منشور صلح پارسیان
جزیره زیبای بیوک آدا جزیره بیوک آدا یکی از زیباترین جزایر استانبول است که در مجموعه جزایر پرنس قرار دارد. جزیره بیوک آدا از زیباترین مناطق گردشگری استانبول است که گردشگران در طول سفر به این شهر زمانی را به بازدید از این جزیره اختصاص می‌دهند. مساحت جزیره بیوک آدا در حدود پنج کیلومتر مربع است و بیش از ۷۰۰۰ نفر در این جزیره زندگی می‌کنند؛ اما با توجه به جاذبه‌های گردشگری این جزیره و استقبال بالای مسافران از آن در های سیزن گردشگری تعداد ساکنان جزیره بیوک آدا در این زمان تا چند برابر افزایش پیدا می‌کند. تردد وسایل نقلیه دودزا در جزیره بیوک آدا ممنوع است و تنها ماشین‌های پلیس و شهرداری در آن تردد می‌کنند. تا چند سال پیش کالسکه‌هایی در این جزیره برای جابه‌جایی مسافران تردد می‌کردند؛ اما به‌دلیل آمار بالای مرگ و میر اسب‌های کالسکه‌ها، با تلاش پیوسته حامیان حقوق حیوانات، تردد این وسایل نیز در بیوک آدا ممنوع شد. در حال حاضر تنها ماشین‌های برقی و دوچرخه‌ها اجازه تردد در این جزیره را دارند. اگر علاقه‌مند به دوچرخه سواری یا پیاده روی در محیطی طبیعی با چشم‌انداز تماشایی هستید، جزیره بیوک آدا گزینه‌ای مناسب برای گشت و گذار در طبیعت در سفر به استانبول به شمار می‌رود. ویلاهای زیبای جزیره بیوک آدا میان بوته‌های رنگارنگ گل قرار گرفته‌اند و کوچه‌های این جزیره سرسبز و تماشایی هستند. در معماری ویلاها و خانه‌های جزیره بیوک آدا سبک معماری قرن ۱۹ میلادی به چشم می‌خورد و ویلاها روی شیب تپه‌ها قرار گرفته‌اند. از دیگر معماری‌های قابل‌توجه در جزیره بیوک آدا می‌توان به ساختمان‌های به جا مانده از دوره حکومت عثمانیان اشاره کرد. کلیساهای این جزیره با سبکی یونانی ساخته شده‌اند و توجه گردشگران زیادی را به خود جلب می‌کنند. در زمان عثمانیان بسیاری از ساکنان استانبول برای تفریح و گذراندن تعطیلات به جزیره بیوک آدا می‌رفتند و بسیاری از ویلاهای قدیمی این جزیره توسط آنها ساخته شد. اسکله‌های مختلفی در استانبول مسیر دریایی به‌سمت جزیره بیوک آدا دارند که با توجه به محل اقامت خود می‌توانید به این اسکله‌ها بروید. اسکله‌های کادیکوی، بستانچی و کارتال در بخش آسیایی استانبول و سیرکجی و کاباتاش در بخش اروپایی شهر قایق به مقصد این جزیره دارند؛ اما بهترین راه برای تردد به جزیره بیوک آدا ایستگاه کاباتاش است. در این ایستگاه بیشترین تردد به جزایر پرنس انجام میشود. ایستگاه مترو کاباتاش نیز در جوار اسکله کاباتاش قرار گرفته است و تنها دو ایستگاه با میدان تکسیم فاصله دارد. مطالب مرتبط: محله رنگی بالات استانبول برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشورصلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به استانبول با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما استانبول کلیک کنید و یا جهت دریافت مشاوره با شماره 02162714 در تماس باشید.
همه چیز درباره تاج محل هند تاج محل، این بنای مرمرین، روایت عاشقانه ای است از داستانی کهن میان شاه و ملکه در سرزمین پهناور هند. درست زمانی که معشوق از دست رفته بود و چیزی جز خاطراتش برای پادشاه دلسوخته باقی نمانده بود، عاشقِ تاج و تخت دار، خواست تا از جاودانگی شمایل خاطراتش اطمینان یابد و به این ترتیب دستور ساخت تاج محل را صادر کرد. این مرد کسی جز شاه جهان، امپراتور مغولی هندوستان نبود؛ کسی که تمثیل بی بدیلی از عشق را رقم زد و دنیا را در برابر شکوه احساسش به تعظیم وادار کرد. می گویند غم از دست دادن ملکه به قدری برای شاه جهان سنگین بود که در عرض چند ماه تمامی ریش ها و موهایش سپید شد. تاج محل مقبره مرمرین و باشکوهی است که در حاشیه جنوبی رودخانه یامونا در شهر آگرای هند واقع شده است. این مقبره سپید رنگ در سال 1632 و به دستور شاه جهان، امپراتور مغولی برای همسر عزیزش، ممتاز محل ساخته شد. مجموعه تاج محل از نظر بسیاری، بهترین مجموعه معماری مغولی است که با عنوان «گوهر هنر اسلامی در هند» و نمادی شاخص از فرهنگ و تاریخ غنی این کشور شناخته میشود. البته محبوبیت و شهرت تاج محل فراتر از این هم می رود و به راحتی نامش را می توان در میان بهترین جاذبه های دنیا قرار داد. تاج محل در واقع مجموعه مرمرین بزرگی است که وسعتش 17 هکتار بوده و شامل بخش هایی چون مقبره، مسجد، مهمانخانه و چهار باغ و موزه می شود. ساخت تمام مجموعه 22 سال به طول انجامیده و زیر نظر یکی از معروف ترین معماران ایرانی زمان و با سبک بی نظیر ایرانی-اسلامی بنا شده است. معماری تاج محل به سبب دقت بالا، تقارن بی نظیر و خصوصا وجود مرمر سپید، به قدری چشمگیر است که باعث شده این مقبره باشکوه در سال 2007 در میان لیست عجایب هفتگانه جدید جهان جای بگیرد. امروزه بسیاری برای بازدید از این بنای زیبا پا به شهر آگرا می گذارند که تعداد آن ها به بیش از هفت میلیون نفر در سال می رسد. جالب است بدانید که مجموعه تاج محل در سال 1983 در لیست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده و در سال 2016 نیز در لیست برترین جاذبه های گردشگری آسیا قرار گرفته است. تاج محل، هدیه عاشقانه امپراتور مغولی ممتاز محل، شاهدختی زیبارو، ایرانی و مسلمان بود که پیش از ازدواج ارجمند بانو بگوم نام داشت. شاه جهان تنها 14 سال داشت که ارجمند بانو را دید و یک دل، نه صد دل عاشقش شد و پس از 5 سال توانست دل شاهزاده را به دست آورد و او را به همسری خویش درآورد. شاهدخت جوان پس از ازدواج، از سوی شاه جهان به نام ممتاز محل ملقب و این چنین به همسر دوم امپراتور هند بدل شد. شاید جالب باشد که بدانید او با شاه جهان 18 سال زندگی مشترک را تجربه کرد و 14 فرزند به دنیا آورد که در میان آن ها، تنها 7 فرزند زنده ماندند. از آنجا که شاه جهان به ممتاز محل علاقه ویژه ای داشت و دوری از همسر محبوب خویش را تاب نمی آورد، در بازدید از بسیاری از مکان ها او را با خود همراه می کرد، به گونه ای که حتا در حمله‌های جنگی نیز ممتاز محل در اردوگاه جنگی و چادر دربار حضور داشت. در یکی از همین مشایعت ها، ممتاز محل باردار بود و از قضا ماه‌های آخر بارداری خود را سپری می‌کرد. ملکه ممتاز محل در حالی که تنها 39 سال داشت، در حین تولد چهاردهمین فرزند خود، گوهر بگوم از دنیا رفت. برای ساخت تاج محل، زمینی را در جنوب شهر محصور آگرا در نظر گرفتند. شاه جهان که می خواست تاج محل از امنیت کافی برخوردار باشد، به دنبال زمینی دور از دسترس دیگران بود و از پرداخت هزینه های گزاف هم ابایی نداشت. به این ترتیب بهای بسیاری را برای به دست آوردن زمین پرداخت و توانست با اهدای قصری بزرگ در مرکز شهر آگرا به ماهاراجا جای سینگ، یکی از اشراف شهر، زمین تاج محل را به دست آورد. این زمین مساحتی در حدود 1.2 هکتار داشت و مسطح نبود؛ به همین دلیل قسمت های بلند آن را حفر کرده و قسمت های پست را با خاک پر کردند تا در نهایت سطحی صاف با ارتفاع 50 متر بالاتر از سطح رودخانه پدید آوردند. مطالب مرتبط: ۱۰ جاذبه توریستی شگفت انگیز در ژاپن که باید ببینید برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفربه هند با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.
