منشور صلح پارسیان

آشنایی با کویر مصر  با شروع فصل سرما درایران و با توجه به وجود بیابان ها و کویر های متعدد، سفر به کویرها یکی از جاذبه های سفر در این فصل هستند. این جاذبه های طبیعی عمدتا در سه استان اصفهان، یزد و سمنان قرار گرفته اند. کویر مصر یکی از کویرهای مرکزی ایران می باشد که در 55 کیلومتری شهرستان خور از توابع استان اصفهان و کنار روستایی به همین نام قرار دارد. برای رسیدن به کویر و تپه‌های شنی باید از این روستا و از کنار خانه‌های قدیمی و کاهگلی گذر کرد. با فاصله گرفتن از روستا پهنه‌ای به‌رنگ خاک پیش رویتان قرار می‌گیرد که سراسرش را شن‌های روان پوشانده‌اند؛ بی‌دلیل نیست که نام این جلوه شگفت‌انگیز طبیعت را دریای شنی کویر مصر گذاشته‌اند.     نام روستای مصر و کویری که در حاشیه‌اش قرار گرفته است حکایت جالبی دارد. فردی به نام یوسف که از اهلی روستا بود، در زمان خشک شدن قنات روستا تصمیم به حفر چاه با موتورهای دیزلی گرفت. چند سال اهالی از آب این چاه بهره بردند تا اینکه دوباره چاه کم آب و خشک شد. او بار دیگر چاهی عمیق‌تر حفر کرد و روستاهای اطراف اینجا را روستای "چاه دراز"  خواندند.  یوسف از این نام خوشش نیامد و از اهالی روستا خواست که به‌نام حضرت یوسف و داستان وی که در سرزمین مصر رخ داده، نام "مصر" را روی آن بگذارند. مردم نیز به احترام وی، پذیرفتند. یوسف پیش‌بینی این روزهای پر بازدید را کرده بود و از مردم روستا خواست تا خیابان عریضی را در وسط روستا احداث کنند. در آن زمان کسی فکرش را هم نمی‌کرد که روزی این روستای کوچک میزبان تعداد زیادی از مسافران و گردشگران باشد.       تفریحات کویر مصر پیاده‌روی و بالا رفتن از تپه‌ها برای تماشای چشم انداز: برای پیاده‌روی در کویر و به‌ویژه تپه‌های شنی، انرژی و توان مناسبی نیاز دارید. راه رفتن شاید کار ساده‌ای به نظر برسد اما به‌هنگام پیاده‌روی در شن‌های کویر فشار بر روی زانو و پاهایتان به‌شدت افزایش می‌یابد چرا که مدام به‌سمت عقب متمایل می‌شوید. بد نیست بدانید انرژی مورد نیاز برای یک کیلومتر پیاده‌روی بر روی شن با انرژی لازم برای سه کیلومتر حرکت روی زمین عادی برابری می‌کند. عکاسی از مناظر کویری: حواستان به شن‌های روان کویر باشد چرا که این شن‌ها می‌توانند داخل لنز دوربین و یا درزهای وسایلتان بروند و شما را دچار دردسر کنند. شب نشینی و تماشای آسمان شب: اگر قصد دارید برای عکاسی یا رصد ستارگان در شب مدت زمانی را بیرون بمانید، 2 تا 3 مرز نازک با محلول روغن سوخته ـ گازوییل در دورتادور محل رصد ایجاد کنید تا احتمال گزیده شدن توسط عقرب را به حداقل برسانید. شتر سواری،موتور چهارچرخ و سافاری از جمله امکانات تفریحی در کویر مصر است که گردشگران می توانند از آنها استفاده و از ماندن در کویر لذت ببرند.             بهترین فصل سفر به کویر مصر بدون شک با توجه به گرم و خشک بودن آب و هوا در منطقه فصول سرد سال بهترین زمان برای سفر به کویر مصر است.در فصول سرد آب‌وهوا رو به‌اعتدال می‌گذارد. روزها هوای کویر، گرم و تابش آفتاب شدید است اما در شب‌ها با کاهش درجه چشمگیر، هوایی سرد بر منطقه حاکم می‌شود.     نکات مهم سفر به کویر - قبل از سفر تجهیزات مورد نیاز مثل کرم ضدآفتاب، عینک‌آفتابی، کلاه، کفش مناسب پیاده‌روی، دمپایی، لوازم نظافت شخصی، لباس گرم، زیرانداز، فلاسک چای، بطری آب و دیگر لوازم را داخل یک کوله چند روزه بگذارید و سپس آماده سفر به کویر شوید. - اگر قصد چادر زدن و استراحت در چادر را دارید حتما ملحفه، پتوی مسافرتی و کیسه خواب همراه خود داشته باشید اما اگر می‌خواهید داخل اقامتگاه یا هتل بمانید، لوازم خواب تمیز و مرتب در اختیار شما قرار داده می‌شود. - برای سفر به کویر، برنامه خود را طوری طراحی کنید که هم از تفریحات و زیبایی‌های روز کویر و هم از آسمان پرستاره و آرامش غیرقابل‌وصف آن در دل شب لذت ببرید. شب‌نشینی در کویر دور آتش و خوردن چای آتشی را فراموش نکنید. - بسیاری از ستاره‌شناسان و علاقه‌مندان به نجوم از کویر برای دیدن ستارگان و دیدن دنیای آسمان استفاده می‌کنند. شما نیز اگر به آسمان و ستارگان علاقه دارید تلسکوپ خود را برداشته و سفر به مصر را در اولویت قرار دهید. - جعبه کمک‌های اولیه یکی از وسایل ضروری این سفر است؛ پس آن را فراموش نکنید. اگر به جایی دورتر از دوستان و همراهان خود می‌روید حتما آن‌ها را مطلع سازید تا در صورت بروز هرگونه مشکل، بتوانند چاره‌ای بیندیشند. - مناطق کویری با وجود همه مناظر مسحور کننده و بی‌نظیر، طبیعتی خشن و پرخطر نیز دارند. پس هیچ‌وقت و تحت هیچ شرایطی بدون تجهیزات کامل و راهنمای آشنا به منطقه به این مقاصد سفر نکنید.     مطالب مرتبط: مسجد شاه اصفهان برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور کویر با شماره 0216214 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.

