منشور صلح پارسیان

کوه صفه اصفهان کوه صفه شهر اصفهان ارتفاعی برابر با ۲۲۵۷ متر دارد و قسمتی از سلسله جبال مرتفع زاگرس در جنوبی‌ترین بخش اصفهان محسوب می‌شود. این کوه را اصفهانی‌ها به نام(( بام اصفهان )) هم می‌نامند و آن را یک جاذبه طبیعی برمی‌شمرند که مملو از چشمه‌های متعدد و خروشان و غارهای ترسناک و مخوف است. کوه صفه دو قله شمالی و جنوبی دارد. قله شمالی چشم‌اندازی متفاوت و منحصر به فرد از اصفهان را در مقابل چشمان شما به نمایش درمی‌آورد و اما قله جنوبی، این قله ارتفاع بیشتری نسبت به قله شمالی داشته، ولی چشم‌انداز آن به زیبایی چشم‌انداز  قله شمالی نیست. از مرکز شهر اصفهان به این جاذبه طبیعی حدود 20 دقیقه راه است. با منشور صلح پارسیان همراه باشید.       دورنمای کوه صفه در بیشتر نقاط اصفهان قابل دیدن است. ضمن اینکه برای رسیدن به قله کوه صفه، هم مسیرهای کوهنوردی و هم تله کابین در اختیار شما قرار داده می‌شود تا از هر طریقی که خواستید خود را به بام زیبای شهر اصفهان برسانید. در ارتفاعات این کوه شما به راحتی می‌توانید شاه کوه، دلیجان و تپه‌های هزار دره را که خاکی سرخ رنگ و زیبایی دارند را به وضوح مشاهده کنید. بعد از اینکه به قله صعود کردید یک قلعه مستحکم و تاریخی متفاوت را خواهید دید که نشان‌دهنده پناهگاه بودن و پایگاه بودن کوه صفه اصفهان از روزگار گذشته است.       کوه صفه مناسب کوه نوردان و صخره نوردان اگر اهل کوهنوردی و همین‌طور صخره ‌نوردی هستید مطمئن باشید که این کوه با پستی‌ها و بلندی‌های سنگی خود حریفی متفاوت برای شما خواهد بود. فضای سبزی که در دامنه این کوه قرار دارد؛ مانند یک پارک کوهستانی است که در ایام تعطیل و روزهای آخر هفته مملو از گردشگران، مهمانان و شهروندان شهر اصفهان است که برای دوری از زندگی مدرنیته و صرفاً با هدف کسب آرامش به این پارک کوهستانی پناه آورده‌اند. پارک کوه صفه آب و هوای فرح‌بخش و مطبوعی دارد و یکی از متفاوت‌ترین و پرطرف‌دارترین جاذبه‌های طبیعی شهر اصفهان است. بد نیست بدانید که در طول دهه ۸۰ شمسی شهرداری اصفهان مسیرهای مختلف و گوناگونی را برای با هدف کوهنوردی کردن شهروندان در این کوه در نظر گرفته و ایمن سازی کرد. پس اگر کوهنوردی و صخره ‌نوردی ورزش مورد علاقه شماست توصیه می‌کنیم که حتماً یک بار هم از کوه صفه بالا بروید.     دیدنی ‌های کوه صفه اصفهان قلعه شاه دژ: که در قسمت شمال غرب کوه صفه قرار دارد قلعه‌ای افسانه‌ای است که تحت عنوان قلعه دیو بارها در روایت‌ها و داستان‌های اسطوره‌ای نام آن را شنیده‌اید. پژوهشگران بر این باورند که بقایای قلعه دیو در کوه صفه قرار دارد. قلعه‌ای بسیار مستحکم و عظیم که به واسطه ساختار منحصر به فرد و صخره‌ای خود از نفوذ دشمنان جلوگیری می‌کرد. گردنه باد: هم که در بخش جنوبی این کوه قرار گرفته، در اصل یک دره است. وقتی بادها از سمت شرق و غرب به سوی اصفهان می‌وزند در این دره جریان پیدا می‌کنند. اصفهان در فصل‌های مختلف خصوصاً بهار و پاییز بادهای فراوانی دارد که تمامی آن‌ها در این دره متمرکز می‌شوند. در این دره یا گردنه باد یک توربین بادی هم وجود دارد که انرژی باد را به انرژی برق تبدیل می‌کند. چشمه‌ها: چشمه‌های کوه صفه علل اصلی خوش آب و هوایی آن هستند و باعث شده‌اند که پوشش‌های گیاهی مختلفی در این کوه ایجاد شود. از جمله این چشمه ها می توان به خاچیک چشمه،چشمه چنار و چشمه گل زرد اشاره کرد.       غارهای کوه صفه: در این کوه ۱۴ عدد غار بزرگ و کوچک وجود دارد که از بین آن‌ها می‌توان به غار کسری،سیمرغ، گنگ اباد و دست کند چکاد اشاره کرد.     تفریحات متنوع در کوه صفه اصفهان تفریات و سرگرمی های نتعددی در کوصفه باعث شده است که این منطقه گردشگران و بازدید کنندگان را از هر رده سنی به سوی خود جذب کند شهربازی، تله کابی، زیپ لاین، باغ وحش، پل معلق، سالن بیلیارد و سالن بولینگ از جمله تفریحات صفه است.         مطالب مرتبط: کویرمرنجاب برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید.

معرفی عمارت چهلستون اصفهان | نمونه ای از یک باغ سلطنتی در دوره صفوی عمارت چهل ستون که بالغ بر ۶۷۰۰۰ متر مربع مساحت دارد، در دوره شاع عباس اول کار احداث آن آغاز شد و در وسط آن عمارتی ساخته شد . شاه عباس اول، کوشکی درمیان باغ بنا نهاد که این کوشک هسته اولیه کاخ را تشکیل داد که تالار میانی کاخ چهل ستون و غرفه‌های چهار گوشه آن را در بر می‌گرفت. در سلطنت شاه عباس دوم، ساختمان تکمیل شد و در ساختمان موجود مرکزی، تغییرات کلی داده شده‌است و تالار آینه، تالار ۲۰ ستون، دو اتاق بزرگ شمالی و جنوبی تالار آینه، ایوانهای طرفین سالن پادشاهی و حوض بزرگ مقابل تالار با تمام تزیینات نقاشی و آئینه کاری و کاشی کاری دیوارها و سقفها افزوده شده‌است. تالار اصلی کاخ که اختصاص به میهمانان خارجی و شخصیت‌های کشورهای دیگر داشت حاوی نقاشی‌هایی است که وقایع تاریخی دوران‌های مختلف را بیان می‌دارند. این سالن با شکوه که بر گنبدی منقوش استوار است با لچکی‌های رنگارنگ و طرح‌های طلایی و شفاف از شاهکارهای هنری آن عصر محسوب می‌شوند.        کاخ چهلستون به دلیل انعکاس بیست ستون ایوان اصلی در استخر بزرگ عمارت و جمع این دو عدد با یکدیگر به این نام خوانده می‌شود. البته دلیل دیگری که برای این موضوع آمده است، نقش عدد 40 در ادب فارسی است که نشان از زیاد بودن و کثرت دارد، مانند چلچراغ یا یک کلاغ چهل کلاغ و نظایر آن. کاخ چهلستون اصفهان در سال 1310 با شماره 108 به عنوان گنجینه ای از تازیخ، هنر و فرهنگ ایران در فهرست میراث ملی کشورمان قرار گرفت و در سال 2011 میلادی با شماره 1372 به عنوان بخشی از میراث جهانی سازمان یونسکو شناخته شد. تاریخچه ی عمارت چهلستون دوره شاه عباس اول: پس از مرگ شاه عباس اول و در زمان تاجگذاری شاه عباس دوم، تصمیم بر این شد تا بر وسعت عمارت چهلستون افزوده شود و کاربری آن به کاخ تغییر پیدا کند. هنرمندان و معماران آن دوره از این فرصت استفاده کردند و هنر و سلیقه ناب خود در زیباسازی کاخ و باغ چهلستون را در حد عالی به نمایش گذاشتند. به دستور شاه عباس دوم، دیوارهای درونی و بیرونی عمارت چهلستون با نقاشی‌های مجلل و آینه‌کاری‌های خیره کننده مزین و بر تعداد تالارها، اتاق‌ها و قسمت‌های مختلف آن اضافه شد. از جمله این بخش‌ها می‌توان به تالار آینه، تالار هجده ستون، دو اتاق بزرگ شمالی و جنوبی تالار آینه، ایوان‌های طرفین سرسرای پادشاهی و حوض بزرگ مقابل تالار با كلیه تزیینات نقاشی، آینه‌كاری، كاشی‌كاری دیوارها و سقف‌ها اشاره کرد. به این ترتیب کاخ چهلستون از نخستین بناهایی در ایران شد که به این شکل و به وسیله آینه‌کاری‌های باشکوه، نقاشی‌های بزرگ دیواری و ستون‌های چوبی تزئین می‌شد. در نهایت کاخ مجلل چهلستون در سال 1056 هجری قمری (1024 هجری شمسی)، سه سال بعد از شروع سلطنت شاه عباس دوم با حضور او و سفرای خارجی افتتاح شد. پس از اتمام کار ساخت و تزئین تالارهای وسیع کاخ، این مکان به عنوان محلی برای ملاقت شاه با مردم و پذیرایی‌های رسمی شاه از میهمانان مورد استفاده قرار گرفت.  