خانه لاری ها ی یزد بیش از 270 سال پیش بود که خاندان لاری‌ها برای تجارت از استان فارس به یزد آمدند و در نقاط مختلف شهر ساکن شدند. سال 1286 هجری قمری و دوره سلطنت سلسله قاجار، خانه لاری‌ها در شهر یزد ساخته شد. مالک این خانه یکی از تجار برجسته لاری در شهر یزد به نام حاج محمد ابراهیم لاری و بنیان گذارش حاج غلامحسین ملازینل بود. در و دیوارهای خانه مامنی برای نسل‌های مختلف خاندان لاری‌ها شدند و قد کشیدن فرزندان خاندان را به تماشا نشستند تا این که خانه از رونق افتاد و کاربری‌های دیگری پیدا کرد. تا اواخر دوران حکومت رضا شاه پهلوی، خانه لاری‌ها، به عنوان یکی از خانه‌های اعیان و اشراف دوران خود مورد توجه خاص و عام بود اما به علت موروثی شدن به متروکه‌ای تبدیل شد و خسارات و آسیب‌های جدی به آن وارد آمد. این خانه برای مدتی خانقاه نعمت اللهی (محل زندگی دراویش مسلک نعمت اللهی) نیز بود و دراویش در آن گرد هم می‌آمدند. در سال 1363 این بنای تاریخی توسط میراث فرهنگی یزد از صاحبش که در آن زمان آقای علی یزدی نژاد بود خریداری و مرمت شد و به عنوان محل اداره میراث فرهنگی مورد استفاده قرار گرفت. امروز این بنا به عنوان یکی از نمونه‌های معماری اصیل ایرانی علاقه‌مندان بسیاری را به درون خود می‌کشاند. بنای خانه لاری‌ها تحت تملک سازمان اسناد و کتابخانه ملی قرار دارد و از سال 1385 قسمت‌هایی از آن برای استفاده اداری و برپایی موزه اسناد ملی در اختیار این سازمان قرار گرفته است. با قدم گذاشتن به درون این خانه، ویژگی‌های معماری یزدی را در جای‌جای آن می‌بینید. ویژگی‌هایی مثل حفظ حریم خانه از نگاه نامحرم، همبستگی فضاهای مختلف، احترام به حریم خصوصی، چیدمان اصولی فضاها در کنار هم و غیره همه‌وهمه در خانه لاری‌ها دیده می‌شوند. این خانه مساحتی برابر 1700 متر و زیربنایی معادل 1200 متر را به خود اختصاص داده و مجموعه‌ای از 3 حیاط و 6 باب خانه به همراه ایوان‌ها، تالارها، اتاق‌ها و یک سردر و هشتی را در خود جای داده است. امروزه در سراسر خانه، اسناد تاریخی به نمایش درآمده و اینجا را تبدیل به موزه اسناد کرده‌اند تا سفر تاریخی شما را تکمیل کنند. این خانه به تلویزیون هم راه پیدا کرد و به عنوان لوکیشن یکی از سریال‌های معروف به نام حانیه مورد استفاده قرار گرفت. نام این اثر از تاریخ 24 بهمن ماه سال 1375 با شماره ۱۸۳۷ در فهرست آثار ملی ایران قرار دارد. اصلی‌ترین قسمت خانه لاری‌ها حیاط بزرگ آن است که به عنوان حیاط اصلی در نظر گرفته میشود؛ حیاطِ مستطیلی شکلی در امتداد شمالِ‌شرقی-جنوبِ‌غربی بنا قرار دارد. جبهه‌های جنوب‌غربی و شمال‌شرقی و قسمت‌های جنوب‌شرقی و شمال‌غربی این حیاط وسیع تفاوت‌هایی با هم دارند. به سمت جنوب‌غربی بچرخید و در پیش رویتان ایوان بلندی را ببینید که اختلاف ارتفاع فاحشی میان این بخش و شمال حیاط ایجاد کرده است. اختلافی که ارزش و اهمیت این قسمت از ساختمان را به رخ می‌کشد. گرمای هوا که بیشتر شود، این ایوان غنیمتی در خانه به شمار می‌رود چرا که وجود آن در ضلع جنوبی و جنوب‌غربی باعث وجود سایه میشود. اهالی خانه را تصور کنید که در فصل تابستان در ایوان می‌نشستند و به دور از تابش مستقیم خورشید هوای خنکی را تجربه می‌کردند. در مرکز بخش جنوب‌شرقی حیاط وضعیتی کاملا متفاوت به چشم می‌آید و فضاهای بسته خودنمایی می‌کنند. در مرکز این بخش یک اتاق پنج دری جا خوش کرده و در اطراف آن ایوان‌های کوچک و باریکی دیده می‌شوند. هم ردیف با این قسمت‌ها، یک اتاق سه دری و ایوان کوچکی قرار گرفته است. در کنار همه این فضاهای بسته، راهروهایی هم هستند که به عنوان فضای نیمه‌باز شناخته می‌شوند و در حد فاصل فضاهای بسته قرار گرفته‌اند. بر روی حوض لاجوردی میان حیاط تختی قرار دارد که با سه پله از سطح حیاط جدا میشود و نیمی از فضای حوض را اشغال می‌کند. این تخت و فضای آن اصطلاحا غروب‌نشین یا سایه‌نشین نامیده میشود. ایوان بلند و دهانه وسیع آن، حیاط را به درون خود کشیده و پیوند خاصی را در مرز این دو قسمت به وجود آورده است. دیوارهای داخلی ایوان یکی از پرکارترین قسمت‌های حیاط اصلی را به نمایش می‌گذارند که در ادامه تزییناتِ دیوارِ حیاط، امتداد یافته‌اند. این ویژگی‌ها ایوان را یکی از قسمت‌های مهم حیاط اصلی جلوه میدهد. دلیل دیگری که اهمیت و منزلت این ایوان را افزایش میدهد، اتاق‌ها و گوشوارهایی (اتاق هایی در چهار سوی ایوان) است که در اطراف آن و در دو طبقه شکل گرفته‌اند و درها و پنجره‌های شان به ایوان گشوده میشود. در پشت ایوان، بادگیر بلندی قد برافراشته که از داخل حیاط به خوبی مشخص است. اتاق‌های این عمارت با سه پله که با سنگ‌های مشبک‌کاری تزیین شده است از حیاط جدا می‌شوند. اتاق‌های چهارضلعی دورتادور حیاط را در بر گرفته‌اند و در هر ضلع با درهای چوبی به یکدیگر راه دارند. هنر گچ‌بری و رنگ بنفش در داخل اتاق‌ها به زیبایی به‌کاررفته است. سقف مسطح اتاق‌ها را با تیرهای چوبی پوشانده‌اند و روی آنها توفال‌کاری (گچ‌کاری بر روی آهن توری) و بر روی توفال‌ها نیز نقاشی گل‌وبوته دارد. هر یک از 22 اتاق این مجموعه با نام خاصی مشخص شده و کاربرد خاصی داشته‌اند. اتاق سه دری مخصوص بچه‌ها و اتاق پنج دری مخصوص خانواده و اتاق ارسی با درب کشویی به سمت بالا همگی در این عمارت قرار دارند. مطالب مرتبط: موزه آب یزد برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به یزد با شماره 0216714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.
برج دختر | KIZ KULESI برج میدن یا برج دختر استانبول، ساختمانی کوچک اما فریبنده است که بر روی جزیره ای کوچک در میان تنگه بسفر جای گرفته است و یکی از جاذبه های محبوب استانبول به شمار می رود. این برج که با نام لیندر و دامالیس هم شناخته می شود، قدمتش به دوران بیزانسی ترکیه، یعنی نزدیک 1000 سال پیش بر می گردد و در زمان های مختلف کاربری های مختلفی داشته است؛ زمانی به عنوان محل دریافت عوارض، در دوره ای به عنوان برج دفاعی و زمانی نیز به عنوان فانوس دریایی کاربرد داشت. همچنین در دوره هایی در قرن 19 میلادی، به عنوان بیمارستان موقتی و ایستگاه رادیویی مورد استفاده قرار می گرفت. در حال حاضر این برج به عنوان یکی از موزه های استانبول شناخته می شود و در اتاق خود میزبان رستورانی نُقلی و دوست داشتنی است. از آن جا که از تولد برج دختر، بیش از 1000 سال می گذرد، طبیعی است که در این دوره طولانی فراز و نشیب های بسیاری را پشت سر گذاشته باشد. این برج زمانی تنها ارتفاعی 9 متری و شکلی مربعی داشت؛ اما بر حسب گذر زمان، تغییرات بسیاری یافت و امروزه وقتی به سراغ برج میدن بروید، با چیزی متفاوت از شکل اولیه آن مواجه می شوید. برج دختر امروزه سازه ای مربعی در پایه است که قدری بالاتر به بالکنی هشت ضلعی مزین می شود. درست در بالای تنها اتاق برج نیز گنبدی سنگی به چشم می خورد که در مرکز آن میله ای مرتفع قرار گرفته است. امروزه ارتفاع کلی برج با احتساب میله به 23 متر می رسد و بدنه برج نیز از بتن ساخته شده است. اگر خود را به اسکله اوسکودار استانبول برسانید، به راحتی می توانید با قایق ها فاصله 200 متری تا برج میدن را پشت سر بگذارید و به این سازه زیبا و سفید رنگ برسید. وارد برج و موزه دختر شوید؛ در این بخش با مشاهده نقاشی های دیواری و بزرگ می توانید همزمان از داستان های برج دختر سر در بیاورید و سپس از پله ها بالا بروید و برای صرف غذایی متفاوت در رستوران برج بنشینید. یکی دیگر از ویژگی های برج دختر آن است که به شما این امکان را می دهد تا از بالای برج و یا با استفاده از دوربین های دوچشمی کنار جزیره، به تماشای شهر استانبول مشغول شوید. برخی از منابع می گویند چند سال پس از احداث این برج، در سال 341 پیش از میلاد، یکی دیگر از فرماندهان یونانی به نام چارلز، درست در همین محل و بر بالای ستون های مرمرین برج، مقبره ای به یاد همسر از دست رفته اش بنا کرد. در طی آن سال ها برج مورد نظر معماری خاصی نداشت تا آن که هزار و اندی سال از این وقایع فاصله گرفت. در سال 1110 میلادی، امپراتور وقت روم شرقی، آلکسیوس یکم دستور ساخت دو برج مراقبت را در تنگه بسفر صادر کرد. محل ساخت یکی از آن ها منطقه مانگانا (Mangana) (محل کنونی کاخ توپکاپی و بخش اروپایی استانبول) و دیگری در جزیره کوچک و نزدیکی ساحل آسیایی در نظر گرفته شد. در واقع هدف آلکسیوس یکم ایجاد برج مراقبتی بود که رفت و آمد کشتی های خارجی را کنترل کند. برجی که بر روی جزیره ساخته شد، ساختمانی چوبی بود که با دیواری سنگی محافظت شده و با زنجیری آهنی به برج دیگر در مانگانا متصل می شد. خود برج نیز با دیواری دفاعی به ساحل وصل می شد. جالب آن که امروزه بخش هایی از این دیوار درون آب باقی مانده اند. پس از آن که امپراتوری عثمانی قسطنطنیه را فتح کرد، دستور داد تا برج دختر استانبول را با سنگ بازسازی کنند و چندین توپ درون آن قرار دهند تا به وقت نیاز، کشتی ها و قایق های دشمن را مورد هدف قرار دهند. با این همه از برج بیشتر به عنوان برج دیده بانی و محلی برای برگزاری تشریفات نظامی استفاده می کردند. چیزی که در حال حاضر از معماری برج به جا مانده، یادگاری از بازسازی و رسیدگی ها در دوره عثمانی است. چرا که این برج فراز و نشیب بسیاری را پشت سر گذاشت و بارها تخریب شد. به طور مثال در سال 1510 میلادی بود که برج دختر در اثر زلزله ای شدید نابود شد؛ اما چیزی نگذشت که به دستور امپراتور وقت، سلطان سلیم، خسارات آن برطرف شد. پس از آن برج میدن با شکل و شمایل جدیدش، کاربری جدیدی هم پیدا کرد و این بار به عنوان فانوس دریایی به کار رفت. توپ های موجود در جزیره نیز وجهه جنگ طلبانه خود را از دست دادند و در مقابل از آن ها به هنگام جشن و شادی استفاده می کردند. مثلا هنگامی که سلطان سلیم به قصد تاج گذاری وارد استانبول می شد، در مراسم جشن و پایکوبی توپ در کردند. در سال های 1830-1831 میلادی وَبا در میان مردم منطقه شهر قسطنطنیه شیوع پیدا کرد و برج دختر وظیفه ای جدید به عهده گرفت. این بار برج میدن شاهد زخم ها و دردهای افراد مبتلا به وبا بود، چرا که از این برج به عنوان محلی برای قرنطینه بیماران استفاده کردند؛ اما این وظیفه زودهنگام دیری نپایید و در سال 1832 میلادی بار دیگر برج میدن مورد توجه امپراتور قرار گرفت و به دستور سلطان محمود دوم، برج دختر را بازسازی کردند. در این زمان به دستور سلطان، به زیباسازی برج دختر نیز مشغول شدند و خطاطی ها و تصاویری از نشان سلطان را بر سر در و بخش مرمرین برج اضافه کردند. مطالب مرتبط: 10 شهر توریستی ترکیه برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به استانیول با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.
