منشور صلح پارسیان

معرفی سواحل جذاب بوشهر پارک ساحلی دلوار پارک ساحلی دلوار که در 41 کیلومتری شهر بوشهر قرار دارد یکی از زیباترین سواحل برای تماشای غروب آفتاب است.این ساحل معروف بوشهرعلاوه‌ بر امکاناتی مثل آلاچیق، یک بوستان کوچک هم دارد که آن را به یک مکان ایدئال برای تفریح، شنا و تماشای دریا تبدیل می‌کند.     ساحل بندر دیلم ساحل ماسه ای بندر دیلم می تواند بهترین انتخاب گردشگرا نبرای تماشای دریا باشد.این ساحل که در فاصله نسبتا زیادی از مرکز شهر بوشهر یعنی 180 کیلومتری این شهر قرار دارد امکانات خوبی مثل هتل، اقامتگاه، رستوران، مسجد، آلاچیق، سرویس بهداشتی و حمام عمومی دارد. علاوه‌بر این، شما امکان چادر زدن و کمپ را هم در این ساحل معروف بوشهر دارید. با توجه به امکانات یادشده، ساحل دیلم را می‌توان بهترین ساحل بوشهر برای شنا دانست.     پارک ساحلی آب‌شیرین‌کن ساحل آب شیرین کن در فاصله 80 کیلومتری از بوشهر قرار دارد. این ساحل انتخابی مناسب برای گردشگران بوشهر و بازدیدکنندگان از سواحل بوشهر است. این ساحل علاوه‌بر اینکه برای شنا و تفریحات آبی گزینه بسیار خوبی است، امکانات رفاهی مناسبی مثل آلاچیق، زمین و وسایل بازی را هم برای گردشگران فراهم کرده است.همچنین رستوران های فراوانی در اطراف این ساحل قرار دارد.     ساحل ریشهر پارک ساحلی ریشهر یکی دیگر از سواحل بوشهر می باشد که در محدوده شهری بوشهر قرار گرفته است. این ساحل مکانی مناسب برای شنا، پیک نیک، تفریحات آبی و تماشای خلیج فارس است. همچنین این ساحل امکانات مناسب رفاهی مانند پارکینگ، بوفه و آلاچیق است.     ساحل دلارام خلوتی و بکر بودن ساحل دل آرام آن را به یکی از گزینه های مناسب برای عکاسان تبدیل کرده است . این ساحل که در 50 کیلومتری شهر بوشهر قرار گرفته است گزینه ای مناسب برای تماشای دریا، تفریحات آبی ، کمپ و شنا است.      ساحل شغاب ساحل شغاب گزینه ای مناسب برای سفرهای خانوادگی است. این ساحل که با چرخ و بلک خود ، خودنمایی می کند امکانات دیگری مانند زمین ورزشی، زمین‌بازی‌، پیست دوچرخه‌سواری، فضای سبز، اسکله قایق‌سواری، پیست اسکیت و جاده سلامت دارد. این ساحل برای چادر زدن نیز گزینه ای مناسب است.     ساحل بنود ساحل بنود یکی از زیباترین سواحل دیدنی بوشهر است که در منطقه عسلویه قرار گرفته است. این ساحل صخره‌ای بکر و زیبا یکی از بهترین سواحل بوشهر برای عکاسی محسوب می شود. اینجا همچنین یکی از بهترین سواحل بوشهر برای کمپ کردن و چادر زدن است. تماشای رقص نورانی پلانکتون‌ها، عظمت صخره‌ها و صدای موج‌های خروشان دریا را می‌توانید در این ساحل معروف بوشهر تجربه کنید.       مطالب مرتبط: آشنایی با موزه رئیسعلی دلواری | موزه دلیران تنگستانی برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید.  

آشنایی با کاروانسرای سعد السلطنه قزوین در زمان ناصرالدین شاه قاجار، شخصی به نام محمدباقر خانه سعدالسلطنه اصفهانی، حاکم وقت قزوین بود. او به خوبی به ارتباطات تجاری ایران با کشورهایی مثل ترکیه (عثمانی) و روسیه واقف بود و به همین دلیل دستور ساخت یک کاروانسرا را صادر کرد. عملیات ساخت کاروانسرا در سال 1310 هجری قمری آغاز و ساخت ۴۰۰ حجره برای آن در نظر گرفته شد. در نهایت بنای کاروانسرا با تلاش دو معمار اصفهانی و دو معمار قزوینی در سال ۱۳۱۲ هجری قمری به پایان رسید. یکی از ویژگی‌های‌ این کاروانسرا این است که با توجه به مدارک و اسناد موجود تنها 2 سال برای ساخت آن وقت صرف شده و این در نوع خود شاهکار است.     کاروانسرا به مرکزی برای فعالیت های تجاری و بازرگانی تبدیل شد و تا قبل از جنگ جهانی اول، مرکزی مهم در شهر بود. با آمدن قشون روس در جنگ جهانی اول، نخست چند واحد از نظامیان روس به کاروانسرا وارد شدند و در آن اسکان یافتند. انگلیس ها که از راه رسیدند بخشی را مخزن خواروبار کردند و بخشی دیگر را به محل خوراک چارپایان اختصاص دادند. در نهایت پس از متروکه شدن این محل، بلدیه بخشی را به اصطبل و قسمتی را به انبار قند و شکر تبدیل کرد. بعد از تغییرات سیاسی حکومت روسیه، کاروانسرا دیگر پل ارتباطی بازرگانی، بین اروپا و آسیا به حساب نمی آمد و کم کم حیات اقتصادی خود را از دست داد.     در نهایت در سال ۱۳۷۷ تنها ۱۰ واحد در کاروانسرای سعدالسلطنه فعال بود و این بنای ارزشمند رو به ویرانی می رفت. کم کم سازمان میراث فرهنگی شروع به خرید حجره ها کرد.بهسازی و نوسازی شهرداری قزوین واگذار شد تا مورد مرمت قرار گیرد. تامین منابع مالی این مرمت را سازمان بهسازی و نوسازی بر عهده گرفت و عملیات زیر نظر سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری انجام گرفت. کاروانسرای سعد السلطنه قزوین با شماره 2089 و از تاریخ 11 مرداد 1316 در لیست آثار میراث ملی قرار دارد.         تفریحات و دیدنی های متعددی در ایران کاروانسرا وجود دارد که می تواند گردشگران را سرگرم کند. یکی از این فعالیت ها بازدید و خرید صنایع دستی می باشد. در اینجا با هنرمندانی برخورد می کنید که در حال پیاده سازی هنرشان هستند و با عشق، نقش و نگار می زنند. شاید این مکان بهترین جایی باشد که بتوانید از آن سوغات تهیه کنید و یادگاری خوبی از سفر به قزوین با خودتان ببرید. غرق در دنیای رنگارنگ این بازار شوید و لذت ببرید. نقاشی، فرش‌بافی، گلیم‌بافی، جاجیم‌بافی و منبت‌کاری  از جمله هنرهایی هستند که می توانید در اینجا بیابید.       خوشمزه گردی یکی دیگر از فعالیت های این کاروانسرا می باشد.تصور کنید که در یک بنای قاجاری، چای یا قهوه بنوشید و یا در حالی که غذا نوش جان می کنید، چشم تان به آجرکاری ها می افتد و از بودن در فضا لذت می برید. در کاروانسرای سعدالسلطنه می توانید در قلب تاریخ یک خوشمزه گردی جذاب داشته باشید. بازدید از موزه شاهنامه و اساطیر. اگر از طرفداران اشعار فردوسی هستید و دل تان می خواهد در فضایی با حال و هوای شاهنامه و اساطیرش قرار گیرید، در کاروانسرای سعدالسلطنه به سراغ حیاط نگارالسلطنه بروید. در اینجا می توانید از موزه شاهنامه و اساطیر بازدید کنید و در دنیایی متفاوت قدم بزنید. مجسمه ها و تابلوهایی را در این موزه می بینید که همگی با موضوع شاهنامه و اساطیر آن هستند.           برگزاری جشنواره و مراسم. از زمانی که مرمت کاروانسرای سعدالسلطنه به پایان رسید، بازار جشنواره ها در آن داغ شد. مسئولان برای معرفی هر چه بهتر این جاذبه تصمیم گرفتند مراسم مختلفی را در آن برگزار کنند و با عناوین مختلف مردم را به اینجا بکشانند. سعدالسلطنه را می توان پاتوقی برای جشن ها و مراسم در قزوین دانست. تا به امروز برنامه های مختلفی از جمله جشنواره نوروزی، جشنواره موسیقی، نمایشگاه اسباب بازی  در آن برپا شده است.     مطالب مرتبط: آشنایی با کاروانسرای دیر گچین | مادر کاروانسراهای ایران برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید.