غذاهای سنتی یزد قیمه یزدی بدون شک قیمه یزدی را می توان خاص ترین غذای یزد برشمرد. این خورشت در منوی تمام رستوران های یزد از غذاهای اصلی محسوب می شود . این خورش همان قیمه معمولی است، اما تفاوت هایی در مواد اولیه آن وجود دارد. در طبخ این خورش به جای لپه از نخود دو تکه شده یا اصطلاحا لپه نخود استفاده می شود و گوشت قرمز، پیاز خردشده، لیمو عمانی، دارچین، هل و زردچوبه دیگر مواد تشکیل دهنده  آن هستند. در نوع سنتی آن استفاده از رب گوجه فرنگی معمول نیست اما امروزه برخی به آن چاشنی رب نیز اضافه می کنند.     کوفته نخودچی کوفته نخودچی را می توان یکی دیگر از غذاهای خاص استان یزد برشمرد. گوشت چرخ کرده گوسفند، پیاز، تخم مرغ، آرد نخودچی و سبزیجات معطر شامل تره و جعفری مواد تشکیل دهنده این غذای سنتی هستند. در گذشته به جای آرد نخودچی از نخود یا لپه خام استفاده می کردند. این حبوبات را که از شب قبل خیس کرده بودند می کوبیدند و در کوفته می ریختند. این غذا به کوفته یزدی نیز شهرت دارد. در سفر به یزد حتمت این غذا را امتحان کنید.     خورشت بِه آلو این غذا با طعم ملس و خوشایندش شناخته می شود و علاوه بر طبخ آسان به خاطر وجود آلو و بِه در ترکیب آن خواص بسیاری نیز دارد. خورشت بِه آلو با بِه، گوشت، آلو، لپه، پیاز، زعفران، شکر و رب گوجه فرنگی تهیه می شود.     فلیه کدو تنبل قلیه کدو تنبل از غذاهایی است که یزدی ها بیشتر در دور همی ها از آن استفاده می کنند. در طبخ این غذا از کدو تنبل، لوبیا قرمز، ماش، برنج، پیاز، دارچین و فلفل سیاه استفاده می کنند.     کشک خیار! استفاده از ماست در آشپزی یزدی ها خیلی متداول نیست. آنها در غذاهایی مانند آب دوغ خیار که ماست در آنها استفاده می شود، کشک را جایگزین ماست کرده اند. کشک خیار غذایی برای روزهای گرم یزد است. با شستن کشک خشک، خیساندن و ساییدن آن یکی از مواد اولیه این غذای ساده تهیه می شود سپس به آن چند عدد خیار رنده شده با درجه درشت، گردوی خرد شده، نعنا و کشمش می افزایند. برخی مواقع این غذا یکی از پیش غذاها بر سر سفره است و گاه می تواند غذای اصلی نیز باشد.     آش شولی شولی یکی از آش هایی است که به خاطر طبخ آسان و خوشمزه بودنش جایگاه خاصی در سفره یزدی ها به خود اختصاص داده است. مواد مورد استفاده در طبخ آن کاملا به فصل بستگی دارد و در تابستان و زمستان از مواد مختلفی استفاده می شود. ماش پخته، اسفناج، چغند، شوید و گاه شلغم و کدو زرد مواد تشکیل دهنده شولی زمستانی هستند و در تابستان ها شولی را با  مقداری نخود سالم یا نیم کوب و عدس، چغندر خرد کرده یا نیم کوب و برگ تهیه می کنند. از سرکه انار یا انگور و نیز رب انار به عنوان چاشنی آن به هنگام طبخ و بر سر سفره استفاده می شود .     نان سوروک نان سوروک یک نان روغنی خوشمزه است که بیشتر در پنج شنبه ها و برای خیرات آماده می شود. در تهیه این نان از آرد نان سنگک، آب، شکر ، نمک، تخم گشنیز، گیاه گل رنگ، مایه خمیر و روغن کنجد استفاده می کنند.       فالوده یزدی پالوده یا فالوده یکی از خوردنی های خوشمزه ای است که در سراسر یزد می توانید آن را تهیه کنید. نشاسته، گلاب، آب و شکر مواد اصلی آن را تشکیل می دهند. تفاوت این فالوده با نوع شیرازی آن در شکل برنج مانند و استفاده از سیاه دانه به هنگام سرو آن است.     مطالب مرتبط: موزه آب یزد برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور یزد با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.

آشنایی با دشت مغان اردبیل  دشت مغان در قسمت شمال غربی ایران و شمال استان اردبیل قرار گرفته است. دشت مغان در حقیقت جلگه ای حاصلخیز است که یک سوم آن در ایران و مابقی در جنوب جمهوری آذربایجان قرار دارد. دشت مغان با طبیعت سرسبز و رودخانه‌های پرآب، تنوع زیستی، مزارع حاصلخیز، جاذبه‌های طبیعی و تاریخی فراوانی را در اطراف خود جای داده است. آب‌وهوای مطبوع دشت مغان اردبیل و سرسبزی اطراف برای گذراندن تعطیلات و دوری از شلوغی‌های شهر مناسب است. با منشور صلح پارسیان همراه باشید تا بیشتر با ناحیه دشت مغان آشنا شویم.     دشت مغان از دوران باستان به دلیل موقعیت جغرافیایی و حاصلخیزی زمین‌هایش مورد توجه بوده است. این دشت در زمان حکومت‌های مختلف، از جمله دوران نادرشاه، نقش مهمی در تامین محصولات کشاورزی و دامداری ایفا کرده است. همچنین به‌عنوان یک منطقه راهبردی برای تجارت و کشاورزی شناخته می‌شد.     پوشش گیاهی و جانوری دشت دشت مغان با پوشش گیاهی متنوعی از جمله مزارع گندم، جو، یونجه و مراتع سرسبز، به‌عنوان یکی از مناطق حاصلخیز شناخته می‌شود. این دشت همچنین زیستگاه گونه‌های مختلف جانوری مانند گوزن، خرگوش، روباه و پرندگان مهاجر است.         میوه ها و محصولات کشاورزی دشت مغان مغان به دلیل خاک حاصلخیز، هوایی مناسب و بارانی کافی و همچنین رود ارس از جمله مناطق کاشت و برداشت محصولات کشاورزی محسوب می‌شود. هلو،شلیل،زردآلو،آلو،گیلاس،خرمالو،گوجه سبز،هندوانه  و تمشک از جمله میوه های منطقه مغان هستند. از سایر محصولات کشاورزی مغان می توان به ذرت،کلزا،زیتون، برنج،حبوبات و بادام زمینی اشاره کرد.       بخش‌های مختلف دشت  کوهستانی این منطقه در قسمت‌های مرتفع دشت قرار دارد و به دلیل ارتفاع بالاتر، آب‌وهوای خنک‌تر و پوشش گیاهی متراکم‌تری دارد. کوه‌های اطراف به این بخش جلوه‌ای دیدنی و منحصربه‌فرد می‌بخشند.     کوهپایه‌ای در این بخش، دشت با دامنه‌های کوه‌های اطراف پیوند می‌خورد و منطقه‌ای معتدل‌تر با چشم‌اندازهای زیبا از مراتع و رودخانه‌ها پدید می‌آید. این بخش برای دامداری و کشاورزی بسیار مناسب است.     جلگه‌ای قسمت جلگه‌ای دشت مغان که گسترده و مسطح است، از خاک‌های حاصلخیز و زمین‌های کشاورزی وسیع تشکیل شده و به‌عنوان یکی از مهم‌ترین مناطق تولید محصولات کشاورزی در منطقه مغان شناخته می‌شود.   جاذبه های دیدنی اطراف دشت مغان  قلعه اولتان مغان یکی از قدیمی‌ترین آثار تاریخی دشت مغان، قلعه اولتان است که به دوران ساسانیان بازمی‌گردد. این قلعه با دیوارهای ضخیم و معماری نظامی، بازمانده‌ای از استحکامات دفاعی منطقه به شمار می‌رود.     تپه نادر اصلاندوز این تپه به نام نادرشاه افشار نام‌گذاری شده و با تاریخچه‌ای طولانی، از مکان‌های دیدنی و تاریخی منطقه مغان محسوب می‌شود. بر فراز این تپه می‌توانید چشم‌اندازهای بی‌نظیری از دشت را مشاهده کنید.      پل تاریخی خمارلو پل خمارلو یکی از سازه‌های تاریخی دشت مغان است که روی رود ارس بنا شده و از آثار معماری ارزشمند دوران گذشته است. این پل، بخشی از مسیرهای ارتباطی تاریخی منطقه بوده و به‌عنوان جاذبه گردشگری شناخته می‌شود.     جنگل‌های مغان جنگل‌های مغان، با پوشش گیاهی متنوع و طبیعت بکر، فضایی ایدئال برای علاقه‌مندان به طبیعت‌گردی و آرامش است. این جنگل‌ها زیستگاه بسیاری از گونه‌های جانوری و گیاهی بوده و از جاذبه‌های طبیعی این منطقه محسوب می‌شوند.     مطالب مرتبط: جاذبه های گردشگری سرعین برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.