عروسک ماتروشکا | سوغات روسیه ماتریوشکا(Matryoshka) که گاهی آن را حتی ماتروشکا هم می خوانند، عروسک روسی است که در هر کجای دنیا آن را به هرکسی هدیه دهید بدون معطلی خواهد فهمید که این عروسک متعلق به کدام کشور است و شما آن را از کجا آورده اید! واژه ی ماتریوشکا برگرفته از اسم های روسی ماتریونا(Matryona) و ماتریوشا(Matriosha) است که برای دختران روس به کار می رود. حرف ک در ماتروشکا، به عنوان صفت تصغیر به کار می رود. به این ترتیب ماتریوشکا به عنوان مادر کوچک یا ماتریوشای کوچک معنا می شود. این عروسک ها در ابتدا اسباب بازی کودکان بوده اند اما قدمت تاریخی آن ها و پیشینه ی بیش از ۱۰۰ ساله ی این عروسک ها و فرم هنری آن ها که می توان از آن برای دکور استفاده کرد، سبب شده است که ماتریوشکا چیزی فراتر از یک اسباب بازی برای مردم روسیه باشد. در واقع استعاره ای از یک مادر باردار است که ماتریوشکا یا به معنای دیگر نوزادی در شکم خود دارد و این تسلسل ادامه پیدا می کند. ماتریوشکا تبدیل به نماد باروری و مادرانگی در روسیه شده است و از اهمیت جایگاه مادر در فرهنگ مردم روسیه حکایت می کند. این عروسک ها معمولا به صورت تخم مرغی و بیضی شکل ساخته می شوند. تاریخ ساخت این عروسک روسی به سال ۱۸۹۰ میلادی باز می گردد و الهام گرفته از عروسک های سوغات ژاپن است. اگر چه اصل ساخت اشیای تو در تو در روسیه از مدت ها قبل رسم بوده است و امری جا افتاده بوده اما این عروسک ها، تبدیل به نمادی زیبا و جذاب از روسیه تبدیل شدند. وسایلی همچون سیب های تراشیده شده ی چوبی و تخم مرغ های عید پاک از جمله سبک وسایلی بودند که به این صورت ساخته شده است. ساخت ماتریوشکا به شکل دختر و یا همان مادر، به آنجا باز می گردد که سرگئی مالیوتین نقاشی از کارگاه هنری مردمی از املاک آبرامتسوو، صنعتگر مشهور روس و از دوست داران هنر ساوا مامونتوو، مجموعه ای از عروسک های چوبی ژاپنی را که ۷ نماد بخت و اقبال را نشان می داد، دیدند. امروزه بسیاری از هنرمندان با استعداد روسی در نقاشی عروسک های ماتریوشکا نیز تخصص دارند که مقولات تخصصی از اشیاء، مردم و طبیعت را به تصویر می کشند. تصاویری که بر روی این عروسک های تو در تو نقاشی می شوند و این نقاشی ها هم لزوما شبیه به هم نیستند. سازندگان اولیه عروسک‌های ماتروشکا از زمان ابتدایی خود تا امروز توسط صنعتگران و هنرمندان مختلفی در روسیه ساخته شده‌اند. این عروسک‌ها به طور اصلی توسط صنعتگران و هنرمندان دستی ساخته می‌شوند که در اکثر موارد به صورت خانوادگی یا در کارگاه‌های کوچک فعالیت می‌کنند.ساختن عروسک‌های ماتروشکا به عنوان یک صنعت دستی، فرآیندی زمان‌بر و حرفه‌ای است که مهارت‌های خاصی را می‌طلبد. هر عروسک ماتروشکا از چندین لایه چوب ساخته میشود که هر لایه بزرگتر از لایه قبلی است و در داخل یکدیگر قرار می‌گیرند. هر لایه از عروسک با دقت بیشتری نقاشی و تزیین میشود. این عروسک‌ها معمولاً با رنگ‌های روشن و زیبا تزیین می‌شوند و شخصیت‌های مختلف، مناظر طبیعی، گلها و الگوهای متنوعی روی آنها نقاشی میشود.با توجه به اینکه ساختن عروسک‌های ماتروشکا فرآیندی دستی و دقیق است، هنرمندان و صنعتگران مختلفی در سراسر روسیه این فرآیند را انجام می‌دهند و هر کدام از آنها سبک و خصوصیات خود را در این هنر به کار می‌برند. از این رو، نمی‌توان به طور دقیق یک سازنده یا یک گروه خاص را به عنوان سازنده‌های اصلی این عروسک‌ها مشخص کرد، بلکه این هنر به عنوان یک صنایع دستی محلی و فرهنگی در سطح کلان توسط گروه‌های مختلف از هنرمندان و صنعتگران در روسیه تولید میشود. مطالب مرتبط: مترو مسکو برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 د رتماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.