خانه زینت الملوک قوامی شیراز سال 1290 هجری قمری در شیراز بود که ساخت خانه‌ای با سبک‌وسیاق خانه‌های قاجاری آغاز شد تا محل زندگی خانوم زینت‌الملک قوامی، دختر حبیب‌الله خان، قوام‌الملک چهارم باشد. خاندان قوام‌الملک از نسل حاج ابراهیم‌خان کلانتر، اعتمادالدوله شیرازی بودند که در زما‌ن‌های مختلف در استان فارس و شیراز با عناوین والی و کلانتر حکومت می‌کردند. ساخت‌وساز به عهده محمدخان قوام‌الملک دوم (نوه حاج ابراهیم خان کلانتر اعتمادالدوله شیرازی) قرار گرفت و بعد از چیزی در حدود 10 سال، در نهایت توسط محمدرضاخان قوام‌الملک سوم به پایان رسید. سال‌ها زینت‌الملک قوامی در این خانه روزگار گذراند و همیشه به‌خوبی از نیازمندان پذیرایی می‌کرد. او زن بسیار خَیِری بود و به مناسبت‌های مختلف در خانه‌اش سفره نذری برپا می‌کرد.     از سال 1373 این اثر در اختیار بنیاد فارس‌شناسی قرار گرفت و با کمک میراث فرهنگی، پروژه مرمت این بنای قجری کلید خورد. سال 1374 بود که زیرزمین این عمارت با عنوان نگارخانه فارس فعالیت خود را آغاز کرد. در این نگارخانه آثار هنرمندان فارس، ایران و دیگر کشورها به نمایش درآمد و در حال حاضر عنوان موزه تاریخ فارس به آن اختصاص داده شده است. اتاق گوشواره شمالی در طبقه دوم هم به تالار موسیقی، کنفرانس و سالن نمایش فیلم تغییر کاربری داد. در حال حاضر این عمارت تاریخی، محل استقرار دفتر بنیاد فارس‌شناسی، دربرگیرنده مرکز انجمن‌های دوستداران محیط‌زیست فارس، هنرمندان جوان فارس، دوستداران میراث فرهنگی استان فارس، فرهنگ و ادب فارس، عکس، گرافیک و نیز انجمن حمایت از حقوق کودکان فارس و نیز کتابخانه تخصصی تاریخ و هنر است و به‌عنوان یک جاذبه تاریخی از گردشگران میزبانی می‌کند.  خانه زینت الملوک در سال 1354 و با شماره 938 در فهرست آثار میراث ملی به ثبت رسید.     خانه زینت‌الملک با زیربنایی برابر با 2700 متر مربع و مساحتی برابر با 3290 متر مربع به فاصله یک کوچه از خانه نارنجستان قوام قرار دارد. این دو بنا مجموعه قوام را تشکیل می‌دهند که در دوران ناصرالدین شاه ساخته شده‌اند. تونل زیرزمینی که این دو عمارت را به‌هم مرتبط می‌کند در گذشته به‌منظور امنیت عبورومرور ساکنان خانه کاربرد داشت.در خانه زینت‌الملک اِلمان‌های سبک معماری ایرانی مانند اندرونی و بیرونی، هشتی، حوض و غیره به‌کاررفته است. در کنار ورودی با هنر معرق‌کاری، دو سکوی نشیمن به ارتفاع 70 سانتی‌متر قرار دارد و دو سرباز قاجاری با اسلحه کنار آن‌هاست؛ بر فراز سر در ورودی کتیبه‌ای سنگی که روی آن تاریخ 1300 هجری قمری حک شده را می‌توانید ببینید.عمارت اصلی بیش از 20 اتاق دارد که بیشتر آن‌ها دارای سقف چوبی‌اند و با تصاویری از گل‌وبوته، حیوانات و پرندگان نقاشی شده‌اند و گچ‌بری، آینه‌کاری و دیگر تزیینات بر زیبایی آن‌ها افزوده است. همچنین پنجره‌های ارسی انعکاس زیبای نور را بر روی درودیوارها هنگام تابش آفتاب می‌اندازد و فضایی جذاب را می‌آفرینند. در برخی از اتاق‌ها تصاویری از زنان و کودکان اروپایی به چشم می‌خورند که نشان‌دهنده تأثیرپذیری معماری قاجاری از معماری و هنر اروپایی است.     بخش‌های مختلف خانه زینت الملک  حیاط با عبور از یک راهرو، از هشتی به حیاط می‌رسید؛ اینجا آنقدر باصفاست که دلتان می‌خواهد برای دقایقی قدم بزنید و از تماشای باغچه‌ها و حوض‌های آب لذت ببرید. البته اینها تمام دیدنی‌های حیاط خانه زینت‌الملک نیستند؛ از دور به عمارت اصلی نگاه کنید و از زیبایی و ظرافت معماری آن لذت ببرید. ازاره‌های سنگی مشبک و حجاری شده و کاشی‌کاری هلالی و تصویر شیر و خورشید بر پیشانی ساختمان را از دور ببینید. همچنین در اطراف حیاط 20 اتاق دیده می‌شود که به یکدیگر راه دارند.     تالار شاه ‌نشین (تالار آئینه‌) و اتاق ‌ها یکی از جذاب‌ترین بخش‌های این خانه تالار اصلی‌ست که در ضلع غربی بنا قرار دارد و دیوارهای آن آینه‌کاری و نقاشی شده است. در طراحی این تالار از هنر ایرانی و اروپایی استفاده شده است، اما سبک ایرانی به‌وضوح در آن مشهود است.       موزه تاریخ فارس در زیرزمین خانه زینت الملوک زیرزمین دو ورودی یکی در جنوب‌شرقی و دیگری در شمال‌شرقی دارد و آجر‌کاری شده است. این محل هم‌اکنون موزه‌ مشاهیرست و مجسمه‌های این مفاخر به‌ترتیب ادوار مختلف تاریخی در معرض نمایش قرار گرفته‌اند. بخشی از زیرزمین که کاملا آجرکاری شده به‌عنوان اسلحه‌خانه، بخشی دیگر با اتاق‌های متعدد جهت نگهداری مواد غذایی و بخش میانی هم برای استراحت در فصل تابستان مورد استفاده بوده است.در این موزه بیش از 50 مجسمه و 5 سردیس وجود دارد که هر کدام جذابیت‌های مختص به خود را دارند و پشت هر چهره داستانی نهفته است. همچنین به دلیل جایگاه حافظ و حفظ تصویر ذهنی این شاعر در میان مردم، تندیس وی ساخته نشده در عوض یک بخش عرفانی مختص به حافظ در این موزه ایجاد شده است.   