دوره قاجار: آنچه از نوشته‌های سیاحانی مانند اوژن فلاندن و پاسکال کوست - که در دوران سلطنت محمدشاه قاجار به ایران سفر کرده بودند- و همچنین مادام دیولافوآ در سال 1298 هجری قمری (1259 هجری شمسی) برمی‌آید، بنای کاخ و باغ چهلستون تا آن زمان به حالت قدیمی خود باقی مانده و تغییری نکرده بود. هرچند متاسفانه در سال 1300 هجری قمری (1261 هجری شمسی)، در زمان حکومت ظل السطان (حاکم اصفهان و فرزند ناصرالدین شاه قاجار) بنای کاخ و باغ به شدت آسیب دید و خرابی‌های زیادی در آن به بار آمد؛ به عنوان مثال در دوران او حوض مرمرین و جوی‌های سنگی باغ پر، و مجاری آبی آن مسدود شدند. با نزدیک شدن روزهای پایانی حکومت قاجار، بر شدت تخریب و بی‌توجهی به بناهای صفوی اضافه شد. در اواخر این دوره، کاخ‌های عالی قاپو و چهلستون، به زباله‌دانی بدل شده بودند. به عنوان مثال در این زمان برای نقاشی کردن دوباره دیوارهای کاخ چهلستون از رنگ روغن استفاده کردند؛ مساله‌ای که باعث شد نقاشی‌های زیرین کاخ، از دیوار جدا شوند و به صورت تکه تکه درآیند. دیگر تزیینات این بنا و درهای خاتم آن نیز از این هجمه ویرانی در امان نماندند و صدمه‌های بسیاری بر آنها وارد شد. آینه‌هایی که به گفته شیخ جابر انصاری هر فردی را تا فاصله 180 متری کاخ نشان می‌داد، کنده و همراه درهای خاتم و تابلوها به عمارت مسعودیه در تهران برده شدند. بنابر گفته او فرش دو رو بافتی که در این کاخ موجود بود در میانه سال‌های 1298 تا 1305 هجری قمری (1260 تا 1267 هجری شمسی) تکه پاره شد و از بین رفت. از دیگر تخریب‌هایی که گریبان این کاخ را گرفت پوشانده شدن دوباره نقاشی‌ها، این بار با گچ بود.     دوره پهلوی: وضعیت رسیدگی به کاخ چهلستون در زمان حکومت پهلوی رو به بهبود گذاشت و کار ترمیم این کاخ به یک موسسه باستان شناسی ایتالیایی واگذار شد. این موسسه با استفاده از عکس‌های قدیمی موجود از کاخ، در و پنجره‌های جدید را به شیوه قدیمی نصب و نقش و نگارها و نقاشی‌هایی که زیر گچ پنهان شده بودند را احیا کردند. کاخ بعد از این تعمیرات به موزه تبدیل شد و در آن آثار مهمی از دوره‌های مختلف تاریخی به نمایش درآمد.      معرفی قسمت های مختلف عمارت چهلستون: ورودی اصلی عمارت چهلستون: عمارت چهلستون، سه ورودی دارد که درِ قدیمی و اصلی آن رو به شرق قرار گرفته است. زمانی که از سردرِ اصلی وارد باغ می‌شوید، مسافتی کوتاه را در مقابل خود می‌بینید که شما را به استخر بزرگ و اصلی عمارت می‌رساند. استخری که در محور اصلی باغ قرار گرفته و در جهتی شرقی-غربی کشیده شده است. شما می توانید این محور را از طریق درختانی که در مسیر آن کاشته شده اند تشخیص دهید و از این طریق راه خود را به سمت کوشک اصلی، کاخ چهلستون پیدا کنید.     استخر عمارت: استخر عمارت چهلستون از مهمترین قسمت‌های مجموعه محسوب می شود و یکی از دلایل ثبت آن به عنوان میراث جهانی یونسکو بوده است. این استخر دو بخش دارد که یک بخش آن در مقابل عمارت و بخش دیگر آن در قسمت پشتی کاخ ساخته شده است. استخر مقابل کاخ 108 متر طول و 16 متر عرض دارد و طراوت و خنکای خاصی به محوطه باغ می‌بخشد. طراحی و نسبت‌های استخر به گونه‌ای است که تصویر کاخ را به خوبی در آب انعکاس دهد و تیرگی کف استخر، باعث شده است تا در نظر بیننده عمیق‌تر به چشم بیاید. از استخر پشتی امروزه استفاده‌ای نمی‌شود.      کاخ چهلستون: بعد از گشتی در باغ و استخر، به عمارت اصلی مجموعه، کاخ چهلستون می رسیم. کاخی که بخش اصلی بازدیدمان را تشکیل می‌دهد و هر گوشه از آن دیدنی‌های جذابی را در خود جای داده است. ‌ ایوان ستون دار:  نخستین بخش کاخ که در همان نگاه اول چشم‌ها را به خود خیره می‌سازد ایوان ستون دار آن است؛ ایوانی که از 20 ستون تشکیل شده و در ارتفاعی یک متری از زمین‌های اطراف خود قرار دارد. این ایوان دو بخش دارد و سقف چوبی آن با آینه‌کاری‌ها، نقاشی‌ها و نقوش هندسی متنوعی تزئین شده است. بخش اول این ایوان در قسمت جلوتر کاخ قرار دارد و بر 18 ستون چوبی با پایه‌های چوبی و سنگی استوار شده‌ است و حوض مرمری کوچکی در میانه آن به چشم می‌خورد. از این 18 ستون،4 ستون میانی آن روی شیرهای سنگی قرار گرفته‌اند که در گذشته از دهان این چهار شیر، آب فواران می‌کرد و در حوض مرمری کوچک وسط ایوان جاری می‌شد. بخش دوم ایوان، کمی مرتفع‌تر از بخش دیگر است و به سردرِ ورودی تالار آینه منتهی می شود که دو ستون دیگر (از 20 ستون اصلی این ایوان) در این قسمت قرار گرفته‌اند. هر یک از ستون‌های اصلی ایوان، یک تنه درخت چنار یا کاج است که امروزه روی آنها را با لایه نازکی از تخته رنگ شده پوشانده‌اند؛ اما در گذشته به زیبایی با آینه و شیشه‌های رنگی تزیین شده بودند.          سردر تالار یا تالار آینه:  در پشت ایوان ستون‌دار، مکانی وجود دارد که به آن سردر تالار یا تالار آینه می‌گویند. سطوح، نمای سقف و دیوارهای تالار آینه با آینه‌های بزرگ خشتی و آینه‌های معرق کوچک و ظریف تزیین شده و به این جهت به نام تالار آینه شهرت پیدا کرده است. بالای این تالار کتیبه‌ای از شاه عباس دوم قرار دارد که در آن به سال ساخت بنا اشاره و از این کاخ به عنوان مبارک‌ترین بنا یاد شده است.     شاه نشین: بخشی کوچکتر و بالاتر، پشت سردرِ تالار آینه قرار دارد که به آن شاه‌نشین می‌گویند. این قسمت ابعادی به اندازه 7 متر در 5.5 متر دارد و سقف آن پوشیده از آینه‌های ریز است. تالار اصلی یا تالار اشراف: تالار اصلی یا تالار اشرف، زیباترین و مهم‌ترین قسمت کاخ چهلستون محسوب می‌شود و با نقاشی‌های هنرمندانه و بی‌نظیری تزیین شده است. زمانی که وارد تالار می‌شوید، شش تابلوی بزرگ رنگ روغن روی دیوارهای مختلف، توجه‌تان را به خود جلب می‌کند و تزئینات گنبدهای نقش‌دار و زراندود شده در بالای سرتان، شما را مبهوت خود می‌سازد. از این تالار در دوره صفویان برای ملاقات‌های رسمی و پذیرایی از بزرگان استفاده می‌کردند و امروزه به عنوان موزه چهلستون پذیرای بازدیدکنندگان است.        