محله جلفا اصفهان نوجُلفا یا جُلفای نو، یک محله کهن ارمنی نشین است که در عصر صفویان، در شهر اصفهان، در کنارهٔ جنوبی زاینده رود بنا شد. نامِ جلفای نو، از نام شهر جلفا در کرانه رود ارس گرفته شده‌است که ساکنان اصلی آن ارمنیان هستند. ارمنی‌های جلفای نو در زمان شاه عباس یکم صفوی در سال ۱۰۱۳ق. (۱۶۰۵م) از آنجا به اصفهان کوچانده شدند.نزدیک به ۴۰۰ سال قبل به دستور شاه عباس صفوی مردم یک شهر خانه و کاشانه خود را رها کرده و وارد شهر جلفا که هم‌اکنون در خاک آذربایجان قرار دارد، شدند. مردم این شهر که همگی ارامنه بودند، پاییز و زمستان سختی را در مسیر گذراندند، اما با آمدن فصل بهار راهی استان‌های اصفهان و چهار محال و بختیاری شدند. حدود ۳۰۰۰ خانوار از این گروه وارد شهر اصفهان شده و پادشاه برای ثابت کردن حسن‌نیت خود، زمین‌هایی را در حاشیه زاینده رود به آنها هدیه کرد. این زمین‌ها هم‌اکنون به یک شهرک بسیار زیبا با معماری بی‌نظیر تبدیل شده و نام آن با توجه به مامن اصلی ارمنی‌ها، جلفای نو انتخاب شد. به مرور زمان ارمنی‌های دیگر هم به این محله آمدند و خانه‌ها کاملا به شیوه آنها ساخته شد. پس از ساخت خانه‌ها، نوبت به ساخت کلیساها رسید تا محله کاملا رنگ و بوی مسیحی بگیرد. محله جلفای اصفهان دارای یک خیابان طویل بوده که از غرب تا شرق کشیده شده است. خانواده سرشناس خواجه سرافرازیان در راس غربی این محله و خانواده معروف یمانیان هم در راس شرقی آن سکونت گزیدند، تا نام دروازه غربی سرافرازیان و دروازه شرقی یمانیان بر سر زبان‌ها بیفتد. اسکان و حیات ارامنه در جلفای نو شاه عباس توجه خاصی به ساکنان جلفای قدیم داشت و دستور داد تا آنها را سواره، از رودخانهٔ ارس به تبریز، انتقال دهند. پس از اقامت و استراحت در تبریز با آمدن فصل بهار به سمت گیلان، مازندران و قزوین حرکت کرده و درنهایت در اصفهان نقل مکان کردند. طبق منابع موجود تعداد ارامنهٔ ساکن شده در جلفای نو اصفهان (در سال ۱۰۱۴ق/۱۶۰۵م) نزدیک به شصت تا هفتاد هزار نفر بود، که با در دست داشتن امکانات رفاهی و همچنین وام‌هایی برای تأمین حقوق اجتماعی و مذهبی خود و صادر شدن فرامینی از سوی شاه عباس، استقلال حیات در سرزمین جدید خود (جلفای نو) را به‌دست آوردند.در پی امکانات یاد شده، ساختار اداری شامل کلانتر و داروغه برای انجام امور اداری و حقوقی به‌وجود آمد، که حاکی از عطای استقلال و خودمختاری به ساکنان جلفای نو، از سوی شاه عباس بود. کلیساهای جلفا کلیسای وانک کلیسای وانک را می‌توان یکی از اصلی‌ترین و مهمترین کلیساهای جلفا به حساب آورد که از آن با نام کلیسای جامع ارامنه اصفهان هم یاد میشود، البته ارمنی‌های ساکن اصفهان نام این کلیسا را آمنا پرکیچ به معنای کلیسای نجات دهنده مقدس گذاشته‌اند. مساحت این کلیسا در حدود ۸۷۳۱ مترمربع بوده که ۳,۸۵۷ مترمربع آن را ساختمان و بقیه آن را فضای سبز تشکیل میدهد. وانک یکی از کلیساهای تاریخی استان اصفهان است که در زمان شاه عباس دوم و بر اساس معماری کلیسای سنت استپانوس در جلفای آذربایجان ساخته شد. این کلیسا دارای گنبدی عظیم بوده و دیواره‌ها و طاق‌های بلندی دارد، همچنین نقاشی‌ها و طلاکاری سقف این بنا بسیار حیرت‌انگیز و مشهور است، تا اندازه‌ای که چشم همگان را به خود خیره می‌کند. کلیسای بیت لحم کلیسای بیت لحم مربوط به دوران صفوی بوده و در سال ۱۶۲۸ میلادی بنا نهاده شده است. این کلیسا در نزدیکی میدان جلفا اصفهان و دو کلیسای هاکوپ و مریم مقدس واقع شده است. این کلیسای نسبتا بزرگ، توسط شخصی به نام خواجه پطرس ولیجانیان که یکی از بازرگانان معروف دوران صفوی بود، ساخته شد و هم‌اکنون وی و برخی از اعضای خانواده او در حیاط این کلیسا آرام گرفته‌اند.کلیسای بیت لحم به رغم نقاشی‌های زیبایی که در فضای داخلی و نمای بیرونی آن کشیده شده، به یکی از باشکوه‌ترین کلیساهای اصفهان تبدیل شده و بزرگترین گنبد را در میان آنها دارد. معماری این کلیسا بسیار هنرمندانه و حرفه‌ای انجام شده است، تا جایی که نام این کلیسا در لیست ۲۳ کلیسای زیبای جهان در روزنامه دیلی تلگراف که در سال ۲۰۱۶ منتشر شد، به چشم می‌خورد. بد نیست بدانید که نام کلیسای بیت لحم در تاریخ ۱۷ اسفند سال ۱۳۸۱ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. کلیسای سرکیس کلیسای سرکیس مربوط به دوران صفوی بوده و در سال ۱۶۵۹ میلادی ساخته شده است. نام کلیسای سرکیس در ابتدا آمناپرکیچ مقدس بود، اما در سال ۱۸۵۰ میلادی که این کلیسا ویران شد، وسایل آن بنا به سرکیس انتقال پیدا کرد و نام آن هم تغییر یافت. جالب است بدانید که این کلیسا دارای دو گنبد است که هر کدام دارای هشت نورگیر هستند. نقاشی‌های زیبایی در بخش‌های مختلف این کلیسا به تصویر درآمده بود که به دلیل مرمت‌های بسیار از بین رفتند و هم‌اکنون تنها نقاشی‌های روی گنبد باقی مانده‌اند. این بنا در تاریخ ۱۷ اسفند ۱۳۸۱ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. مطالب مرتبط: مسجد شاه اصفهان برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.
ایران، کشوری پهناور در منطقه خاورمیانه با تنوع مختلف فرهنگی از شمال تا جنوب ، شرق و غرب خود آیین ها و مراسم های فرهنگی فراوانی دارد. رقص محلی یکی از مهمترین آیین فرهنگی در اقوام ایران زمین است. معمولا در بسیاری از این رقص ها از دستمال استفاده می شود یعنی دستمال رقص از اصلی ترین مشخصه رقص در اقوم ایرانی است. با منشور صلح پارسیان همراه باشید تا بیشتر با دستمال رقص در اقوام ایرانی آشنا شویم. معنا و مفهوم وجود دستمال در رقص اقوام ایرانی دستمال در برخی از رقص‌های محلی ایرانی‌ها، حکم همان سلاح را دارد. رنگ دستمال‌ها هم در میان برخی اقوام، معنا و نشانی خاص دارد. برای مثال، بعضی اوقات دستمال‌های سفید به معنی صلح و دستمال قرمز به معنی آمادگی برای جنگ و دفاع هستند. گاهی این دستمال‌های رنگی یکی، دوتا یا چهارتاست که در دستان اولین و آخرین فرد گروه است و معنای یکسان بودن همه اعضا و افراد جامعه را میدهد.اینگونه رقص‌هایی را که با در دست گرفتن دستمال انجام می‌شوند، بیشتر می‌توان در میان اقوام کرد، لر و قشقایی مشاهده کرد. وقتی یک تیم از مردان و زنان گرد هم می‌آیند و دایره‌وار با لباس‌های سنتی، دستمال به دست می‌گیرند و پاها را جلو و عقب می‌برند، نشانه اتحادی است که در میان آنها وجود دارد.معمولاً در رقص‌های گروهی محلی، افرادی که در ابتدای گروه می‌رقصند، حکم فرمانده و هدایت کننده گروه را به عهده دارند. این نماد به خصوص در میان زاگرس نشینان معنای بیشتری دارد، چون گروه رقصندگان حکم یک گروه نظامی را برای آنها دارد که فرمانده ارشد با دستمال هدایت گروه را انجام میدهد. در مجموع می‌توان معانی مختلفی را از به‌کار بردن دستمال در میان اقوام مختلف، برداشت کرد. دستمال گردانی کردها به‌طور حتم رقص کردی بخشی از آیین نمایشی کردهاست که به صورت گروهی اجرا میشود و از ریشه‌دارترین رقص‌هایی است که در ایران و در میان اقوام ایرانی انجام میشود. در رقص کردی ، وقتی رقصندگان پنجه دستانشان به هم گره خورده، در سمت چپ و راست حرکت می‌کنند و نفرات کناری، دستمالی (دستمال رقص) به دست دارند و نقش هدایت کننده را ایفا می‌کنند، گاهی فقط یک نفر دستمال رقص کردی را به دست می‌گیرد که به آن «سر چوپی» می‌گویند، گاهی هم دو نفر در دو طرف گروه دستمال به دست می‌گیرند و به این ترتیب ریتم و شور رقصندگان را با تکان دادن دستمال به عهده می‌گیرند. در رقص کردی معمولاً رقصنده اول با دو دستمال رنگی به انجام حرکات نمایشی و فردی می‌پردازد و توانایی و تبحر خود را در رقص به نمایش می‌گذارد. به این نوع رقص (( دو دستماله )) می‌گویند که بیشتر در مناطق کردستان و به‌خصوص کرمانشاه و ایلام رواج دارد. دستمال گردانی قشقایی‌ها رقص دستمال یکی از زیباترین مشخصه ها در رقص قشقایی است. وقتی که هر یک از زنان و مردان دو دستمال در دست می‌گیرند و در اطراف یک دایره بزرگ قرار می‌گیرند، جلوه‌ای از رنگ و شادی به‌وجود می‌آید. آنها با آهنگ کرنا و دهل، دستمال‌ها را در هوا می‌رقصانند و با حرکات موزون به کار خود ادامه می‌دهند. رقص دستمال بازی در میان ایل قشقایی «یاقلق آتما» نام دارد. دستمال بازی زنان قشقایی به (( هلی )) مشهور است. این رقص با ریتمی آهسته شروع میشود که بعد از چند دقیقه کمی تند و بعد به ریتم متوسط در می‌آید. رقص در ایل قشقایی نماد و نشانه‌ای از اتحاد، همبستگی و دوستی است. دستمال گردانی بختیاری‌ها دایره‌وار ایستادن زنان و مردان و تکان دادن دستمال‌های رنگارنگ، همراه با انجام حرکاتی موزون و رقصیدن، یکی از مشخصه‌های مراسم عروسی و شادی لرهای بختیاری است. زنان با لباس‌های رنگارنگ محلی و مردان با شلوار دَبیت و چوقا می‌رقصند و هر از گاهی صدای کِل زدنِ زن‌ها و گالِه مردان به گوش می‌رسد.در میان ایل بختیاری، رقصی به نام (( رقص دستمال بازی)) یا (( دسمال بوزی )) وجود دارد که با دستمال رقص لری انجام میشود و در آن زنان و دختران و مردان در یک دایره قرار می‌گیرند و هر کدام با دو دستمال حرکات رقص پا و رقص دستمال اجرا می‌کنند و این افراد لباس‌های محلی و زیورآلات سنتی هم به همراه دارند و هر یک دو دستمال در دست می‌گیرند و با تکان دادن دست‌ها و پاهایشان و با جلو و عقب رفتن در یک محیط، دایره‌ای می‌رقصند. از آنجایی که این رقص بیشتر در مراسم عروسی انجام میشود، می‌توان گفت که دستمالی که در آن استفاده می‌کنند هم دستمال رقص عروسی است. دستمال گردانی خراسانی‌ها درست است که خراسان را بیشتر با مراسم رقص با چوب آن می‌شناسیم، اما در قسمت جنوبی آن، مراسم دیگری هم مثل استکان بازی، چادر بازی و دستمال بازی وجود دارد که می‌تواند در این لیست قرار بگیرد و آن را کامل‌تر کند. مطالب مرتبط: قلعه فلک الافلاک برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید. جهت رزرو تور با شماره 02162714 در تماس باشید.