مجسمه‌ های موزه  مجسمه‌های خانه زینت الملک یا همان موزه مادام توسو شیراز توسط بنیاد فارس‌شناسی در مدت 4 سال توسط گروهی از هنرمندان مجسمه‌ساز به سرپرستی استاد «شانس» ساخت آن‌ها انجام گرفته است. در ساخت مجسمه‌ها از موم استفاده شده و سرما و گرما بر روی آن‌ها تاثیرگذار است؛ سردیس‌ها که تنها از قسمت سر افراد ساخته شده‌اند از جنس گچ و رزین‌اند و برای چشم‌ها نیز از چشم‌مصنوعی استفاده کرده‌اند. برای موی سر، سبیل و ریش مجسمه‌ها، موی طبیعی روی تور بافته شده و سپس روی سر مجسمه نصب شده است.       مطالب مرتبط: برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به شیراز با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.

خانه لاری ها ی یزد بیش از 270 سال پیش بود که خاندان لاری‌ها برای تجارت از استان فارس به یزد آمدند و در نقاط مختلف شهر ساکن شدند. سال 1286 هجری قمری و دوره سلطنت سلسله قاجار، خانه لاری‌ها در شهر یزد ساخته شد. مالک این خانه یکی از تجار برجسته‌ لاری در شهر یزد به نام حاج محمد ابراهیم لاری و بنیان گذارش حاج غلامحسین ملازینل بود. در و دیوارهای خانه مامنی برای نسل‌های مختلف خاندان لاری‌ها شدند و قد کشیدن فرزندان خاندان را به تماشا نشستند تا این که خانه از رونق افتاد و کاربری‌های دیگری پیدا کرد. تا اواخر دوران حکومت رضا شاه پهلوی، خانه لاری‌ها، به عنوان یکی از خانه‌های اعیان و اشراف دوران خود مورد توجه خاص و عام بود اما به علت موروثی شدن به متروکه‌ای تبدیل شد و خسارات و آسیب‌های جدی به آن وارد آمد. این خانه برای مدتی خانقاه نعمت اللهی (محل زندگی دراویش مسلک نعمت اللهی) نیز بود و دراویش در آن گرد هم می‌آمدند.       در سال 1363 این بنای تاریخی توسط میراث فرهنگی یزد از صاحبش که در آن زمان آقای علی یزدی نژاد بود خریداری و مرمت شد و به عنوان محل اداره میراث فرهنگی مورد استفاده قرار گرفت. امروز این بنا به عنوان یکی از نمونه‌های معماری اصیل ایرانی علاقه‌مندان بسیاری را به درون خود می‌کشاند. بنای خانه لاری‌ها تحت تملک سازمان اسناد و کتابخانه ملی قرار دارد و از سال 1385 قسمت‌هایی از آن برای استفاده اداری و برپایی موزه اسناد ملی در اختیار این سازمان قرار گرفته است. با قدم گذاشتن به درون این خانه، ویژگی‌های معماری یزدی را در جای‌جای آن می‌بینید. ویژگی‌هایی مثل حفظ حریم خانه از نگاه نامحرم، همبستگی فضاهای مختلف، احترام به حریم خصوصی، چیدمان اصولی فضاها در کنار هم و غیره همه‌وهمه در خانه لاری‌ها دیده می‌شوند.         این خانه مساحتی برابر 1700 متر و زیربنایی معادل 1200 متر را به خود اختصاص داده و مجموعه‌ای از 3 حیاط و 6 باب خانه به همراه ایوان‌ها، تالارها، اتاق‌ها و یک سردر و هشتی را در خود جای داده است. امروزه در سراسر خانه، اسناد تاریخی به نمایش درآمده و اینجا را تبدیل به موزه اسناد کرده‌اند تا سفر تاریخی شما را تکمیل کنند. این خانه به تلویزیون هم راه پیدا کرد و به عنوان لوکیشن یکی از سریال‌های معروف به نام حانیه مورد استفاده قرار گرفت.  نام این اثر از تاریخ 24 بهمن ماه سال 1375 با شماره ۱۸۳۷ در فهرست آثار ملی ایران قرار دارد.        اصلی‌ترین قسمت خانه لاری‌ها حیاط بزرگ آن است که به عنوان حیاط اصلی در نظر گرفته می‌شود؛ حیاطِ مستطیلی شکلی در امتداد شمالِ‌شرقی-جنوبِ‌غربی بنا قرار دارد. جبهه‌های جنوب‌غربی و شمال‌شرقی و قسمت‌های جنوب‌شرقی و شمال‌غربی این حیاط وسیع تفاوت‌هایی با هم دارند. به سمت جنوب‌غربی بچرخید و در پیش رویتان ایوان بلندی را ببینید که اختلاف ارتفاع فاحشی میان این بخش و شمال حیاط ایجاد کرده است. اختلافی که ارزش و اهمیت این قسمت از ساختمان را به رخ می‌کشد. گرمای هوا که بیشتر شود، این ایوان غنیمتی در خانه به شمار می‌رود چرا که وجود آن در ضلع جنوبی و جنوب‌غربی باعث وجود سایه می‌شود. اهالی خانه را تصور کنید که در فصل تابستان در ایوان می‌نشستند و به دور از تابش مستقیم خورشید هوای خنکی را تجربه می‌کردند.      در مرکز بخش جنوب‌شرقی حیاط وضعیتی کاملا متفاوت به چشم می‌آید و فضاهای بسته خودنمایی می‌کنند. در مرکز این بخش یک اتاق پنج دری جا خوش کرده و در اطراف آن ایوان‌های کوچک و باریکی دیده می‌شوند. هم ردیف با این قسمت‌ها، یک اتاق سه دری و ایوان کوچکی قرار گرفته است. در کنار همه این فضاهای بسته، راهروهایی هم هستند که به عنوان فضای نیمه‌باز شناخته می‌شوند و در حد فاصل فضاهای بسته قرار گرفته‌اند. بر روی حوض لاجوردی میان حیاط تختی قرار دارد که با سه پله از سطح حیاط جدا می‌شود و نیمی از فضای حوض را اشغال می‌کند. این تخت و فضای آن اصطلاحا غروب‌نشین یا سایه‌نشین نامیده می‌شود.         