منشور صلح پارسیان
روستای صخره‌ای کندوان، یکی از ده جاذبه برتر استان آذربایجان شرقی است؛ روستایی از توابع شهرستان اسکو با قدمتی بسیار و معماری خاص که هر ساله گردشگران زیادی را برای کشف جذابیت‌هایش به سوی خود می‌کشاند. این روستا در دامنه کوه سلطان داغی، از کوه‌های رشته کوه سهند، جای خوش کرده و روزگار می‌گذراند؛ روستایی که در گذر زمان و به دلیل گدازه‌ها و مواد مذاب ناشی از فعل و انفعالات آتشفشانی کوه‌های سهند، باد، باران و برف و صد البته دخالت دست انسان به حالت امروزی خود درآمده است. روستای کندوان در اردیبهشت ۱۳۷۶ در فهرست میراث ملی کشور به ثبت رسیده است.
کندوان از معدود روستاهای صخره‌ای ایران و جهان محسوب می‌شود و تنها سه روستای دیگر در دنیا به شکل صخره‌ای هستند؛ منطقه کاپادوکیه در ترکیه، روستایی در ایالت داکوتای آمریکا و روستای صخره ای میمند. هر چند امروزه تنها در دو روستای میمند و کندوان ایران زندگی جریان دارد و دو منطقه دیگر خالی از سکنه هستند. کندوان روستایی با ارتفاع 2200 متری از سطح دریاست که رودخانه کندوان در امتداد آن جریان دارد و جزوی از دهستان سهند به شمار می‌آید. كندوان از دو كلمه «كند» و «وان» تشكیل شده است كه كند در زبان تركی به‌معنای روستا است؛ وان نیز پسوند اسم مكان است.
مردم کندوان در فضاها و خانه‌هایی زندگی می‌کنند که در اصطلاح محلی به آن‌ها قیه (صخره) یا کران گفته می‌شود. اصطلاح کران از کلمه کراندن به معنی زخم زدن و بیرون ریختن و کندن هر شیء آمده است البته شاید به معنی بی‌کران هم باشد. آن‌ها بر اساس نیاز و تا آن جا كه نوع سنگ‌ها امكان كندن را می‌داده است، درون صخره‌های مخروطی شكل را می‌کندند و به‌صورت فضاهای زندگی در می‌آوردند. کران‌ها به‌صورت چندتایی، جفتی، تكی، مخروطی شكل و دوک مانند و از جنس لاهار و ایگنمبریت هستند، بلندی این كران‌ها به بیش از ۶۰ متر نیز می‌رسد.
گشت‌و‌گذار و پیاده‌روی در کندوان به سبب بافت خاص معماری سنگی و صخره‌ای روستا، تجربه‌ای فراموش‌‌نشدنی است. قدم زدن بر پله‌های سنگی و دستکند که سال‌ها و قرن‌هاست به همان شکل باقی مانده، در کنار آشنایی با شیوه خاص زندگی مردم این روستا در خانه های صخره‌ای، می‌تواند خاطره یک روز متفاوت را برای‌تان به یادگار بگذارد. البته از عکاسی از مناظر مختلف روستای کندوان در این سفر غافل نشوید. عسل کوهستان یکی از مهم‌ترین محصولات کندوان است. لبنیات، آب‌معدنی، گردو، گیاهان دارویی، دوشاب یا شیره انگور، عسل و بادام از خوراکی‌هایی است که می‌توانید با خود از این روستا سوغات ببرید. همچنین گلیم، جاجیم و روسری‌های کلاقه‌ای نیز از صنایع دستی تولید شده این مردمان است.
روستای کندوان در ارتفاع ۲٬۲۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد و روستایی ییلاقی، کوهستانی و سردسیر با آب و هوایی مطبوع در تابستان است. در فصل‌های پاییز و زمستان روستای کندوان آب و هوای سردی دارد؛ به‌گونه‌ای که مردمان آن ۱۸۰ روز از سال را در شرایط یخبندان می‌گذرانند.حرفه اهالی کندوان تحت تأثیر آب‌وهوا و اقلیم این منطقه است. به‌علت ارتفاع بالا و وجود برف در تمام مدت سال و ذوب تدریجی برف‌ها، مراتع طبیعی در اطراف روستا وجود دارد که همین امر موجب شده تا دامداری جزو فعالیت‌های اصلی اهالی به شمار رود. کشاورزی دیمی نیز در دامنه‌ها و زمین‌های ناهموار منطقه در مسیر چشمه‌سارهای پرآب کوهستانی انجام می‌شود. باغداری نیز از دیگر شغل‌های مردمان این روستا است.
برای خواندن سایر مطالب وارد مجله گردشگری منشور صلح پارسیان شوید.
جهت رزرو تور و سفر با شماره 02162714 در تماس باشید.
شما به این مطلب چه امتیازی می‌دهید؟