موزه شهرداری تبریز | نخستین و تنها موزه تاریخ شهرداری‌های ایران موزه شهرداری تبریز، یکی از جاذبه‌های شهر است که در داخل کاخ شهرداری تبریز قرار دارد. تاریخ ساخت کاخ شهرداری به سال‌های 1314 تا 1318 برمی‌گردد و مدت‌ها به عنوان دفتر اصلی شهر تبریز مورد استفاده قرار می‌گرفت. تا اینکه در سال 1386 به مناسبت بزرگداشت یکصدمین سالگرد تاسیس اولین انجمن شهر و بلدیه ایران در تبریز، موزه شهرداری تبریز در این عمارت آغاز به کار کرد و لقب نخستین و تنها موزه‌ تاریخ شهرداری‌های ایران را به خود اختصاص داد. جالب که بدانید علاوه بر این، شورای اسلامی تبریز هم در بخشی از این ساختمان مستقر است.     وقتی به داخل موزه می‌روید آثاری از اولین شهرداری تبریز، اشیاء و اسناد ارزشمندی که نشان فرهنگ و هنر مردم تبریز است را خواهید دید. بخشی از این موزه در زیرزمین و بخش‌های دیگر در طبقات اول و دوم قرار دارند و تالارهای مختلفی چون تالار دوربین‌های قدیمی، تالار دفاع مقدس، چاپ و نشر، فرش، هنرهای معاصر، خط و خوشنویسی، تالار حکمت و چندین تالار دیگر را در خود جای داده است.   موزه شهرداری تبریز که پس از کشور چین، در ردیف اولین موزه‌ شهرداری‌های جهان نیز قرار دارد در تاریخ ۲۹ تیر ۱۳۷۷ با شماره‌ ثبت ۲۰۵۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.      کاخ شهرداری تبریز یکی از بناهای زیبا، مستحکم و دیدنی شهر تبریز کاخ شهرداری‌ست که به دستور رضا شاه پهلوی در محل گورستان متروک و مخروبه‌ کوی نوبر از سال 1314 تا 1318 و با نظارت مهندسان آلمانی ساخته شد. این کاخ از ابتدای احداث تاکنون، به عنوان ساختمان شهرداری شهر تبریز مورد استفاده قرار گرفته است. کاخ شهرداری دارای یک برج ساعت چهار صفحه‌ای‌ به ‌ارتفاع 31 متر است که با طنین موزون زنگ‌هایش، هر 15 دقیقه یک‌بار، گذشت زمان را به مردم یادآوری می‌کند. این بنا در مرکزی‌ترین نقطه شهر قرار دارد و ساعت آن مشابه ساعت برج بیگ بن لندن است که نظیر آن‌ها در دنیا وجود ندارد. نمای بیرونی، داخلی، حیاط و باغچه، از جذابیت‌های این عمارت است که شما را در حس نوستالژیک و دلنشین خود، غرق می‌کند. نمای خارجی این بنا از سنگ تراشیده شده و نقشه ساختمان آن شبیه به طرح یک عقاب درحال پرواز است که با نمونه ساختمان‌های کشور آلمان، قبل از جنگ جهانی دوم تطابق دارد. در قسمت جنوبی این کاخ موزه، محیطی دلنشین و باصفا قرار دارد که از ویژگی آن می‌توان به گل‌کاری، درخت‌کاری و استخر آبی رنگ آن اشاره داشت. سقف عمارت با نقوش ایرانی تزئین شده است و تمامی پنجره‌ها آن رنگی و زیبا هستند.      تالارها و آثار موزه شهرداری تبریز تالار کفش تبریز: از گذشته‌های دور کفش تبریز و جنس چرم اعلا آن زبانزد بوده است. این قسمت از موزه کفش‌هایی را به نمایش می‌گذارد که با تجهیزات اولیه ساخته شده‌اند. به دلیل کیفیت بالا و مرغوبیت کفش تبریز، این کالا به برخی کشورها صادر می‌شود. تالار آتش نشانی (اطفائیه) تبریز: جالب است بدانید که اولین آتش‌نشانی کشور در تبریز بنا شده است. در این بخش با تجهیزات آتش‌نشانی قدیمی و نحوه عملکرد آن آشنا خواهید شد.       تالار دوربین‌های قدیمی: در این تالار با تاریخچه و روند شکل‌‌گیری دوربین‌‌های نسل قدیم از 150 سال پیش تا مرز دوربین‌های دیجیتال آشنا خواهید شد.  اغلب این دوربین‌ها توسط یکی از عکاسان و کلکسیونرهای معروف تبریز به نام “محمد علی جدیدالسلام” به موزه شهرداری تبریز اهدا شده است. تالار اسناد: در این تالار کتاب‌ها، نسخه‌های خطی، اسناد و اشیا تاریخی مربوط به شهرداری و نامه‌نگاری‌های شهرداران قدیم تبریز، نگهداری می‌شوند. همچنین در این بخش، تصاویری وجود دارند که روایتگر تاریخ معاصر تبریز هستند و شامل 78 سند تاریخی است. ظروف و وسایل شهردار وقت، هدایای مردم، آپارات‌های قدیمی، اموال شهرداری و گاو صندوق مخصوص زمان قاسم خان والی، شهردار تبریز در سال 1286، اسناد مکتوب از جمله کتاب‌‌ها و نسخ خطی و اسناد مربوط به شهرداری تبریز و شخصیت‌‌های این شهر نیز در این موزه و در تالار اسناد قرار داده شده است. تالار شهدا: در این بخش مدارک، عکس‌ها و دست‌نویس‌های شهدای تبریزی و سندهایی از پایداری و ایستادگی مردم آذربایجان در جنگ ۸ ساله ایران و عراق قرار دارد.      تالار صدا: تالار صدا کلکسیون خصوصی و شخصی یکی از هنرمندان تبریز به نام حسین ساجدی است که در آن انواع مختلفی از ساز‌های کلاسیک، ملی و محلی در معرض نمایش گذاشته شده است. در این تالار سازهای ملی، بومی و کلاسیک که شامل تار ایرانی، سه تار، تار آذربایجانی، بالابان، ساز عاشقی (گوپوز)، نی انبان، دوتار جنوب، خراسان و کلاسیک به نمایش گذاشته شده است. گفتنی است انواع زنگوله و کوبه‌هایی در دوره صفویه و قاجار، سازهای آئینی، مذهبی، ریل، آپارات، رادیوهای قدیمی، نمونه تلفن و زنگ مدرسه سده اخیر و دیگر وسایل مربوط به صدا در معرض دید بازدیدکنندگان قرار داده شده است.  