشمانتان می‌گذارد. برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید. سفر به شمال کشور را ترجیح می دهید یا سفر به شمال خوزستان را؟