تعدادی از تابلوهایی که در تالار اصلی کاخ چهلستون قرار دارد:  شاه عباس یکم در پذیرایی از ولی محمد خان فرمانروای ترکستان      نادر شاه افشار در جنگ کرنال       شاه عباس دوم در پذیرایی از ندرمحمدخان امیر ترکستان      شاه اسماعیل یکم در جنگ با شیبک خان ازبک ( نبرد مرو )     موزه چهلستون: موزه چهلستون که با نام کاخ موزه چهلستون نیز از آن یاد می شود، مکانی برای حفظ و نگهداری مجموعه آثار کاخ چهلستون و دیگر اشیا، کتب و دست نوشته‌های قدیمی از اصفهان است. در این موزه می توان آثار نسخ خطی مربوط به قرن چهارم هجری قمری، نگارگری، ظروف کاربردی و تزیینی، ظروف چینی سفید و آبی که به سفارش شاه عباس ساخته شده بود، قالیچه‌هایی با طرح محرابی و درهای چوبی منبت و خاتم‌کاری شده متعلق به دوره صفویه را مشاهده کرد. مجموعه های موجود در موزه: 1- مجموعه سفال، اولین نمونه کاشی، ساخت اصفهان 2- مجموعه آبگینه، فرش، نسخ خطی کوفی قرآن 3- مجموعه آثار سکه  4- مجموعه آثار دوران تاریخی و آثار دوران اسلامی 5- مجموعه آثار دوران صفویه که شامل انواع قباله‌های ازدواج قرن نهم هجری به بعد تا آخر قاجار می‌شود.  6- مجموعه انواع سنگ نوشته‌ها 7- مجموعه فرش‌های قدیمی: قدمت فرش‌ها در این مجموعه به 400 الی 500 سال قبل برمی‌گردد. دو تخته فرش آن در دنیا نظیر ندارد و مزین به آیات الهی هستند.           مطالب مرتبط: آشنایی با کاخ هشت بهشت اصفهان  برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید.

آشنایی با کاخ هشت بهشت اصفهان    کاخ هشت بهشت، کوشکی تاریخی ست در قلب شهر اصفهان که در میان پارکی وسیع قرار گرفته است و تاریخ ساختش به دوران صفویان و به طور دقیق تر به سال 1080 هجری قمری (1048 خورشیدی) در زمان حکمرانی شاه سلیمان صفوی باز می گردد. کاخی که سبک معماری اصفهانی دارد و با نام های "عمارت هشت بهشت"، "هشت به هشت" و "هشت در بهشت" نیز خوانده می شود. برای آنکه به اهمیت کاخ هشت بهشت پی ببرید باید بدانید در دوره صفوی در منطقه چهارباغ اصفهان ، چندین کاخ و کلاه فرنگی وجود داشت که از میان تمام آنها بعد از گذر قرن ها تنها این کاخ به یادگار مانده است؛ کاخی که تزیینات و معماری ویژه آن، بازدیدکنندگان را غرق در حیرت و شگفتی می ساخت تا جایی که به آن لقب زیباترین کاخ عالم را داده بودند. سیاحانی که در زمان صفوی اجازه بازدید از این کاخ را پیدا می کردند آن را بهترین بنای دنیا می دانستند و از آن با عبارت "... فرح انگیزتر از مجلل ترین کاخ های ممالک اروپایی" یاد می کردند.           آن طور که در منابع تاریخی آمده است ناصرالدین شاه در زمان سلطنتش این کاخ را به بانو عظمی افتخارالدوله  واگذار می کند مشروط بر اینکه در معماری، تزیینات و حریم باغ آن تغییری ایجاد نکند. پس از اینکه بانو عظمی الدوله درگذشت، باغ و قصر در تصرف وارثان او باقی ماند و آنها تغییرات بسیاری در وضع باغ و کاخ دادند. پس از این دوره و در سال 1343 باغ و کاخ هشت بهشت به طور رسمی تحت نظر وزارت فرهنگ و هنر درآمد و بعدها باغ آن به پارکی تبدیل شد. خود کاخ نیز در فهرست میراث ملی ایران قرار گرفت و مراقبت از آن به دولت واگذار شد. پس از آن نیز اداره باستان شناسی کار تعمیرات آن را بر عهده گرفت و از متخصصان ایرانی و ایتالیایی درخواست کرد تا تزیینات عصر صفوی را از زیر گچ دوره قاجار بیرون بیاورند و عمارت را احیا کنند.            نخستین چیزی که در مواجه با عمارت هشت بهشت توجه شما را به خود جلب می کند چند وجهی بودن آن و تالارهای متعددی ست که بنا را احاطه کرده اند. کاخ هشت بهشت دو متر بالاتر از سطح زمین ساخته و پله های آن طوری طراحی شده است که بتوان از هر سمت عمارت به قسمت های بالایی و پایینی آن رفت و آمد کرد. این بنا چهار نمای اصلی دارد و در هر نمای آن یک ایوان به چشم می خورد. ایوان اصلی بنا در سمت شمالی آن واقع شده است؛ اما استخری که امروزه در ضلع شرقی هشت بهشت وجود دارد باعث شده تا این سمت، به نمای اصلی تبدیل شود. این ایوان ها، فضاهای میانی کاخ با ارتفاع دو طبقه و همچنین حوض و فضای نیمه بازِ عمارت بر این دلالت دارد که معماری کاخ برون گرا و تابستان نشین است.            بسته به اینکه از کدام بخش کاخ وارد آن شوید، قسمت ها و نماهای مختلفی از ساختمان در برابر شما قرار می گیرد. کلیت بنا همان گونه که گفتیم هشت ضلعی ست و بر چهار پایه که فرم هشت ضلعی دارند، قرار گرفته است. بخش مرکزی عمارت به شکل 4 صفه (4 سکویی، 4 ایوانی) ساخته شده است و ایوان آن رو به شمال قرار دارد. در میان این بخش حوضی هشت ضلعی به چشم می خورد و هشت اتاق در چهار سمت آن در دو طبقه، این قسمت را احاطه کرده اند. سقفی که این بخش را می پوشاند با مقرنس های گچی خوش رنگ و خوش طرح و آینه کاری های ظریف در میان کارهای چوبی آراسته شده است. اتاق های بنا در طبقه اول در 4 گوشه عمارت قرار دارند و با تزییناتی از گچبری و نقاشی پوشیده شده اند.          در طبقه دوم نیز مجموعه ای از رواق ها، اتاق ها، طاق ها و پنجره های مشبک به چشم می خورد که بر تو در تو و پیچیده بودن بنا افزوده اند. طبقه دوم به وسیله راهروها و اتاق های متعدد، به بخش های مختلف تقسیم شده است که هر کدام تزیینات خاص خود را دارند. در برخی از آنها حوض های آب و در برخی دیگر بخاری های دیواری به چشم می خورد. آینه کاری های فراوان دیوارهای این بخش ها را پوشانده است و سقف های شان نیز با موزاییک هایی عالی و زیبا آراسته شده اند. در هر کدام از این بخش ها درها و پنجره هایی با چوب های خاتم کاری شده به چشم می خورد که هنر به کاررفته در ساخت کاخ هشت بهشت را به حد اعلا رسانده اند. در نهایت نیز دالان ها و غلام گردشی هایی بسیار زیبا و هماهنگ اتاق های کاخ را احاطه کرده اند و بر زیبایی ساختمان افزوده اند.      مطالب مرتبط: مسجد  شاه اصفهان برای حواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری مشنور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید.