ایوان بلند و دهانه وسیع آن، حیاط را به درون خود کشیده و پیوند خاصی را در مرز این دو قسمت به وجود آورده است. دیوارهای داخلی ایوان یکی از پرکارترین قسمت‌های حیاط اصلی را به نمایش می‌گذارند که در ادامه تزییناتِ دیوارِ حیاط، امتداد یافته‌اند. این ویژگی‌ها ایوان را یکی از قسمت‌های مهم حیاط اصلی جلوه می‌دهد. دلیل دیگری که اهمیت و منزلت این ایوان را افزایش می‌دهد، اتاق‌ها و گوشوارهایی (اتاق هایی در چهار سوی ایوان) است که در اطراف آن و در دو طبقه شکل گرفته‌اند و درها و پنجره‌های شان به ایوان گشوده می‌شود. در پشت ایوان، بادگیر بلندی قد برافراشته که از داخل حیاط به خوبی مشخص است.       اتاق‌های این عمارت با سه پله که با سنگ‌های مشبک‌کاری تزیین شده است از حیاط جدا می‌شوند. اتاق‌های چهارضلعی دورتادور حیاط را در بر گرفته‌اند و در هر ضلع با درهای چوبی به یکدیگر راه دارند. هنر گچ‌بری و رنگ بنفش در داخل اتاق‌ها به زیبایی به‌کاررفته است. سقف مسطح اتاق‌ها را با تیرهای چوبی پوشانده‌اند و روی آن‌ها توفال‌کاری (گچ‌کاری بر روی آهن توری) و بر روی توفال‌ها نیز نقاشی گل‌وبوته دارد. هر یک از 22 اتاق این مجموعه با نام خاصی مشخص شده و کاربرد خاصی داشته‌اند. اتاق سه دری مخصوص بچه‌ها و اتاق پنج دری مخصوص خانواده و اتاق ارسی با درب کشویی به سمت بالا همگی در این عمارت قرار دارند.        مطالب مرتبط: موزه آب یزد برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به یزد با شماره 0216714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.  

آشنایی با پل معلق مشگین شهر شهرستان مشگین شهر یکی از شهرستان های استان اردبیل می باشد. مرکز این شهرستان که شهری با همین نام یعنی مشگین شهر می باشد در 92 کیلومتری شمال غربی شهر اردبیل قرار گرفته است. جمیعت این شهر حدود 75 هزار نفر می باشد. مشگین شهر بعد از شهر سرعین  توریستی ترین شهر استان اردبیل می باشد که دارای جاذبه های گردشگری تاریخی و طبیعی فراوانی می باشد. یکی از این جاذبه ها، که جاذبه های انسان ساخت است پل معلق مشگین شهر می باشد. این پل که در سال 1394 افتتاح شد تبدیل به یکی از اصلی ترین جاذبه های گردشگری استان اردبیل شده است و در سال های اخیر بازدید کنندگان فراوانی را به سوی خود جذب کرده است.       همانطور که در بالا اشاره شد پل معلق مشگین شهر یکی از جاذبه های گردشگری مشگین شهر به شمار می‌آید که در دامنه کوه سبلان و بالای پارک جنگلی این شهر ساخته شده است. این پل طولانی‌ترین پل معلق خاورمیانه محسوب می‌شود و ارتفاع آن از کف دره ۸۰ متر است. عرض پل معلق مشگین شهر دو متر و طول آن ۳۶۵ متر است. پل معلق مشگین شهر نخستین پل معلق تفریحی ایران به شمار می رود و ایده ساخت آن توسط مهندس گنجعلی بیگ مطرح شده است. او با توجه به زیبایی چشم نواز دره سرسبز این منطقه و با الهام از پل کاپیلانوی ونکوور کانادا اقدام به طراحی این پل کرد و چنین شاهکاری را به وجود آورد.         یکی از جالب‌ترین بخش‌های پل معلق مشگین شهر، بخش شیشه‌ای آن است که در وسط پل قرار دارد. در هنگام عبور از روی این قسمت می‌توانید زیر پای خود و دره را ببینید. در زمان عبور از روی پل از دویدن و پرش خودداری کنید. این کار موجب ایجاد نوسان پل می‌شود و ممکن است برای کودکان و افراد سال‌خورده مشکل ایجاد کند و باعث زمین خوردن آن‌ها شود. وجود امکانات رفاهی مناسب و قرارگیری این پل در یک پارک جنگلی از دیگر دلایل محبوب شدن این جاذبه گردشگری است.     وجود امکانات رفاهی مناسب و قرارگیری این پل در یک پارک جنگلی از دیگر دلایل محبوب شدن این جاذبه گردشگری است. یکی از این امکانات زیپ لاین مجموعه می باشد. زیپ لاین یک سرگرمی سرشار از هیجان است که امروزه طرفداران بسیاری به ویژه در میان جوانان دارد. حالا شما نیز می توانید در کنار پل معلق مشگین شهر این هیجان را نیز تجربه کنید و از روی دره ای عمیق بگذرید. پس از آنکه به پایان راه رسیدید می توانید با عبور از روی پل دوباره به نقطه شروع بازگردید و با یک تیر دو نشان را بزنید.     پارک جنگلی مشگین شهر یکی دیگر از دیدنی های اطراف پل معلق می باشد. این پارک با وسعت ۳۰۰ هکتار در کناره غربی رود خیاوچایی و به موازات آن در بالا دست رودخانه قرار گرفته و شکلی تقریبا بیضوی به طول ۵ کیلومتر دارد. وجود تفرجگاه، شهربازی، زمین اسکیت و آبشار مصنوعی در ورودی پارک زیبایی و جذابیت آن را دوچندان کرده و گردشگران در اکثر فصول سال در آن مشاهده می شوند.        مطالب مرتبط: دشت مغان اردبیل برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید.