جنگل دوهزار تنکابن یکی از مشهورترین جاذبه های توریستی استان مازندران می باشد که در قسمت غربیاین استان و بخش خرم آباد شهرستان تنکابن قرار گرفته است. زمانی که از سمت تنکابن به سمت این پهنه سرسبز حرکت می‌کنید، تقریبا در تمام طول مسیر رودخانه دوهزار (که از ارتفاعات الموت سرچشمه می‌گیرد) و درختان هیرکانی، راش، چنار و ... شما را همراهی می‌کنند. پیاده‌روی در دل طبیعت، آبوهوای دل‌پذیر، شکم‌گردی تجربه‌های دلچسبی‌اند که دوهزار برای شما رقم خواهد زد.جالب است بدانید که در سال 72 معاونت سیاسی استان مازندران، ایجاد دهستان دوهزار به محوریت روستای امامزاده قاسم را تصویب کرد. از آن موقع بود که نام این منطقه بیش از پیش بر سر زبان‌ها افتاد و طبیعت‌گردان و مسافران راه دوهزار را یاد گرفتند. با منشور صلح همراه باشید. دیدنی ها و تفریحات جنگل دوهزار جربه رانندگی در جاده دوهزار: بدون شک رانندگی در جاده دوهزار یکی از لذت بخش ترین تجربه های رانندگی در داخل ایران است. از زمانی که از سمت تنکابن به سمت جاده دوهزار به راه میفتید زیبایی‌های مسیر آغاز میشود. تصور کنید که در یک جاده دو طرفه در حال رانندگی هستید، یک سمت شما رودخانه خروشان دوهزار در جوش و خروش است و درختان در تمام طول مسیر همراه شما هستند. حالا به این تصویر مه و نم باران را هم اضافه کنید. تجربه پیک نیک و عکاسی با رعاایت نکات امنیتی و محیط زیستی: گردشگران در هر جایی که مناسب دیدند می توانند با رعایت نکات امنیتی و محیط زیستی در این جنگل زیبا لحظات تکرار نشدنی را تجربه کنند. در حاشیه رودخانه پیک‌نیکی برپا کنید و از بودن در طبیعت لذت ببرید. در بخش‌هایی از مسیر، به خصوص در قسمت‌های ابتدایی سکوهایی برای برپایی چادر هم وجود دارند. همچنین در بخش‌هایی از مسیر، مجموعه‌های گردشگری به چشم می‌خورند که در ازای دریافت هزینه تخت، آلاچیق و سرویس بهداشتی در اختیار شما می‌گذارند. تجربه خوردن ماهی کبابی را از دست ندهید: یکی دیگر از تجربه های که گردشگران می توانند در جنگل دوهزار انجام دهند لذت خوردن ماهی کبابی است. در دوهزار چندین استخر پرورش ماهی وجود دارد که می‌توانید از آنها ماهی تازه تهیه کنید. برخی از این استخرهای پرورش ماهی، خودشان برای شما ماهی را روی آتش کباب می‌کنند و بساط یک ناهار خوشمزه را می‌چینند. به جز ماهی‌کبابی، در طول مسیر، با دکه‌هایی روبرو خواهید شد که آش محلی و دیگر خوشمزه‌ها را برای عرضه به گردشگران آماده کرده‌اند. زیارت و نماز: در جنگل دوهزار چندین امامزاده قرار دارد که معروفترین آنها امامزاده قاسم (ع)است. در این مکان ها می توانید به زیارت، اقامه نماز و استراحت بپردازید. موزه مردم شناسی دوهزار یا برسه موزه مردم شناسی یکی دیگر از جاذبه های گردشگری منطقه توریستی جنگل دوهزار است که در امام زاده قاسم و روستای میانکاله قرار گرفته است. بازدید از این موزه با آداب و رسوم، نوع پوشش، خرده فرهنگ‌ها و ابزارآلات مربوط به زندگی مردم در گذشته بیشتر آشنا خواهید شد. جالب که بدانید ساختمان این موزه از چوب ساخته شده است و اشیای آن هم بیشتر به دوره قاجار تعلق دارند. بهترین فصل سفر مثل سایر جنگل های ایران بدون شک بهترین فصل سفر به جنگل دوهزار، فصل بهار و تابستان است. در فصل بهار زیبایی و سرسبزی جنگل صد چندان می شود در فصل تابستان نیز که در شهرهای شمالی هوا به شدت گرم و شرجی است اینجا هوا خنک است و رطوبت ندارد. البته جنگل در فصل زیبای پاییز نیز زیبایی خودش را دارد و عکاسان خوش ذوف را به سوی خودجذب می کند. فقط ممکن است در فصل زمستان بارش برف، تردد در جاده را با مشکل روبرو کند که قبل از سفر باید حتما این نکته را بررسی کنید. برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.
شرکت هواپیمایی کاسپین یکی از شرکت های هواپیمایی خصوصی ایران است که در سال 1371 و با همت جمعی از اعضای صنعت هواپیمایی کشور فعالیت خود را آغاز کرد. قطب پروازی این ایرلاین فرودگاه مهرآباد تهران است و فرودگاههای مشهد و اصفهان شهرهای کانونی کاسپین به شمار می آیند. ایرلاین کاسپین در حال حاضر با 11 فروند هواپیما فعالیت خود را ادامه می دهد. با منشور صلح پارسیان همراه باشید تا بیشتر با این ایرلاین آشنا شویم. ناوگان هواپیمایی شرکت هواپیمایی کاسپین همانطور که در بالا نیز اشاره شد ایرلاین کاسپین در حال حاضر 11 فروند هواپیما دارد که شامل 6 فروند بویینگ 737 و 5 فروند ام دی است که به بیش از 20 مقصد داخلی و خارجی پرواز برنامه ریزی شده انجام می دهند. مسیرهای پروازی کاسپین ایرلاین کاسپین به بیش از 20 مقصد داخلی و خارجی خدمات پروازی انجام میدهد که 18 مقصد داخلی و 2 مقصد خارجی است. عمده پروازهای شرکت هواپیمایی کاسپین از فرودگاه مهرآباد به شهرهای جنوبی کشور و مشهد انجام می شود. پروازهای خارجی این ایرلاین نیز به مقاصد بغداد و استانبول انجام می شود. حوادث شرکت هواپیمایی کاسپین - در تاریخ 24 تیر ماه سال 1388 یک فروند هواپیمای مسافربری از نوع توپولف تی یو 54 متعلق به شرکت هواپیمایی کاسپین که عازم ارمنستان بود دقایقی پس از بلند شدن ازفرودگاه امام خمینی تهران در ۱۰ کیلومتری جنوب قزوین بین منطقه فارسیان و جنت آباد در بخش مرکزی قزوین سقوط کرد که منجر به کشته شدن تمامی ۱۶۹ سرنشین (مسافر و خدمه) این هواپیما شد . - در تاریخ 7 بهمن ماه 1398 ک فروند هواپیمای مسافربری بوئینگ MD متعلق به شرکت هواپیمایی کاسپین که از مبدأ فرودگاه مهرآباد تهران به مقصد فرودگاه ماهشهر درحال حرکت بود پس از فرود در فرودگاه ماهشهر به دلیل نقص فنی از باند فرودگاه خارج شد. هیچ آسیبی به ۱۳۵ مسافر وارد نشد و خلبان پرواز پس از این حادثه تعلیق شد. اطلاعات مورد نیاز: نام شرکت: هواپیمایی کاسپین کد یاتا:IV کد ایکائو: CPN دفتر مرکزی: تهران - تهرانسر - محله گلها. وب سایت رسمی شرکت: www.caspianairlines.com برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح شوید. جهت رزرو تور با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزروبلیط هواپیما کلیک کنید.