مسجد شاه اصفهان در ضلع جنوبی میدان تاریخی نقش جهان باشکوه‌ترین نماینده هنر معماری اسلامی اصفهان و نمایانگر تکامل هزار سال مسجدسازی در ایران است.ساخت حکایت ساخت مسجد شاه از یک نذر آغاز شد . شاه طهماسب صفوی که به تازگی از یکی از جنگ‌هایش جان سالم به در برده بود نذر کرد به شکرانه نجاتش مسجدی بسازد؛ اما در میانه جنگ‌ها و کشمکش با ازبکان فرصت ادای نذرش را پیدا نکرد. تاریخ اما به گونه‌ای ورق خورد که نوه‌اش یعنی شاه عباس صفوی، نذر پدربزرگ را به شکوهمندترین صورت ممکن از مال خالص خود ادا و ثواب آن را به روح جدش تقدیم کند. به این ترتیب مسجد امام در رقابت با مسجد جامع اصفهان ساخته شد که مربوط به دوره حکومت سلجوقی بود.       شاه عباس، نوه طهماسب صفوی، که به تازگی اصفهان را برای پایتختی انتخاب کرده بود می‌خواست محور تجارت را از مرکز شهر و پیرامون مسجد جامع، به میدان نقش جهان جابه‌جا کند. بنابراین دستور داد مسجدی با ظرفیت مناسب برای برگزاری مراسم دینی پایتخت ساخته شود. مسجدی ساده اما باشکوه که در سراسر آن رنگ‌های فیروزه‌ای و آبیِ کاشی‌کاری‌ها حال و هوایی آسمانی به بیننده می‌بخشد. گنبد مسجد امام بلندتر از هر بنایی در میدان نقش جهان است و بر تمام شهر اشراف دارد که جایگاه مهم دین در حکومت صفوی را به نمایش می‌گذارد.       نام های مسجد شاه اصفهان در گذر زمان مسجد شاه اصفهان که پس از انقلاب سال 1357 در ایران به مسجد امام تغییر نام داده است در طول تاریخ نام های مختلفی از داشته که مهمترین آنها مسجد شاه بوده است. از دیگر نام های این مسجد می توان به مسجد سلطانی، مسجد المهدی و مسجد جامع عباسی اشاره کرد.     تزیینات و ظاهر مسجد  باهدف صرفه‌جویی در زمان و هزینه، تکنیک نوین هفت‌رنگ برای کاشی‌های این مسجد به کار گرفته شد. استفاده از آثار هنرمندان بنام خوش‌نویس، منبت‌کار و سنگ‌تراش به تزیینات این بنا ارزشی ویژه بخشیده است. باوجود تعدد استادکاران و هنرهای به کار رفته در ساخت مسجد، هویت واحد و یکپارچه‌اش برای هر بیننده‌ای شگفت انگیز است. انگار تمام این مسجد را یک نفر ساخته است و نمازگزارانش را نیز به سوی این وحدت روح سوق می‌دهد. بنابر گزارش‌ها، مسجد با 18 میلیون قطعه آجر و 475 هزار کاشی ساخته و آراسته‌ شده است. در بخش پایینی دیوارها از قطعات بزرگ و یکپارچه سنگ مرمر تراش‌خورده، بهره گرفته‌اند. این سنگ ها از معدنی در حاشیه اصفهان تهیه شده‌ که کشف آن اتفاقا همزمان با ساخت بنا بوده است. محراب مرمری یکپارچه این مسجد زیباترین محراب در میان مساجد هم‌دوره به شمار می آید.     انعکاس صدا در مرکز گنبد  بسیاری از گردشگران خارجی و ایرانی زیر نقطه مرکزی گنبد اصلی مسجد می‌ایستند و انعکاس صدای‌شان در شعاع کم و بیش چهل متری را آزمایش می‌کنند. این جزو جذاب‌ترین تجربیات بازدید از مسجد امام است. این ویژگی انعکاس صدا را به ساختار گنبد نسبت می‌دهند که در نبود بلندگو به اذان‌گویان و مُکبّران این امکان را می‌داد صدای‌شان را به گوش همه نمازگزاران در گوشه‌گوشه صحن مسجد برسانند.راهنمایان گاهی برای نمایش این ویژگی با ایستادن روی سنگ مشخص شده اسکناسی نو را تکان می‌دهند و شنیده شدن صدای آن در تمام صحن، موجب شگفتی گردشگران می‌شود. برخی با پاکوبیدن بر زمین و کف زدن انعکاس صدا را آزمایش می‌کنند. این میان گاهی هم فرد خوش صدایی پیدا می‌شود که با خواندن آواز یا اذان گویی طنینی خوش را در گنبدخانه به گوش حاضران برساند.       گنبد مسجد شاه چشم‌گیرترین سازه مسجد، گنبد آن است؛ گنبدی فیروزه رنگ که از هر نقطه میدان نقش جهان خودنمایی می‌کند. این گنبدِ بسیار بزرگ و پیازی شکل 52 متر بلندی دارد و از بیرون و داخل کاشی‌کاری شده ‍‌است. روی گردن گنبد هشت کتیبه به رنگ لاجوردی از آیات قرآن به چشم می خورد و در بخش‌های پایینی آن صلوات بر معصومان، روی شمسه‌ها و موج‌ها تکرار شده‌اند. گنبد مسجد امام پرکارترین و استادانه‌ترین اثر معماری قرن 11 هجری شمرده می‌شود که از تمام بناهای آن روزگار شهر اصفهان بلندتر بوده است. گنبد، دوپوش (پوسته) است؛ ارتفاع پوسته بیرونی به 52 متر می رسد، پس از آن یک فضای خالی حدودا 16 متری از داخل ایجاد شده است و سپس پوسته دیگر با ارتفاع 38 متر (به اندازه یک ساختمان 13 طبقه) قرار دارد. دوپوش بودن گنبد با توجه به ساختار و بزرگی آن موجب استحکام بیشتر، عایق‌بندی بهتر دما و انعکاس صدا شده است.  محوطه باز زیر گنبد را یک صحن یا گنبدخانه بسیار بزرگ با چهل ستون و طاق احاطه کرده است که برگزاری مراسم دینی با حضور کلیه ساکنان پایتخت پر رونق صفویان را امکان‌پذیر می‌کرد.      