تالار حکمت: در تالار حکمت نیز به ارائه عکس‌ها و معرفی آثار سه علامه نامی تبریز علامه امینی، علامه طباطبایی و علامه جعفری که در حوزه‌های عرفان، حکمت و فلسفه فعالیت داشتند، پرداخته شده است.             طبقه دوم عمارت | تالار فرش در طبقه دوم به بازدید از تالار فرش خواهیم پرداخت. بی‌نظیرترین بخش کاخ اینجاست، جایی که در آن فرش‌ها و تابلوفرش‌هایی از هنرمندان آذربایجان به نمایش گذاشته شده است. فرش‌های دستباف و بی‌مانندی که طرح و نقشه آنها علاوه بر آنکه طرح هنرمندانه خود را انعکاس می‌دهد، به نوع دیگری نیز نشاندهنده کیفیت و سرگذشت پرتلاطم اما افتخارآمیز تبریز معاصر است؛ هر کدام این فرش ها یک نام و شناسنامه دارد.آثار این تالار حدود ۱۱۰ سال قدمت دارند که ۱۲ تخته از فرش‌های موجود در آن به دستور ارفع الملک، شهردار وقت در زمان تاسیس عمارت بافته شده است. از نمونه‌های خاصِ این بخش می‌توان به بزرگ‌ترین فرش ایران با اندازه‌ ۱۱۱ مترمربع که با رنگ گیاهی خاصی بافته شده و فرش‌هایی که در سال‌های ۱۳۱۲ و ۱۳۲۰ بافته شده‌اند و به خواهر دوقلو شهرت دارند، اشاره داشت. بزرگترین فرش که به آن فرش مادر می‌گویند،6 تخته فرش است که رو به روی یکدیگر قرار دارند، فرش‌های دختر با طرح های بسیار ریز و زیبا و دو تخته فرش با طرح‌های شلوغ که به آن فرش‌های پسر گویند از دیگر آثار این تالار است. همچنین یک تخته فرش، مربوط به پروین اعتصامی نیز در این موزه نگهداری می‌شود.     برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.

همه چیز درباره تنگه و آبشار پیازه خرم آباد در منطقه‌ای سرسبز در استان لرستان بخشی است که با حوضچه‌ها و آبشار زیبایش نظرها را به خود جلب کرده و با طبیعت بکر و دیدنی‌اش چشم‌ها را به مهمانی تلاقی آب و صخره فرا می‌خواند. تنگه پیازه در حدود 20 کیلومتری خرم آباد و در منطقه‌ای گردشگری در مسیر جاده الشتر است که در بریدگی زرین چقا، به سمت روستای بسطام، بعد از تنگ حسن و نرسیده به روستای چم تکله قرار دارد. اینجا یکی از جذاب‌ترین مقاصد در سفر به لرستان محسوب می‌شود که نه تنها برای طبیعت‌گردها و کوهنوردان بلکه برای اکثر گردشگران، منطقه‌ای شگفت‌انگیز با طبیعتی بی‌بدیل است. پوشش  سنگ‌های داخل تنگه با گل‌سنگ، شنیدن صدای پرندگان، رنگ سبز طبیعت، سختی صخره‌های مخملی، آب‌وهوای دل‌چسب و مطبوع و مناظر چشم‌نواز از لذت‌هایی است که در سفر به تنگه پیازه از آن بی‌بهره نخواهید ماند.           دیدنی ها و تفریحات آبشار تنگه پیازه کمپینگ و پیک‌نیک: می‌توانید کمی قبل از تنگه، در دشت‌، اگر آب‌وهوا مناسب بود چادری برپا کنید و نهایت لذت را از طبیعت و مناظر اطراف آن ببرید. آب‌تنی: حوضچه‌های تنگه محلی مناسب برای آب‌تنی است؛ این حوضچه‌ها عمقی 2 تا 3 متری دارند و در ماه اردیبهشت دمای آن‌ها برای آب‌تنی مناسب است.  کوه‌نوردی: این تنگه در دل کوه‌های زاگرس است؛ از این جهت فضایی مناسب برای کوهنوردی در مسیری جذاب را دارد. عکاسی: از دیدنی‌های و جذابیت‌های این منطقه نمی‌توان چشم‌پوشی کرد بنابراین برای ثبت این شگفتی‌ها دوربین خود را فراموش نکنید. پیمایش: برای رسیدن به تنگه پیمایشی 3 تا 4 ساعته در مسیری چشم‌نواز پیش رویتان است.       امکانات و اقامت در سفر به تنگه پیازه برای اقامت کمپ زدن در طبیعت زیبایی این منطقه گزینه پیش روی شماست. می‌توانید در اولین دشتی که قبل از تنگه قرار دارد یا در دشتی که کمی نزدیک‌تر به تنگه است، کمپ برپا کنید. در غیر این‌صورت اقامت در هتل‌های خرم‌آباد انتخاب بعدی شما خواهد بود.توجه داشته باشید در اطراف تنگه هیچ‌گونه امکانات رفاهی وجود ندارد بنابراین تمامی مایحتاج ضروری سفر همراهتان باشد به خصوص اگر می‌خواهید کمپ برپا کنید.       فصل سفر به تنگه پیازه با شروع فصل بهار بارش باران در این منطقه شدت می‌گیرد. این امر موجب پرآب شدن آبشارهای این خطه می‌شود. بهار و به ویژه ماه اردیبهشت بهترین فصل سفر به این تنگه است؛ فصلی که لاله‌ها و شقایق‌های وحشی با هر نسیم، تکانی می‌خورند و دل‌ربایی می‌کنند. تابستان اما هوا کمی رو به گرمی می‌رود. در پاییز و زمستان هوا به شدت سرد می‌شود و بارش برف مسیرها را لغزنده و خطرناک می‌کند.       مطالب مرتبط: آشنایی با آبشار کشیت گلباف کرمان برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 0216214 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما و سفر به خرم اباد کلیک کنید و یا با شماره 02162714 تماس بگیرید.