محله جلفا اصفهان نوجُلفا یا جُلفای نو، یک محله کهن ارمنی نشین است که در عصر صفویان، در شهر اصفهان، در کنارهٔ جنوبی زاینده رود بنا شد. نامِ جلفای نو، از نام شهر جلفا در کرانه رود ارس گرفته شده‌است که ساکنان اصلی آن ارمنیان هستند. ارمنی‌های جلفای نو در زمان شاه عباس یکم صفوی در سال ۱۰۱۳ق. (۱۶۰۵م) از آنجا به اصفهان کوچانده شدند.نزدیک به ۴۰۰ سال قبل به دستور شاه عباس صفوی مردم یک شهر خانه و کاشانه خود را رها کرده و وارد شهر جلفا که هم‌اکنون در خاک آذربایجان قرار دارد، شدند. مردم این شهر که همگی ارامنه بودند، پاییز و زمستان سختی را در مسیر گذراندند، اما با آمدن فصل بهار راهی استان‌های اصفهان و چهار محال و بختیاری شدند. حدود ۳۰۰۰ خانوار از این گروه وارد شهر اصفهان شده و پادشاه برای ثابت کردن حسن‌نیت خود، زمین‌هایی را در حاشیه زاینده رود به آن‌ها هدیه کرد. این زمین‌ها هم‌اکنون به یک شهرک بسیار زیبا با معماری بی‌نظیر تبدیل شده و نام آن با توجه به مامن اصلی ارمنی‌ها، جلفای نو انتخاب شد.       به مرور زمان ارمنی‌های دیگر هم به این محله آمدند و خانه‌ها کاملا به شیوه آن‌ها ساخته شد. پس از ساخت خانه‌ها، نوبت به ساخت کلیساها رسید تا محله کاملا رنگ و بوی مسیحی بگیرد. محله جلفای اصفهان دارای یک خیابان طویل بوده که از غرب تا شرق کشیده شده است. خانواده سرشناس خواجه سرافرازیان در راس غربی این محله و خانواده معروف یمانیان هم در راس شرقی آن سکونت گزیدند، تا نام دروازه غربی سرافرازیان و دروازه شرقی یمانیان بر سر زبان‌ها بیفتد.       اسکان و حیات ارامنه در جلفای نو شاه عباس توجه خاصی به ساکنان جلفای قدیم داشت و دستور داد تا آنها را سواره، از رودخانهٔ ارس به تبریز، انتقال دهند. پس از اقامت و استراحت در تبریز با آمدن فصل بهار به سمت گیلان، مازندران و قزوین حرکت کرده و درنهایت در اصفهان نقل مکان کردند. طبق منابع موجود تعداد ارامنهٔ ساکن شده در جلفای نو اصفهان (در سال ۱۰۱۴ق/۱۶۰۵م) نزدیک به شصت تا هفتاد هزار نفر بود، که با در دست داشتن امکانات رفاهی و همچنین وام‌هایی برای تأمین حقوق اجتماعی و مذهبی خود و صادر شدن فرامینی از سوی شاه عباس، استقلال حیات در سرزمین جدید خود (جلفای نو) را به‌دست آوردند.در پی امکانات یاد شده، ساختار اداری شامل کلانتر و داروغه برای انجام امور اداری و حقوقی به‌وجود آمد، که حاکی از عطای استقلال و خودمختاری به ساکنان جلفای نو، از سوی شاه عباس بود.       کلیساهای جلفا کلیسای وانک کلیسای وانک را می‌توان یکی از اصلی‌ترین و مهم‌ترین کلیساهای جلفا به حساب آورد که از آن با نام کلیسای جامع ارامنه اصفهان هم یاد می‌شود، البته ارمنی‌های ساکن اصفهان نام این کلیسا را آمنا پرکیچ به معنای کلیسای نجات دهنده مقدس گذاشته‌اند. مساحت این کلیسا در حدود ۸۷۳۱ مترمربع بوده که ۳,۸۵۷ مترمربع آن را ساختمان و بقیه آن را فضای سبز تشکیل می‌دهد. وانک یکی از کلیساهای تاریخی استان اصفهان است که در زمان شاه عباس دوم و بر اساس معماری کلیسای سنت استپانوس در جلفای آذربایجان ساخته شد. این کلیسا دارای گنبدی عظیم بوده و دیواره‌ها و طاق‌های بلندی دارد، همچنین نقاشی‌ها و طلاکاری سقف این بنا بسیار حیرت‌انگیز و مشهور است، تا اندازه‌ای که چشم همگان را به خود خیره می‌کند.       کلیسای بیت لحم کلیسای بیت لحم مربوط به دوران صفوی بوده و در سال ۱۶۲۸ میلادی بنا نهاده شده است. این کلیسا در نزدیکی میدان جلفا اصفهان و دو کلیسای هاکوپ و مریم مقدس واقع شده است. این کلیسای نسبتا بزرگ، توسط شخصی به نام خواجه پطرس ولیجانیان که یکی از بازرگانان معروف دوران صفوی بود، ساخته شد و هم‌اکنون وی و برخی از اعضای خانواده او در حیاط این کلیسا آرام گرفته‌اند.کلیسای بیت لحم به رغم نقاشی‌های زیبایی که در فضای داخلی و نمای بیرونی آن کشیده شده، به یکی از باشکوه‌ترین کلیساهای اصفهان تبدیل شده و بزرگترین گنبد را در میان آن‌ها دارد. معماری این کلیسا بسیار هنرمندانه و حرفه‌ای انجام شده است، تا جایی که نام این کلیسا در لیست ۲۳ کلیسای زیبای جهان در روزنامه دیلی تلگراف که در سال ۲۰۱۶ منتشر شد، به چشم می‌خورد. بد نیست بدانید که نام کلیسای بیت لحم در تاریخ ۱۷ اسفند سال ۱۳۸۱ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.       کلیسای سرکیس کلیسای سرکیس مربوط به دوران صفوی بوده و در سال ۱۶۵۹ میلادی ساخته شده است. نام کلیسای سرکیس در ابتدا آمناپرکیچ مقدس بود، اما در سال ۱۸۵۰ میلادی که این کلیسا ویران شد، وسایل آن بنا به سرکیس انتقال پیدا کرد و نام آن هم تغییر یافت. جالب است بدانید که این کلیسا دارای دو گنبد است که هر کدام دارای هشت نورگیر هستند. نقاشی‌های زیبایی در بخش‌های مختلف این کلیسا به تصویر درآمده بود که به دلیل مرمت‌های بسیار از بین رفتند و هم‌اکنون تنها نقاشی‌های روی گنبد باقی مانده‌اند. این بنا در تاریخ ۱۷ اسفند ۱۳۸۱ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.     مطالب مرتبط: مسجد شاه اصفهان برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.