مناره های مسجد مساجد شیعیان اغلب دو مناره دارند که آ‌نها را به‌عنوان نمادی از قرآن و عترت می‌شناسند یعنی دو ریسمان الهی برای دستیابی به توحید، اما در مورد مسجد جامع اصفهان موضوع کمی فرق می کند. از سردر قیصریه یعنی ورودی اصلی نقش جهان که پا به میدان بگذارید، درست پیش روی‌تان در ضلع مقابل میدان، چهار مناره مسجد امام همراستا و کمابیش هم‌اندازه با هم به چشم می‌آید. نزدیک که می‌شوید می‌بینید منارهای جلویی کوتاه‌ترند و جهتی متفاوت با منارهای اصلی مسجد دارند. درواقع منارهای جلویی درگاه ورودی مسجد است که همچون آغوشی گشوده مردم را به آرامش معنوی درون خود فرا می‌خواند. منارهای درگاه ورودی 42 متر و منارهای اصلی مسجد 48 متر بلندی دارند. هر چهار مناره دارای گلدسته هستند، اما جالب است بدانید که بنابر گزارش شاردن، -سیاح اروپایی- از آنها برای اذان‌گویی استفاده نمی‌شده است و تنها جنبه شکوه نمادین داشته‌اند. چون بلندی منارها به حدی بود که از بالای آنها درون کاخ و حرمسرا دیده می‌شد بنابراین منار چوبی کوتاهی برای اذان‌گویی ساخته شد.           شبستان  دو شبستان در شرق و غرب مسجد، مکانی برای برگزاری نمازها در زمستان و فضای بسته هستند. شبستان شرقی بزرگ‌تر، اما ساده و بدون تزیینات است و شبستان غربی با کاشی خشتی هفت‌رنگ آراسته شده و محراب مرمری آن از زیباترین محراب‌های مساجد اصفهان به شمار می رود. شبستان‌ها هرکدام یک سنگاب در مرکز خود دارند که در ادامه درباره آن بیشتر خواهیم گفت. بخشی از حیاط شبستان‌ها دوطبقه است که غرفه های آن محل زندگی طلاب علوم دينی بود. دو مدرسه نیز در جنوب‌شرق و جنوب‌غرب مسجد قرار گرفته اند. ساخت یکی را به شاه سلیمان صفوی نسبت می‌دهند و سلیمانیه می‌نامند. مدرسه جنوب‌شرقی را ناصرالدین‌شاه قاجار مرمت کرده و از آن پس ناصریه نام گرفته است و این مدرسه نیز حجره‌هایی برای سکونت طلاب داشته است.       مطالب مرتبط: آشنایی با منارجنبان | آرامگاه شیخ امیر عبدالله برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به اصفهان با شماره 02162714 در تماس باشید.  

معرفی پل خواجو پل خواجو یکی ازجاذبه های گردشگری اصفهان است که به عنوان زیباترین پل زاینده رود و اصفهان از آن یاد می شود. این پل در سال 1060 هجری قمری و به دستور شاه عباس دوم صفوی  بر روی خرابه های پل حسن بیک بنا از دوره تیموری ساخته شد و به خاطر ویژگی های معماری و استفاده از تزئینات کاشیکاری به عنوان یکی از زیباترین پل های جهان در عصر خود شهرت یافت. پل خواجو به پل شاه و پل بابا رکن الدین نیز شهرت دارد. پل خواجو در تاریخ 15 دی سال 1310 و با شماره 111 در لیست میراث ملی ایران قرار گرفت.       پل خواجو که طولش ۱۵۰ متر و عرضش ۱۴ و معبر آن ۵/۷ متر است از سنگ و آجر ساخته شده و ۲۱ جوى و ۲۶ چشمه (دهانه) دارد. در میانه پل خواجو، ساختمانی مخصوص، که به بیگلر بیگی شهرت دارد بنا شده‌است، که برای اقامت موقتی شاه صفوی و خانواده او ایجاد شده بود و هم‌اکنون نیز وجود دارد و طاق‌های آن دارای تزئینات نقاشی بسیار زیبایی است و در واقع پل خواجو به خاطر معماری و تزئینات کاشیکاری آن از دیگر پل‌های زاینده رود مشهورتر است.        در برخی منابعِ معماری به این نکته اشاره شده که پل خواجو کاربردی مانند پل طبیعت تهران داشته و تنها یک گذرگاه ساده نبوده است. این پل طراحی شده تا مردم در کنار عبور از آن در گوشه هایی توقف کنند و در کنار یکدیگر خوش بگذرانند. مردم به هنگام غروب و شب به کنار این پل می آیند و لحظاتی خوش را برای خود می آفرینند. قدم زدن بر روی این پل یکی از فعالیت های مورد علاقه گردشگران این شهر به شمار می رود و تماشای جلوه های متفاوت آن برای شان لذت بخش است.بساط خوشی و شادمانی در کنار خواجو همیشه برپاست، از نوازندگانی که هنرشان را به نمایش می گذارند تا بچه هایی که با خنده و شادی، فضایی متفاوت را به وجود می آورند.       عجایب پل خواجو:  شیرهای سنگی در دو سوی پل خواجو شیرهای سنگی زیبائی به چشم می‌خورد که اگر در کنار یکی از شیرها بایستید و به چشم شیر مقابل نگاه کنید، چشم آن شیر می‌درخشد. برخی بر این عقیده‌اند که این دو شیر سنگی نمادی از سپاهیان بختیاری هستند که با شجاعت از اصفهان و زاینده‌رود حراست می‌کنند. جالب است بدانید که روی بدن این شیرها، حرفی حکاکی شده که ظاهرا ابتدای اسم حجاران آن‌ها بوده است. علاوه بر این، روی بدن این مجسمه‌ها نمادهایی از ورزش‌های باستانی دیده می‌شود. شمع پل خواجو یکی دیگر از عجایب این پل می باشد. این شمع از جذابیت‌های جالب پل خواجو است که اگر در زاویه ۳۰ درجه از سمت شرقی بیرون پل به دهانه‌های پایین پل بنگرید، شاهد آن خواهید بود که در اثر تداخل دهانه‌ها به وجود می‌آید. این شمع‌ مخصوصا در زمان غروب آفتاب بسیار دیدنی و زیبا است.        عقاب خواجو اگر از بالا به پل نگاه کنیم، ساختار آن همچون عقابی است که بال خود را گشوده و در حال پرواز بر روی زاینده رود است. کنگره های طبقات مختلف پل تصویری از پرهای عقاب را تداعی می کنند و برآمدگی های شاه نشین طبقه دوم پل مانند سر عقاب به نظر می رسد. سنگ قبرهای مرموزاز دیگر عجایب این پل است. در حفاری هایی که در سال ٨٨ برای ترمیم و بازسازی پل انجام شد، سنگ قبرهای بسیار نفیس و قدیمی به همراه تعداد زیادی تخته سنگ‌های حجاری شده با همان علایم عجیب و غریب حجاران کشف شدند که بیشتر آنها در طی همان عملیات از میان رفتند و تعدادی نیز به موزه سنگ تخت فولاد انتقال داده شدند و در آنجا نگهداری می شوند.           مطالب مرتبط: محله جلفا اصفهان برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید.