کشور تایلند با نام رسمی پادشاهی تایلند در جنوب شرقی آسیا قرار گرفته است. پایتخت این کشوربانکوک است و حکومت مشروطه سلطنتی بر این کشور حکم فرما است. بیش از 95 درصد این کشور 70 میلیون نفری بودایی هستند. با منشور صلح پارسیان همراه باشید تا با کارهای ممنوعه در کشورتایلند بیشتر آشنا شویم. دراز کردن پا در مقابل مقدسات زمان سفر به تایلند بیشتر به زبان بدن خود توجه کنید.اشاره کردن با انگشت پا یا نشان دادن کف پا به افراد، یکی کارهای ممنوع در تایلند به حساب می‌آید. بر خلاف سر که در فرهنگ تایلندی مقدس‌ترین قسمت بدن است، پای افراد کمترین میزان تقدس را داشته و کثیف‌ترین قسمت بدن به شمار می‌رود. دراز کردن پا به سمت معابد، تصاویر بودا و راهبان تایلندی نیز از کارهای ممنوع در تایلند است. حفظ فاصله از راهب ها اگر خانم هستید و به تایلند سفر کردید به هیچ عنوان نباید بدن یکی راهب بودایی را لمس کنید زیرا راهب‌های این کشور اجازه تماس فیزیکی با زنان را ندارند.این موضوع به حدی برای راهبان تایلندی مهم است که حتی هیچ وسیله‌ای را مستقیما به دست زنان نمی‌دهند. وقتی یک راهب قصد دارد یک شیء را تقدیم زنی کند، آن را روی زمین می‌گذارد تا فرد مقابل بتواند وسیله مورد نظر را از روی زمین بردارد. علاوه بر آن، راهب‌های تایلند اجازه ندارند در اماکن عمومی و... کنار زنان بنشینند. چانه زدن غیر عادی هنگام خرید از فروشگاههای تایلند در صورتی که قیمت گفته شده از طرف فروشنده از طرف شما بالا بود تخفیف منصفاه بگیرید چون در غیر این صورت فروشنده ممکن است کمی عصبانی شود! اگر احساس می‌کنید قیمت کالای مورد نظر شما مناسب و منصفانه نیست، بهتر است از مغازه بیرون رفته و قیمت سایر فروشگاه‌ها را هم بسنجید. چانه زدن غیرمنطقی، از کارهای ممنوع در تایلند محسوب میشود. پوشیدن لباس نامناسب بدون شک معابد تایلند شاخص ترین جاذبه های گردشگری این کشور محسوب می شود. زمانی که می‌خواهید از معابد تایلند دیدن کنید باید به خاطر داشته باشید که در این اماکن باید از لباس‌های پوشیده‌تر استفاده کنید. به تن داشتن لباس‌هایی از قبیل انواع شلوارک و لباس‌های آستین حلقه‌ای در معابد نوعی بی‌احترامی تلقی میشود و از کارهای ممنوع در تایلند است. بهتر است از شلوار و پیراهن‌هایی استفاده کنید که بازو و بیشتر قسمت‌های بدن شما را می‌پوشانند. بی‌احترامی به پادشاه و خاندان سلطنتی از ممنوع ترین کارها در تایلند بی احترامی به خاندان سلطنتی است. هر زمانی که بحث از خاندان سلطنتی تایلند میشود رفتاری محترمانه از خود نشان دهید. در موارد بسیاری رخ داده است که یک فرد خارجی به پادشاه یا خاندان سلطنتی تایلند توهین کرده باشد و به دلیل این کار مشکلات گوناگونی برایش پیش آمده باشد. اگر شما این کار را بکنید، عاقبت خوبی در انتظارتان نخواهد بود. از آن جایی که تصویر پادشاه بر اسکناس‌های تایلندی نقش بسته است، سعی کنید تحت هیچ شرایطی اسکناس‌های تایلندی را زیر پا نگذارید. ابراز علاقه و ژست‌های رمانتیک در خیابان‌ها در فرهنگ تایلند (مانند فرهنگ سایر کشورهای آسیایی) نشان دادن رفتارهای رمانتیک در خیابان‌ها و اماکن شلوغ دور از عرف اجتماعی است و چنین رفتارهایی از مردم تایلند بسیار کم رخ میدهد. بهتر است شما هم به عنوان یک گردشگر، به فرهنگ شرقی مردم تایلند احترام بگذارید. ساده‌ترین رفتارها مانند گرفتن دست همسر در خیابان هم از موارد بسیار کمیاب در تایلند است. بهتر است در خیابان‌های تایلند تا حد ممکن از رفتارهای رمانتیک دوری کنید. بی‌احترامی به بودا و معابدش در تایلند مذهب بیشتر مردم تایلند بودیسم است. با احترام گذاشتن به بودا، به فرهنگ و مقدسات مردم تایلند احترام گذاشته‌اید. هنگام عکس گرفتن با مجسمه‌های بودا دقت بسیار داشته باشید. تحت هیچ شرایطی به مجسمه بودا تکیه ندهید یا روی آن ننشینید. تقلید کردن از مجسمه بودا نیز توهین به شمار می‌رود. بازدید از معابد پوشش مناسب خود را دارد. سعی کنید در معابد به افراد رتبه بالای مذهبی تا حد ممکن احترام بگذارید. پوشیدن لباس کثیف در تایلند تایلندی‌ها به نظافت بسیار اهمیت می‌دهند و لباس‌هایشان همیشه تمیز و مرتب است. حتی کارگرهایی که مجبورند در آبوهوای گرم تایلند کار کنند نیز به نظافت لباسشان اهمیت بسیاری می‌دهند. اگر با لباس کثیف در محیط‌های عمومی تایلند رفت‌و‌آمد کنید، کاری خلاف عرف این جامعه انجام داده‌اید و این کار شما به چشم تایلندی‌ها خوب نخواهد آمد. مطالب مرتبط: آشنایی با پناهگاه حقیقت پاتایا | The Sanctuary Of Truth برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح شوید. جهت رزرو تور و سفر به تایلند با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.
حمام چهار فصل اراک بزرگترین حمام ثبت ملی شده در ایران است و یکی از آثار ثبت شده ملی اراک مربوط به قاجاریان می باشد. این بنا که در حال حاضر به عنوان موزه مردم شناسی اراک مورد بازدید قرار می گیرد دارای چهار قسمت حمام مردانه، حمام خصوصی، زنانه و حمام اقلیت‌های مذهبی بوده است. این حمام یکی از زیباترین نمونه‌های کاشی‌کاری ایران است که به دستور حاج محمدابراهیم خوانساری از بزرگان سلطان‌آباد اراک امروزی در مقابل قلعه شخصی وی ساخته شد. حمام چهار فصل اراک در سال 1355 و با شماره 1339 در لیست فهرست میراث ملی ایران به ثبت رسید.با منشور صلح پارسیان همراه باشید تا بیشتر با این اثر ثبت شده ملی آشنا شویم. حمام چهار فصل در دروان معاصر حمام چهار فصل در سال 1373 و بعد از اتمام عملیات مرمت و بازسازی به عنوان موزه باستانشناسی و مردم‌شناسی اراک بازگشایی شد. همچنین در سال 1380 نیز مجدد مورد مرمت قرار گرفت. به این صورت که اشیایی باستانی از دوران قبل از اسلام و اسلامی مانند سکه‌های دوره‌های مختلف تاریخی، عقدنامه‌های دوره قاجار، کتاب‌ها و نسخه‌های خطی، ظروف مسی و قلم‌زنی، خمره‌های سفالی، لوازم ریسندگی، اسباب قدیمی حمام و ده‌ها پیکره مربوط به مردم‌شناسی در حمام موزه چهار فصل اراک نگه‌داری میشود؛ همچنین اشیایی که از کاوش‌های منطقه باستانی ذلف آباد فراهان به دست‌آمده و اسکلت ۷۵۰۰ ساله انسان که در تپه سرسختی شازند پیدا شده نیز در این موزه دیده میشود. آب انبار حمام آب مورد نیاز حمام از قنات جاری تامین می‌شده وجهت تامین بهتر آب و حفظ گرما و حرارت، کف حمام حدود ۳ تا ۳/۵ متر از کف خیابان پایین‌تر ساخته شده است که اختلاف سطح برای جلوگیری از تغییر دمای متعارف و متناسب در درون حمام و نیز ایجاد تعادل بین هوای برودتی و حرارتی به گونه‌ای که افراد هنگام ورود و خروج در معرض تغییر ناگهانی هوا قرار نگیرند، ایجاد شده است. همچنین به منظور پاشویی افرادی که از حمام بیرون می آیند حوضی صلیبی شکل در کف سربینه قرار گرفته که با سنگ سیاه ساخته شده . تزئینات حمام چهار فصل اراک همانطور که در بالا نیز اشاره شده است حمام چهار فصل اراک از زیباترین نمونه های کاشی کاری در ایران است. در این کاشی ها موضات مختلفی به کار رفته است که می‌توان به انواع گل و بوته، پیچک‌ها، درختان انگور، سرو و صنوبر به همراه مناظری از رودخانه‌ها، چشمه‌ها، گیاهان وحشی و پرندگانی بر روی شاخه‌های آن یا درحال پرواز مثل قرقاول، مبارزه شیر با اژدهای چند سر، مبارزه شیر و گاو و همچنین طرح‌هایی از افراد نظامی با پوشش دوره قاجار اشاره کرد.همچنین رنگ های خاکستری، فیروزه ای ، لاجوردی ، نارنجی قرمز و زرد بیشتر در این کاشی کاری ها استفاده شده است. موزه مردم شناسی حمام چهار فصل اراک در حال حاضر با عنوان موزه مردم شناسی اراک مورد بازدید قرار می گیرد که این بخش در سربینه‌های مردانه و زنانه تشکیل شده و در آن آداب و رسوم مربوط به مراسم مختلف، پوشش‌های سنتی به همراه لوازم مربوط به استحمام در دوره‌های گذشته نمایش داده شده است.جالب است بدانید که محراب تاریخی مسجد جامع ساوه که قدمت آن به دوران سلجوقی بازمی‌گردد نیز در این موزه نگه‌داری میشود. همچنین در این موزه بخض باستانشناسی وجود دارد که در گرم‌خانه مردانه و هشتی‌های ارتباطی ایجاد شده است، آثاری مانند ظروف سفالی، شیشه‌ای، آثار مفرغی هزاره اول قبل از میلاد، سکه‌های تاریخی و غیره به نمایش در آمده است. مطالب مرتبط: قلعه فلک الافلاک برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو توربا شماره 02162714 در تماس باشید.