همه چیز درباره موزه آب یزد در شمال میدان امیرچخماق یزد و در ابتدای خیابان قیام بر سردر یکی از خانه های قدیمی، عبارت موزه آب به چشم می‌خورد که با ورود به آن می‌توانید به مرور تاریخ چندهزارساله آب در این مرزوبوم بپردازید. موزه آب یزد سال‌هاست که در خانه تاریخی کلاهدوزها برپا شده و توانسته است توجه گردشگران را به خود جلب کند. در سال 1379 و همزمان با برگزاری نخستین همایش بین‎‌المللی کاریز بود که این موزه کار خود را آغاز کرد تا ارزش و اهمیت آب را در منطقه‌ای کویری به مردم نشان دهد. حالا بسیاری از این موزه با عنوان یکی از بهترین موزه‌های آب دنیا یاد می‌کنند؛ جایی که در آن می‌توان آثار و ابنیه‌های تاریخی در زمینه‌های مختلف مربوط به آب را شناخت و کمی بیشتر در مورد تاریخ این سرزمین دانست.آنچه که موزه آب یزد را از دیگر موزه‌های آب متمایز می‌کند گذشتن یک رشته کاریز صدها ساله از میان آن است؛ کاریزی که روزگاری آب مورد نیاز مردم را تامین می‌کرد.در پنج طبقه این موزه می‌توانید آثار متنوعی با موضوع آب و چگونگی استفاده از آن در گذشته را ببینید.       خانه کلاهدوزها یکی از آثار ارزشمند یزد است که به درخواست مرحوم حاج سید‎علی اکبر کلاهدوز، یکی از بازرگانان عصر قاجاریه، در فاصله سال‌های ۱۲۶۶ تا ۱۲۶۹ خورشیدی ساخته شد. هم اكنون مالک این بنا شركت آب منطقه‌ای يزد است و همه می‌توانند به عنوان موزه آب از آن دیدن کنند. زمین این بنا حدود 720 متر ‎مربع است و بنا 5 طبقه  دارد.           اشیای موجود در موزه یادگاری قنات ها یکی از سازه‌های مهم ایرانیان در زمینه آب، قنات است که امروزه در محافل جهانی هم نام آن مطرح می‌شود و قنات ایرانی نیز در فهرست یونسکو قرار دارد. لوازم مختلف حفر قنوات، کلنگ‌های ویژه کندن کاریز، چرخ ‎چاه، لباس مقنی، ابزار و ادوات اندازه‌گیری حجم آب، ماکت چگونگی گردش آب قنات‎‌ها و وسایل تامین روشنایی در قنات از جمله چیزهایی هستند که در این موزه می‌بینید.مجسمه‌هایی از مردم را می بینید که به کارهای مربوط به قنات مشغول‌اند. مقنی ها از جمله این افراد هستند و نکته جالب توجه آن‌ها لباس سفیدشان است. دلیل پوشیدن لباس سفید این بود که همدیگر را در درون چاه‌های بزرگ ببینند و همچنین به آن به چشم کفن نگاه می‌کردند چرا که هر لحظه ممکن بود بر اثر ریزش جان خود را از دست بدهند. در بخشی از موزه یکی از اصلی­‌ترین ابزار حفر قنات یعنی چرخ چاه را می‌بینید که ماکتی از یک چاه ­کن نیز در جوار آن قرار داده‌اند.       اسناد و وسایل مربوط به تقسیم و وقف آب اسناد و مدارک خرید و فروش آب و وقف‌نامه‌های قدیمی از دیگر آثار موزه آب یزد هستند. یکی از اسناد جالب توجه، کتابچه میرآب‌ها و اسناد توزیع آب است. میرآب یعنی امیر یا رئیس آب؛ کسی که در گذشته مدیر و محاسبه‌گر زمان و ساعت آبی بود و تقسیم‌گر عادلانه و تعیین کننده زمان تحویل دادن آب قنات به افراد محسوب می‌شد. او آب کشاورزی را تقسیم می‌کرد و دستمزد خودش را هم از سهم آب قنات می‌گرفت. ابزار کارش ساعت آبی بود و جالب آنکه بدانید نخستین ساعت آبی دنیا با قدمت ۷۰۰ سال در این موزه نگهداری می‌شود و به دوره سید ركن الدین تعلق دارد.در میان این اسناد چند سند ازدواج نیز به چشم می‌خورد چرا که در آن زمان برخی از مردم مهریه زن را آب تعیین می‌کردند؛ همان چیزی که در کویر حکم طلا را داشت. مدارک دیگری نیز دیده می‌شود که بر اساس آن‌ها خیرین به زنان بی‌سرپرست و یتیمان سهم آب می‌دادند.     ظروف و وسایل در گذشته خبری از لوله‌کشی‌های امروزی نبود و مردم مجبور بودند آب را از منبع تا محل استفاده حمل کنند و البته جایی هم برای نگهداری آب مورد نیاز خود داشته باشند. ظروف نگهداری و حمل آب و بسیاری لوازم و اشیای مرتبط با آن از جمله انواع شیر‎های برداشت آب از آب‌انبار‎ها، ظرف‎های سفالی و شیشه‌ه‎ای ویژه حمل و نگهداری آب، یک رشته مشک سقایی و لوازم دیگر را می‌توانید در موزه آب یزد ببینید.مشربه چند هزار ساله یکی از دیدنی‌های این موزه است که از آن در کتاب‌های تاریخی کهن یاد شده است. ظرفی شیشه‌‎ای نیز در این موزه به چشم می‌خورد که دارای لوله‌های جانبی است؛ صدها سال پیش، آب را داخل این ظرف می‌ریختند و بالای آن برف می‌گذاشتند. این ظرف دو جداره است و آب شدن تدریجی برف باعث می‌شد تا آب خنک، تازه و عاری از هرگونه آلودگی باشد و از ورود حشرات به داخل آن جلوگیری شود.        مطالب مرتبط: برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.