آشنایی با منارجنبان | آرامگاه شیخ امیر عبدالله منارجنبان اصفهان در اصل بنایی است که بر روی قبر عارفی به‌نام عمو عبدالله کارلادانی که در قرن هشتم هجری (دوره سلطان محمد خدابنده الجایتو) می‌زیسته، ساخته شده است. سقف بنا گنبدی شکل است و قبر این عارف دقیقا زیر گنبد سقف قرار دارد. این بنا دو مناره 17 متری دارد که ساختار و مهندسی به‌کار‌رفته در آن‌ها به‎‌گونه‌ای است که با تکان دادن یکی از مناره‌ها، مناره دیگر نیز تکان می‌خورد. جالب است بدانید که مناره‌های این بنا نازک و سبک‌اند و به همین دلیل لرزش مناره‌ها بسیار محسوس دیده می‌شود. از تزیینات زیبای بنا می‌توان به کاشی‌های فیروزه‌ای طاق ورودی و مناره‌ها و ستاره‌های چهارپر اشاره کرد. در کل می‌توان گفت که معماری بنا به سبک معماری ایلخانان بسیار نزدیک است.منارجنبان از سال 1321 با شماره 349 در فهرست آثار ملی ایران قرار دارد.      بخش های مختلف منار جنبان  مناره ها شاخص‌ترین بخش منارجنبان مناره‌های آن است که از خشت ساخته شده‌اند و روی آن‌ها با کاشی‌های فیروزه‌ای، مشکی و سفید تزیین شده است. داخل مناره‌ها پله‌های مارپیچی قرار دارد که به پشت‌بام و بالای مناره‌ها راه پیدا می‌کنند. گفته می‌شود که این مناره‌ها چندین سال بعد از ساختمان اصلی و در دوره صفویان ساخته شده‌اند. اما آن چه بیشتر از همه کنجکاوی همه ما به‌عنوان یک بازدید کننده را بر می‌انگیزد این است که:     چرا مناره‌ها می‌جنبند؟ در طی سال‌های مختلف متخصصان زیادی روی این امر تحقیق کردند؛ اما علمی‌ترین نظریه به حمید شاهین پور، سرپرست کمیته پژوهشی انجمن فناوری‌های بومی ایران تعلق دارد. او معتقد است که ویژگی‌هایی مثل استفاده از مصالح سبک مثل خشت، کوتاه بودن مناره‌ها، میزان فاصله مناره‌ها با ساختمان و کلاف‌های چوبی به‌کاررفته در بالا و پایین مناره‌ها در لرزش آن‌ها تاثیر زیادی دارد. آقای شاهین پور برای درک بهتر علت لرزش مناره‌ها آن‌ها را به دو نخ آویزان تشبیه می‌کند که در قسمت پایین با یک نخ مشترک به‌هم وصل شده‌اند. بنابراین به محض آن که یکی از نخ‌ها تکان بخورد نخ دیگر هم به حرکت در می‌آید و اگر ارتفاع و وزن مناره‌ها برابر نبود این لرزش اتفاق نمی‌افتاد. در علم فیزیک به این پدیده رزونانس یا تشدید گفته می‌شود.     آیا فقط مناره‌ها تکان می‌خورند؟ جواب خیر است. با تکان خوردن یک مناره نه تنها مناره دیگر، بلکه کل بنا می‌لرزد. به همین خاطر در بخش‌های مختلف بنا اشیایی قرار داده‌اند تا این لرزش‌ها به‌خوبی قابل مشاهده باشد. این اشیا شامل زنگوله‌هایی روی جفت مناره‌ها، ساعت دیواری در ایوان و شیشه کشیده شده دور قبر عمو عبدالله‌اند که به هنگام لرزش همگی تکان می‌خورند.     چه کسی مناره‌ها را تکان می‌دهد؟ داخل ساختمان فردی به نام جنباننده وجود دارد که تنها او اجازه دارد از پله‌های مناره بالا برود و مناره‎‌ها را تکان دهد. البته در قدیم بازدیدکنندگان هم می‌توانستند به‌صورت انفرادی مناره‌ها را تکان دهند؛ اما اکنون به‌خاطر حفاظت بهتر از بنا این‌کار ممنوع شده است. در گذشته نیز موذن برای گفتن اذان بالای مناره‌ها می‌رفت و همزمان با تکان دادن مناره‌ها اذان می‌گفت.     ایوان منار جنبان ایوان ساختمان جایی است که مقبره عمو عبدالله در آن قرار دارد. این ایوان حدود 10 متر ارتفاع و 146 متر مساحت دارد و به احتمال خیلی زیاد پیش از مناره‌ها ساخته شده است.     مقبره عموعبدالله عموعبدالله با نام کامل "عموعبدالله کارلادانی یا عموعبدالله سقلابی (یا صقلایی)" یکی از عارفان قرن هشتم هجری بود که پس از مرگش در همین مکان فعلی به خاک سپرده شد. اطلاعات زیادی از عموعبدالله وجود ندارد اما روی قبر او چنین نوشته‌اند که: این قبر شیخ زاهد عموعبدالله بن محمد بن محمود سقلابی است. خدا او را رحمت کند. او در هفدهم ذی الحجه سال 716 به رحمت خدا رفت. تاریخ مرگ وی که روی قبرش حک شده نشان می‌دهد که وی در دوره سلطنت سلطان محمد خدابنده زندگی می‌کرده است.     چله خانه منار جنبان چله‌خانه جایی است که عرفا به مدت 40 روز دست از همه چیز می‌شویند و با خدای خود خلوت می‌کنند. در بنای منارجنبان نیز دو اتاق کوچک وجود دارد که به چله‌خانه منارجنبان مشهورند.   مطالب مرتبط: غذاهای سنتی اصفهان برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید.

1- بریان یا بریون بی شک معروف ترین غذای نصف جهان بریان یا همان بریون است. این غذا ظاهری شبیه به همبرگر دارد و از ترکیب گوشت گردن گوسفند، جگر سفيد گوسفند، ادويه اصفهانی، پياز، نمک، دارچین و فلفل و زردچوبه تهیه می شود. در اصفهان برای پخت بریان تابه های مخصوص با اندازه های مشخص وجود دارد اما می توان آن را در تابه های معمولی هم درست کرد. برای تزیین بریون روی آن دارچین، گردو، خلال بادام، کنجد و... می ریزند و با نان سنگک و سبزی تازه می خورند. البته در کنار این غذا معمولا آبگوشت هم سرو می شود که باید نان در آن خرد و نوش جان کنید.    2- حلیم بادمجان این غذا در تمام ایران طبخ می شود اما خوب است بدانید که ریشه آن به شهر زیبای اصفهان بر می گردد و در اصل از غذاهای سنتی اصفهان است. برای تهیه حلیم بادمجان از موادی مثل برنج، لوبیا سفید، گوشت، بادمجان، پیاز و نعنا داغ، کشک، نمک و فلفل استفاده می کنند. اگر بخواهید حلیم بادمجان حسابی کش بیاید بهتر است از گوشت گردن استفاده کنید.     3- خورش ماست شاید ظاهرش شبیه یک دسر ایرانی مثل شله زرد یا فرنی زعفرانی باشد اما اشتباه نکنید خورش ماست یک غذای بسیار خوشمزه و پر و پیمان اصفهانی ست. خورش ماست از ترکیب موادی مانند گوشت گردن بدون استخوان (برای کش دار شدن خورش حتما باید از گوشت گردن استفاده کرد)، ماست چکیده، نمک، شکر، آب، گلاب، زردچوبه، زعفران، خلال پسته و بادام و زرشک تهیه می شود. برای طبخ آن ابتدا ماست و شکر را روی حرارت می گذارند، سپس گوشت کوبیده شده را به آن اضافه می کنند و دوباره حرارت می دهند. در نهایت زغفران آب شده و گلاب را به مخلوط اضافه و از خلال بادام و پسته و زرشک برای تزیین آن استفاده می کنند. اگر می خواهید یک خورشت ماست جا افتاده داشته باشید باید آن را به مدت 24 ساعت در یخچال قرار دهید.     4- گوشفیل با دوغ  گوشفیل همان شیرینی خوشمزه ایست که در ماه رمضان در کنار زولبیا و بامیه در مغازه های شیرینی فروشی به وفور یافت می شود. برای تهیه آن از ماست، تخم مرغ، زعفران، آرد و هل سابیده شده استفاده می کنند. بعد از آن که گوشفیل ها را در روغن زیاد سرخ کردند آن را در شربت غلیظ می گذارند تا حسابی به خورد گوشفیل ها برود. اصفهانی ها این شیرینی را همراه با دوغ غلیظ محلی می خورند و معتقدند که این دو سردی و گرمی، مکمل هم هستند. البته آن ها علاوه بر گوشفیل، باقلوا را نیز با دوغ امتحان می کنند. اگر به شهر اصفهان رفتید حتما این ترکیب جالب را امتحان کنید.   5- ماش و قمری ماش و قمری یک غذای حلیمی شکل است که با نان سرو می شود. برای تهیه ماش و قمری ابتدا گوشت گوسفند و ماش را جداگانه می پزند. بعد از نیم پخت شدن گوشت، کلم قمری رنده شده را به آن اضافه می کنند و به مدت 10 دقیقه روی حرارت قرار می دهند. در مرحله بعد سبزی (تره، جعفری، شنبلیله و مرزه) و برنج را به مخلوط قبل اضافه می کنند و مجدد 20 دقیقه آن را می پزند و کم کم ماش را اضافه می کنند. آب مواد که تقریبا بخار شد آن را می کوبند و سپس سرو می کنند.     مطالب مرتبط: آشنایی با غذاهای سنتی کاشان برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به اصفهان با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید و یا با شماره 02162714 در تماس باشید.