منطقه توریستی آلاچاتی در غربی ترین قیمت کشور ترکیه، نزدیکترین شهر به یونان و در استان ازمیر قرار گرفته است. این شهر توریستی در ناحیه اژه و کناره دریای اژه قرار گرفته است و همه ساله گردشگران زیادی را از کشورهای مختلف دنیا به سوی خود جذب می کند. جمیعت محلی این شهر حدود 9 هزار نفر است اما به دلیل وجود توریست های فراوان همواره شلوغ به نظر می رسد. با منشور صلح پارسیان همراه باشید تا بیشتر با این شهر زیبا آشنا شویم. راه های سفر به آلاچاتی نزدیکترین فرودگاه به شهر آلاچاتی فرودگاه ازمیر می باشد که در فاصله حدود 50 کیلومتری از این شهر قرار گرفته است.از فرودگاه ازمیر، دو راه برای رسیدن به شهر آلاچاتی وجود دارد. راه اول استفاده از اتوبوس‌هایی به‌نام هاواش است که برنامه حرکت آنها از ازمیر به چشمه در فرودگاه وجود دارد. این اتوبوس‌ها در فواصل زمانی مشخصی از ازمیر به آلاچاتی می‌روند. البته در سال 2019 ساخت فرودگاهی با عنوان چشمه - آلاچاتی در این شهر شروع شده است و طبق پیش بینی ها قرار است این فرودگاه در سال 2025 فعالیت خود را آغاز کند. از شهراستانبول نیز روزانه در ساعت های مختلف اتوبوس ها به آلاچاتی و ازمیر حرکت می کنند که می تواند گزینه دیگر سفر به آلاچاتی باشد. بهترین زمان برای سفر به آلاچاتی مناسب ترین زمان برای بازدید از آلاچاتی، فصل بهار از ماه مارس تا ماه مه است. البته برای کسانی که به آفتاب و ساحل علاقه‌مندند، فصل تابستان از ماه ژوئن تا ماه سپتامبر، مناسب‌ترین زمان سفر به آلاچاتی است. بهار، زمان خوبی برای سفر به آلاچاتی به شمار می‌آید؛ زیرا هوای این شهر در این فصل، خوب و نسبتاً خشک است و زمان بسیار خوبی برای گشت‌وگذار در این شهر قدیمی است. بادهای شدید، آلاچاتی را به مکانی ایدئال برای موج‌سواری تبدیل کرده است.این شهر آبوهوای معتدل و مدیترانه‌ای دارد و بارش‌ها با شروع فصل پاییز و زمستان افزایش می‌یابند. جشنواره های آلاچاتی جشنواره های مختلفی در طول سال برای جذب توریست بیشتر در آلاچاتی برگزار می شود. از مهمترین این جشنواره ها می توان به جشنواره بادبادک ها اشاره کرد. این جشنواره با حمایت شهرداری برگزار می شود و بابادک های خارجی و داخلی در آن حضور دارند. جشنواره موج سواری یکی دیگر از فستیوالهای آلاچاتی است.این جشنواره در ماه ژوئن برگزار می شود. جاذبه‌های گردشگری آلاچاتی ترکیه هنرهای خیابانی آلاچاتی: کوچه ها ی آلاچاتی را شاید اصلی ترین جاذبه این شهر برشمرد مخصوصا اگر روی دیوارهای آن نقاشی شده باشد.این جاذبه نهفته در آلاچاتی کمتر شناخته شده است. خیابان‌های آلاچاتی مجموعه‌ای شگفت‌انگیز از هنر را در خود ثبت کرده‌اند. از نقاشی پانداهای کوچک، گلها و پرندگان گرفته تا غذاها، انواع هنرهای خیابانی را در آلاچاتی ترکیه خواهید یافت. آسیاب‌های بادی دئیرمنلری: یکی از آثار تریخی در شهر آلاچاتی 4 آسیاب بادی سنگی این شهر است که در مرتفع ترین نقطه قرار گرفته اند. این آسیاب ها در سال 1850 ساخته شده اند و امروزه نماد این شهر هستند. ساحل آلاچاتی: بهترین ویژگی شهر آلاچاتی، نزدیک بودن به ساحل است. چند ساحل با ماسه‌های سفید در اطراف آلاچاتی وجود دارد. از بهترین سواحل آلاچاتی می توان به سواحل Delikli Koyu، Spiaggia Grande، Ilica Beach و Wyndy Beach اشاره کرد. خیابان کمال پاشا: اصلی ترین خیابان آلاچاتی که در طول روز علی الخصوص هنگام شب شلوغ و سرزنده است، خیابان کمال پاشا نام دارد. در این خیابان سنگ‌فرش‌شده، خانه‌های سنگی با پنجره‌های آبی و گل‌های شمعدانی و یاس که در هر گوشه‌ای شکوفا شده‌اند، دیده میشود. مطالب مرتبط: معرفی جاذبه های گردشگری کوش آداسی برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به آلاچاتی با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.
سرزمین باستانی کاپادوکیا یکی از توریستی ترین مناظق کشور ترکیه می باشد که در منطقه آناتولی مرکزی و استان نوشهیر قرار گرفته است. در سالهای اخیر و با گسترش فضای مجازی کاپادوکیا به یکی از مقاصد اصلی توریستهای اروپایی تبدیل شده است. کاپادوکیا یکی از سه شهر صخره‌ای جهان است که این صخره‌ها در اثر فعالیت‌های آتش‌فشانی کوههای این منطقه به وجود آمده‌اند، البته این موضوع برای قرن‌ها پیش است. با منشور صلح پارسیان همراه باشید. نزدیکترین فرودگاه به کاپادوکیا فرودگاه نوشهیر است که در فاصله 40 کیلومتری از کاپادوکسا قرار دارد اما از این فرودگاه به طور میانگین روزانه 8 پرواز به استانبول و ازمیر برقرار است و پرواز بین المللی انجام نمی شود. فرودگاه کایسری در نزدیکی کاپادوکیه با فاصله کمتر از 100 کیلومتر نزدیکترین فرودگاه بین المللی است که می تواند گردشگران را به این شهر باستانی برساند. عمده پروازهای کایسری به شهرهای مختلف آلمان ، هلند و اتریش انجام می شود. همچنین گردشگران می توانند فاصله 735 کیلومتری استانبول تا کاپادوکیا را با اتوبوس طی کنند. علاوه جذابیت تاریخی سرزمین تاریخی کاپادوکیا ، بالن سواری یکی دیگر از دلایلی است که گردشگران را از کشورهای مختلف به سوی خود جذب می کند. بالن سواری و عکاسی از آن در کاپادوکیا شهره ای جهانی دارد و شاید دلیل اصلی سفر خیلی از توریست ها به این سرزمین تاریخی باشد. البته هزینه این بالن سواری کمی زیاد است و در حال حاضر برای هر نفر حدود 220 یورو برای تور یک ساعت است. شهر زیر زمینی کایماکلی از اصلی ترین جاذبه های کاپادوکیا می باشد که قرمت آن به دوران بیزانس برمی گردد. آن زمان مسیحیها برای فرار از حمله عرب‌ها مجبور بودند در شهرهای زیرزمینی زندگی کنند تا در امان بمانند. کم کم مردم شهر را گسترش دادند تا اینکه به یک جامعه بزرگ زیرزمینی تبدیل شد. این شهر زیرزمینی هشت طبقه دارد و شامل اتاق‌های بزرگی است که با تونل به یکدیگر وصل شده‌اند. از این هشت طبقه شهر، گردشگران فقط می‌توانند از چهار طبقه آن بازدید کنند، اما همین چهارطبقه هم فوق‌العاده دیدنی و جذاب است. قلعه اوچ حیصار یکی دیگر از جاذبه های توریستی کاپادوکیا می باشد . این قلعه از مرکز شهر ۵ کیلومتر فاصله دارد و به‌عنوان دروازه کاپادوکیا شناخته میشود. از این قلعه هم می‌توانید چشم‌اندازی به روستاهای زیبای اطاف داشته باشید، هم دورنمای ۳۶۰ درجه‌ای از شهر کاپادوکیا داشته باشید. موزه فضای باز زلوه یکی دیگر از جاذبه های کاپادوکیا می باشد که در واقع غار خارق‌العاده‌ای است که در آن خانه‌ها و اتاق‌های مذهبی و سکولار قرار دارد. این مورد از جاهای دیدنی کاپادوکیا، قبلا مکانی برای زندگی مسلمانان و مسیحیان بود و تا سال ۱۹۲۴ همگی با هم در خوبی و خوشی زندگی می‌کردند؛ بعد از آن مسیحیان به دلیل تبادل اقلیت‌ها بین یونان و ترکیه، مجبور شدند از اینجا بروند. ۵۰ سال بعد هم مسلمانان به دلیل فرسایش مجبور به تخلیه دره شدند. مطالب مرتبط: راهنمای سفر به آلاچاتی برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به ترکیه با شماره 02162714 در تماس باشید.