پارک قیطریه تهران پارک جنگلی قیطریه در گذشته باغی با بافت جنگلی بود و به خواهر تنی ناصرالدین شاه قاجار تعلق داشت. آن گونه که در تاریخ آمده است ساختمانی که در میان پارک وجود دارد و امروزه از آن به عنوان فرهنگسرای ملل یاد می شود توسط میرزا تقی خان امیرکبیر ساخته شده است. در سال 1356 شهردار وقت تهران آقای دکتر غلامرضا نیک پی -نوه دختری شاهزاده ظل السلطان فرزند ناصرالدین شاه- قسمتی از این زمین هایی که به وی به ارث رسیده بود را وقف کرد. او تصمیم داشت تا این زمین ها را به پارکی در شمال تهران تبدیل کند بنابراین باقیمانده زمین را از ورثه صارم الدوله -از نواده های قاجار- خریداری کرد تا پارک قیطریه شکل بگیرد. به این خاطر است که این بوستان شکل هندسی نامنظمی دارد.      بوستان قیطریه، از پارک های قدیمی تهران است که میان تهرانی ها محبوبیت بسیاری دارد؛ چرا که فضای دلنشین پارک محیط خوبی را برای استراحت و گذران اوقات فراغت در اختیار تهرانی های پرمشغله قرار می دهد. بوستان قیطریه در محله ای به همین نام در شمال شهر تهران و در ناحیه 7 منطقه یک شهری جا خوش کرده و مساحتی به وسعت 122606 مترمربع دارد. بوستانی که با درختان در هم تنیده و فضای جنگلی خود، در خُنکای آب و هوای منطقه تاثیر بسیاری داشته و محل امنی برای زندگی پرنده ها شده است. پیاده راه های فراوان و تو در توی پارک قیطریه با پوششی از درختان سربلند محل مناسبی را برای ورزش های سبک و پیاده روی های تک یا چند نفره پدید آورده است. این بوستان طراحی آزاد با نظم طبیعی دارد و خطوط طراحی در آن غیر منظم و ارگانیک است.      پارک قیطریه از جنوب به بزرگراه صدر و انتهای خیابان قیطریه می رسد و در شمال آن محله فرمانیه قرار دارد. همین طور محله قدیمی چیذر با امامزاده معروف آن در شرق پارک قیطریه و خیابان و محله قیطریه در غرب آن جای خوش کرده اند.      دیدنی ها و تفریحات 1- حال و هوای خوش پارک قیطریه قدم گذاشتن در بوستان قیطریه وارد شدن به دنیایی از زیبایی و حال و هوای خوش است. جایی که خاطره چند لحظه پیشِ شما از ترافیک و شلوغی و ساختمان های سنگی و سیمانی تهران را به ناگهان تغییر می دهد و شما را در زیبایی های منحصر به فرد یک پارک جنگلی شهری غرق می کند. گل کاری ها، درختان سر به فلک کشیده، حوضچه های آب، آبنماها و استخر میانی پارک و راه های تو در توی و پیچ در پیچ جاده های بوستان، آواز پرنده ها همه و همه بر لذت حضور در این پارک اضافه می کنند. در کنار این ها بوستان قیطریه برای گربه هایی که در این پارک زندگی می کنند نیز بسیار مشهور است. اگر دوست دار حیوانات هستید و از این موجودات که به زندگی با انسان ها خو گرفته اند نمی ترسید، می توانید از تماشای آن ها و غذا دادن به این گربه ها لذت ببرید.        2- نمایش های خیابانی  اگر از طرفداران هنر به ویژه نمایش و موسیقی باشید در گشت و گذار در بوستان حتما از شنیدن صدای چند تن از هنرمندان جوان که در حال اجرای نمایشی خیابانی هستند یا با ساز و آواز، هنرشان را ابراز می کنند خوشحال می شوید. این روزها هنر خیابانی در پارک قیطریه و دیگر نقاط شهر تهران در حال گسترش است و توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. جوان هایی که هنر خود را نه در سالن های شیک و پرزرق و برق که در کوچه ها و خیابان های شهر به نمایش می گذارند و همشهری های‌ خود را در اجراهای خود شریک می کنند. با تماشا و تشویق این هنرمندان جوان، شریک شکوفایی استعداد و هنر آن ها باشید.      3- سینمای شش و هفت بعدی بوستان قیطریه پارک قیطریه سعی کرده سلیقه تمام افراد را پوشش دهد و با آوردن سینمای شش و هفت بُعدی هیجان را میهمان گروه های چند نفره خانوادگی یا دوستانه کند. همه نگرانی ها و دل مشغولی های روزمره را کنار بگذارید و همراه با بچه ها و نوجوانان دقایقی از بازی و سرگرمی در این سینماها لذت ببرید. خوب است بدانید در سینمای شش بعدی تنها می توانید با استفاده از عینک های مخصوص به تماشای فیلم های هیجان انگیز بنشینید؛ اما در سینمای هفت بعدی با تفنگ های لیزری درگیر بازی های دیجیتالی و آنلاین می شوید و آدرنالین را تا انتها تجربه می کنید.        4- ورزش در هوای آزاد  از جمله تفریح ها و فعالیت هایی که می توان در پارک قیطریه و بسیاری از پارک های دیگر انجام داد، ورزش در هوای آزاد است. می توانید از وسایل ورزش همگانی که در محوطه پارک قیطریه وجود دارند، برای ورزش کردن استفاده کنید. همچنین چند میز پینگ پنگ و میز شطرنج نیز در بخش هایی از پارک به چشم می خورند که می توانید به سراغشان بروید. اگر هم از طرفداران بدمینتون هستید، زمین های مخصوص این ورزش در این پارک وجود دارد.        5- شکم گردی در پارک قیطریه  شکم گردی در پارک قیطریه چندان تنوع ندارد و به تعدادی غرفه، یک کافی شاپ و دکه اغذیه فروشی محدود می شود؛ اما در اطراف این پارک رستوران ها، کافه ها و فست فودهای خوب و مشهوری وجود دارد که می توانید از آن ها به صورت بیرون بر غذا تهیه و در فضای طبیعی پارک نوش جان کنید. البته خوب که بدانید خوردنی ها و تنقلاتی مانند بلال کبابی، لبو و باقالی پخته در زمستان و آلوچه، زغال اخته و چاغالی بادام در تابستان خوشمزه های همیشگی و محبوب این پارک و دیگر جاذبه های تفریحی تهران هستند.      6- فرهنگسرای ملل بوستان قیطریه فرهنگسرای ملل یکی از فرهنگسراهای معروف تهران است که سال افتتاح آن به سال 1373 باز می گردد و در قلب بوستان قیطریه قرار دارد. این فرهنگسرا تحت نظارت سازمان فرهنگی، هنری شهرداری تهران فعالیت دارد و کلاس های آموزشی و کارهای هنری مختلفی در آن برگزار می شود. نگارخانه، گالری، کانون فرهنگ و زندگی و کتابخانه بخش های مختلف این فرهنگسرا را تشکیل می دهند.      مطالب مرتبط: آشنایی با دربند | نخستین انتخاب گردشگری در پایتخت برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور با شماره 02162714 ددر تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.