محله جلفا اصفهان نوجُلفا یا جُلفای نو، یک محله کهن ارمنی نشین است که در عصر صفویان، در شهر اصفهان، در کنارهٔ جنوبی زاینده رود بنا شد. نامِ جلفای نو، از نام شهر جلفا در کرانه رود ارس گرفته شده‌است که ساکنان اصلی آن ارمنیان هستند. ارمنی‌های جلفای نو در زمان شاه عباس یکم صفوی در سال ۱۰۱۳ق. (۱۶۰۵م) از آنجا به اصفهان کوچانده شدند.نزدیک به ۴۰۰ سال قبل به دستور شاه عباس صفوی مردم یک شهر خانه و کاشانه خود را رها کرده و وارد شهر جلفا که هم‌اکنون در خاک آذربایجان قرار دارد، شدند. مردم این شهر که همگی ارامنه بودند، پاییز و زمستان سختی را در مسیر گذراندند، اما با آمدن فصل بهار راهی استان‌های اصفهان و چهار محال و بختیاری شدند. حدود ۳۰۰۰ خانوار از این گروه وارد شهر اصفهان شده و پادشاه برای ثابت کردن حسن‌نیت خود، زمین‌هایی را در حاشیه زاینده رود به آن‌ها هدیه کرد. این زمین‌ها هم‌اکنون به یک شهرک بسیار زیبا با معماری بی‌نظیر تبدیل شده و نام آن با توجه به مامن اصلی ارمنی‌ها، جلفای نو انتخاب شد.       به مرور زمان ارمنی‌های دیگر هم به این محله آمدند و خانه‌ها کاملا به شیوه آن‌ها ساخته شد. پس از ساخت خانه‌ها، نوبت به ساخت کلیساها رسید تا محله کاملا رنگ و بوی مسیحی بگیرد. محله جلفای اصفهان دارای یک خیابان طویل بوده که از غرب تا شرق کشیده شده است. خانواده سرشناس خواجه سرافرازیان در راس غربی این محله و خانواده معروف یمانیان هم در راس شرقی آن سکونت گزیدند، تا نام دروازه غربی سرافرازیان و دروازه شرقی یمانیان بر سر زبان‌ها بیفتد.       اسکان و حیات ارامنه در جلفای نو شاه عباس توجه خاصی به ساکنان جلفای قدیم داشت و دستور داد تا آنها را سواره، از رودخانهٔ ارس به تبریز، انتقال دهند. پس از اقامت و استراحت در تبریز با آمدن فصل بهار به سمت گیلان، مازندران و قزوین حرکت کرده و درنهایت در اصفهان نقل مکان کردند. طبق منابع موجود تعداد ارامنهٔ ساکن شده در جلفای نو اصفهان (در سال ۱۰۱۴ق/۱۶۰۵م) نزدیک به شصت تا هفتاد هزار نفر بود، که با در دست داشتن امکانات رفاهی و همچنین وام‌هایی برای تأمین حقوق اجتماعی و مذهبی خود و صادر شدن فرامینی از سوی شاه عباس، استقلال حیات در سرزمین جدید خود (جلفای نو) را به‌دست آوردند.در پی امکانات یاد شده، ساختار اداری شامل کلانتر و داروغه برای انجام امور اداری و حقوقی به‌وجود آمد، که حاکی از عطای استقلال و خودمختاری به ساکنان جلفای نو، از سوی شاه عباس بود.       کلیساهای جلفا کلیسای وانک کلیسای وانک را می‌توان یکی از اصلی‌ترین و مهم‌ترین کلیساهای جلفا به حساب آورد که از آن با نام کلیسای جامع ارامنه اصفهان هم یاد می‌شود، البته ارمنی‌های ساکن اصفهان نام این کلیسا را آمنا پرکیچ به معنای کلیسای نجات دهنده مقدس گذاشته‌اند. مساحت این کلیسا در حدود ۸۷۳۱ مترمربع بوده که ۳,۸۵۷ مترمربع آن را ساختمان و بقیه آن را فضای سبز تشکیل می‌دهد. وانک یکی از کلیساهای تاریخی استان اصفهان است که در زمان شاه عباس دوم و بر اساس معماری کلیسای سنت استپانوس در جلفای آذربایجان ساخته شد. این کلیسا دارای گنبدی عظیم بوده و دیواره‌ها و طاق‌های بلندی دارد، همچنین نقاشی‌ها و طلاکاری سقف این بنا بسیار حیرت‌انگیز و مشهور است، تا اندازه‌ای که چشم همگان را به خود خیره می‌کند.       کلیسای بیت لحم کلیسای بیت لحم مربوط به دوران صفوی بوده و در سال ۱۶۲۸ میلادی بنا نهاده شده است. این کلیسا در نزدیکی میدان جلفا اصفهان و دو کلیسای هاکوپ و مریم مقدس واقع شده است. این کلیسای نسبتا بزرگ، توسط شخصی به نام خواجه پطرس ولیجانیان که یکی از بازرگانان معروف دوران صفوی بود، ساخته شد و هم‌اکنون وی و برخی از اعضای خانواده او در حیاط این کلیسا آرام گرفته‌اند.کلیسای بیت لحم به رغم نقاشی‌های زیبایی که در فضای داخلی و نمای بیرونی آن کشیده شده، به یکی از باشکوه‌ترین کلیساهای اصفهان تبدیل شده و بزرگترین گنبد را در میان آن‌ها دارد. معماری این کلیسا بسیار هنرمندانه و حرفه‌ای انجام شده است، تا جایی که نام این کلیسا در لیست ۲۳ کلیسای زیبای جهان در روزنامه دیلی تلگراف که در سال ۲۰۱۶ منتشر شد، به چشم می‌خورد. بد نیست بدانید که نام کلیسای بیت لحم در تاریخ ۱۷ اسفند سال ۱۳۸۱ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.       کلیسای سرکیس کلیسای سرکیس مربوط به دوران صفوی بوده و در سال ۱۶۵۹ میلادی ساخته شده است. نام کلیسای سرکیس در ابتدا آمناپرکیچ مقدس بود، اما در سال ۱۸۵۰ میلادی که این کلیسا ویران شد، وسایل آن بنا به سرکیس انتقال پیدا کرد و نام آن هم تغییر یافت. جالب است بدانید که این کلیسا دارای دو گنبد است که هر کدام دارای هشت نورگیر هستند. نقاشی‌های زیبایی در بخش‌های مختلف این کلیسا به تصویر درآمده بود که به دلیل مرمت‌های بسیار از بین رفتند و هم‌اکنون تنها نقاشی‌های روی گنبد باقی مانده‌اند. این بنا در تاریخ ۱۷ اسفند ۱۳۸۱ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.     مطالب مرتبط: مسجد شاه اصفهان برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.