سافاری کیش مجتمع توریستی پارس سافاری کیش به عنوان اولین و بزرگترین مجموعه برگزارکننده تور سافاری در ایران شناخته می‌شود که در سال ۱۳۹۲ در جزیره کیش فعالیت خود را آغاز نمود. این مجموعه بزرگ دارای تفریحات متنوعی است که می‌توانند لحظات هیجان انگیز و مفرحی را برای گردشگران فراهم کنند. با منشور صل همراه باشید تا یستر با این مجموعه توریستی آشنا شویم.     سافاری لندکروز آفرود لند کروز را می توان مهیج ترین مجموع سافاری کیش برشمرد که طرفداران بسیاری دارد.  گردشگران می‌توانند سوار خودروهای آفرودی لندکروز شده که دارای رانندگان با تجربه و ماهر هستند، رانندگان روی تپه‌های شنی و جاده‌های صحرایی مجموعه، مانورهای بسیار هیجان انگیزی را اجرا می‌کنند و باعث ترشح بسیار زیاد آدرنالین شما می‌شوند.      باگی باگی یکی دیگر از تفریحات مجموعه سافاری کیش است. باگی به خودروهایی گفته می‌شود که بیش تر برای اهداف ماجراجویانه و البته تفریحی ساخته شده اند و نسبت به خودروهای عادی ظاهر ساده، متفاوت و جذابی دارند. گردشگران با استفاده  از باگی سافاری کیش در جاده‌های صحرایی و مسیرهای ناهموار یک رانندگی جذاب و مهیج و مفرح را تجربه نمایید.         بانجی شوتینگ بانجی شوتینگ جدیدترین تفری مجموعه سافاری کیش است. برخلاف بانجی جامپینگ که شما از ارتفاعی زیاد توسط کش‌ها و طناب‌های مخصوص رها می‌شوید، در این بازی شما با تجهیزات ویژه و دو کش قدرتمند به سمت بالا رها می‌شوید. یک موتور برقی کش‌های بانجی را کشیده و سپس رها می‌کند و شما به ارتفاعی زیاد رفته و به پایین بر می‌گردید و تا زمانی که سرعت شما کم شود این عمل تکرار می‌گردد.     زورب بال قلت خوردن از بالای تپه در کویر همواره از هیجان انگیزترین تفریحات در کویر بوده است. زورب بال این تجربه را می تواند برای گردشگران ایجاد کند. در این تفریح شما درون یک توپ بزرگ پلاستیکی قرار گرفته و از بالای تپه ای به سمت پایین سرازیر می‌شوید.     شتر سواری شترسواری یکی دیگر از هیجان انگیزهای مجموعه سافاری کیش است. در این مجموعه گردشگران بر روی شترهایی که با وسایل محلی و زیبایی تزئین شده اند سوار شده و بر فراز تپه‌های شنی گشت و گذار کنید. تماشای غروب آفتاب هنگام شتر سواری می‌تواند لحظات آرامش بخشی را برایتان رقم بزند.     پینت بال پینت بال سافاری کیش یکی دیگر از تفریحات سافاری کیش است. در واقع بازی پینت بال به‌واسطه شلیک توپ‌های رنگی انجام می‌شود به‌شدت سرگرم‌کننده و پرتحرک است. هدف بازی پینت بال حذف تیم مقابل به کمک شلیک ترکیب رنگ و آب است و در پایان تیمی که بیشتر مورد حمله رنگ‌ها قرار گرفته باشد حذف شده و بازنده محسوب می‌شود‌.  پینت بال مجموعه پارس سافاری می‌تواند سفر شما به جزیره را خاطره انگیز کند.     امکانات سافاری کیش علاوه بر تفریحات متنوع، امکانات رفاهی با کیفیت نیز باعث شده اند مجموعه پارس سافاری به عنوان یکی از بهترین مراکز تفریحی این جزیره شناخته شود. در این مرکز جهت رفاه حال بیشتر گردشگران امکاناتی نظیر رستوران روباز و سرپوشیده، کافی شاپ، غرفه خدمات، غرفه صنایع دستی، فیش اسپا یا دکتر ماهی، سوپرمارکت، خانه کودک، عکاسی و مزرعه حیوانات و … فراهم شده است.     برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشئور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور کیش با شماره 02162714 تماس بگیرید. جهت رزرو بلیط هواپیما و سفر به کیش کلیک کنید.

   آشنایی با زندان اسکندر یزد یا مدرسه ضیائیه زندان اسکندر یا مدرسیه مدرسه ضیائیه یکی از جاذبه های گردشگری شهر یزد است که در محله فهادان این شهر قرار گرفته است. کارشناسان بر این عقیده‌اند که این بنا مدرسه‌ای با 8 قرن قدمت است که در سال ۶۳۱ هجری قمری توسط عارف معروف، ضیاءالدین حسین رضی بنیان نهاده شد و در سال ۷۰۵ هجری قمری، پسران وی، مجدالدین حسن و شرف‌الدین علی آن را تکمیل کردند. این بنا بيش از 700 سال پيش محل تدريس بوده و میزبانی مجالس بحث و بررسی بزرگان و علما را بر عهده داشته است. بر اساس شواهد تاریخی خاندان رضی، در اطراف این بنا خانه‌های عالی و بادگيرهای بلند ساخته بودند. در آن زمان این ساختمان درگاه بلند، دو مناره رفیع و باغچه‌ای پر از درخت داشت و کتابخانه و حمام روبروی بنا واقع شده بودند.       زندان اسکندر یزد در تاریخ 23 اسفند سال 1346 و با شماره 770 در فهرست میراث ملی کشور به ثبت رسیده است و و از 24 بهمن 1384 در محدوده ثبت جهانی شده شهر یزد واقع شده است.      قسمت‌های مختلف زندان اسکندر گنبد گنبد مدرسه‌ ضیائیه18 متر ارتفاع دارد که از از خشت خام ساخته شده است و گچ‌بری‌های آن که با نقاشی آبرنگ طلايی و لاجوردی تزیین شده‌اند، زیبایی فوق‌العاده‌ای برای این عمارت رقم زده‌اند. متاسفانه پس از گذشت هشت قرن از قدمت این بنای باستانی تنها قسمتی از این نقاشی آب‌رنگ روی گچ سفید وجود دارد. به فضای زیر گنبد، گنبدخانه می‌گویند که آسیب‌های زیادی دیده و آثاری از کتیبه‌های آن بر جای نمانده است. در این محل موزه‌ای کوچک قرار دارد که کتیبه‌ها و سنگ قبرهایی در آن نگهداری می‌شود.        حیاط در اطراف صحن یا حیاط، رواق‌هایی به چشم می‌خورد فضاهایی مسقف و ستون‌دار که حداقل در یک طرف مسدود باشد و انسان را از تماس با بارش و تابش نور آفتاب حفظ کند. رواق‌ها در قسمت ضلع غربی، بزرگ‌تر هستند و در کنار آن‌ها محرابی از گچ وجود دارد. در حیاط علاوه بر ایوانچه‌های کوچک جلوی اتاق‌ها، چهار ایوان بلندتر نیز وجود دارد که بنا را به صورت چهارایوانی درآورده است.     پایاب و چاه علاوه بر رواق‌ها، عنصر دیگری که در فضای صحن دیده می‌شود، پايابی با ۳۸ پله به عمق ۲٫۸ متر از سطح زمين است که دسترسی به آب قنات اله‌آباد را ممکن می‌سازد. چاه آبی نیز با قطر دهانه دو متر در وسط حیاط وجود دارد که به سردابی به عمق پج متر منتهی می‌شود. کف سرداب، حوضی قدیمی خودنمایی می‌کند که به‌عنوان یکی از آثار به‌جای مانده از بنای اولیه ساختمان به حساب می‌آید. ظاهرا سرداب و حوضچه برای تامین آب و استفاده ساکنان مدرسه به کار می‌رفتند.     اتاق بادگیر در گوشه‌ای از حیاط، اتاقی موسوم به اتاق بادگیر دیده می‌شود که می‌توانید وارد آن شوید، دقیقا زیر بادگیر قرار بگیرید و از خنکای نسیم حتی در تابستان هم لذت ببرید.      مطالب مرتبط: غذاهای سنتی یزد برای خواندن سایر مطالب ورد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به یزد به شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید و یا با شماره 02162714 در تماس باشید.