مرداب دیوک کلاردشت در استان مازندران و در فاصله‌ای نه چندان دور از تهران مردابی وهم‌انگیز و بکر در مسیری جنگلی انتظار شما را می‌کشد. مرداب دیوک یا دیورک در میان درختان پر شاخ و برگ در نزدیکی روستای پیمبور کلاردشت قرار دارد؛ مردابی که با چند قدم پیاده‌روی به آن می‌رسید و در این راه آواز پرندگان و مه زیبای که جنگل را فراگرفته این مسیر را دل‌چسب‌تر می‌کند. خزه‌هایی سطح مرداب دیوک فضایی اعجاب‌انگیزی با ظاهری سبز و مخملی به آن داده که به گفته برخی از گردشگران بیشتر وهم ‌انگیز است تا اعجاب ‌انگیز. اما مرداب دیوک جاذبه‌ای شگفت‌انگیز است که نباید از دیدن آن غافل شد تنها نکته‌ای که باید در بازدید از این منطقه در نظر داشته باشد توجه به بکر بودن آن است، پس از دیدن این همه زیبایی تنها ردپای خود را در طبیعت باقی بگذارید، این احترام به طبیعت و خودتان است تا اگر روزی بار دیگر به این منطقه بازگشتید چهره‌ای همانند گذشته برایتان تداعی شود.     تفریحات و دیدنی ها در مرداب دیو جاده‌ای زیبا: مرداب دیوک جاذبه‌ای است که در مسیر جاده چالوس به کلاردشت قرار دارد بنابراین مسیر منتهی به این جاذبه زیبایی چشم‌نوازی دارد. پیاده‌روی: پیاده‌روی از جنگل‌های سرسبز با صداهای گوش‌نواز طبیعت آن و قدم گذاشتن بر روی شاخ و برگ‌ها حس زندگی را در شما القا می‌کند. عکاسی: می‌توانید تصاویر به یادماندنی از این جاذبه شگفت‌انگیز و لحظات خوشی که می‌گذرانید به ثبت برسانید. پیک‌نیک و کمپینگ: در کنار مرداب فضای مناسبی برای برپایی کمپ یا پهن کردن بساط پیک‌نیک برای شما مهیا است.           فصل سفر به مرداب دیوک بهار و تابستان: بهار شمال ایران همیشه زیباست و کلاردشت نیز از این قاعده مستثنی نیست؛ در بهار زمین‌های پوشیده از سبزه و جوانه با عطرشان هوش از سرتان می‌برند و در تابستان تلألو خورشید از میان درختان درخشندگی خاصی به جنگل و مرداب می‌بخشد. بهار و تابستان بهترین فصل سفر به مرداب دیوک است.پاییز و زمستان: پاییز هزار رنگ با آمدنش فضایی رویایی به جنگل می‌دهد و با شروع فصل زمستان تن‌پوش درختان جامه‌ای یک‌دست سپید خواهد بود. به دلیل بارش باران و تغییرات آب‌‌وهوایی سفر در پاییز و زمستان چندان توصیه نمی‌شود.     نکات ضروری سفر پیاده‌روی از ابتدای ورودی جنگل تا مرداب دیوک حدود 2 تا 3 ساعت است بنابراین یک کوله‌پشتی سبک بردارید. بهتر است پیش از تاریک شدن هوا از جنگل خارج شوید، در جنگل‌های کلاردشت حیوانات وحشی مانند پلنگ وجود دارد، بنابراین اقامت شبانه در دل جنگل و در کنار مرداب دیوک توصیه نمی‌شود. حتما در طی مسیر کفش مناسب به پا داشته باشید و در فصل پاییز یا زمستان بارندگی و زمین‌های گلی و خیس جنگل را در نظر بگیرید. در صورت تمایل به کمپ زدن حتما با تجهیزات کامل بروید در اطراف مرداب هیچ‌گونه امکانات رفاهی وجود ندارد. به تنهایی به مرداب دیوک نروید و ترجیحا از راهنمای محلی و یا یک تور لیدر آشنا به منطقه جهت سفر به مرداب استفاده کنید. تنها با ماشین‌های آفرودی و نیسان می‌توانید تا خود مرداب بروید.     مطالب مرتبط: جنگل دوهزار تنکابن  برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید و یا با شماره 02162714 تماس بگیرید.

سوغات و صنایع دستی خوزستان خرما | مهم ترین سوغات خوزستان استعمران: مهم ترین خرمای تولیدی در خوزستان که 70 درصد نخلستان های این استان را به خود اختصاص داده است و به دلیل نیمه خشک بودن، مدت طولانی تری می توان آن را نگه داشت. کبکاب: از جمله مرغوب ترین نوع خرما که بهترین آن در بهبهان کشت می شود و بیشتر به صورت رطب و پر شیره است. خضراوی: بعد از استعمران، از نظر سطح زیر کشت نخلستان ها، رتبه دوم را دارد و از دسته خرماهای نیمه خشک است. برهی: خرمایی زرد و ترد که رسیده آن مزه کارامل می دهد. زاهدی: خرمایی طلایی که بافت نرم و طعم آجیلی دارد. این نوع خرما نیمه خشک است و شیرینی آن از بقیه خرماها کمتر است. گنتار: این خرما با نام های قنطار و قندی نیز شناخته می شود. گنتار خرمایی ریزدانه و تر است. خاصویی: ظاهری مانند شیرینی بامیه دارد.           شیره خرما: به دلیل مرغوبیت خرما در خوزستان، شیره خرمای تهیه شده در این دیار شهرت زیادی دارد. در خوزستان به این فرآورده، سیلو نیز گفته می‌شود. قند خرما: استخراج قند از خرما از گذشته های دور در این استان رواج داشته است. این قند طبیعی ضرر کمتری نسبت به قند معمولی دارد و جایگزین مناسبی برای شکر و قند به شمار می رود. سرکه خرما: یکی از فرآورده های پرخاصیت خرماست که بیشتر از خرماهای با شیرینی کمتر تهیه می شود.  قهوه خرما: همه ما بعد از خوردن خرما، هسته آن را دور می ریزیم اما همین هسته را در جنوب پس از تفت دادن آسیاب می کنند و به عنوان قهوه خرما مورد استفاده قرار می دهند.       لوز کنجدی دزفول  لوز کنجدی را در همه جای ایران می توانید بیابید؛ اما شیرینی کنجدی های شهر دزفول از محبوبیت خاصی برخوردار هستند. این شیرینی از کنجد، کره، شکر و گاهی گردو تهیه می شود و آن را با عنوان حلوا کنجدی هم می شناسند.     مرکبات دزفول دزفول یکی از شهرهایی است که به تولید مرکبات مرغوب شهرت دارد. بیش از ۱۲ نوع مرکبات در دزفول به ثمر می رسند که پرتقال بومی یا محلی، مشهورترین شان است. فصل برداشت این میوه خوشمزه از آذر تا اواسط اسفند است و در این زمان شما می توانید آن را از بازارهای سراسر استان تهیه کنید.     کپوبافی دست بافته های رنگارنگی در سراسر خوزستان به فروش می رسند که حاصل هنر کپوبافی هستند. این هنر نوعی حصیربافی محسوب می شود و در آن برای تزیین محصولات بافته شده، از کاموای رنگی استفاده می کنند. کپوبافی از طریق بافت فتیله ای صورت می گیرد که استحکام بیشتر و قابلیت شکل‌دهی بهتری دارد. برای کپوبافی، الیافی را از برگ خرما تهیه می کنند و به دور نی مردابی موسوم به «کرتک» می‌پیچانند. تزیین با کاموا هم به گونه ای انجام می شود که اثری از سطح زیرین به چشم نخورد. بیشتر محصولات کپوبافی ظروف دَر دار هستند.     بوریا  خوزستانی ها از به هم بافتن نی های مردابی، محصولی به نام بوریا را تولید می کنند که به عنوان زیرانداز کاربرد دارد. این زیرانداز حصیری در خوزستان بسیار پرمصرف است و به عنوان پوشش سقف نیز از آن استفاده می کنند.     گلیم افشار در خوزستان گلیم هایی با استفاده از پشم بافته می شود که به گلیم افشار شهرت دارند و زبرتر و ضخیم تر از سایر گلیم ها به نظر می رسند. این گلیم حاشیه ای باریک دارد و بیشتر به صورت کوچک و مستطیل شکل تولید می شود. رنگ های محدودی در این گلیم به کار می برند و بیشتر از رنگ های تیره استفاده می کنند. ریشه های این نوع گلیم به صورت گیس بافت‌های ضخیم است.     احرامی بافی احرامی بافی هنری برگرفته از جاجیم بافی است که با پنبه و یا ترکیب پنبه و پشم تولید می شود و مهران، شوشتر، دزفول و بهبهان از مراکز عمده تولید آن هستند. احرامی را بدون نقشه و معمولا با دو رنگ سیاه و سفید می بافند. سبز و سفید یا قرمز و سفید از دیگر ترکیب رنگ هایی هستند که در بافت احرامی به کار می روند.    قلم‌نی قلم‌نی، از ابزارهای مهم خوشنویسی محسوب می شود که نوع مرغوب‌ آن، قلم نی دزفولی است. این قلم، از نی دزفولی تهیه می شود که به صورت خودرو در کنار رودخانه‌ دز می روید. قلم نی دزفولی استحکام بیشتری دارد و مرکب را بهتر جذب می کند و به همین دلیل برای خوشنویسی ابزاری عالی به شمار می رود. مطالب مرتبط: آبشار شوی دزفول برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.