قلعه شوش در سال 1897 در کنار تپه تاریخی آکروپل شهر شوش در استان خوزستان توسط ژاک دمورگان بنا شد هدف او از ساخت این قلعه ایجاد مکانی دائمی برای خود و تیم همراهش بود تا بتوانند به راحتی به کاوش در تپه تاریخی کنار قلعه بپردازند. از آن جا که این قلعه در کنار تپه آکروپل قرار دارد به آن قلعه آکروپل نیز می‌گویند. جالب است بدانید که قلعه شوش یکی از بزرگترین پایگاههای کاوش باستانشناسی در خاورمیانه محسوب میشود. قلعه شوش با شماره 3983 و در تاریخ 10 مهر ماه 1380 در فهرست میراث ملی ایران به ثبت رسید. قلعه شوش به شکل یک ذوزنقه بزرگ ساخته شده است و معماری آن کاملا با نحوه ساخت بناها در دوران قرون وسطای اروپا همخوانی دارد، حتی خیلی‌ها معتقدند که این بنا به قلعه باستیل ( زندانی قدیمی ) در پاریس فرانسه شبیه است. قلعه شوش به طور کامل از خشت ساخته شده است و روی آن را با روکشی از آجر پوشانده‌اند تا استحکام بیشتری داشته باشد. نکته جالب درباره معماری قلعه این است که می‌توان به راحتی در آن تلفیقی از معماری ایرانی و معماری اروپایی را مشاهده کرد، چون جدای از آن که نمای بیرونی قلعه مطابق معماری اروپایی است، وجود طاق‌ها و درگاه‌های قوسی الهام گرفته از معماری ایرانی این موازنه را بر هم زده است. بخش‌های تشکیل دهنده قلعه شوش قلعه شوش دارای 2 حیاط در اطراف و 3 ورودی است.دور تا دور بخش داخلی این قلعه ذوزنقه شکل را یک راهرو احاطه کرده است که در آن اتاق‌های متعددی وجود دارد و در همه آنها رو به حیاط باز میشود. قلعه شامل چهار برج دیدبانی است که هر کدام کاربرد خاصی داشته‌اند. یکی از آنها در غرب بنا قرار گرفته و شکلی مربعی دارد، گفته میشود که از این برج به عنوان کبوترخانه نیز استفاده شده است. برج دیگر در بخش مرکزی قلعه قرار دارد و به صورت استوانه‌ای ساخته شده است. دو برج دیگر قلعه نیز در شمال شرق و شمال غرب قرار گرفته‌اند.همانطور که گفتیم قلعه دو حیاط بزرگ دارد. یکی از حیاط‌های آن مانند تمامی قلعه‌های ساخته شده در قرون وسطی در ارتفاع بیشتری قرار دارد و زیر آن فضای تالار مانندی به چشم می‌خورد که به آن زیرزمین نیز می‌گویند. همچنین در بالاترین بخش قلعه اتاقک شیشه‌ای وجود دارد که به آن کلاه فرنگی می‌گویند اما کاربری آن به طور دقیق مشخص نیست. آثار موجود در قلعه شوش با توجه به اینکه قلعه شوش محل استقرار باستانشناسان و حفاران فرانسوی بوده یادگارهایی از کارها و فعالیت‌های آنان بین سال‌ها 1895 میلادی تا پس از انقلاب اسلامی در قلعه وجود دارد که برای بسیاری از بازدیدکنندگان به ویژه کسانی که به باستان شناسی و تاریخ علاقه‌مندند، بسیار جذاب است. از جمله این اشیا می توان به موارد زیر اشاره کرد: دستگاه تقطیر آب، به احتمال زیاد از آب تقطیر شده توسط این دستگاه، برای ظهور و چاپ عکس‌های آنالوگ استفاده می‌کردند. دستگاه پرس و مته دستی برای استفاده‌های متفرقه یک دستگاه ماشین لندروور جک دستی برای بالابردن اشیا سنگین در محوطه باستانی شوش دمنده ذغال سنگ برای افزایش حرارت ذغال سنگ گاری چهارچرخ بالابر دستی . مطالب مرتبط: آبشار شوی دزفول برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به میراث فرهنگی خوزستان با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید. شما بازدید از جاذبه های فرهنگی را ترجیح می دهید یا بازدید از جاذبه های سرگرمی را؟
شهر سرعین یکی از شهرهای توریستی و درمانی استان اردبیل می باشد که در فاصله 30 کیلومتری غربی شهر اردبیل قرار گرفته است. شهر سرعین که شهرت آن به دلیل وجود چشمه های آب گرم معدنی است سالیانه گردشگران داخلی و خارجی زیادی را به سوی خود جذب می کند و در سالهای اخیر مخصوصا در فصول بهار و تابستان تبدیل به یکی از قطب های توریستی منطقه شمال غرب ایران شده است . با منشور صلح همراه باشید تا بیشتر با سرعین آشنا شویم. جاذبه‌های گردشگری سرعین آبگرم سرعین عامل اصلی توسعه گردشگری در شهر سرعین چشمه های آب درمانی می باشد. شهر سرعین بیش از 10 چشمه آب دارد که بیشتر آنها از کوه سبلان سرچشمه می‌گیرند. چشمه گاومیش‌گلی ( به فارسی دریاچه گاومیش ) با درجه حرارت 42 تا 47 درجه، مهمترین و پرمخاطب‌ترین این چشمه‌هاست. همچنین در سالهای اخیر مجموعه آب درمانی رویال تواانسن با ارایه خدماتی بیشتر گردشگران خارجی را نیز به سوی سرعین جذب کند. از دیگر چشمه های آب درمانی سرعین می توان به بش باجیلار، قهوه سویی، آبگرم ژنرال، آب درمانی ایرانیان و آب درمانی دره لر اشاره کرد. آبشار ورگه سران منطقه ورگه سران با قاصله کمتر از 5 کیلومتر از شهر سرعین جاذبه ای مناسب برای طبیعت گردان است. آبشار ورگه سران از برخورد دو چشمه (( قیرخ بولاخ)) و (( چهل چشمه)) شکل گرفته است. هوای خوش و بی‌نظیر در کنار کوه و دره و جنگل و صدای خروش آبشار، مجموعه کاملی از طبیعت‌گردی را فراهم می‌آورد. تپه باستانی آناهیتا تپه باستانی آناهیتا یا تپه زرتشت در غرب سرعین یکی از جاذبه های گردشگری سرعین می باشد که مکاتی برای عبادت و نیایش زرتشتیان بود. در این محوطه که امروزه تنها ویرانه ای از آن جای مانده است آتشکده‌ها و معابد متعددی برپا بوده که زاهدان و عابدان زردشتی به صورت شبانه‌روز در آن به عبادت مشغول بودند . تعداد باستانی آناهیتا در تاریخ 16 فروردین ماه 1377 و با شماره 1976 در فهرست میراث ملی ایران به ثبت رسیده است. روستای ویند کلخوران روستای ویند کلخوران که در 5 کیلومتری جنوب سرعین قرار گرفته است علاوه بر طبیعت زیبای خود یکی از روستاهای باستانی و صخره ای استان اردبیل شمرده می شود. خانه‌هایی تراشیده شده در دل این کوه از زمان اشکانیان سکونتگاه مردمان منطقه بوده است. سفالینه‌های اشکانی و قوس‌های جناقی کنده‌کاری شده به سبک ساسانی و دیگر آثار به‌دست آمده، نشان میدهد که این روستا در دوره‌های مختلف از اشکانیان و تیموریان و سلجوقیان گرفته تا دوره صفوی، مسکونی بوده است. روستای شایق موقیعت روستای شایق که در مسیر پیست اسکی آلوارس قرار گرفته آن را به یکی روستای توریستی تبدیل کرده است. شایق که در فاصله 7 کیلومتری از شهر سرعین قرار گرفته است بزرگترین روستای شهرستان سرعین به شمار می رود. تپه‌های خیره‌کننده (( زال تپه سی )) و (( کلک لر تپه سی )) و مناظری هیجان‌انگیز از سبک زندگی ایل شایقی، تنها بخشی از جذابیت سفر به روستای شایق است. پیست اسکی و تله‌کابین آلوارس پیست اسکی الوارس را می توان بعد از چشمه های آل گرم دومین دلیل سفر به سرعیت برشمرد. آلوارس که از نظر وسعت بزرگترین پیست اسکی ایران محسوب می شود در ارتفاع 3200 متری از سطح دریا قرار دارد. این پیست در 24 کیلومتری سرعین و 12کیلومتری روستای آلوارس، بر دامنه‌های شرقی سبلان قرار دارد. مطالب مرتبط: معرفی غذاهای سنتی اردبیل برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به سرعین با شماره 02162714 در تماس باشید.
شهر دزفول در قسمت شمالی استان خوزستان و در دل رشته کوههای زاگرس قرار گرفته است که با طبیعتی دل ربا و بهاری سالانه گردشگران زیادی را به سوی خود جذب می کند. یکی از جاذبه های طبیعی این شهر آبشار شوی دزفول است. این آبشار در 100 کیلومتری مرکز شهر دزفول قرار گرفته است. ارتفاع 80 متری و عرض 75 تا 85 متری آبشار شوی سبب شده تا از نظر بزرگی به عنوان یکی از منحصر به فردترین آبشارهای طبیعی خاورمیانه به شمار آید. نام آبشار شوی به عنوان سی و پنجمین اثر طبیعی ملی و اولین اثر ملی خوزستان، از تاریخ ۲۹ دی ۱۳۹۳ ثبت شده است. جالب است بدانید شوی در زبان لری بختیاری به معنای لطافت است. تفریحات آبشار شوی آب بازی: حوضچه کوچک زیر آبشار گردشگران را ترغیب می کند که در فصول بهار و تابستان به دلیل عمق مناسب خود در آن شنا کنند. کمپینگ: کمپ در کنار آبشار یکی از جذابیت های سفر به آبشار زیبای شوی است، اگر لوازم این کار را دارید و از توانایی های لازم برخوردارید، این فرصت را از دست ندهید. مسیر رسیدن به آبشار : پیمایش در طبیعت به هدف رسیدن به این آبشار زیبا یکی از دلایلی است که گردشگران را به سوی خود می کشاند. برای رسیدن به شوی، بخشی از مسیر را با وسایل نقلیه می پیمایید، اما در نهایت باید حدود 2 تا 3 ساعت پیاده روی در مسیر شیب دار و سنگلاخی را به جان بخرید تا بتوانید آبشار را ببینید. پوشش گیاهی و جانوری اصلی ترین جاندارانی که در اطراف آبشار شوی زندگی می کنند شامل بز، خرس،پلنگ و سمندر ایرانی است. همچنین در اطراف آبشار شوی درختانی مانند بید، انجیر، مو، زبان‌گنجشگ، افرا، کیکم، بلوط و سایر درختان اقلیم زاگرسی دیده می شوند و در زیر آبشار و دیواره های آن گیاه پرسیاوشان و سایر گیاهان آب دوست، فرصت رشد پیدا کرده اند. بهترین فصل سفر: بدون شکن مانند سایر آبشارها فصل بهاربه دلیل پر آب بودن و جاری بودن، بهترین فصل سفر به آبشار شوی است. بازدید از این آبشار نیز در فصل تابستان خالی از لطف نیست. در فصل زمستان نیزبه دلیل اقلیم نیمه کوهستانی حاکم بر منطقه، برودت هوا نسبت به سایر مناطق استان تفاوت فاحشی دارد و به دلیل لغزنده شدن مسیر رسیدن به آبشار بازدید از آن سخت خواهد بود. آبشار شوی دوم: آبشار شوی دوم که به آن سنگ مار نیز می‌گویند، در نزدیکی آبشار شوی و در فاصله ۲۰ دقیقه‌ای از آن قرار دارد. اگر دلتان می‌خواهد تنی به آب بزنید، این آبشار را انتخاب کنید؛ چراکه عمق کمتری دارد و خطری شما را برای شنا تهدید نمی‌کند. درختان سرسبز اطراف این آبشار، منظره زیبایی پیش روی چشمانتان می‌گذارد. برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید. سفر به شمال کشور را ترجیح می دهید یا سفر به شمال خوزستان را؟