آشنایی با کاروانسرای دیر گچین | مادر کاروانسراهای ایران در مسیر جاده قم به گرمسار، بزرگترین کاروانسرای ایران، کاروانسرای دیر گچین قرار گرفته که قدمت آن بیش از 1700 سال است. سنگ بنای اولیه این کاروانسرا در دوره ساسانیان و احتمالا در دوره پادشاهی اردشیر بابکان به‌عنوان یک قلعه نظامی گذاشته شد و با گذر زمان در دوره سلجوقیان، صفویان و قاجار مورد بازسازی قرار گرفت؛ اما بیشترین تغییرات موجود در آن در دوره صفویه صورت گرفته است.کاروانسرای دیر گچین با 12 هکتار وسعت، مربع شکل و چهار ایوانی است و 6 برج نگهبانی و 44 حجره دارد. این کاروانسرا از مسجد، آسیاب، سرویس بهداشتی، حمام، اصطبل، آشپزخانه، حوض‌خانه، فاضلاب و حجره اقلام خوراکی برخوردار بوده و به همین خاطر به‌عنوان مادر کاروانسراهای ایران شناخته می‌شود چرا که توانایی تامین کلیه نیازهای مسافران را داشته است.  کاروانسرای دیرگچین در تاریخ 1 مهر 1382 با شماره 10408 در فهرست میراث ملی ایران به ثبت رسید و پس از آن مرمت فوری بنا آغاز شد و در حال حاضر کاربری اقامتگاه را دارد.       بخش های داخلی کاروانسرای دیر گچین حجره ها در مجموع داخل کاروانسرا 44 حجره یا استراحتگاه برای مسافران تعبیه شده بود که هر کدام حدود 1 متر از کف حیات ارتفاع دارند، این امر سوار و پیاده شدن مسافران از روی چهارپایان را راحت‌تر می‌کرد.       شبستان خصوصی | شاه نشین  این فضای دَوار، در منتهی الیه مسجد قرار گرفته است و از چند حجره در اطراف و یک حوض در وسط ساخته شده و سقفی ندارد. حیاط شبستان به‌شکل هشت‌ضلعی ساخته شده و از آنجا که در دوره ساسانیان از طرح هشت‌ضلعی در معماری بهره نمی‌بردند بی‌شک این بخش در دوره اسلامی ساخته شده است.       مسجد مسجد کاروانسرای دیرگچین در ضلع جنوبی آن قرار دارد و طبق شواهد گمان می‌رود که در دوره ساسانیان به‌عنوان آتشکده از آن استفاده می‌شده است. داخل فضای مسجد، 4 ستون بزرگ به ارتفاع 15 متر وجود دارد و پایه آن‌ها از آجرهای بزرگ، سنگ و ملات گچ ساخته شده است. اگر این مکان را به‌عنوان یک آتشکده در نظر بگیریم به‌احتمال خیلی زیاد یک گنبد روی 4 ستون قرار داشته و زیر آن آتش روشن می‌شده اما سقفی که امروزه در این مکان مشاهده می‌کنیم در دوره اسلامی ساخته شده است. در این مکان هیچ‌گونه تزیینات خاصی قابل مشاهده نیست و تنها بخش شاخص جای محراب است که در ضلع جنوبی مسجد قرار دارد.         حمام حمام کاروانسرا سمت چپ مسجد قرار دارد و از بخش‌های مختلفی مثل رختکن، گرمابه، خزینه و غیره تشکیل شده است که تقریبا همه آن‌ها از بین رفته‌اند. در کل می‌توان گفت این بخش به‌نسبت سایر قسمت‌های کاروانسرا آسیب فراوانی دیده است. درباره قدمت حمام حدس‌های مختلفی وجود دارد؛ عده‌ای از کارشناسان بر این باورند که بر خلاف آجرهای ساسانی به‌کاررفته در ساخت حمام، دیرینگی آن به دوره صفویان برمی‌گردد چرا که فضای هشت‌ضلعی و طاق‌هایی که در مرکز بنا قرار دارند، دال بر اسلامی بودن سبک معماری حمام‌اند. از سوی دیگر طاق‌های سه‌گوش موجود در حمام می‌توانند گویای این باشند که حمام در دوره قاجار ساخته شده است چرا که این سبک از معماری آخرین بار در دوره قاجار رواج پیدا کرد.       اصطبل اصطبل‌های این کاروانسرا پشت حجره‌ها قرار گرفته‌اند و دارای سقف و نورگیر بوده‌اند. فضای ورودی آن‌ها را طوری اندازه‌گیری کرده بودند که دو حیوان بزرگ بتوانند با هم وارد اصطبل شوند. نکته جالب درباره فضای ورودی اصطبل‌ها این است که به‌شکل اِل مانند طراحی شده تا حیوانات نتوانند به‌راحتی از آن خارج شوند.          تاریخچه ساخت کاروانسرای دیرگچین ساسانی چهارچوب کلی بنا نشان می‌دهد که سنگ بنای اولیه کاروانسرا در دوره ساسانی گذاشته شده است. از ویژگی‌های به‌جای‌مانده از دوره ساسانی می‌توان به آجرهای قرمزرنگ به‌کاررفته در طاق‌ها و ساختار گنبد برج‌های‌های نگهبانی، طاق‌های ضربی و برج‌های نگهبانی نیم‌بیضی اشاره کرد که همگی هم‌خوانی خاصی با معماری دوره ساسانیان در ایران دارند.  سلجوقی پس از گذر سال‌ها در دوره سلجوقی کاروانسرای دیر گچین مورد بازسازی قرار می‌گیرد. در این بازسازی آجرهای قرمز دوره ساسانی با استفاده از ملات گچ بیشتری به‌هم چسبانده شده‌اند. همچنین بخش‌هایی مثل اصطبل‌ها و چهارایوانی‌ها به آن اضافه شدند. از دیگر ویژگی‌های این دوره می‌توان به سوراخ‌های متعدد در بخش‌های مختلف بنا اشاره کرد که در هنگام جنگ برای پرتاب تیر کاربری داشته‌اند. صفوی می‌توان گفت اصلی‌ترین بازسازی در دوره صفویه صورت گرفته است و بخش‌های اصلی مثل برج‌ها، دیوارهای بیرونی و ورودی امروزی در این دوره به بنا اضافه شده‌اند. در دوره صفوی بازسازی طاق‌ها با استفاده از آجرهای سفیدرنگ صورت گرفته است؛ همچنین ویژگی‌های بخش حمام کاروانسرا نیز نشان می‌دهد که این بخش در دوره صفویه به کاروانسرا اضافه شده است. یکی از قابل توجه‌ترین ویژگی‌های معماری صفوی که در کاروانسرا قابل مشاهده است آجرچینی‌های به‌روش زیگزاگی است که در طاق‌ها و ستون‌های آن‌ها قابل مشاهده است و می‌توان به‌وفور آن را در شهر اصفهان مشاهده کرد. قاجار مطابق آنچه در بخش توضیحات حمام اشاره کردیم گمانه زنی‌هایی دال بر قاجاری بودن حمام کاروانسرا وجود دارد که صحت آن تایید نشده است. همچنین در کتب قدیمی دوره قاجار مانند یکی از نوشته‌های اعتماد السلطنه  آمده است که در آن دوران فردی به نام حاجی ابوالحسن معمار اصفهانی را برای مرمت کاروانسرا انتخاب کرده‌اند و در آن دوران اطراف بنا یک قنات و یک ساختمان برای رعیت‌ها ساخته‌اند که به پایان نرسیده است.          مطالب مرتبط: خانه لاری ها ی یزد برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید.