 روستای سرولات روستای سرولات یکی از روستاهای توریستی استان گیلان می باشد که در شهرستان رودسر و شهر چابکسر قرارگرفته است.امکان ندارد تا به حال نام غذای گیلانی را شنیده باشید و نام رستوران خاور خانم به گوش تان نخورده باشد؛ رستورانی که باعث شهرت روستای سرولات شد.سرولات در 3 کیلومتری جنوب چابکسر قرار گرفته و در میان بلندی های کوه های البرز در شمال ایران با چشم اندازهای خیره کننده، رستوران ها و غذاهای محلی خوش عطر و طعم و ... بسیاری را برای خوشگذارنی و تفریح به سوی خود می کشاند. روستای رویایی سرولات بر فراز یک دره و در میان دو رودخانه آچی رود و کورئه جای خوش کرده و از سمت چند کوه احاطه شده است. گفته شده عمر سکونت در این روستا به 400 سال قبل می رسد.          دیدنی ها و تفریحات  1- تماشای مناظر و چشم اندازهای خارق العاده چه هنگامی که از میدان شهر به سمت روستای سرولات حرکت می کنید، چه زمانی که داخل سرولات به گشت و گذار مشغولید و چه موقعی که در ویلا یا خانه ای محلی به تماشای مناظر اطراف مشغول هستید یک چیز به شما بیشتر از همه آرامش می دهد و شما را شیفته این روستا می کند؛ چشم اندازهای فوق العاده و جذاب از کوهستان، جنگل، دریا و شهر. منظره فوق العاده جنگل سرسبز شمال که با صدای آب در هم می آمیزد، مِهی که هر از گاهی روستا را در آغوش خود می گیرد، منظره رویایی ساحل چابکسر و رامسر که تا افق ادامه دارد و دره ای پر از کشتزارها، جلگه های سبز و باغ های مرکبات لذت حضور در اینجا را چند برابر می کند.        2- پیک نیک و گشت و گذار در نزدیکی رودخانه آچی رود  رودخانه آچی رود در روستای سرولات نقش پررنگی در زندگی مردم روستا و تلطیف آب و هوای آن دارد. به طور کل تنگ دره سرولات بر اثر فعل و انفعال های رودخانه و برش کوه توسط آن به وجود آمده است. نسیمی که از سمت آچی رود می وزد باعث خنک تر شدن هوای روستا می شود و از رطوبت آن کم می کند. از میدان اصلی روستا که به سمت چپ حرکت کنید پس از گذر از چند سربالایی و سرپایینی به رود زیبایی می رسید که در کناره آن فضای سرسبز و دشت مانندی دارد. اینجا می توانید از مناظر روستا لذت برده و پیک نیک کنید.      3- پیاده روی و جنگل نوردی  حال و هوای سرولات جذاب و خواستنی ست و خواسته و ناخواسته شما را برای پیاده روی در کوچه پس کوچه هایش وسوسه می کند. دل از دیوارهای خانه بکنید و جاده های روستایی و جنگلی اینجا را زیرپا بگذارید و در محیط دلنشین و طبیعت زیبای آن غرق شوید. پیاده روی که به شما این فرصت را می دهد تا بیشتر با مردم محلی آشنا شوید، از مناظر اطراف لذت بیشتری ببرید و هوای پاک و تمیز کوهستان را نفس بکشید. در کنار اینها می توانید از سرولات به سمت روستاهای کوهستانی جَنگِسرام، لیکام، لیمه سرا، منه سئه و پشتاسران و چند روستای دیگر جنگل و کوه نوردی کنید. اینجا از طرفی به دلیل کوهستانی بودن فضا خبری از رطوبت آزاردهنده ساحل نیست و از طرفی دیگر نسیمی خنک و دایمی روح تان را تازه می کند. البته توجه داشته باشید که پیاده روی در روستا به دلیل وجود سربالا و سرپایینی زیاد کمی سخت است.      آشنایی با رستوران خاور خانم  این رستوران شاید معروف‌ترین رستوران در گیلان باشد که غذای محلی سرو و با طعم خوش غذاهایش از مسافران دلبری می کند. رستورانی که خیلی ها را تنها برای خوردن یک وعده غذای گیلانی به روستا می کشاند و آنها را با خاطره ای خوش راهی خانه می کند. رستوران خاور خانم که اسمش را از خانمی به همین نام گرفته، برای غذاهای تازه و خوشمزه بومی گیلان مانند کباب ترش، ماهی، مرغ شکم پر، باقالی قاتق، میرزا قاسمی و غیره‌اش که به شیوه سنتی و اصیل طبخ می شوند مشهور شده است. علاوه بر این نحوه سرو غذا به شیوه خانگی همراه با چاشنی هایی مانند زیتون پرورده، سیرترشی، ترشی های محلی و ... لذت غذاخوردن در اینجا را چند برابر می کند.        بهترین فصل سفر  بهار و تابستان: هوا در این موقع از سال بسیار خنک و دلنشین است. از رطوبت تابستانه و شرجی ساحل در سرولات خبری نیست و همین سفر به اینجا را لذت بخش تر می کند. در کنار اینها بارش های بهاری، مه های گاه و بیگاه، سرسبزی و طراوت طبیعت، عطر شکوفه باغ های مرکبات و جوانه های چای و ... روستای سرولات را خواستنی تر می کند. پاییز و زمستان: پاییز سرولات مانند بهار و تابستان آن بسیار زیباست و از مسافران و گردشگران دلبری می کند. میانگین بارش باران در این دو فصل در اینجا به شدت بیشتر می شود. به همین دلیل جاده های روستا در انتهای مسیر (در نزدیکی رستوران خاور خانم) اغلب گلی هستند و هوا شب ها بسیار سردتر می شود. البته این سرما به اندازه ای نیست که بخواهد شما را از روستا فراری دهد.        مطالب مرتبط: اولسبلنگاه ماسال برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به سرولات با شماره 0216214 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.