کویرمرنجاب کویر مرنجاب یکی از توریستی ترین جاذبه های گردشگری استان اصفهان می باشد که در شهرستان آران و بیدگل قرار گرفته است.  کویر مرنجاب از شمال به (( دریاچه نمک مسیله)) در آران و بیدگل، ازغرب به بیابان مسیله و کویر آب شیرین، از شرق به بیابان پشت ریگ و پارک ملی کویر و از جنوب به بیابان بند ریگ و تپه‌های ماسه‌ای روان می‌رسد. فاصله تهران تا کویر مرنجاب در حدود ۲۷۰ کیلومتر است. فاصله کوتاه این کویر تا پایتخت و امکانات مناسب آن، کویر مرنجاب را به مقصدی محبوب میان ساکنان تهران و شهرهای اطراف آن تبدیل می‌کند. شهرهای کاشان و آران و بیدگل در استان اصفهان دسترسی مناسبی به کویر مرنجاب دارند و بسته به محل اقامتتان می‌توانید، بهترین مسیر را با توجه به منطقه ورودتان به استان اصفهان انتخاب کنید.        این کویر که در قلب بیابان‌های مرکزی ایران قرار دارد در دل خود دارای یک کاروانسرای بسیار زیبا به‌ نام مرنجاب است. این کاروانسرا یکی از 999 کاروانسراهایی است که شاه عباس صفوی در ایران ساخت . اینکاروانسرا در سال ۱۰۱۲ هجری قمری به دستور شاه عباس صفوی در مسیر جاده تجاری ابریشم ساخته شد. در اصل این کاروانسرا جهت رفاه حال تاجران و مسافرانی ساخته شده بود که اغلب از مسیرهای کویری عبور می‌کردند. این کاروانسرا تقریبا به شکل مربع و در زمینی به مساحت نزدیک به 3500 متر مربع ساخته شده و دارای 29 اتاق است. بالای کاروانسرا باروهایی وجود دارد که به شکل سنگرهای حفاظتی‌اند و گفته می‌شود که در گذشته حدود ۵۰۰ پاسدار مسلح وظیفه محافظت از این  کاروانسرا یا قلعه (به دلیل کاربرد نظامی آن) را داشتند.           تفریحات کویر مرنجاب      پیاده روی شن های روان  یکی از بهترین تفر یحات کویر، قدم زدن روی شن های داغ است که طرفداران بسیاری دارد که می تواند گردشگران را به سوی خود جذب کند.       شتر سواری قطعا یکی از تفریحات جذاب کویر مرنجاب شتر سواری است. این تفریح می‌تواند تجربه فضای زندگی بومیان منطقه در گذشته را برای شما تداعی کند.       موتور چهار چرخ و آفرود آفرود سواری نیز نوع دیگری از تفریحات بیابانی به شمار می‌رود. به دلیل وجود ماسه‌های روان فقط این دسته ماشین‌های شاسی بلند می‌توانند در این مناطق حرکت کنند. هزینه آفرود با توجه به مدل ماشین، مسافت و مدت زمان متفاوت است. یکی دیگر از تفریحات هیجان‌انگیز کویر موتورهای چهارچرخ است که با سرعت زیاد روی تپه‌های شنی حرکت می‌کنند.       کمپینگ و شب نشینی یکی دیگر از تفریحات هیجان‌انگیز کویر، چادر زدن و شب‌مانی است. افراد زیادی که تمایل به چادر زدن در کویر را دارند با تجهیزات کمپینگ به مناطق کویری سفر می‌کنند. در کنار آن روشن کردن آتش و شب‌نشینی نیز از تفریحات رایج کویر محسوب می‌شود.        مطالب مرتبط: آشنایی با کویر مصر  برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به کویر مرنجاب با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.

آشنایی با غذاهای سنتی کاشان شهر کاشان در شمال استان اصفهان همواره یکی از توریستی ترین شهرهای کشور بوده. کاشان علاوه بر جاذبه های صفوی و قجری خود جاذبه گردشگری خوراک نیز دارد که گردشگران می توانند هنگام سفر به کاشان نوش جان کنند. با منشور صلح پارسیان همراه باشید.     گوشت و لوبیا گوشت و لوبیا غذایی بسیار معروف در کاشان است که از اصیل ترین خوراک های کاشان محسوب می شود. برای تهیه آن از لوبیا سفید، گوشت (بره)، برنج و سبزی‌هایی همچون شنبلیله و تره استفاده می‌شود. این غذا بسیار مقوی است و کاشانی‌ها آن را با نان یا شویدپلو می‌خورند.      شفته نخودچی شفته نخود، همان کوفته نخودچی است و با نام شفته انار نیز شهرت دارد. برای تهیه این غذا تخم‌مرغ، آرد نخودچی و کمی سبزی خشک را به گوشت چرخ‌کرده اضافه می‌کنند و پس از گرد کردن، آن را داخل روغن می‌اندازند تا سرخ شود. سپس روی کوفته‌های سرخ‌شده رب انار و پیاز داغ می‌ریزند. این غذای ترش با نان سرو می‌شود ولی می‌توان آن را برنج نیز میل کرد.      شفته بادمجان شفته بادمجان غذایی ساده و خوشمزه است که آن را با نان میل می کنند. برای طبخ آن، بادمجان و پیاز را با هم سرخ می‌کنند و بعد به آن رب گوجه‌فرنگی و آب و قلقلی های گوشت سرخ شده می‌افزایند.      کوفته آب سماق کوفته از آن دست غذاهایی است که در اکثر شهرهای ایران و با توجه به وضیعت جغرافیایی آن طبخ می شود. کوفته کاشانی‌ها هم با نام کوفته آب سماق شناخته می‌شود و گوشت چرخ‌کرده، آرد نخودچی، پیاز و سماق مواد اصلی آن را تشکیل می‌دهند. این کوفته طعم ترش و ملسی دارد و به آن شفته سماق نیز می‌گویند. این غذا، هم با نان و هم با برنج سرو می‌شود.     جوجویی تاس کباب جوجویی تاس کباب بر خلاف نامش بدون جوجه طبخ می‌شود و مواد تشکیل‌دهنده آن رب انار، بادمجان، گوجه و گوشت است. این غذا در واقع همان تاس کباب به سبک کاشانی‌ست و با نان خورده می‌شود.     خورش نخود آله نخود آله را می توان قیمه کاشانی نامید که شباهت زیادی به قیمه یزدی دارد. نخود آله را مانند قیمه معمولی طبخ می کنند با این تفاوت که به جای لپه از نخود پوست کنده شده و دو تکه شده استفاده می‌کنند و در آن گوشت مغز ران می‌ریزند.     آبگوشت لوبیا سفید کاشان آبگوشت لوبیا سفید از غذاهای مخصوص کاشان است که از ترکیب گوشت گوسفند، گوجه، رب گوجه‌فرنگی، پیاز و لوبیا سفید تهیه می‌شود.      مطالب مرتبط: آشنایی با کویر مصر  برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید. جهت رزرو تور و سفر به کاشان با شماره 02162714 در تماس باشید. جهت رزرو بلیط هواپیما کلیک کنید.