آشنایی با پل زمان خان | تاریخ در میان طبیعت نام زاینده رود برای همه آشناست، رود زندگی بخشی که بزرگترین رودخانه فلات مرکزی ایران است و از کوه‌های زاگرس مرکزی سرچشمه گرفته و در کویر مرکزی ایران جاری می شو د تا اینکه سر انجام به تالاب گاوخونی می ریزد. این رود میزبان پل های متعددی است که دارای ارزش تاریخی می باشند. زمان خان نام پلی تاریخی است که با عبور از روی آب خروشان زاینده رود، دو ساحل این رود را به هم متصل می کند. قرارگیری این پل در یک منطقه خوش آب و هوا باعث شده تا بر زیبایی آن افزوده شود و به عنوان یک مقصد پرطرفدار مطرح گردد. این پل یکی از آثار تاریخی مهم کشورمان است و نامش با شماره ثبت  1744 در فهرست آثار ملی ایران قرار دارد.     تاریخچه پل زمان خان برخی قدمت پل تاریخی زمان خان را به دوران ساسانیان نسبت می دهند و می گویند که بعد ها تکمیل شده اما در کتاب شناخت سرزمین چهارمحال، آمده که ساخت این پل در زمان صفوی صورت گرفته است. بر اساس اکثر منابع تاریخی، فردی به نام زمان خان نفر ایل بیگی، یکی از سران ایل قشقایی، دستور احداث این پل را صادر کرده تا ایلات و عشایر قشقایی و بختیاری از روی آن عبور کنند. پیش از احداث پل، عشایر مجبور بودند تا از زاینده رود عبور کنند. یک بار کودکی در حین عبور از آب غرق شد و مادرش جسد بی جان او را نزد زمان خان برد و به او گفت: تا کی مادران ایل باید شاهد غرق شدن فرزندان خود باشند؟ همین جمله باعث شد تا زمان خان دستور احداث پل را صادر کند و از همه بخواهد در ساخت آن مشارکت نمایند.  پل زمان خان تا به امروز سه بار مورد مرمت قرار گرفته است: در سال ۱۲۰۲ توسط کارگزاران حکومت صفوی در حدود سال 1289 توسط خوانین روستای ایل بیگی در سال ۱۳۲۱ به وسیله حاج عبدالحسین قزوینی مالک قریه «چم عالی» در آخرین مرمت، پل به طور کامل تعمیر و مرمت گردید و استحکام آن با احداث دیوار سنگی در دو سوی آن به میزان قابل توجهی افزایش یافت.       معماری پل زمان خان پل زمانخان شباهت‌های بسیاری به پل‌های دوران ساسانی دارد و برخی آن را بازمانده ای از پل دز در شهرستان دزفول و سایر بندها و پل‌های مربوط به این دوران می دانند. پیش از آنکه پل زمان خان در این منطقه احداث شود، پل های متعددی ساخته شدند اما به دلیل مهندسی اشتباه دوام نیاوردند و نتوانستند در مقابل جریان آب مقاومت کنند. معماران برای ساخت پل زمان خان با توجه به خروشان بودن رود، فضای بین دو پیچ رودخانه که توسط صخره باریکی از هم جدا شده، را انتخاب کردند. گفته می شود که در عهد صفوی یک دهانه برای این پل درنظر گرفته شده بود و سپس در دوره ی قاجار دهانه غربی به آن اضافه گشته است. این پل 32 متر طول دارد و با پهنای 4.5 متر در ارتفاع 12 متری از بستر زاینده رود قرار گرفته است تا در سالیان متمادی راهی برای عبور عشایر باشد و امروز به نشانه ای از تاریخ تبدیل شود.       تفریحات پل زمان خان 1- رفتینگ در زاینده رود خروشان رفتینگ، قایق سواری و گشت و گذار بر روی آب های خروشان است که امروزه به عنوان تفریحی سراسر هیجان، جایگاه خوبی را در میان گردشگران دارد. عبور زاینده رود از زیر پل زمان خان نیز اعث شده تا امکانات رفتینگ در کنار این پل ایجاد شود و بازدیدکنندگان علاوه بر لذت بردن از تماشای این پل، از این تفریح نیز لذت ببرند.     2- ماهیگیری بستر زاینده رود مکانی برای زیست قزل آلای وحشی (گوشت صورتی) است و به همین دلیل برخی این منطقه را برای تجربه ی ماهیگیری انتخاب می کنند. اگر ابزار ماهیگیری دارید و با اصول آن آشنا هستید می توانید در سفر به پل زمان خان برای این کار نیز برنامه ریزی کنید.     3- پیک نیک و عکاسی در اطراف پل، طبیعت بسیار زیبایی میزبان شما خواهد بود. می توانید بساط یک پیک نیک خانوادگی یا دوستانه را در این طبیعت برپا کنید و از بودن در کنار کسانی که دوستشان دارید، لذت ببرید. در هر گوشه ای از این منطقه منظره ای زیبا وجود دارد که می توانند سوژه ای برای تصاویر تماشایی باشند.     مطالب مرتبط: جنگل ابر شاهرود برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید.